İş Yeri Rekreasyonunun Örgütsel Vatandaşlık Ve Örgütsel Bağlılık Düzeylerine Etkisi

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 2, 171 - 179, 31.12.2021

Harun Ayar

Öz

Amaç: Bu araştırmanın amacı; rekreasyonel etkinliklere katılan şirket çalışanların örgütsel vatandaşlık ve örgütsel bağlılık düzeylerinin incelenmesidir. Materyal & Metot: Bu doğrultuda, araştırma ilişkisel tarama modeli kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini, dragon bot yarışmalarına katılan şirket çalışanları oluştururken, örneklemini ise İstanbul Caddebostan sahilinde gerçekleştirilen dragon bot yarışlarına katılan 20 şirket personellerinden toplam 173 kişi oluşturmaktadır. Çalışmada kullanılan örnekleme yöntemi ise basit tesadüfi örnekleme yöntemidir. Katılımcılara kişisel bilgi formu, örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık ölçekleri uygulanmıştır. Ölçeklerden elde edilen veriler SPSS 24 paket programında analizler yapılmıştır. İstatistiksel süreçte öncelikle betimsel analiz, korelasyon ve regresyon analizlerinden yararlanılmıştır. Bulgular: İş yeri rekreasyon faaliyetlerine katılan bireylerin örgütsel vatandaşlık ve örgütsel bağlılık düzeyleri arasında olumlu yönde zayıf düzeyde ilişki olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların örgütsel vatandaşlık davranışları, örgütsel bağlılıklarını olumlu yönde etkilediği görülmektedir. Sonuç: İş yeri çalışanlarının örgütsel bağlılıkları ile örgütsel vatandaşlıklarının pozitif ilişkili olduğu, örgütsel bağlılık arttıkça örgütsel vatandaşlığın artacağı sonucuna ulaşılmaktadır. Araştırma kapsamında işyeri rekreasyonu faaliyetlerine katılan bireylerin örgütsel vatandaşlık davranışları örgütsel bağlılığını olumlu yönde etkilediği görülmektedir. Örgütsel bağlılığın gelişmesinde örgütsel vatandaşlığın etkisi olduğu görülmektedir

Anahtar Kelimeler

Boş Zaman, Rekreasyon, İş Yeri Rekreasyonu, Örgütsel Bağlılık, Örgütsel Vatandaşlık

Kaynakça

• Bayraktar, U. (2017). Konaklama İşletmelerinde Çalışanlara Yönelik Rekreatif Faaliyetlerin Çalışanların İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılığına Etkisi, Kırklareli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Kırklareli.
• Çetin, M.Ö. (2004). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Dumazedier, J. (1960). “Current Problems of the Sociology of Leisure”. International Social Science Journal, 4(4), 522-531.
• Gök, E.E. (2007). Örgütsel Kültür Bağlamında Örgütsel Vatandaşlık Olgusu ve Bir Araştırma, Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Denizli.
• Gürkan, G.Ç. (2006). Örgütsel Bağlılık: Örgütsel İklimin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi ve Trakya Üniversitesi’nde Örgüt İklimi ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkinin Araştırılması, Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Edirne.
• Işık, A. (2019). Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İlişkisi: Akçakoca Örneği, Düzce Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Düzce.
• İşbaşı, Ö.J. (2000). Çalışanların Yöneticilerine Duydukları Güvenin ve Örgütsel Adalete İlişkin Algılamalarının Örgütsel Vatandaşlık Davranışının Oluşumundaki Rolü: Bir Turizm Örgütünde Uygulama, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Antalya.
• Kabataş A. (2010). Örgütsel Sinizm ile Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi ve Bir Araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli.
• Karaküçük, S. (2001). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme, 4. Basım, Ankara: Gazi Kitabevi.
• Karaküçük, S. ve Akgül, B.M. (2016). Ekorekreasyon Rekreasyon ve Çevre, 1. Baskı, Ankara: Gazi Kitabevi.
• Karasar, N. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemi Kavramlar İlkeler Teknikler. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kesim, Ü. (2016). ‘‘İşyeri rekreasyonu’’., Karaküçük, S.(Editör). Rekreasyon Bilimi. Birinci Baskı. Ankara. Gazikitabevi, 131-137.
• Kelly, J.R. (1972). “Work and Leisure: a Simplified Paradigm”. Journal of Leisure Research, 4(1), 50-62
• Mak, B. and Sockel, H. (2001). A Confirmatory Factor Analysis of Employee Motivation and Retention. Information and Management, 38, 265-276. Meyer J.P.,Allen N.J. (1990). The Measurement and Antecedents Of Affective, Continuance and Normative Commitment To The Organization, Journal of Occupational Psychology. c.63, 1-18.
• Mokaya, S.O., Gitari, J.W. (2012). Effects of Workplace Recreation on Employee Performance The Case of Kenya Utalii College, International Journal of Humanities and Social Science, Vol. 2 No. 3.
• Neumeyer, M.H. ve Neumeyer, E.S. (1958). Leisure and Recreation. New York: Ronald Press, 17.
• Odsakoff, P.M., Mackenzie, S.B. (1994). Organizational Citizenship Behaviors and Sales Unit Effectiveness. Journal of Marketing Research, 3(1); 85-102.
• Powell, D., M. and Meyer, J. P. (2004), “Side-Bet Theory and The Three-Component Model of Organizational Commitment”, Journal of Vocational Behavior, 65, 157-177.
• Yalçın, A., İplik, F.N. (2005): “Bes Yıldızlı Otellerde Çalışanların Demografik Özellikleri ile Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Arastırma: Adana İli Örnegi”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:14, Sayı:1, 395-412.
• Zorba, E. (2002). Türkiye’de rekreasyona bakış, gelişimi ve beklentiler. 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Panel Kitabı, 185-194. 27-29 Ekim 2002, Antalya- Türkiye.