Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Orta çağ’da hıristiyan düşüncesinin islam’a yaklaşımı: Bernard of Clairvaux, Peter the Venerable, Francis of Assisi ve Thomas Aquinas örnekleri

Yıl 2021, , 313 - 330, 30.04.2021
https://doi.org/10.28949/bilimname.847662

Öz

Hıristiyan Müslüman ilişkileri 12. ve 13. yüzyıllarda farklı süreçlerden geçmiştir. Bazıları nefret dilini kullanırken, diğer bazısı ılımlı bir tutum sergilemişlerdir. Bernard de Clairvaux, Peter the Venerable, Francis of Assisi ve Thomas Aquinas bu süreçte farklı yaklaşımları ile öne çıkan önemli dini kimliklerdendir. Bernard, Burgonyalı bir başrahipti. Manastır çalışmalarına ek olarak, Batı Avrupa seyahatlerinde tanrı vizyonunu açıklamak ve kiliseyi savunmak için büyük çaba gösterdi. Papa'nın takdir ve danışmanlık görevinin bir yansıması olarak Müslümanlara karşı haçlı seferleri hakkında vaaz verdi. Haçlı seferleri sırasında papalık, İslam'a ve Muhammed'e karşı olumsuz bir tutum benimsemişti. En iyi şekilde bir antagonizm olarak tanımlanabilir. Bu tavrın nedeni, İslam'ın 12. ve 13. yüzyıllarda batıda hızla yükselmeye başlaması ve İslam'ın ilerleyişi karşısında ciddi önlemler alınması gerektiğiydi. Bu süreçte kullanılan yöntem bir yandan askerlerle Müslümanlara karşı savaşmak, diğer yandan Muhammed'e, Kuran'a ve İslami değerlere karşı çok olumsuz bir dil kullanmak olmuştur. Bernard tarafından hazırlanan broşür, savaşan Hıristiyanlığın en agresif ifadesi oldu ve bir anlamda suçun kutsal kılınmasıydı. Bir yandan Hıristiyan aleminde barışı yeniden tesis etmeye çalışırken, diğer yandan dini askeri hizmetlerle karıştırıyordu. Bernard’ın öğretisi, kötülüğü ortadan kaldırmak için Hıristiyan olmayanların öldürülmesi gerektiğiydi. Peter the Venerable Cluny Benedict manastırının başrahibiydi. Birçok uluslararası dini konseyde yer aldı. İslam hakkında pek çok kaynak topladı. Her seviyeden İslam alimleriyle uzun dini görüşmeler yaptı. Kilise ve Bernard’ın tövbe ve fetih mantığı sadece her Hıristiyanı Müslümanlara karşı silah ve kılıçla savaşmaya ve Hıristiyan âlemini bu şekilde genişletmeye daveti üzerine kurulurken, Peter, Haçlı Seferleri'ne karşı çıkmadığı halde aklı şiddete tercih ederek daha farklı bir yaklaşımın öncüsü haline gelmişti. Yaptığı ilk şey pek çok Arapça kitabın ve özellikle Kur’an'ın Latinceye tercümesi oldu. Bu Kur’an’ın Latinceye ilk tercümesidir. Asıl amacı, Hıristiyan dünyasını İslam hakkında aydınlatmak ve onu çürütmekti. Peter silahlara, kuvvete ve nefrete değil, sözlere, nedenlere ve sevgiye vurgu yaparak Müslümanları daha objektif bir tavırla dönüştürmek istedi. Ancak İslam, reddedilmesi ve yok edilmesi gereken düşmanca din olarak kaldı. Peter, Müslümanları sevgiyle kucaklasa da, seleflerinin Muhammed'e karşı tavrını sergiledi, onu şeytanın sözcüsü ve oğlu olarak tanımladı ve öğretilerini tamamen gerçek dışı ve hatalarla dolu olarak tasvir etti. Buna ek olarak, ona göre İslam, kutsal olmayan, insan yapımı bir doktrin, sapkınlıkların toplamı ve benzeri olarak tanımlandı. Kısacası, Peter Muhammed'e ve İslam'a karşı çok olumsuz bir dil kullandı. Peter, savaşmak yerine, Kuran ve diğer önemli İslami eserleri tercüme ettirip çürüterek Hıristiyanların çıkarlarını Müslümanları dönüştürmeye yönlendirmeye çalıştı. Amacının iki temel ilkeyi uygulamak olduğu düşünülmektedir: İslam hakkındaki cehaleti ortadan kaldırmak ve İslami değerleri çürütmek. Peter’in sözlere ve akla, Müslümanları sevmeye ve misyonlara davet etmesi Francis of Assisi ile yeni bir boyut kazandı.

