Kamu Politikaları Doğrultusunda Devlete Olan Güvenin Yaşam Kalitesi Üzerindeki Etkisi

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: Özel Sayı, 214 - 223, 18.08.2023

Hilmi Çoban Eda Yeşil

https://doi.org/10.47103/bilturk.1327265

Öz

Sosyal sermaye, hem sosyolojik hem de ekonomik alanda kullanılan bir kavramdır. Sosyal sermayenin önemli bileşenlerinden biri ise güven kavramıdır. Güven toplumsal ağlardan hem etkilenmekte hem de toplumsal ağları etkilemektedir.Toplumsal güvenin sağlanması açısından bireyler arasındaki güvenle birlikte toplumsal güvenin bir parçası olarak kurumlar arasındaki güvenin sağlanması da önemlidir. Genel olarak yaşam kalitesi “insanların birey ve topluluk olarak istediklerini gerçekleştirebilmeleri” olarak tanımlanmaktadır. Çünkü, insanoğlunun önemli özelliklerinden birisi her zaman daha iyiye istek duymasıdır. Bu durum bir taraftan gelişmenin temelinde yatmaktadır. Bu doğrultuda çalışmanın amacı kamu politikalarıından yola çıkarak devlete olan güvenin subjektif iyi olma hali (subjective wellbeing) üzerindeki etkisini analiz etmektir. Buradan hareketle çalışmada Eurobarometer ve World Economic Outlook verleriyle 2010-2021 döneminde 27 AB ülkesi ve Türkiye için kamu borcu, büyüme, işsizlik, enflasyon ve devlete olan güven değişkenlerinin yaşam kalitesi üzerindeki etkisi sıralı probit modeliyle incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yaşam Kalitesi, Devlete olan Güven, Kamu politikası

Kaynakça

• Bjørnskov, C., Axel, D. ve Justina AV F. (2005). The Bigger the Better? Evidence of the Effect of Government Size on Life Satisfaction around the World. Public Choice,130 (3): 267–92.
• Chruchill,S.A, Mischra, V.,(2017), , Trust, Social Networks and Subjective wellbeing in China, Soc Indic Res, Springer, pp.132:313–339
• Cummins, R.A., (1997), Self-rated Quality of Life Scales for People with an Intellectual Disability: A Review, Journal of Applied Research in Intellectual Disabilities, Vol10, Issue3, pp.199-216.
• Çoban, H., Balıkçıoğlu, E., (2020), Güven, İnovasyon ve Ekonomik Büyüme İlişkisi, Maliye Araştırmaları Dergisi, Cilt6, sayı3, 77.
• Diener, E., Emmons, A. R., Larsen, J. R. ve Griffin, S. (1985). The Satisfaction With Life Scale. Journal of Personality Assessment, 49 (1): 71–75.
• Diener, E., ve Suh, E. M. (1998). Subjective well-being and age: An international analysis. In K. W. Schaie & M. P. Lawton (Eds.), Annual review of gerontology and geriatrics (Focus on emotion and adult development, Vol. 17, pp. 304–324). New York: Springer.
• Fayers, D.M., ve Machin D., (2016), Quality of Life: The Assessment, Analysis and Reporting of Patient-reported Outcomes, 3rd Edition, Wiley Blackwell
• Felce, D., Perry, J.,(1995), Quality of Life: Its Definition and Measurement, Research in Developmental Diseases, Vol.16, Issue 1, pp.51-74.
• Field, J.,çev.Bilgen, B, Şen, B.,(2006), Sosyal Sermaye, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 1.Baskı.
• Flavin, P., Alexander C P. ve Benjamin R. (2011). State Intervention and Subjective Well- Being in Advanced Industrial Democracies. Politics & Policy, 39 (2): 251–69.
• Flavin, P., Alexander C P. ve Benjamin R. (2014). Assessing the Impact of the Size and Scope of Government on Human Well-Being. Social Forces, 92(4), 1241–1258.
• Fukuyama, F.,çev.Buğdaycı, A., (2005). Güven(Sosyal Erdemler ve Refahın Yaratılması), Türkiye İş Bankası, Kültür Yayınları, 3.Baskı.
• Grene, W.H., (2012), Econometric Analysis, Pearson Education Limited, England.
• Hagerty, M.R., Cummins, R., Ferris, A.R., (2001), Quality of Life Indexes for National Policy:Review and Agenda for Research, Social Indicators Research, 55(1), pp.1-84.
• Hamilton, K., Helliwell, J.F., Woolcook, M. (2016), Social Capital, Trust and Wellbeing In The Evaluation of Wealth, National Bureau of Economic Research Working Paper, 22556.
• Helliwell, J. F, ve Huang, H. (2008). How’s Your Government? International Evidence Linking Good Government and Well-Being. British Journal of Political Science 38 (4): 595.
• Helliwell, J. F, ve Wang, S. (2010), Trust and Wellbeing, National Bureau of Economic Research Working Paper, 15911.
• Nizeyumikiza, E.,Pierewan, A.C., Ndayambaje, E., Ayriza, Y., (2020), Trust and Wellbeing: Evidence from Indonesia, Asian Soc Work Pol Rev.;14:148–157.
• OECD (2001). The Well-Being of Nations: The Role of Human and Social Capital, Education and Skills. Organisation for Economic Cooperation and Development, 2 rue Andre Pascal, F- 75775 Paris Cedex 16, France.
• Özkoç, H.H., (2021), Sıralı Logit ve Probit Modelleri, Sağlık Verileri ile Uygulamalı Ekonometri, edt.Çağlayan Akay, E., Korkmaz, Ö., D&R Yayınları.
• Oishi, S., Schimmack, U., ve Diener, E.. (2011). Progressive Taxation and the Subjective Well- Being of Nations. Psychological Science, 23(1), 86-92.
• Ram, Rati. (2009). Government Spending and Happiness of the Population: Additional Evidence from Large Cross-Country Samples. Public Choice, 138 (3-4): 483–90.
• Rapley, M.,(2003). Quality of Life Research, A Critical Introduction,Sage Publication LTD, First Edition, London. Shalock, R.L.,(2000), Three Decades Of Quality of Life, Focus on Autism and Other Developmental Disabilities (FOCUS), Vol15, Issue2, pp.116-127.
• Yeşil, E., Çoban, H.,(2022), Maliye Politikasının Ülkelerin İyi Olma Hallerine Etkisi, XVIII. Uluslararası İktisat, İşletme ve Yönetim Bilimleri Kongreler Serisi, Ohrid, Makedonya, 26-27 Kasım 2022.