Şiddet konusu üzerine yapılan araştırmaların ortak vurgusu şiddetin son derec e karmaşık ve çok boyutlu bir olgu olduğudur. Bu çalışma ile de şiddete ilişkin boyutlardan birisi olduğu varsayılan kişilik özellikleri üzerinde durulacaktır. Bu anlamda ilk olarak şiddet kavramı ortaya konulmaya çalışılacak ve literatür değerlendirmesine yer verilecektir. Sonrasında ise kişilik konusuna değinilecek ve kişilik konusunda ortaya çıkan yaklaşımlar tartışılacaktır. Daha sonra her iki değişken arasındaki ilişki üzerine gerçekleştirilen araştırmaya ilişkin istatistiksel analizler ve sonuçlarına yer verilecektir. Son olarak ise araştırma verilerinin değerlendirildiği sonuç bölümü ile çalışma tamamlanacaktır.
Öz
Bu çalışma da lise düzeyinde öğrenim gören gençler arasında şiddet ile kişilik özellikleri arasında bir ilişki olup olmadığını ve eğer böyle bir ilişki söz konusu ise kişilik grupları arasında şiddete en yatkın grubun belirlenmesini amaçlamaktadır. Araştırmada Kayseri ilindeki devlet okullarında öğrenim gören 587 Lise öğrencisi üzerinde anket yöntemi ile veri toplanmıştır. Şiddete eğilimin ölçülmesinde Haskan ve Yıldırım (2012) tarafından geliştirilen ‘Şiddet Eğilimi Ölçeği’; kişilik özelliklerinin belirlenmesinde ise ‘Beş Etmen Teorisi’ kullanılmıştır.
Verilerin çözümlenmesinde ve analiz edilmesinde bağımsız örneklem t testi kullanılmıştır. Ayrıca ortalamalar arasında anlamlılık seviyesinde ilişkilerin olup olmadığının belirlenmesi için Tek yönlü ANOVA tekniğine başvurulmuştur.
Allport, G. W. (1961). Pattern and growth in personality. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Antrim, L. (2010). Rumi, Celaladin. D. Leeming , K. Madden, & S. Marlan içinde, Encyclopedia of Psychology and Religion (Cilt 2, s. 795-797). New York: Sprenger Reference.
Astley, J. (2009). The Psychology of Faith Development. M. de Souza, L. Francis, J. O’Higgins-Norman, & D. Scott içinde, International Handbooks of Religion and Education for Spirituality. London, New York: Springer. doi:10.1007/978-1-4020-9018-9 13
Ayan, S. (2006). Şiddet ve Fanatizm. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(2), 191-209.
Balkıs, M., Duru, E., & Buluş, M. (2005). Şiddete Yönelik Tutumların Özyeterlik, Medya, Şiddete Yönelik İnanç, Arkadaş Grubu ve Okula Bağlılık Duygusu İle İlişkisi. Ege Eğitim Dergisi, 6(2), 81-97.
Basım, H., Çetin, F., & Tabak, A. (2009). Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin Kişilerarası Çatışma Yaklaşımıyla İlişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 24(63), 20-34.
Bilgin, N. (2003). Sosyal Psikoloji Sözlüğü. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Budak, S. (2005). Psikoloji sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Burger, J. M. (2006). Kişilik: Psikoloji Biliminin İnsan Doğasına Dair Söyledikleri. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Chan, M., Clark, H., & Fedotov, Y. (2014). Global Status Report on Violence Prevention . Genova: World Health Organization.
Cüceloğlu, D. (1991). İnsan ve Davranışı, Psikolojinin Temel Kavramları. Ankara: Remzi Kitabevi.
Çayır, C., & Çetin, Ö. (2011). Din ve Şiddet Üzerine Psikolojik Bir Yaklaşım. Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13(1), 1-34.
Çetinkaya, S. K. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Şiddet Eğilimlerinin ve Toplumsal Cinsiyet Rollerine İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Nesne, 1(2), 21-43.
