12 Haftalık Halter Antrenmanının Sedanter Bireylerin Bazı Parametrelerine Etkisinin İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt 5, Sayı 2, 154 - 170, 31.12.2021

Murat KUL Mutlu TÜRKMEN Tuncay ÖKTEM Onur ŞİPAL Ömer Faruk AKSOY Abdullah AKOVA

Öz

Amaç: Araştırmanın amacı, temel halter eğitimi kapsamında antrenman yapan sedanter bireylerin, belirlenen fiziksel parametrelerine etkisini araştırmaktır. Materyal & Metot: Araştırmada ön-test, ara-test, son-test desenli, deneysel araştırma modeli kullanıldı. Araştırma grubu Bayburt ilinde yaşayan sedanter, daha önce halter branşı eğitimi görmemiş, sakatlık veya rahatsızlık engeline sahip olmayan, yaş ortalamaları 25,36±5,58 (yıl) olarak, boy ortalamaları 169,07±8,42 (cm) olarak, vücut ağırlıkları 65,10±13,71 (kg) olarak tespit edilen 10 erkek (%71,4) ve 4 kadın (%28,6) gönüllü katılımcıdan oluşmaktadır. Bulgular: Erkek katılımcıların sırt ve bacak kuvveti, otur-eriş esneklik, sağ el baş parmak kavrama kuvveti, sol el baş parmak kavrama kuvveti, sağ el pençe kuvveti, sol el pençe kuvveti ve dikey sıçrama ölçümlerinde anlamlı fark tespit edilirken (p<0,05), vücut ağırlığı, beden kitle indeksi ve vücut yağ yüzdesi ölçüm değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir (p>0,05). Kadın sporcuların ise sırt ve bacak kuvveti, sol otur-eriş esneklik, sağ el pençe kuvveti ve dikey sıçrama değişkenlerinde anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<0,05). Diğer taraftan, vücut ağırlığı, beden kitle indeksi, vücut yağ yüzdesi, sağ otur-eriş esneklik, sağ el baş parmak kavrama kuvveti, sol el baş parmak kavrama kuvveti ve sol el pençe kuvveti değerleri arasında ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir (p>0,05). Sonuç: Sonuç olarak halter eğitiminin, sedanter bireylerin fiziksel parametrelerinin değişimi üzerinde etkili bir antrenman türü olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Antrenman, Halter, Sedanter