Kaynakça

  • AL- SHARİF, A. (1999, Kasım 24). Interfaith dialogue, a possibility for peacemaking. 15 Ekim 2020 tarihinde http://hiwar-net.usj.edu.lb/chroniques16.htm/ adresinden erişildi.
  • ALMEDINGEN, E. M. (1967). Francis of Assisi: A portrait. London: The Bodley Head.
  • AQUINAS, T. (1924). The summa contra gentiles of Saint Thomas Aquinas I. London: Burns, Oates and Washbourne.
  • ARNOLD, T.W. (1904). The little flowers of St. Francis. London: J.M. Dent.
  • ASSISI, F. (1979). St. Francis of Assisi, writings and early biographies: English omnibus of the sources for the life of St. Francis. (3. ed.). M. A. Habig (Ed.). R. Brown (Trans.). London: S.P.C.K. (1960).
  • ASSISI, F. and ASSISI, C. (1982). Francis and Clare: The complete works. R. J. Armstrong (Ed.). New York: Paulist Press.
  • AUGUSTE, F. P. (1911). Blessed Peter of Montboissier. The Catholic Encyclopedia. (Vol. 10). New York: Robert Appleton Company. 01 Ekim 2020 tarihinde https://www.newadvent.org/cathen/10525b.htm adresinden erişildi.
  • BATUK, C. (2012). Assisili Francis ve Hıristiyan Mistisizmi. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • BEDOYERE, M. (1962). Francis: A biography of the Saint of Assisi. New York: Harper and Row Publishers.
  • BOSCH, D. J. (2004). Transforming Mission. 19. Baskı. New York: Orbis Books.
  • BOFF, L. (1985). Saint Francis: A model for human liberation. London: SCM- Canterbury Press.
  • BROOKE, R. B. (1970). The writings of Leo, Rufino and Angelo companions of St. Francis. Oxford: The Clarendon Press.
  • CAHİLL, T. (2007, Şubat 2). Debate: St. Francis of Assisi and Islam. 15 Ekim 2020 tarihinde http://guardduty.wordpress.com/2007/01/02/debate-st-francis-of-assisi-and-islam/ adresinden erişildi.
  • CHAPMAN, G. and ROBSON, J. P. M. (1997). St. Francis of Assisi: The legend and the life. London: Geoffrey Chapman.
  • CHESTERON, G. K. (1951). St. Francis of Assisi. London: Hodder and Stoughton.
  • CUNNINGHAM, L. (2006, Ocak 19). Francis of Assisi as a catholic saint. 15 Ekim 2020 tarihinde http://muse.jhu.edu/journals/logos/v009/9.1cunningham.html/ adresinden erişildi.
  • GODDARD, H. (2018). Ortaçağdan günümüze Hıristiyan Müslüman ilişkileri tarihi. Şükrü Alpagut (Çev.). İstanbul: Say Yayınları. (2000).
  • GOUDGE, E. (1961). Saint Francis of Assisi. London: Hodder and Stoughton.
  • HOEBERICHTS, J. (1997). Francis and Islam. Quincy: Quincy University Press.
  • KEDAR, B. Z. (1984). Crusade and mission: European approaches toward the Muslims. Princeton: Princeton University Press.
  • KRITZECK, J. (1964). Peter the venerable and Islam. Princeton: Princeton University Press.
  • LITTLE, W. J. K. (1897). St. Francis of Assisi- His time, life and work: Lectures delivered in substance in the ladye chapel of worcester cathedral in the lent of 1896. London: Isbister.
  • LONGFORD, F. P. (1978). Francis of Assisi: A life for all season. London: Weidenfeld and Nicolson.
  • MASTNAK, T. (2002). Crusading peace-Christendom, the Muslim world and western political order. London: University of California Press.
  • MOORMAN, J. (1950). Saint Francis of Assisi. London: SCM Press.
  • MOORMAN, J. (1968). A history of the Franciscan order: from its origins to the year 1517. London: Oxford University Press.
  • REGA, F. (2007). St. Francis of Assisi and the conversion of the Muslims. Illinois: Tan Books and Publishers.
  • RUNCIMAN, S. (1955). A History of the crusades: The kingdom of acre and the later crusades 3. Cambridge: Cambridge University Press.
  • SABATIER, P. (1919). Life of St. Francis of Assisi. L. S. Houghton (Trans.). London: Hodder and Stoughton. (1899).
  • SMITH, J. H. (1972). Francis of Assisi. London: Sidgwick and Jackson.
  • TURAN, S. (2011). Misyoloji: Hıristiyan Misyon Bilimi. İstanbul: Sarkaç Yayınları.
  • VENNARI, J. (2007, Şubat 2). Debate: St. Francis of Assisi and Islam. 15 Ekim 2020 tarihinde http://guardduty.wordpress.com/2007/01/02/debate-st-francis-of-assisi-and-islam/ adresinden erişildi.
  • WALTZ, J. (1976). Muhammad and the muslims in Thomas Aquinas, Muslim World, 56, 81-95.
  • ZERBİ, P. (2003). Bernard of Clairvaux. New Catholic Encyclopedia (2. ed.), 2, 307-308.