Doğan, T. (2013). Beş Faktör Kişilik Özellikleri ve Öznel İyi Oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
Dykstra, C. (1986). What Is Faith?: An Experimental in the Hypotetical Mode. C. Dykstra, & S. Parks içinde, Faith Development and Fowler (s. 45-64). Alabama: Religious Education Press.
Fowler, J. (1976). Stages in Faith: The Structural-Developmental Approach. T. Hennessy içinde, Values and Moral Education (s. 173-211). New York: Paulist Press.
Fowler, J. (1986). Faith and the Structuring of Meaning. C. Dykstra, & S. Parks içinde, Faith Development and Fowler. Birmingham, Alabama: Religous Education Press.
Fowler, J. (1987). Faith Development and Pastoral Care. Philadelphia: Fortress Press.
Fowler, J. (1990). Faith development research. R. J. Hunter içinde, Dictionary of Pastoral Care and Counseling (s. 399-401). Nashville: Abingdon Press.
Fowler, J. (1991). Stages in Faith Consciousness. New Directions For Child Development, 52(Summer), 27-45.
Fowler, J. (1991a). The Vocation Of Faith Developmental Theory. J. Fowler, K. Nipkow, & F. Schweitzer içinde, Stages Of Faith And Religious Development: Implications For Church, Education, And Society (s. 19–37). New York: Crossroad Publishing.
Fowler, J. (1991b). Weaving the New Creation: Stages of Faith and The Public Church. New York: Harper Collins.
Fowler, J. (1992). Faith, Liberation and Human Development. J. Astley, & L. Francis içinde, Christian Perspectives on Faith Development: A Reader (s. 3-14). Michigan: Eerdmans Publishing.
Fowler, J. (1995). Stages of Faith: The Psychology of Human Development and The Quest for Meaning. New York: Harper & Row.
Fowler, J. (2000). Becoming Adult, Becoming Christian: Adult Development And Christian Faith. San Francisco: Jossey-Bass.
Fowler, J. (2001). Faith Development Theory and the Postmodern Challenges. The International Journal For The Psychology Of Religion, 11(3), 159-172.
Fowler, J. (2004). Faith Development At 30: Naming The Challenges of Faith in A New Millennium. Religious Education, 99(4), 405-421.
Fowler, J., & Dell, M. L. (2006). Stages of Faith From Infancy Through Adolescence: Reflections on Three Decades of Faith Development Theory. E. Roehlkepartain, P. E. King, L. Wagener , & P. Benson içinde, The Handbook of Spiritual Development in Childhood and Adolescence (s. 34-45). California: SAGE Publications.
Fowler, J., & Keen, S. (1985). Life Maps: Conversations on the Journey of Faith. Texas: Waco Word Books.
Gençoğlu, C., Kumcağız, H., & Ersanlı, K. (2014). Ergenlerin Şiddet Eğilimine Etki Eden Ailevi Faktörler. Turkish Studies, 9(2), 639-652.
Gottlieb, E. (2012). Dini Düşüncenin Gelişimi. (C. Osmanoğlu, & M. Ulu, Dü) Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 12(1), 269-289.
Gottlieb, E. (2012). Dini Düşüncenin Gelişimi. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 12(1), 269-289.
Harcar, T., Çakır, Ö., Sürgevil, O., & Budak, G. (2008, Eylül-Aralık). Kadına Yönelik Şiddet ve Türkiye'de Kadına Yönelik Şiddetin Durumu. Toplum ve Demokrasi, 2(4), 51-70.
Hart, J., Limke, A., & Budd, P. (2010). Attachment and Faith Development. Journal of Psychology and Theology, 38(2), 122-128.
Haskan Avcı, Ö., & Yıldırım, İ. (2014). Ergenlerde Şiddet Eğilimi, Yalnızlık ve Sosyal Destek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 157-168.