Kaynakça

• Atış, İ. (2021). Sedanter bireylere uygulanan core antrenman egzersizlerinin seçilmiş motorik ve fizyolojik parametreler ile egzersiz algısı üzerine etkisinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Iğdır Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Iğdır.
• Ayers, J. L., DeBeliso, M., Sevene, T. G. ve Adams, K. J. (2016). Hang cleans and hang snatches produce similar improvements in female collegiate athletes. Biology of Sport, 33(3), 251. https://doi.org/ 10.5604/20831862.1201814
• Bek, N., (2008). Fiziksel aktivite ve sağlığımız. 1. Baskı, Ankara: Klasmat Matbaacılık, 10-13.
• Bravata, D. M., Spangler, C. S., Sundaram, V., Gienger, A. L., Lin, N., Lewis, R., Stave, C. D., Olkin, I., Sirard, J. R. (2007). Using pedometers to increase physical activity and improve health: a systematic review. JAMA. 298(19): 2296-304. doi:10.1001/jama.298.19.2296
• Carvalho, A., Mourão, P. ve Abade, E. (2014). Effects of strength training combined with specific plyometric exercises on body composition, vertical jump height and lower limb strength development in elite male handball players: a case study. Journal of Human Kinetics, 41(1), 125-132. https://doi.org/10.2478/hukin-2014-0040
• Chiu, L. Z. ve Schilling, B. K. (2005). A primer on weightlifting: From sport to sports training. Strength and Conditioning Journal, 27(1), 42.
• Cormie, P., McGuigan, M. R. ve Newton, R. U. (2011). Developing maximal neuromuscular power. Sports Medicine, 41(1), 17-38.
• Funato, K., Kanehisa, H. ve Fukunaga, T. (2000). Differences in muscle cross-sectional area and strength between elite senior and college Olympic weight lifters. Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, 40(4), 312.
• Garber, C. E., Blissmer, B., Deschenes, M. R., Franklin, B. A., Lamonte, M. J., Lee, I. M., Nieman, D. C., ve Swain, D. P. (2011). American college of sports medicine position stand. quantity and quality of exercise for developing and maintaining cardiorespiratory, musculoskeletal, and neuromotor fitness in apparently healthy adults: guidance for prescribing exercise. Medicine and science in sports and exercise, 43(7), 1334-1359.
• Hackett, D., Davies, T., Soomro, N. ve Halaki, M. (2016). Olympic weightlifting training improves vertical jump height in sportspeople: a systematic review with meta-analysis. British Journal of Sports Medicine, 50(14), 865-872. http://dx.doi.org/10.1136/bjsports-2015-094951
• İnce, İ. (2018). Geleneksel halter antrenmanıyla kombine edilen pliometrik ve çekiş antrenmanlarının kuvvet ve performans üzerine etkileri (Doktora tezi). Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
• İnce, İ. (2019). Effects of split style olympic weightlifting training on leg stiffness vertical jump change of direction and sprint in collegiate volleyball players. Universal Journal of Educational Research, 7(1), 24-31. https://doi.org/10.13189/ujer.2019.070104
• İnternational Weightlifting Federation. IWF technical and competition rules & regulations. https://www.iwf.net/wp-content/uploads/downloads/2020/01/IWF_TCRR_2020.pdf E. T. 19. 04. 2021
• Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel yayınevi.
• Kawamori, N., Rossi, S. J., Justice, B. D., Haff, E. E., Pistilli, E. E., O'bryant, H. S. ve Haff, G. G. (2006). Peak force and rate of force development during isometric and dynamic mid-thigh clean pulls performed at various intensities. The Journal of Strength & Conditioning Research, 20(3), 483-491.
• Kılınç, F., Erol, A. E. ve Kumartaşlı, M. (2011). Basketbol alt yapıda uygulanan kombine teknik antrenmanlarının bazı fiziksel, kuvvet ve teknik özellikler üzerine etkisi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 213-229.
• Kul, M., Şipal, O., Ceylan, R., Aksoy, Ö.F. ve Akova, A. (2020). Temel halter eğitimi alan üniversite öğrencilerinin fiziksel parametre değişimlerinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 22(4), 66-77.
• Kürkçü, R., Ersoy, A. ve Aydos, L. (2009). Güreşçilere uygulanan 12 haftalık antrenman programının bazı fiziksel ve fizyolojik özellikler üzerine etkisi. Sport Sciences, 4(4), 313-321.
• Moore, J. W. ve Quintero, L. M. (2019). Comparing forward and backward chaining in teaching Olympic weightlifting. Journal of Applied Behavior Analysis, 52(1), 50-59. https://doi.org/10.1002/jaba.517
• Özder, A. (2011). Farklı branşlardaki erkek sporcuların kinantropometrik analizi (futbol, güreş, halter, teakwando) (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Powers, S. K., ve Howley, E. T. (2001). Exercise physiology: theory and application to fitness and performance. 4th ed. New York: McGraw-Hill.
• Rolland, Y., Lauwers-Cances, V., Pahor, M., Fillaux, J., Grandjean, H., ve Vellas, B. (2004). Muscle strength in obese elderly women: effect of recreational physical activity in a cross-sectional study. The American Journal of Clinical Nutrition, 79(4), 552-557.
• Savaş, S. ve Uğraş, A. (2004). Sekiz haftalık sezon öncesi antrenman programının üniversiteli erkek boks, taekwondo ve karate sporcularının fiziksel ve fizyolojik özellikleri üzerine olan etkileri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), 257-274.
• Tricoli, V., Lamas, L., Carnevale, R. ve Ugrinowitsch, C. (2005). Short-term effects on lower-body functional power development: weightlifting vs. vertical jump training programs. The Journal of Strength & Conditioning Research, 19(2), 433-437.
• Vural, Ö., Eler, S., ve Güzel, N. A. (2010). Masa başı çalışanlarda fiziksel aktivite düzeyi ve yaşam kalitesi ilişkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 69-75. https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000178
• Warburton, D. E., Nicol, C. W., ve Bredin, S. S. (2006). Health benefits of physical activity: the evidence. Cmaj, 174(6), 801-809. https://doi.org/10.1503/cmaj.051351
• WHO (2018). Physical Activity, Key facts, Update: 23 February 2018, World Health Organization, E. T. 10.05.2019 https://www.who.int/news-room/factsheets/detail/physical-activity.
• Yazıcı, Ç. (1997). Halter temel ağırlık ve güç geliştirme. 2.Baskı. Ankara: Ertem basım yayın dağıtım.
• Zorba, E., ve Saygın, Ö. (2017). Fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk. Ankara: Perspektif.