A QUALITATIVE RESEARCH ON HUMAN RESOURCES COMPETENCIES IN THE INDUSTRY 4.0 PROCESS

Yıl 2024, Cilt: 12 Sayı: 1, 141 - 171, 26.06.2024

Ahmet Sarnıç , Hatice Özutku

https://doi.org/10.14514/beykozad.1379080

Cited By: 1

Öz

Industry 4.0 or the fourth industrial revolution is a general name for the process that describes the digital transformation of organizations and their environments. While the concept of data, extremely important in this process, forms a leverage effect, it also forces organizations to an absolute transformation and adaptation. It is an inevitable result for organizations that are not involved in this process to lose their competitive advantage.
Just as it was important in the first industrial era, employee competencies that appear as observable behaviors that include distinctive knowledge, skills, and attitudes in achieving excellent performance in organizations, on the axis of human resources systems, have a special importance in today's fourth industrial era by changing and developing over time.
With the effects of the Industry 4.0 revolution, organization and employee competencies are also transforming by gaining importance. On the axis of these transformations, this study conducted to determine the changes and transformations in employee competencies in the industry 4.0 process; The study was carried out with the criterion sampling method, which is one of the purposeful sampling methods, in four different enterprises operating in the manufacturing, ready-made clothing, automotive and food sectors.
The findings obtained as a result of the research are similar to some studies in the literature, the 8 qualifications put forward by the European Parliament and the European Union, and the "Skills Expected to be in Demand in 2022" put forward by the article published by the World Economic Forum in 2018.

Anahtar Kelimeler

Industry 4.0, Human Resources Competencies, Industry 4.0 Components

ENDÜSTRİ 4.0 SÜRECİNDE İNSAN KAYNAKLARI YETKİNLİKLERİ ÜZERİNE NİTEL BİR ARAŞTIRMA

Öz

Endüstri 4.0 veya dördüncü endüstri devrimi örgütlerin ve çevrelerinin geçirdikleri dijital dönüşümü tanımlayan sürecin genel bir adıdır. Bu süreç içerisinde fazlasıyla önemli olan veri kavramı kaldıraç etkisi oluştururken, örgütleri mutlak bir dönüşüme ve uyuma zorlamaktadır. Bu sürece dahil olmayan örgütlerin ise rekabet avantajlarını yitirmeleri kaçınılmaz bir sonuç haline gelmektedir.
Örgütlerde İnsan kaynakları sistemleri ekseninde mükemmel performansın elde edilmesinde ayırt edici bilgi, beceri ve tutumları kapsayan gözlenebilir davranışlar olarak karşımıza çıkan işgören yetkinlikleri ise birinci endüstri devrinde nasıl önemliyse zaman içerisinde değişimlere uğrayıp, daha da gelişerek günümüz dördüncü endüstri devrinde de ayrı bir öneme sahiptir.
Endüstri 4.0 devrimin de etkileri ile örgüt ve işgören yetkinlikleri de önem kazanarak dönüşüme uğramaktadır. Söz konusu dönüşümler ekseninde, endüstri 4.0 sürecinde işgören yetkinliklerindeki değişim ve dönüşümleri tespit etmek için yapılan bu çalışma; imalat, hazır giyim, otomotiv ve gıda sektöründe faaliyet gösteren dört farklı işletmede amaçlı örnekleme metotlarından birisi olan ölçüt örnekleme yöntemi ile yapılmıştır.
Araştırma sonucunda elde edilen bulgular ise literatürdeki bazı çalışmalarla, Avrupa Parlamentosu ve Avrupa Birliğinin ortaya koyduğu 8 yetkinlikle ve Dünya Ekonomik Forumu tarafından 2018 yılında yayımlanan makale ile ortaya konulan “2022 yılında Talep Görmesi Beklenen Beceriler” benzerlikler taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Endüstri 4.0, İnsan Kaynakları Yetkinlikleri, endüstri 4.0 süreci