Haskan, Ö., & Yıldırım, İ. (2012). Şiddet Eğilimi Ölçeği’nin Geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 37(163), 166-177.
Jansen, H. A., Yüksel, İ., & Çağatay, P. (2009). Türkiye'de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet. Ankara: T.C. Başbakanlık Kadın Statüsü Genel Müdürlüğü.
Karabacak, K., Ekşioğlu, S., Öztunç, M., Başçiçek, F., Soydan, E., & Yaşar, V. (2015). Lise Öğrencilerin Zorbalık Davranışları. Route Educational and Social Science Journal, 2(2), 365-377.
Karahan, T. F., Sardoğan, M. E., Gençoğlu, C., & Yılan, G. (2006). Lise Öğrencilerinde Trafik, Madde Kullanımı ve Toplumsal Konumla İlgili Risk Alma Davranışı. Eğitim ve Bilim, 31(142), 72-79.
Kayaalp, L. (2008). Ergenlikte Kimlik İfadesi Olarak Şiddet. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, (s. 33-39). İstanbul.
Kızmaz, Z. (2006). Şiddetin Sosyo-Kültürel Kaynakları Üzerine Sosyolojik Bir Yaklaşım. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 247-267.
Kocacık, F., & Çağlayandereli, M. (2009). Ailede Kadına Yönelik Şiddet: Denizli İli Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 24-43.
Köknel, Ö. (2000). Bireysel ve Toplumsal Şiddet. İstanbul:: Altın Kitaplar Yayınevi.
Krug, E. G., Dahlberg, L. L., Mercy, J. A., Zwi, A. B., & Lozano, R. (2002). World Report on Violence and Health. Geneva: World Health Organization.
Larsen, R. J., & Buss, D. M. (2008). Personality Psychology: Domains of Knowledge About Human Nature (4. b.). Boston: McGraw-Hill Higher Education.
Loewenthal, K. M. (2000). The Psychology of Religion. Oxford: OneWorld.
Maltby, J., Day, L., & Macaskill, A. (2010). Personality, Individual Differences, and Intelligence. Harlow: Pearson Education Limited.
Masaroğulları, G., & Koçakgöl, M. (2011). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Matsumoto, D. (2009). The Cambridge Dictionary of Psychology. New York: Cambridge University Press.
Matthews, G., Deary, I. J., & Whiteman, M. C. (2009). Personality Traits. Cambridge: Cambridge University Press.
Morgan, C. T. (2011). Psikolojiye Giriş. Konya: Eğitim Akademi Yayınları.
Moses, R. (1996). Şiddet Nerede Başlıyor? Cogito, 6-7(Kış-Bahar), 23-27.
Nelson, E. (1992). Does faith develop? An evaluation of Fowler’s Position. J. Astley, & L. Francis içinde, Christian Perspectives on Faith Development: A Reader (s. 62-76). Michigan: Eerdmans Publishing.
Neukrug, E. (2012). The World of the Counselor: An Introduction to the Counseling Profession (4. b.). Belmont: Brooks/Cole.
Özerkmen, N. (2012, Ocak-Şubat). Toplumsal Bir Olgu Olarak Şiddet. Akademik Bakış Dergisi(28), 1-19.
Özgür, G., Yörükoğlu, G., & Arabacı, L. B. (2011). Lise Öğrencilerinin Şiddet Algıları, Şiddet Eğilim Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 2(2), 53-60.
Parker, S. (2006). Measuring Faith Development. Journal of Psychology and Theology, 34(4), 337-348.
Parker, S. (2010). Research in Fowler's Faith Development Theory: A Review Article. Review Of Religious Research, 51(3), 33-252.
Plotnik, R. (2009). Psikoloji'ye Giriş. İstanbul: Kakniüs Yayınları.
Streib, H. (2001). Faith Development Theory Revisited: The Religious Styles Perspective. The International Journal for the Psychology of Religion, 11(3), 143-158.
