18. yüzyılın ikinci yarısından itibaren değişmeye başlayan keman çalma anlayışı, bu yüzyılda yaşayan Bartolomeo Campagnoli, Pierre Baillot, Rudolphe Kreutzer ve Giovanni Battista Viotti gibi isimlerle şekillenmiş ve 19. yüzyılın virtüöz kemancılarının ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu anlayışı benimseyen sanatçılar keman çalmanın yanı sıra bestecilikle de ilgilenmişler ayrıca eğitim müziği alanında da önemli eserler yazmışlardır. Zaman içerisinde bir gelenek halini alan bu anlayışın en önemli örneklerinden biri Heinrich Wilhelm Ernst ve 1865 yılında yazdığı “Altı Polifonik Etüt” adlı eseridir.
Bu çalışmada H.W. Ernst'in sıklıkla seslendirilen ve keman eğitiminde oldukça önemli bir yeri olan “Altı Polifonik Etüt” eseri sol el ve sağ el icra teknikleri açısından incelenmiştir. Ayrıca etütlerin ithaf edildikleri kemancılar ve bestelenme süreçleri hakkında tarihî bilgiler verilmiş, içerdikleri müzikal ögeler ile polifonik ve müzikal yapıları belirtilerek eserin önemi vurgulanmaya çalışılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bilgi ve bulguların yalnızca eğitim süreci için değil, eserlerin çalımında da yol gösterici olması hedeflenmektedir.
Heinrich Wilhelm Ernst Keman Tekniği Polifonik Etüt 19. Yüzyıl
The changing approach to violin playing, which began to evolve starting from the second half of the 18th century, was shaped by figures such as Bartolomeo Campagnoli, Pierre Baillot, Rudolphe Kreutzer, and Giovanni Battista Viotti. This movement led to the emergence of virtuosic violinists in the 19th century. The artists embracing this approach were not only skilled violinists but also engaged in composition and produced significant works in the field of instructional music. One of the most notable examples of this tradition is Heinrich Wilhelm Ernst’s “Six Polyphonic Etudes”, written in 1865.
This study examines H.W. Ernst’s “Six Polyphonic Etudes”, a frequently performed work with significant importance in violin education, in terms of left-hand and right-hand performance techniques. Additionally, historical information is provided regarding the violinists to whom the etudes were dedicated and and their compositional processes, and the etudes’ musical elements, as well as their polyphonic and musical structures, are highlighted to underscore the work's importance. The knowledge and findings obtained from this research are intended to serve as a guide not only in the educational process but also in the performance of these works.
Heinrich Wilhelm Ernst Violin Technique Polyphonic Etude 19th Century
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klasik Batı Müziğinde Yorumculuk |
Bölüm | İnceleme Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Kasım 2024 |
Gönderilme Tarihi | 6 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 18 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 6 Sayı: 2 |
Balkan Müzik ve Sanat Dergisi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.