Approach of christian thought to islam in the middle ages: examples of Bernard of Clairvaux, Peter the Venerable, Francis of Assisi and Thomas Aquinas

Yıl 2021, , 313 - 330, 30.04.2021
https://doi.org/10.28949/bilimname.847662

Öz

Christian and Muslim relationships went through different processes in the 12th and the beginnings of 13th century. The Papacy and Bernard of Clairvaux had adopted negative attitude toward Islam and Mohammad at the time of crusade. It can be described as an antagonism in the best way. Peter the Venerable had become a more different approach. He wanted to convert Muslims with a more objective attitude by emphasizing to the words, the reasons, and the love, not to the weapons, the force and the hatred. The invitation of Peter to the words, the reasons and love gained a new dimension with Francis of Assisi. He appears as the key figure in transition missionary activities towards the Muslim world. That is why he has been called as model for human liberation, the peaceful crusader and friends of Muslims by some researchers and scholars. As for some researchers, he was a model for the conversion of Muslims and not a model for friends of them. Thomas Aquinas had engaged in scientific missionary activities and pointed out a negative manner towards Muslims and Islam. The aim of the essay is to assess the view of medieval Christianity toward Islam in the context of Bernard of Clairvaux, Peter the Venerable, Francis of Assisi and Thomas Aquinas.