Streib, H. (2005). Faith Development Research Revisited: Accounting for Diversity in Structure, Content, and Narrativity Of Faith. International Journal for the Psychology of Religion, 15(2), 99-121.
Tatlılıoğlu, K., & Küçükköse, İ. (2015). Türkiye'de Kadına Yönelik Şiddet: Nedenleri, Koruma, Önleme ve Müdahale Hizmetleri. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 194-209.
Ulu, M. (2013). Dindarlığın Tanımı, Boyutları ve Ölçülmesi Üzerine Psikolojik Bir Araştırma -Erciyes Üniversitesi Öğrencileri Örneği-. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ulu, M. (2013). James W. Fowler'e Göre İnanç ve İnancın Yapısal Modeli. Bilimname: Düşünce Platformu, 2013/2(XXV), 157-168.
VandenBos, G. R. (2015). APA Dictionary of Psychology (2 b.). Washington: American Psychological Association.
Yıl 2016,
Cilt: 2016 Sayı: 32, 57 - 82, 30.12.2016
Allport, G. W. (1961). Pattern and growth in personality. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Antrim, L. (2010). Rumi, Celaladin. D. Leeming , K. Madden, & S. Marlan içinde, Encyclopedia of Psychology and Religion (Cilt 2, s. 795-797). New York: Sprenger Reference.
Astley, J. (2009). The Psychology of Faith Development. M. de Souza, L. Francis, J. O’Higgins-Norman, & D. Scott içinde, International Handbooks of Religion and Education for Spirituality. London, New York: Springer. doi:10.1007/978-1-4020-9018-9 13
Ayan, S. (2006). Şiddet ve Fanatizm. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(2), 191-209.
Balkıs, M., Duru, E., & Buluş, M. (2005). Şiddete Yönelik Tutumların Özyeterlik, Medya, Şiddete Yönelik İnanç, Arkadaş Grubu ve Okula Bağlılık Duygusu İle İlişkisi. Ege Eğitim Dergisi, 6(2), 81-97.
Basım, H., Çetin, F., & Tabak, A. (2009). Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin Kişilerarası Çatışma Yaklaşımıyla İlişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 24(63), 20-34.
Bilgin, N. (2003). Sosyal Psikoloji Sözlüğü. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
Budak, S. (2005). Psikoloji sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Burger, J. M. (2006). Kişilik: Psikoloji Biliminin İnsan Doğasına Dair Söyledikleri. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Chan, M., Clark, H., & Fedotov, Y. (2014). Global Status Report on Violence Prevention . Genova: World Health Organization.
Cüceloğlu, D. (1991). İnsan ve Davranışı, Psikolojinin Temel Kavramları. Ankara: Remzi Kitabevi.
Çayır, C., & Çetin, Ö. (2011). Din ve Şiddet Üzerine Psikolojik Bir Yaklaşım. Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13(1), 1-34.
Çetinkaya, S. K. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Şiddet Eğilimlerinin ve Toplumsal Cinsiyet Rollerine İlişkin Tutumlarının İncelenmesi. Nesne, 1(2), 21-43.
Doğan, T. (2013). Beş Faktör Kişilik Özellikleri ve Öznel İyi Oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
Dykstra, C. (1986). What Is Faith?: An Experimental in the Hypotetical Mode. C. Dykstra, & S. Parks içinde, Faith Development and Fowler (s. 45-64). Alabama: Religious Education Press.
Fowler, J. (1976). Stages in Faith: The Structural-Developmental Approach. T. Hennessy içinde, Values and Moral Education (s. 173-211). New York: Paulist Press.
Fowler, J. (1986). Faith and the Structuring of Meaning. C. Dykstra, & S. Parks içinde, Faith Development and Fowler. Birmingham, Alabama: Religous Education Press.
Fowler, J. (1987). Faith Development and Pastoral Care. Philadelphia: Fortress Press.
Fowler, J. (1990). Faith development research. R. J. Hunter içinde, Dictionary of Pastoral Care and Counseling (s. 399-401). Nashville: Abingdon Press.