Kaynakça

• Acar, S., (2022). Endüstri 4.0 ve Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi İlişkisine Yenilikçi Bir Bakış, Usta Kara, I., Karalar, S (Ed.), içinde, Kalite ve Strateji Yönetimi Araştırmaları, (s. 433-468). Trakya Üniversitesi Yayınları.
• Aksu, S.D., ve Dalkılıç, O.S. (2019). Dijital Çağın Yetkinlikleri: Çalışanlar, İnsan Kaynakları Uzmanları ve Yöneticiler Çerçevesinden Bakış, Journal Of Business In The Digital Age, (2), 54-68.
• Arkan, Ö. (2018). Endüstri 4.0 Kavramı ve Endüstri 4.0 Dönüşümünün Üretim Maliyetlerine Etkisi Üzerine Bir Vaka Çalışması: Bebek Bezi Üretimi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Atak, G. (2018). Impact Factors And Current Issues On Technolog Development For Industry 4.0 Transformation In Technopark Companıes: The Case Of Turkey, istanbul Technical University Graduate School Of Arts And Socıal Sciences Department of Management, (Management MBA Programme).
• Avcı, N. (2019). İnsan Kaynaklarından Yetenek Yönetimine Endüstri 4.0, Kriter Yayıncılık, İstanbul.
• Avrupa Komisyonu (2010). Europe 2020: A strategy for smart, sustainable and inclusive growth,https://ec.europa.eu/eu2020/pdf,(Erişim Tarihi: 08.08.2021)
• Bacak, Ç. ve Arıcan, B.T. (2019). İşletme ve Kümelerde Stratejinin Önemi ve Komşu Alan Stratejik Yaklaşımı, Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1), 29-50.
• Başoğlu, M (2019). Endüstri 4.0 ve Yönetimsel Stratejilere Etkileri, (Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi). Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Manisa.
• Boyatzıs, R. E. (1982). The Competent Manager, New York.
• Budak, G. (2008). Yetkinliğe Dayalı İnsan Kaynakları Yönetimi. Barış Yayınları, İzmir.
• Budak, G. (2013). Yetkinliklere Dayalı İnsan Kaynakları Yönetimi, Barış Yayınları Fakülteler Yayınevi. İzmir.
• Can, A. V. ve Kıymaz, M. (2016). Bilişim Teknolojileri¬nin Perakende Mağazacılık Sektörüne Yansımaları: Muhasebe Departmanlarında Endüstri 4.0 Etkisi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensti¬tüsü Dergisi, CİEP Özel Sayısı.
• Cherdantseva, Y. ve Hılton,J. (2013). A Reference Model Of Information Assurance ve Security, International Conference On Availability, Reliability and Security,(8), 546-555.
• Crozier, R. (2015). Not Representative Of The Internet Of Things. https:// www.iothub.com.au-411999. (Erişim Tarihi:21 Ekim 2020),
• Çetinkaya, M. ve Özutku, H. (2012). Yönetsel Performansa Yetkinlik Temelli Yaklaşım: Türk Otomotiv Sektöründe Bir Araştırma, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 41(1), 142-161.
• Davies, R. (2015). Industry 4.0 Digitalisation For Productivity And Growth, European Parliament Briefing.
• Demir, C. (2019). Endüstri 4.0: Yakın Geleceğin Sanayi Devrimi, B. Türkcan ve U. Akseki (Ed.), Endüstri 4.0 ve Türkiye Ekonomisi, ORION Kitabevi, Ankara.
• Dengiz, O. (2017). Endüstri 4.0: Üretimde Kavram ve Algı Devrimi, Makina Tasarım ve İmalat Dergisi, 15(1), 38-45. Dünya Ekonomik Forumu (2018). The Future of Jobs Report 2018. WEF Publishing.
• Ferrarı, A. (2012). Digital competence in practice: An analysis of frameworks. Luxembourg: Publications Office of the European Union. doi:10.2791/82116
• Goleman,D. (1993). The Emotional Intelligence Of Leaders, Leaders to Leader. (8),21-26
• Gür, A., Ünay, S. ve Dilek, Ş. (2018). Sanayiyi Yeniden Düşünmek. Seta Yayınları. İstanbul.
• International Telecommunication Union (2008). Overview Of Cybersecurity Series X: Data Networks, Open System Communications and Security Telecommunication Security.1-64.
