BibTex RIS Kaynak Göster

The Psychological Capital at the Akhism

Yıl 2017, Sayı: 80, 217 - 237, 01.02.2017

Arzu Uğurlu Kara Enver Aydoğan

Öz

This study is carried out to examine whether the psychological capital with its conceptual analysis and sub-dimensions, hope, self-efficacy, durability and optimism existed in the Akhism Organization application which was founded in Kayseri in Anatolia about 810 years ago. The aim of this article is to emphasize the key importance of psyhological capital in creating organizational success and competitive advantage at present and draw attention to the similarities between the applications at the same time as the Akhism Organization regarding the development of psychological capital. In this context, this study includes some exminations concerning the possibility of Akhism Organization’ being a source , a guide for the present businesses for the development and the share of psychological capital.

Anahtar Kelimeler

The Akhism The Akhisim Oganization Application The Psychological Capital hope self-efficacy recently optimism

Kaynakça

  • Akkuş, Metin (2004). “Edebiyatımızda Ahi Tipi ve Esrar Dede Fütüvvetnamesi’nde Ahi Tipinin Özellikleri”. I. Ahi Evran-ı Velî ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu. 15-25.
  • Akkuş, Osman (2004). “Ahilik Teşkilatlarına Tarihsel Bir Perspektiften Bakış”. I. Ahi Evran-ı Velî ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu. 27-41.
  • Akyüz, Yahya (2005). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Pegem-A Yay.
  • Altıntaş, Ayten ve Hanzade Doğan (2003). “Osmanlı Esnaf Tabibinin Ahlâk Eğitimi Ve Değerleri (Fütüvvetnamelere Göre)”. Türk Dünyası Araştırmaları 146: 59-83.
  • Avey, James, Tara Wernsing and Fred Luthans (2008). “Can Positive Employees Help Positive Organizational Change? Impact of Psychological Capital and Emotions on Relevant Attitudes and Behaviors”. The Journal of Applied Behavioral Science 44 (1): 48-70.
  • Bandura, Albert (1994). “Self-Efficacy”. Encyclopedia of Human Behavior 4: 71-81.
  • Bandura, Albert (1997). Self-Efficacy: TheExercise of Control. New York: W. H. Freeman.
  • Basım, Nejat ve Fatih Çetin (2011). “Psikolojik Dayanıklılığın İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık Tutumlarındaki Rolü”. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi 13 (3): 79-94.
  • Bayraktar, Levent (2005). “Ahîlik ve Ahlâk”. I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu. Kırşehir: Gazi Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay. 89-94.
  • Bayram, Mikail (1991). Ahi Evran ve Ahi Teşkilâtının Kuruluşu. Konya: Namlı Matbaası.
  • Bayram, Mikail (1995). Ahi Evran Tasavvufî Düşüncenin Esasları. Ankara: Diyanet Vakfı Yay.
  • Bıkmaz, Hazır Fatma (2004). “Sınıf Öğretmenlerinin Fen Öğretiminde Özyeterlik İnancı Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. Milli Eğitim Dergisi 31(161): 172-180.
  • Burak, Durdu Mehmet ve Nazmi Özçelik (2004). “Ahilik Eğitim Anlayışının Cumhuriyet Dönemi Meslek Eğitimine Yansıması”. I. Ahi Evran-ı Veli ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu Bildirileri. C. 1. 201-212.
  • Carver, Charles and Micheal Scheier (2001). “Optimism, Pessimism, and Selfregulation Chang”. Optimism and Pessimism: Implications For Theory, Research, and Practice. Ed. Edward C. Washington, Dc: American Psychological Association. 31-51.
  • Coutu, Diane L. (2002). “How Resilience Works”. Harvard Business Review 80 (5): 46-51.
  • Çağatay, Neşet (1990). Ahîlik nedir? Ankara: Kültür Bakanlığı Halk Kültürünü Araştırma Dairesi Yay. Çakmak, Muharrem (2005). “Ahîliğin Dinî-Tasavvufi Temelleri”. I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu. Kırşehir: Gazi Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay. 249-260.
  • Çalışkan, Yaşar ve Mehmet Lütfi İkiz (1993). Kültür ve Sanat Medeniyetimizde Ahilik.
  • Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Çalışkan, Sezer ve Aslı Erim (2010). “Pozitif Örgütsel Davranış (Pod) Değişkenleri İle Yeni Araştırma Modelleri Kurma Arayışları: Pod’nin İşe Adanmışlık, Tükenmişlik ve Sinizm Üzerindeki Etkileri”. 18. Yönetim Organizasyon Kongresi Kitabı. 658-671.
  • Doğan, Hulusi (2011). “Günümüz İşletmeleri İçin Ahilik Kültüründen Örtülü Bilginin Gelişim Ve Paylaşım Örnekleri”. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi 4: 77-100.
  • Ekinci, Yusuf (1991). Ahîlik. Ankara: Sistem Ofset.
  • Erbaş, Ali (2012). “Ahi Teşkilatında Yönetim Fonksiyonlarıyla İlgili Uygulamalar”. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 7/2: 1321-1331.
  • Erden, Orhan (2005). “Ahilik Kültürünün Endüstriyel Kalite Kontrolüne Yansımaları”. I. Ahi Evran-ı Veli ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu Bildirileri. C. 1.
  • Kırşehir: G.Ü. Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay. 395-396.
  • Frıborg Odgeeir, Dag Barlaug and Monica Martinussen (2005). “Resilience in Relation To Personality and Intelligence”. Int J Methods Psychiatr Res 14 (1): 29-42.
  • Gülerman, Adnan ve Sevda Taştekil (1993). Ahî Teşkilatının Türk Toplumunun Sosyal ve Ekonomik Yapısı Üzerindeki Etkileri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Gülvahaboğlu, Adil (1991). Ahî Evran Veli ve Ahîlik. Ankara: Memleket Yay.
