TÜRKİYE’DE İŞ VE MESLEK DANIŞMANLIĞI SİSTEMİNİN İŞLERLİĞİ

Yıl 2017, Cilt: 12 Sayı: 1, 97 - 109, 30.06.2017

Kemal Yıldız Merve Çiloğlu Yörübulut

Öz

Bu
çalışmanın amacı, istihdamın korunması ve geliştirilmesi amacıyla 2012 yılında
Türkiye İş Kurumu’nda başlatılan iş ve meslek danışmanlığı sisteminin
işlerliğini iş ve meslek danışmanlarının deneyim ve bakış açılarıyla tespit
etmektir. Çalışmada öncelikle konu ile ilgili literatürün özeti ortaya konmuş,
daha sonra sahadan toplanılan veriler analiz edilmiştir. En sonunda da bu
verilerin sonuçları üzerinde tartışılmıştır. Mevcut sistemde her bir iş ve meslek
danışmanı istihdam ve eğitimle ilgili her işi yapmaktadırlar. İş ve meslek
danışmanları, bu uygulamanın verimliliğine ilişkin herhangi bir fikre sahip
olmadıklarını söylerken, işlerin (işyeri ziyareti, işe yerleştirme, mesleki
eğitim vs.) gruplara bölünerek yapılması şeklindeki bir sistemin daha başarılı
olacağına olan inançları güçlüdür. İş ve meslek danışmanlarınca genellikle iş
danışmanlığı yapıldığı ve meslek danışmanlığına gereken önemin verilmediği, işe
yerleştirme ve mesleki eğitim faaliyetlerinin zayıf kaldığı tespit edilmiştir. Performans
kriterlerinin gerçekçi olmadığı, hedeflerin açık ve belirgin konulmadıkları
ifade edilmektedir. Bu olumsuzluklar göz önüne alınarak mevcut sistemin
değiştirilmesi, rehabilite edilmesi iş ve meslek danışmanlığı olgusunun
verimliliği açısından olumlu olabilir.

Anahtar Kelimeler

İş ve meslek danışmanlığı, Türkiye İş Kurumu

Kaynakça

• Akgeyik, Tekin (2011), “Türkiye’de İşsizlik ve İstihdam Politikaları”, İktisat Fakültesi Mecmuası, 54, 1-32. Ay, Sema (2014), “Türkiye’de İşsizliğin Nedenleri: İstihdam Politikaları Üzerine Bir Değerlendirme”, Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,19, 321-341. Biçerli, M. K. (2005), “Aktif İstihdam Politikaları İşsizliği Azaltır mı?”, Çimento İşveren Dergisi, 19(6), 4-15. Bozgeyikli, Hasan (2004), “Meslek Kararı Verme Yetkinlik Ölçeğinin Geliştirilmesi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, 221-234. Emirgil, Burak Faik; Zeynep ACA ve Özlem Işığıçok (2014), “Türkiye’de İş ve Meslek Danışmanlığının Etkinliği: Sorun Alanları ve Beklentiler (Bursa İşkur Örneği)”, Çalışma ve Toplum, 2014/1, 139-162. Eser, Burçin Yılmaz ve Harun Terzi (2008), “Türkiye’de İşsizlik ve Avrupa İstihdam Stratejisi”, Erciyes İİBF Dergisi, 30, 229-250. İlhan, Süleyman (2008), “Yeni Kapitalizm ve Meslek Olgusunun Değişen Anlamları Üzerine”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 21, 313-328. Kapar, Recep (2011) "Aktif İşgücü Piyasası Politikaları", İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası Prof. Dr. Toker Dereli’ye Armağan Özel Sayısı, 55(1), 341-371. Koray, Meryem (2012), Sosyal Politika, İmge Kitabevi, İstanbul. Korkmaz, A. ve Mahiroğulları, A. (2007), İşsizlikle Mücadelede Emek Piyasası Politikaları: Türkiye ve AB Ülkeleri, 2. Baskı, Ekin Kitabevi, Bursa. Taşkın, Kutluhan ve Ahmet Tozlu (2016), “Kamu Kesiminde Performans Değerlendirme Sistemi: İş ve Meslek Danışmanlarına Yönelik Bir Uygulama Önerisi”, TİSK Akademi, 2016/1, 136-159. Tokcan, Çetin (2011), ”Türkiye’de İnsangücü Açısından İşsizlik”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 0(20), 37-44. Üşen, Şelale (2007), “Avrupa Birliği Ülkeleri ve Türkiye’de Aktif Emek Piyasası Politikaları”, Çalışma ve Toplum Dergisi, 13(2), 65–94. www.iskur.gov.tr (İŞKUR Yıllık Faaliyet Raporları), Erişim Tarihi: 12.05.2017 Yıldız, Kemal (2016), “2008 Krizinden Günümüze İşkur’un Mesleki Eğitim Faaliyetlerinin Gelişimi” Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(27), 249-266.