• Kabaklarlı, E. (2016). Endüstri 4.0 ve Paylaşım Ekonomisi Dünya ve Türkiye Ekonomisi İçin Fırsatlar. Etkiler ve Tehditler. Nobel Bilimsel Eserler. Ankara.
• Küsbeci, P., ve Tekin, İ.Ç. (2021). Endüstri 4.0 Perspektifinden İnsan Kaynakları. Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(15), 18-29.
• Lu, Y. (2017). Industry 4.0: A Survey on Technologies, Applications and Open Research Issues. Journal of Industrial Information Integration, (6), 1-10.
• Öcal, H. ve Sarnıç, A. (2017), Dönüştürücü Liderliğin Prososyal Davranışlar Üzerindeki Etkileri ve İmalat Endüstrisinde Bir Araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2), 107-125.
• Özdoğan, O. (2017). Endüstri 4.0. Dördüncü Sanayi Devrimi ve Endüstriyel Dönüşümün Anahtarları. Pusula Yayıncılık. İstanbul.
• Özkan, Y.(2013). Veri Madenciliği Yöntemleri. Papatya Yayıncılık. İstanbul.
• Pamuk, N. ve Soysal, M. (2018). Yeni Sanayi Devrimi Endüstri 4.0 Üzerine Bir Araştırma. Verimlilik Dergisi. (1), 41-66.
• Partes, D. (2004). İnsan Kaynakları Departmanlarında Çalışanların Sahip Olduğu Yetkilikler İle Bu Yetkinliklerin Diğer Çalışanlar Tarafından Algılanmasına Yönelik Bir Uygulama, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi), İstanbul.
• Patton, M.Q. (2015). In Science And Maths Education, The Portfolio Implementations Of Prospective Preschool Teachers, American Journal Of Educational Research, 3(10), 1243-1252
• Rathfelder, C. ve Lantıng,C. (2014), Smart Systemes Integration In Industry 4.0, Best Practices In The European Smart Systems Intergration Ecosystem: From Education To Markets, (1-20).
• Reınhard, G., Jesper, V. ve Stefan, S. (2016). Industry 4.0: Building The Digital Enterprise, PWC-Industry 4.0, 1-36. Sarnıç, A. (2023). Endüstri 4.0 Sürecinde Yetkinlik Temelli İnsan Kaynakları Sistemleri Üzerine Nitel Bir Araştırma (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Afyonkarahisar
• Shrouf F, Ordieres J, ve Miragliotta G. (2014). Smart Factories in Industry 4.0: A Review of The Concept and of Energy Management Approached Ġn Production Based On The Internet Of Things Paradigm, IEEE International Conference on Industrial Engineering and Engineering Management, 697-701
• Sung, T. K. (2018). Industry 4.0: A Korea Perspective, Te¬chnological Forecasting and Social Change, (132), 40-45.
• Şahin, E. ve Kaya, F. (2019). Pazarlamada Yeni Dönem, Endüstri 4.0 Yapay Zekâ ve Akıllı Asistanlar. Çizgi Kitabevi, Konya.
• Türkoğlu, E. (2018). Firmaların Endüstri 4.0’a Hazırlık Çalışmalarının Değerlendirilmesi: Bursa İlindeki Uygulaması, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Tüsiad (2016). Türkiye’nin Küresel Rekabetçiliği İçin Bir Gereklilik Olarak Sanayi 4.0: Gelişmekte Olan Ekonomi Perspektifi, N.Numanoğlu, M.E. Eynehan, G. Morkoç Nikelay ve E. Aksoy, (Ed.) Boston Consulting Group, İstanbul.
• Wang,Ş., Wan, J., Zhang,D., Li, D. ve Zhang,C. (2015). Towards Smart Factory For Industry 4.0: A Self-organized Multı-Agent System With Big Data Based Feedback and Coordination. Computer Networks, (101), 158-168.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin, Ankara.
• Yoşumaz, İ. (2018). Endüstri 4.0’a Geçiş Sürecinde Kurumsal Hafızanın Rolü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• Yuva, N. (2019). Endüstri 4.0’ın Örgüt Yapısına ve Karar Vermeye Etkisi: Bir Mobilya Firmasında Vaka Analizi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Burdur Mehmet Akif Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Burdur.