  • Günay, Ünver (2007). “Ahîliğin Dinî Ve Sosyal Yönleri”. II. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu. Kırşehir: Ahi Evran Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay.
  • Kaya, Umut (2013). “Değerler Eğitiminde Bir Meslek Teşkilâtı”. Ahîlik Değerler Eğitimi Dergisi 11 (26): 41-69.
  • Kazıcı, Yusuf Ziya (2006). “Ahilik ve Yetişkinlik Dönemi Eğitimindeki Yeri”. Yetişkinlik Dönemi Eğitimi ve Problemleri. İstanbul: Ensar Neşr. Kılavuz, Mehmet Akif (2005). “Ahîlik Kurumunda Din ve Ahlâk Eğitimi Anlayışı”.
  • I. Ahî Evran-I Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu. Kırşehir: Gazi Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay. 615-628. Köksal, Mustafa (2007). Ahilik Kültürünün Dünü ve Bugünü. Ankara: Poyraz Matbaası.
  • Lopez, Shane J. et al. (2000). “Diagnosing For Strengths: on Measuring Hope Building Blocks”. Handbook of Hope Theory, Measures and Applications. Ed. C. R.
  • Snyder. San Diego: Academic Press. 57-85.
  • Luthans, Fred and Susan Jensen (2002). “Hope: A New Positivestrengthfor Human Resource Development”. Human Resource Development Review 1: 304-322.
  • Luthans, Fred (2002a). “The Need for and Meaning of Positive Organizational Behavior”. Journal of Organizational Behavior 23: 695-706.
  • Luthans, Fred (2002b). “Positive Organizational Behavior: Developing and Managing Psychological Strengths”. Academy of Management Executive 16 (1): 57-72.
  • Luthans, Fred, Kyle Luthans and Brett Luthans (2004). “Positive Psychological Capital:Beyond Human and Social Capital”. Business Horizons 47/1: 45-50
  • Luthans, Fred, Gretchen R. Vogelgesang and Paul Lester (2006). “Developing The Psychological Capital of Resiliency”. Human Resource Development Review 5 (1): 25-44.
  • Luthans, Fred, Carolyn Youssef and Bruje Avolio (2007). Psychological Capital. New York: Oxford University Press.
  • Luthans, Fred, Carolyn Youssef and Bruje Avolio (2007a). Psychological Capital. New York: Oxford University Press.
  • Luthans, Fred, Carolyn Youssef and Bruje Avolio (2007b). Psychological Capital: Developing The Human Competitive Edge. New York: Oxford University Press.
  • Masten, Ann S., Marie Reed and J. Gabrielle (2002). “Resilience in Development”. The Handbook of Positive Psychology. Ed. Snyder, C. et al. New York: Oxford University Pres. 74-88.
  • Önder, Mehmet (1999). “Mevlana’nın Ahi Dostları ve Mevlevi-Ahi İlişkileri”. II. Uluslararası Ahilik Kültürü Sempozyumu Bildirileri. Ankara: T. C. Kültür Bakanlığı Yay. Özaydın, Murat (2005). “Fütüvvet ve Fütüvvet Ahlâkı”. I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu. C. II. Kırşehir: Gazi Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay. 685-712.
  • Özgen, G. (1999). “Ahilik Geleneği ve Osmanlı Devletinden Günümüze İşçilerin Çalışma Koşulları”. II. Uluslararası Ahilik Kültürü Sempozyumu Bildirileri. Kırşehir: T.C. Kültür Bakanlığı Yay. 263-269.
  • Pajares, Frank (1997). “Current Directions in Self-Efficacy Research”. Advances in Motivation and Achievement 10: 1-49.
  • Pala, Ayhan (2007). “Türk Kültür Tarihinin Bir Kaynağı Olarak Burgazi Fütüvvetnâmesi”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi 44: 1-60.
  • Peterson, Suzanne and Fred Luthans (2003). “The Positive Impactand Development of Hopeful Leaders”. Leadership and Organization Development Journal 24 (1): 26-31.
  • Sancaklı, Saffet (2010). “Ahilik Ahlâkının Oluşumunda Hadislerin Etkisi”. İ.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi 1 (1): 1-28.
  • Sarıkaya, Saffet (2000). “Ahîliğin Dünya Görüşünü Oluşturan Dinî-Ahlâkî Değerler”.
  • İnsan Bilimleri Araştırmaları Dergisi 17. “Arayışlar”. İnsan Bilimleri Araştırmaları 9 (17): 1-13.
  • Sarıkaya, Saffet (2002). XII-XVI Asırlardaki Anadolu’da Fütüvvetnamelere Göre Dini İnanç Motifleri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Seligman, Martin (1998). Learned Optimism. New York: Pocket Books.
  • Seligman, Martin and Mihaly Csikszentmihalyi (2000). “Positive Psychology”. American Psychologist 55: 5-14.
  • Snyder Charles Richard (1995). “Conceptualizing, Measuring, And Nurturing Hope”. Journal of Counseling and Development 73 (3): 355-360.
  • Solak, Fahri (2006). “Ahiliğin Sosyo-Ekonomik Fonksiyonları ve Bugünkü Kurumlar”. İktisat, Tarih ve Zihniyet Dünyamız. Ed. Erhan Erken. İstanbul: Müsiad Yay. 75-89.
  • Stajkovic, Alexander and Fred Luthans (1998b). “Social Cognitive TheoryAnd SelfSelf Efficacy: Going Beyond Traditional Motivational and BehavioralApproaches”. Organizational Dynamics 26: 62–74.
  • Snyder, Charles Richard et al. (1996). “Development and Validation of The State Hope Scale”. Journal of Personality and Social Psychology 70 (2): 321-335.
  • Snyder, Charles Richard (2000). Handbook of Hope. San Diego: Academic press.
  • Snyder, Charles Richard (2002). “Hopetheory: Rainbows in The Mind”. Psychological Inquiry 13: 249-276.
  • Şahin, Haşim (2007). Osmanlı Devletinin Kuruluş Döneminde Dini Zümreler. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Şimşek Muhittin (2002). TKY ve Tarihteki Bir Uygulaması: Ahilik. İstanbul: Hayat Yay.
  • Tıger, Lionel (1971). Optimism: The Biology of Hope. New York: Simon –Schuster.
  • Torun, Ali (1998). Türk Edebiyatında Türkçe Fütüvvetnameler. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay. www.tesob.org.tr (Erişim Tarihi: 14.09.2015).

Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı

Yıl 2017, Sayı: 80, 217 - 237, 01.02.2017

Arzu Uğurlu Kara Enver Aydoğan

Öz

Bu çalışma psikolojik sermayenin kavramsal bir analiziyle birlikte alt boyutları olan umut, öz yeterlilik, dayanıklılık ve iyimserliğin, kendisinden yaklaşık 810 yıl önce Anadolu’da Kayseri’de kurulmuş olan Ahilik Teşkilatı uygulamalarında var olup olmadığını incelemek maksadı ile yapılmıştır. Makalenin amacı günümüzde örgütsel başarının elde edilmesinde ve rekabet avantajı yaratmada psikolojik sermayenin kilit önemine vurgu yapmak ve aynı zamanda psikolojik sermayenin gelişimine yönelik olarak Ahilik Teşkilatındaki uygulamalar ile arasındaki benzerliklere dikkat çekmektir. Bu bağlamda çalışma Ahilik Teş- kilatının psikolojik sermayenin gelişim ve paylaşımında günümüz işletmelerine bir kaynak, rehber olabileceğine yönelik irdelemeler içermektedir.

Anahtar Kelimeler

Ahilik Ahilik teşkilatı uygulamaları psikolojik sermaye umut öz-yeterlilik dayanıklılık iyimserlik