Kaynakça

  • AL- SHARİF, A. (1999, Kasım 24). Interfaith dialogue, a possibility for peacemaking. 15 Ekim 2020 tarihinde http://hiwar-net.usj.edu.lb/chroniques16.htm/ adresinden erişildi.
  • ALMEDINGEN, E. M. (1967). Francis of Assisi: A portrait. London: The Bodley Head.
  • AQUINAS, T. (1924). The summa contra gentiles of Saint Thomas Aquinas I. London: Burns, Oates and Washbourne.
  • ARNOLD, T.W. (1904). The little flowers of St. Francis. London: J.M. Dent.
  • ASSISI, F. (1979). St. Francis of Assisi, writings and early biographies: English omnibus of the sources for the life of St. Francis. (3. ed.). M. A. Habig (Ed.). R. Brown (Trans.). London: S.P.C.K. (1960).
  • ASSISI, F. and ASSISI, C. (1982). Francis and Clare: The complete works. R. J. Armstrong (Ed.). New York: Paulist Press.
  • AUGUSTE, F. P. (1911). Blessed Peter of Montboissier. The Catholic Encyclopedia. (Vol. 10). New York: Robert Appleton Company. 01 Ekim 2020 tarihinde https://www.newadvent.org/cathen/10525b.htm adresinden erişildi.
  • BATUK, C. (2012). Assisili Francis ve Hıristiyan Mistisizmi. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • BEDOYERE, M. (1962). Francis: A biography of the Saint of Assisi. New York: Harper and Row Publishers.
  • BOSCH, D. J. (2004). Transforming Mission. 19. Baskı. New York: Orbis Books.
  • BOFF, L. (1985). Saint Francis: A model for human liberation. London: SCM- Canterbury Press.
  • BROOKE, R. B. (1970). The writings of Leo, Rufino and Angelo companions of St. Francis. Oxford: The Clarendon Press.
  • CAHİLL, T. (2007, Şubat 2). Debate: St. Francis of Assisi and Islam. 15 Ekim 2020 tarihinde http://guardduty.wordpress.com/2007/01/02/debate-st-francis-of-assisi-and-islam/ adresinden erişildi.
  • CHAPMAN, G. and ROBSON, J. P. M. (1997). St. Francis of Assisi: The legend and the life. London: Geoffrey Chapman.
  • CHESTERON, G. K. (1951). St. Francis of Assisi. London: Hodder and Stoughton.
  • CUNNINGHAM, L. (2006, Ocak 19). Francis of Assisi as a catholic saint. 15 Ekim 2020 tarihinde http://muse.jhu.edu/journals/logos/v009/9.1cunningham.html/ adresinden erişildi.
  • GODDARD, H. (2018). Ortaçağdan günümüze Hıristiyan Müslüman ilişkileri tarihi. Şükrü Alpagut (Çev.). İstanbul: Say Yayınları. (2000).
  • GOUDGE, E. (1961). Saint Francis of Assisi. London: Hodder and Stoughton.
  • HOEBERICHTS, J. (1997). Francis and Islam. Quincy: Quincy University Press.
  • KEDAR, B. Z. (1984). Crusade and mission: European approaches toward the Muslims. Princeton: Princeton University Press.
  • KRITZECK, J. (1964). Peter the venerable and Islam. Princeton: Princeton University Press.
  • LITTLE, W. J. K. (1897). St. Francis of Assisi- His time, life and work: Lectures delivered in substance in the ladye chapel of worcester cathedral in the lent of 1896. London: Isbister.
  • LONGFORD, F. P. (1978). Francis of Assisi: A life for all season. London: Weidenfeld and Nicolson.
  • MASTNAK, T. (2002). Crusading peace-Christendom, the Muslim world and western political order. London: University of California Press.
  • MOORMAN, J. (1950). Saint Francis of Assisi. London: SCM Press.
  • MOORMAN, J. (1968). A history of the Franciscan order: from its origins to the year 1517. London: Oxford University Press.
  • REGA, F. (2007). St. Francis of Assisi and the conversion of the Muslims. Illinois: Tan Books and Publishers.
  • RUNCIMAN, S. (1955). A History of the crusades: The kingdom of acre and the later crusades 3. Cambridge: Cambridge University Press.
  • SABATIER, P. (1919). Life of St. Francis of Assisi. L. S. Houghton (Trans.). London: Hodder and Stoughton. (1899).
  • SMITH, J. H. (1972). Francis of Assisi. London: Sidgwick and Jackson.
  • TURAN, S. (2011). Misyoloji: Hıristiyan Misyon Bilimi. İstanbul: Sarkaç Yayınları.
  • VENNARI, J. (2007, Şubat 2). Debate: St. Francis of Assisi and Islam. 15 Ekim 2020 tarihinde http://guardduty.wordpress.com/2007/01/02/debate-st-francis-of-assisi-and-islam/ adresinden erişildi.
  • WALTZ, J. (1976). Muhammad and the muslims in Thomas Aquinas, Muslim World, 56, 81-95.
  • ZERBİ, P. (2003). Bernard of Clairvaux. New Catholic Encyclopedia (2. ed.), 2, 307-308.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yasin İpek 0000-0002-7178-6683

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2021
Gönderilme Tarihi 27 Aralık 2020
Kabul Tarihi 9 Mart 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA İpek, Y. (2021). Approach of christian thought to islam in the middle ages: examples of Bernard of Clairvaux, Peter the Venerable, Francis of Assisi and Thomas Aquinas. Bilimname, 2021(44), 313-330. https://doi.org/10.28949/bilimname.847662