Fowler, J. (1991). Stages in Faith Consciousness. New Directions For Child Development, 52(Summer), 27-45.
Fowler, J. (1991a). The Vocation Of Faith Developmental Theory. J. Fowler, K. Nipkow, & F. Schweitzer içinde, Stages Of Faith And Religious Development: Implications For Church, Education, And Society (s. 19–37). New York: Crossroad Publishing.
Fowler, J. (1991b). Weaving the New Creation: Stages of Faith and The Public Church. New York: Harper Collins.
Fowler, J. (1992). Faith, Liberation and Human Development. J. Astley, & L. Francis içinde, Christian Perspectives on Faith Development: A Reader (s. 3-14). Michigan: Eerdmans Publishing.
Fowler, J. (1995). Stages of Faith: The Psychology of Human Development and The Quest for Meaning. New York: Harper & Row.
Fowler, J. (2000). Becoming Adult, Becoming Christian: Adult Development And Christian Faith. San Francisco: Jossey-Bass.
Fowler, J. (2001). Faith Development Theory and the Postmodern Challenges. The International Journal For The Psychology Of Religion, 11(3), 159-172.
Fowler, J. (2004). Faith Development At 30: Naming The Challenges of Faith in A New Millennium. Religious Education, 99(4), 405-421.
Fowler, J., & Dell, M. L. (2006). Stages of Faith From Infancy Through Adolescence: Reflections on Three Decades of Faith Development Theory. E. Roehlkepartain, P. E. King, L. Wagener , & P. Benson içinde, The Handbook of Spiritual Development in Childhood and Adolescence (s. 34-45). California: SAGE Publications.
Fowler, J., & Keen, S. (1985). Life Maps: Conversations on the Journey of Faith. Texas: Waco Word Books.
Gençoğlu, C., Kumcağız, H., & Ersanlı, K. (2014). Ergenlerin Şiddet Eğilimine Etki Eden Ailevi Faktörler. Turkish Studies, 9(2), 639-652.
Gottlieb, E. (2012). Dini Düşüncenin Gelişimi. (C. Osmanoğlu, & M. Ulu, Dü) Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 12(1), 269-289.
Gottlieb, E. (2012). Dini Düşüncenin Gelişimi. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 12(1), 269-289.
Harcar, T., Çakır, Ö., Sürgevil, O., & Budak, G. (2008, Eylül-Aralık). Kadına Yönelik Şiddet ve Türkiye'de Kadına Yönelik Şiddetin Durumu. Toplum ve Demokrasi, 2(4), 51-70.
Hart, J., Limke, A., & Budd, P. (2010). Attachment and Faith Development. Journal of Psychology and Theology, 38(2), 122-128.
Haskan Avcı, Ö., & Yıldırım, İ. (2014). Ergenlerde Şiddet Eğilimi, Yalnızlık ve Sosyal Destek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 157-168.
Haskan, Ö., & Yıldırım, İ. (2012). Şiddet Eğilimi Ölçeği’nin Geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 37(163), 166-177.
Jansen, H. A., Yüksel, İ., & Çağatay, P. (2009). Türkiye'de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet. Ankara: T.C. Başbakanlık Kadın Statüsü Genel Müdürlüğü.
Karabacak, K., Ekşioğlu, S., Öztunç, M., Başçiçek, F., Soydan, E., & Yaşar, V. (2015). Lise Öğrencilerin Zorbalık Davranışları. Route Educational and Social Science Journal, 2(2), 365-377.
Karahan, T. F., Sardoğan, M. E., Gençoğlu, C., & Yılan, G. (2006). Lise Öğrencilerinde Trafik, Madde Kullanımı ve Toplumsal Konumla İlgili Risk Alma Davranışı. Eğitim ve Bilim, 31(142), 72-79.