Kaynakça

  • Akkuş, Metin (2004). “Edebiyatımızda Ahi Tipi ve Esrar Dede Fütüvvetnamesi’nde Ahi Tipinin Özellikleri”. I. Ahi Evran-ı Velî ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu. 15-25.
  • Akkuş, Osman (2004). “Ahilik Teşkilatlarına Tarihsel Bir Perspektiften Bakış”. I. Ahi Evran-ı Velî ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu. 27-41.
  • Akyüz, Yahya (2005). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Pegem-A Yay.
  • Altıntaş, Ayten ve Hanzade Doğan (2003). “Osmanlı Esnaf Tabibinin Ahlâk Eğitimi Ve Değerleri (Fütüvvetnamelere Göre)”. Türk Dünyası Araştırmaları 146: 59-83.
  • Avey, James, Tara Wernsing and Fred Luthans (2008). “Can Positive Employees Help Positive Organizational Change? Impact of Psychological Capital and Emotions on Relevant Attitudes and Behaviors”. The Journal of Applied Behavioral Science 44 (1): 48-70.
  • Bandura, Albert (1994). “Self-Efficacy”. Encyclopedia of Human Behavior 4: 71-81.
  • Bandura, Albert (1997). Self-Efficacy: TheExercise of Control. New York: W. H. Freeman.
  • Basım, Nejat ve Fatih Çetin (2011). “Psikolojik Dayanıklılığın İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık Tutumlarındaki Rolü”. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi 13 (3): 79-94.
  • Bayraktar, Levent (2005). “Ahîlik ve Ahlâk”. I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu. Kırşehir: Gazi Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay. 89-94.
  • Bayram, Mikail (1991). Ahi Evran ve Ahi Teşkilâtının Kuruluşu. Konya: Namlı Matbaası.
  • Bayram, Mikail (1995). Ahi Evran Tasavvufî Düşüncenin Esasları. Ankara: Diyanet Vakfı Yay.
  • Bıkmaz, Hazır Fatma (2004). “Sınıf Öğretmenlerinin Fen Öğretiminde Özyeterlik İnancı Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. Milli Eğitim Dergisi 31(161): 172-180.
  • Burak, Durdu Mehmet ve Nazmi Özçelik (2004). “Ahilik Eğitim Anlayışının Cumhuriyet Dönemi Meslek Eğitimine Yansıması”. I. Ahi Evran-ı Veli ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu Bildirileri. C. 1. 201-212.
  • Carver, Charles and Micheal Scheier (2001). “Optimism, Pessimism, and Selfregulation Chang”. Optimism and Pessimism: Implications For Theory, Research, and Practice. Ed. Edward C. Washington, Dc: American Psychological Association. 31-51.
  • Coutu, Diane L. (2002). “How Resilience Works”. Harvard Business Review 80 (5): 46-51.
  • Çağatay, Neşet (1990). Ahîlik nedir? Ankara: Kültür Bakanlığı Halk Kültürünü Araştırma Dairesi Yay. Çakmak, Muharrem (2005). “Ahîliğin Dinî-Tasavvufi Temelleri”. I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu. Kırşehir: Gazi Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay. 249-260.
  • Çalışkan, Yaşar ve Mehmet Lütfi İkiz (1993). Kültür ve Sanat Medeniyetimizde Ahilik.
  • Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Çalışkan, Sezer ve Aslı Erim (2010). “Pozitif Örgütsel Davranış (Pod) Değişkenleri İle Yeni Araştırma Modelleri Kurma Arayışları: Pod’nin İşe Adanmışlık, Tükenmişlik ve Sinizm Üzerindeki Etkileri”. 18. Yönetim Organizasyon Kongresi Kitabı. 658-671.
  • Doğan, Hulusi (2011). “Günümüz İşletmeleri İçin Ahilik Kültüründen Örtülü Bilginin Gelişim Ve Paylaşım Örnekleri”. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi 4: 77-100.
  • Ekinci, Yusuf (1991). Ahîlik. Ankara: Sistem Ofset.
  • Erbaş, Ali (2012). “Ahi Teşkilatında Yönetim Fonksiyonlarıyla İlgili Uygulamalar”. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 7/2: 1321-1331.
  • Erden, Orhan (2005). “Ahilik Kültürünün Endüstriyel Kalite Kontrolüne Yansımaları”. I. Ahi Evran-ı Veli ve Ahilik Araştırmaları Sempozyumu Bildirileri. C. 1.