Kayaalp, L. (2008). Ergenlikte Kimlik İfadesi Olarak Şiddet. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, (s. 33-39). İstanbul.
Kızmaz, Z. (2006). Şiddetin Sosyo-Kültürel Kaynakları Üzerine Sosyolojik Bir Yaklaşım. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 247-267.
Kocacık, F., & Çağlayandereli, M. (2009). Ailede Kadına Yönelik Şiddet: Denizli İli Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 24-43.
Köknel, Ö. (2000). Bireysel ve Toplumsal Şiddet. İstanbul:: Altın Kitaplar Yayınevi.
Krug, E. G., Dahlberg, L. L., Mercy, J. A., Zwi, A. B., & Lozano, R. (2002). World Report on Violence and Health. Geneva: World Health Organization.
Larsen, R. J., & Buss, D. M. (2008). Personality Psychology: Domains of Knowledge About Human Nature (4. b.). Boston: McGraw-Hill Higher Education.
Loewenthal, K. M. (2000). The Psychology of Religion. Oxford: OneWorld.
Maltby, J., Day, L., & Macaskill, A. (2010). Personality, Individual Differences, and Intelligence. Harlow: Pearson Education Limited.
Masaroğulları, G., & Koçakgöl, M. (2011). Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Matsumoto, D. (2009). The Cambridge Dictionary of Psychology. New York: Cambridge University Press.
Matthews, G., Deary, I. J., & Whiteman, M. C. (2009). Personality Traits. Cambridge: Cambridge University Press.
Morgan, C. T. (2011). Psikolojiye Giriş. Konya: Eğitim Akademi Yayınları.
Moses, R. (1996). Şiddet Nerede Başlıyor? Cogito, 6-7(Kış-Bahar), 23-27.
Nelson, E. (1992). Does faith develop? An evaluation of Fowler’s Position. J. Astley, & L. Francis içinde, Christian Perspectives on Faith Development: A Reader (s. 62-76). Michigan: Eerdmans Publishing.
Neukrug, E. (2012). The World of the Counselor: An Introduction to the Counseling Profession (4. b.). Belmont: Brooks/Cole.
Özerkmen, N. (2012, Ocak-Şubat). Toplumsal Bir Olgu Olarak Şiddet. Akademik Bakış Dergisi(28), 1-19.
Özgür, G., Yörükoğlu, G., & Arabacı, L. B. (2011). Lise Öğrencilerinin Şiddet Algıları, Şiddet Eğilim Düzeyleri ve Etkileyen Faktörler. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 2(2), 53-60.
Parker, S. (2006). Measuring Faith Development. Journal of Psychology and Theology, 34(4), 337-348.
Parker, S. (2010). Research in Fowler's Faith Development Theory: A Review Article. Review Of Religious Research, 51(3), 33-252.
Plotnik, R. (2009). Psikoloji'ye Giriş. İstanbul: Kakniüs Yayınları.
Streib, H. (2001). Faith Development Theory Revisited: The Religious Styles Perspective. The International Journal for the Psychology of Religion, 11(3), 143-158.
Streib, H. (2005). Faith Development Research Revisited: Accounting for Diversity in Structure, Content, and Narrativity Of Faith. International Journal for the Psychology of Religion, 15(2), 99-121.
Tatlılıoğlu, K., & Küçükköse, İ. (2015). Türkiye'de Kadına Yönelik Şiddet: Nedenleri, Koruma, Önleme ve Müdahale Hizmetleri. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 194-209.
Ulu, M. (2013). Dindarlığın Tanımı, Boyutları ve Ölçülmesi Üzerine Psikolojik Bir Araştırma -Erciyes Üniversitesi Öğrencileri Örneği-. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ulu, M. (2013). James W. Fowler'e Göre İnanç ve İnancın Yapısal Modeli. Bilimname: Düşünce Platformu, 2013/2(XXV), 157-168.
VandenBos, G. R. (2015). APA Dictionary of Psychology (2 b.). Washington: American Psychological Association.