  • Kırşehir: G.Ü. Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay. 395-396.
  • Frıborg Odgeeir, Dag Barlaug and Monica Martinussen (2005). “Resilience in Relation To Personality and Intelligence”. Int J Methods Psychiatr Res 14 (1): 29-42.
  • Gülerman, Adnan ve Sevda Taştekil (1993). Ahî Teşkilatının Türk Toplumunun Sosyal ve Ekonomik Yapısı Üzerindeki Etkileri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Gülvahaboğlu, Adil (1991). Ahî Evran Veli ve Ahîlik. Ankara: Memleket Yay.
  • Günay, Ünver (2007). “Ahîliğin Dinî Ve Sosyal Yönleri”. II. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu. Kırşehir: Ahi Evran Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay.
  • Kaya, Umut (2013). “Değerler Eğitiminde Bir Meslek Teşkilâtı”. Ahîlik Değerler Eğitimi Dergisi 11 (26): 41-69.
  • Kazıcı, Yusuf Ziya (2006). “Ahilik ve Yetişkinlik Dönemi Eğitimindeki Yeri”. Yetişkinlik Dönemi Eğitimi ve Problemleri. İstanbul: Ensar Neşr. Kılavuz, Mehmet Akif (2005). “Ahîlik Kurumunda Din ve Ahlâk Eğitimi Anlayışı”.
  • I. Ahî Evran-I Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu. Kırşehir: Gazi Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay. 615-628. Köksal, Mustafa (2007). Ahilik Kültürünün Dünü ve Bugünü. Ankara: Poyraz Matbaası.
  • Lopez, Shane J. et al. (2000). “Diagnosing For Strengths: on Measuring Hope Building Blocks”. Handbook of Hope Theory, Measures and Applications. Ed. C. R.
  • Snyder. San Diego: Academic Press. 57-85.
  • Luthans, Fred and Susan Jensen (2002). “Hope: A New Positivestrengthfor Human Resource Development”. Human Resource Development Review 1: 304-322.
  • Luthans, Fred (2002a). “The Need for and Meaning of Positive Organizational Behavior”. Journal of Organizational Behavior 23: 695-706.
  • Luthans, Fred (2002b). “Positive Organizational Behavior: Developing and Managing Psychological Strengths”. Academy of Management Executive 16 (1): 57-72.
  • Luthans, Fred, Kyle Luthans and Brett Luthans (2004). “Positive Psychological Capital:Beyond Human and Social Capital”. Business Horizons 47/1: 45-50
  • Luthans, Fred, Gretchen R. Vogelgesang and Paul Lester (2006). “Developing The Psychological Capital of Resiliency”. Human Resource Development Review 5 (1): 25-44.
  • Luthans, Fred, Carolyn Youssef and Bruje Avolio (2007). Psychological Capital. New York: Oxford University Press.
  • Luthans, Fred, Carolyn Youssef and Bruje Avolio (2007a). Psychological Capital. New York: Oxford University Press.
  • Luthans, Fred, Carolyn Youssef and Bruje Avolio (2007b). Psychological Capital: Developing The Human Competitive Edge. New York: Oxford University Press.
  • Masten, Ann S., Marie Reed and J. Gabrielle (2002). “Resilience in Development”. The Handbook of Positive Psychology. Ed. Snyder, C. et al. New York: Oxford University Pres. 74-88.
  • Önder, Mehmet (1999). “Mevlana’nın Ahi Dostları ve Mevlevi-Ahi İlişkileri”. II. Uluslararası Ahilik Kültürü Sempozyumu Bildirileri. Ankara: T. C. Kültür Bakanlığı Yay. Özaydın, Murat (2005). “Fütüvvet ve Fütüvvet Ahlâkı”. I. Ahî Evran-ı Veli ve Ahîlik Araştırmaları Sempozyumu. C. II. Kırşehir: Gazi Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma Merkezi Yay. 685-712.
  • Özgen, G. (1999). “Ahilik Geleneği ve Osmanlı Devletinden Günümüze İşçilerin Çalışma Koşulları”. II. Uluslararası Ahilik Kültürü Sempozyumu Bildirileri. Kırşehir: T.C. Kültür Bakanlığı Yay. 263-269.
  • Pajares, Frank (1997). “Current Directions in Self-Efficacy Research”. Advances in Motivation and Achievement 10: 1-49.
  • Pala, Ayhan (2007). “Türk Kültür Tarihinin Bir Kaynağı Olarak Burgazi Fütüvvetnâmesi”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi 44: 1-60.
  • Peterson, Suzanne and Fred Luthans (2003). “The Positive Impactand Development of Hopeful Leaders”. Leadership and Organization Development Journal 24 (1): 26-31.
  • Sancaklı, Saffet (2010). “Ahilik Ahlâkının Oluşumunda Hadislerin Etkisi”. İ.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi 1 (1): 1-28.
  • Sarıkaya, Saffet (2000). “Ahîliğin Dünya Görüşünü Oluşturan Dinî-Ahlâkî Değerler”.
  • İnsan Bilimleri Araştırmaları Dergisi 17. “Arayışlar”. İnsan Bilimleri Araştırmaları 9 (17): 1-13.
  • Sarıkaya, Saffet (2002). XII-XVI Asırlardaki Anadolu’da Fütüvvetnamelere Göre Dini İnanç Motifleri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.
  • Seligman, Martin (1998). Learned Optimism. New York: Pocket Books.
  • Seligman, Martin and Mihaly Csikszentmihalyi (2000). “Positive Psychology”. American Psychologist 55: 5-14.
  • Snyder Charles Richard (1995). “Conceptualizing, Measuring, And Nurturing Hope”. Journal of Counseling and Development 73 (3): 355-360.
  • Solak, Fahri (2006). “Ahiliğin Sosyo-Ekonomik Fonksiyonları ve Bugünkü Kurumlar”. İktisat, Tarih ve Zihniyet Dünyamız. Ed. Erhan Erken. İstanbul: Müsiad Yay. 75-89.
  • Stajkovic, Alexander and Fred Luthans (1998b). “Social Cognitive TheoryAnd SelfSelf Efficacy: Going Beyond Traditional Motivational and BehavioralApproaches”. Organizational Dynamics 26: 62–74.
  • Snyder, Charles Richard et al. (1996). “Development and Validation of The State Hope Scale”. Journal of Personality and Social Psychology 70 (2): 321-335.
  • Snyder, Charles Richard (2000). Handbook of Hope. San Diego: Academic press.
  • Snyder, Charles Richard (2002). “Hopetheory: Rainbows in The Mind”. Psychological Inquiry 13: 249-276.
  • Şahin, Haşim (2007). Osmanlı Devletinin Kuruluş Döneminde Dini Zümreler. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi. Şimşek Muhittin (2002). TKY ve Tarihteki Bir Uygulaması: Ahilik. İstanbul: Hayat Yay.
  • Tıger, Lionel (1971). Optimism: The Biology of Hope. New York: Simon –Schuster.
  • Torun, Ali (1998). Türk Edebiyatında Türkçe Fütüvvetnameler. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay. www.tesob.org.tr (Erişim Tarihi: 14.09.2015).
Toplam 62 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Arzu Uğurlu Kara Bu kişi benim

Enver Aydoğan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Şubat 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 80

Kaynak Göster

APA Kara, A. U., & Aydoğan, E. (2017). Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı. Bilig(80), 217-237.
AMA Kara AU, Aydoğan E. Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı. Bilig. Şubat 2017;(80):217-237.
Chicago Kara, Arzu Uğurlu, ve Enver Aydoğan. “Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı”. Bilig, sy. 80 (Şubat 2017): 217-37.
EndNote Kara AU, Aydoğan E (01 Şubat 2017) Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı. Bilig 80 217–237.
IEEE A. U. Kara ve E. Aydoğan, “Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı”, Bilig, sy. 80, ss. 217–237, Şubat 2017.
ISNAD Kara, Arzu Uğurlu - Aydoğan, Enver. “Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı”. Bilig 80 (Şubat 2017), 217-237.
JAMA Kara AU, Aydoğan E. Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı. Bilig. 2017;:217–237.
MLA Kara, Arzu Uğurlu ve Enver Aydoğan. “Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı”. Bilig, sy. 80, 2017, ss. 217-3.
Vancouver Kara AU, Aydoğan E. Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı. Bilig. 2017(80):217-3.

Ahmet Yesevi Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanlığı