Poetry is one of the linguistic materials preferred by the scholars of Arabic grammar (syntax) in determining the rules of Arabic. Indeed, due to its ability to preserve the unique structure of Arabic, it has been used in the activity of linguistic testimony by all syntax scholars. However, it has been stated that not every heard poem is subject to that kind of testimony and that there are some criteria in this regard. It has been widely accepted that poems written in a certain period can be used as evidence for syntax issues. Although it has not been explicitly stated as a requirement in the early works of syntax, then issue of the poet's identity has been raised, especially in the discussions among the linguistic schools, leading to the emergence of the problem of the couplet of anonymous. This study examines different views put forward regarding whether the couplet of anonymous can be subject to linguistic analysis. It is mentioned in the sources that there are different opinions expressed by scholars such as al-Anbārī (d. 577/1181), Abū Ḥayyān (d. 745/1344), and Ibn Hishām (d. 761/1360) on this matter. Starting with Sībawaihi (d. 180/796), the historical background of the subject will be outlined in the article, the views of the mentioned scholars will be examined, objections and criticisms made to them will be evaluated, and an attempt will be made to answer the question: "Is the anonymity of the poet sufficient alone for the rejection of a couplet?”
Ahlwardt, Wilhelm. Mecmûʿu eşʿâri’l-ʿArab ve huve muştemilun ʿalâ Dîvâni Ruʾbe b. el-ʿAccâc. Leibzig: y.y., 1903.
Antere, İbn Şeddâd b. Amr. Dîvânu Antere. thk. Hamdû Tammâs. Beyrut: Dâru’l-Marife, 2004.
Aynî, Bedruddîn Mahmûd b. Ahmed. el-Mekâsidu’n-nahviyye fî şerhi şevâhidi şurûhi’l-Elfiyye. thk. Alî Muhammed Fâhir, Ahmed Muhammed Tevfîk es-Sûdânî. 4 Cilt. Kahire: Dâru’s-Selâm, 2010.
Aʿşâ Hemdân, Abdurrahmân b. Hâris. Dîvânu Aʿşâ Hemdân ve ahbâruh. Riyad: Dâru’l-Ulûm, 1983.
Aʿşâ, Meymûn b. Kays. Dîvânu Aʿşâ el-Kebîr. Kahire: Mektebetü’l-Âdâb, 1994.
Bağdâdî, Abdulkâdir b. Ömer b. Bâyezîd. Hizânetu’l-edeb ve lubbu lubâbi lisâni’l-ʿArab. thk. Abdusselâm Muhammed Hârûn. 13 Cilt. Kâhire: Mektebetü’l-Hancî, 1997.
Bağdâdî, Abdulkâdir b. Ömer b. Bâyezîd. Şerhu ebyâti’l-Muğnî’l-lebîb. thk. Abdulazîz Rebâh, Ahmed Yûsuf ed-Dekkâk. 8 Cilt. Dımaşk: Dâru’l-Me’mûn li’t-Türâs, 1981.
Cürcânî, Alî b. Abdilazîz. el-Vesâtâ beyne’l-Mütenebbî ve husûmih. thk. Muhammed Ebu’l-Fazl İbrâhîm, Alî Muhammed el-Becâvî. Kahire: Îsâ el-Bâbî el-Halebî, 1966.
Ebû Alî el-Fârisî, Hasen b. Ahmed. el-Hücce li’l-kurrâʾi’s-sebʿa. thk. Bedruttîn Kahvecî, Beşîr Cüveycâbî. Beyrut: Dâru’l-Me’mûn li’t-Türâs, 1993.
Ebû Hayyân, Muhammed b. Yûsuf b. Alî el-Endelüsî. et-Tezyîl ve’t-tekmîl fî Şerhi Kitâbi’t-Teshîl. thk. Hasen Hindâvî. 11 Cilt. Dımaşk: Dâru’l-Kalem, 1997.
Ebû Hayyân, Muhammed b. Yûsuf b. Alî el-Endelüsî. İrtişâfu’d-darab min lisâni’l-ʿArab. thk. Muhammed Osmân. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2011.
Ebû Şâme el-Makdisî, Şihâbuddîn Abdurrahmân b. İsmâîl. İbrâzu’l-meʿânî min hırzi’l-emânî. thk. İbrâhîm Atve İvaz. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, ts.
İbn Cinnî, Ebu’l-Feth Osmân. el-Munsif. thk. Muhammed Abdulkâdir Ahmed Atâ. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1999.
İbn Hişâm, Cemâlüddîn Abdullâh b. Yûsuf. Muğni’l-lebîb ʿan kütübi’l-eʿârîb. thk. Hasen Cemed İmil Bedî Yakûb. 3 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2012.
İbn Hişâm, Cemâlüddîn Abdullâh b. Yûsuf. Şerhu Cümeli’z-Zeccâcî. thk. Alî Muhsin Îsâ Mâlullâh. Beyrut: Âlemü’l-Kütüb, 1982.
İbn Hişâm, Cemâlüddîn Abdullâh b. Yûsuf. Tahlîsu’ş-şevâhid ve telhîsu’l-fevâid. thk. Abbâs Mustafâ es-Sâlihî. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 1986.
İbn Mâlik, Cemâlüddîn Muhammed b. Abdillâh et-Tâî el-Endelüsî. Şerhu’l-Kâfiyeti’ş-Şâfiye. thk. Abdulmunim Ahmed Herîdî. 5 Cilt. Mekke: Câmiatu Ümmi’l-Kurâ, 1982.
İbn Mâlik, Cemâlüddîn Muhammed b. Abdillâh et-Tâî el-Endelüsî. Şerhu’t-Teshîl. thk. Muhammed Abdulkâdir Ata, Târık Fethî es-Seyyid. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2009.
İbn Sîde, Ebu’l-Hasen Alî b. İsmâîl. el-Muhassas. thk. Halîl İbrâhîm Ceffâl. 5 Cilt. Beyrut: Dâru’l-İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 1996.
İbn Usfûr el-İşbîlî, Ebu’l-Hasen Alî b. Mu’min. Darâiru’ş-şiʿr. thk. Seyyid İbrâhîm Muhammed. Beyrut: Dâru’l-Endelüs, 1980.
İbn Usfûr el-İşbîlî, Ebu’l-Hasen Alî b. Mu’min. Şerhu Cümeli’z-Zeccâcî. 3 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1997.
İbn Yaʿîş, Ebu’l-Bekâ Muvaffakuddîn Yaîş b. Alî. Şerhu’l-Mufassal. thk. İmîl Bedî Yâkub. 6 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2001.
İbnu’l-Kıftî, Alî b. Yûsuf. İnbâhu’r-ruvât ʿalâ enbâhi’n-nuhât. thk. Muhammed Ebu’l-Fazl İbrâhîm. 4 Cilt. Kâhire: Dâru’l-Fikri’l-Arabî, 1982.
İbnü’n-Nâzım, Bedruddîn Muhammed b. Muhammed. Şerhu İbni’n-Nâzım alâ Elfiyye İbn Mâlik. thk. Muhammed Bâsil Uyûn. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2000.
İbnü’n-Nehhâs, Muhammed b. İbrâhîm. et-Taʿlîka ʿale’l-Mukarrib. thk. Cemîl Abdullâh ʿUveyda. Amman: Vizâretü’s-Sekâfe, 2004.
Sâlih, Muhammed Sâlim. Usûlu’n-nahv dirâse fî fikri’l-Enbârî. Kahire: Dâru’s-Selâm, 2009.
Saʿlebî, Ahmed b. Muhammed. el-Keşf ve’l-beyân ʿan tefsîri’l-Kurʾân. thk. Ebû Muhammed b. Âşûr. 10 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 2002.
Semîn el-Halebî, Ahmed. b. Yûsuf. ed-Durru’l-mesûn fî ʿulûmi’l-kitâbi’l-meknûn. thk. Ahmed Muhammed el-Harrât. Dımaşk: Dâru’l-Kalem, 1986.
Sîbeveyhi, Ebû Bişr Amr b. Osman b. Kanber. el-Kitâb. thk. Abdusselâm Muhammed Hârûn. 4 Cilt. Kahire: Mektebetü’l-Hancî, 1988.
Sîrâfî, Ebû Sâîd el-Hasen b. Abdillâh. Şerhu Kitâbi Sîbeveyhi. thk. Ahmed Hasen Mehralî, Alî Seyyid Alî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2012.
Sübeyhîn, Muhammed b. Abdirrahmân. Mesâilü’l-hilâfi’n-nahviyye fî davʾi’l-iʿtirâd ʿala’d-delîli’n-naklî. Riyad: Câmiatu el-İmâm Muhammed b. Suûd el-İslâmiyye, 2005.
Süyûtî, Abdurrahmân b. Ebî Bekr. el-İktirâh fî usûli’n-nahv ve cedelihi. thk. Mahmûd b. Yûsuf Feccâl. Kahire: Mektebetü’s-Sekâfeti’d-Dîniyye, 2013.
Şiir, Arapçanın kurallarını belirlemede nahiv âlimlerinin tercih ettiği dilsel malzemelerdendir. Nitekim Arapçanın kendine özgü saf yapısını muhafaza edebilme özelliği sebebiyle bütün nahivciler tarafından istişhâd faaliyetinde kullanılmıştır. Bununla beraber her duyulan şiirin ihticâca konu olmadığı, bu konuda bazı kriterlerin olduğu belirtilmiştir. Belli bir zaman diliminde kaleme alınan şiirlerin nahiv meselelerine delil olarak sürülebileceği genel kabul görmüştür. Ayrıca her ne kadar ilk dönem nahiv çalışmalarında şâirin belli olması gerektiğine yönelik bir şart ileri sürülmemiş olsa da özellikle dil ekolleri arasındaki tartışmalarda bu konu gündeme gelmiş ve böylece şâiri meçhûl beyit problemi ortaya çıkmıştır. Bu çalışma şâiri meçhûl beytin dilsel faaliyete konu olup olmamasına dair ileri sürülen farklı görüşleri ele almaktadır. Kaynaklarda başta Enbârî (ö. 577/1181), Ebû Hayyân (ö. 745/1344) ve İbn Hişâm (ö. 761/1360) olmak üzere bu konuda birbirinden farklı görüş beyan edenlerin olduğu zikredilmektedir. Makalede Sîbeveyhi’den (ö. 180/796) başlanarak konunun tarihi arka planı çizilmeye çalışılacak, söz konusu âlimlerin konu hakkındaki görüşleri incelenerek varsa onlara yapılan itirazlar ve eleştiriler değerlendirilecek ve “Bir beytin reddi için şâirin meçhûl oluşu tek başına yeterli midir?” sorusuna cevap aranacaktır.
Ahlwardt, Wilhelm. Mecmûʿu eşʿâri’l-ʿArab ve huve muştemilun ʿalâ Dîvâni Ruʾbe b. el-ʿAccâc. Leibzig: y.y., 1903.
Antere, İbn Şeddâd b. Amr. Dîvânu Antere. thk. Hamdû Tammâs. Beyrut: Dâru’l-Marife, 2004.
Aynî, Bedruddîn Mahmûd b. Ahmed. el-Mekâsidu’n-nahviyye fî şerhi şevâhidi şurûhi’l-Elfiyye. thk. Alî Muhammed Fâhir, Ahmed Muhammed Tevfîk es-Sûdânî. 4 Cilt. Kahire: Dâru’s-Selâm, 2010.
Aʿşâ Hemdân, Abdurrahmân b. Hâris. Dîvânu Aʿşâ Hemdân ve ahbâruh. Riyad: Dâru’l-Ulûm, 1983.
Aʿşâ, Meymûn b. Kays. Dîvânu Aʿşâ el-Kebîr. Kahire: Mektebetü’l-Âdâb, 1994.
Bağdâdî, Abdulkâdir b. Ömer b. Bâyezîd. Hizânetu’l-edeb ve lubbu lubâbi lisâni’l-ʿArab. thk. Abdusselâm Muhammed Hârûn. 13 Cilt. Kâhire: Mektebetü’l-Hancî, 1997.
Bağdâdî, Abdulkâdir b. Ömer b. Bâyezîd. Şerhu ebyâti’l-Muğnî’l-lebîb. thk. Abdulazîz Rebâh, Ahmed Yûsuf ed-Dekkâk. 8 Cilt. Dımaşk: Dâru’l-Me’mûn li’t-Türâs, 1981.
Cürcânî, Alî b. Abdilazîz. el-Vesâtâ beyne’l-Mütenebbî ve husûmih. thk. Muhammed Ebu’l-Fazl İbrâhîm, Alî Muhammed el-Becâvî. Kahire: Îsâ el-Bâbî el-Halebî, 1966.
Ebû Alî el-Fârisî, Hasen b. Ahmed. el-Hücce li’l-kurrâʾi’s-sebʿa. thk. Bedruttîn Kahvecî, Beşîr Cüveycâbî. Beyrut: Dâru’l-Me’mûn li’t-Türâs, 1993.
Ebû Hayyân, Muhammed b. Yûsuf b. Alî el-Endelüsî. et-Tezyîl ve’t-tekmîl fî Şerhi Kitâbi’t-Teshîl. thk. Hasen Hindâvî. 11 Cilt. Dımaşk: Dâru’l-Kalem, 1997.
Ebû Hayyân, Muhammed b. Yûsuf b. Alî el-Endelüsî. İrtişâfu’d-darab min lisâni’l-ʿArab. thk. Muhammed Osmân. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2011.
Ebû Şâme el-Makdisî, Şihâbuddîn Abdurrahmân b. İsmâîl. İbrâzu’l-meʿânî min hırzi’l-emânî. thk. İbrâhîm Atve İvaz. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, ts.
İbn Cinnî, Ebu’l-Feth Osmân. el-Munsif. thk. Muhammed Abdulkâdir Ahmed Atâ. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1999.
İbn Hişâm, Cemâlüddîn Abdullâh b. Yûsuf. Muğni’l-lebîb ʿan kütübi’l-eʿârîb. thk. Hasen Cemed İmil Bedî Yakûb. 3 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2012.
İbn Hişâm, Cemâlüddîn Abdullâh b. Yûsuf. Şerhu Cümeli’z-Zeccâcî. thk. Alî Muhsin Îsâ Mâlullâh. Beyrut: Âlemü’l-Kütüb, 1982.
İbn Hişâm, Cemâlüddîn Abdullâh b. Yûsuf. Tahlîsu’ş-şevâhid ve telhîsu’l-fevâid. thk. Abbâs Mustafâ es-Sâlihî. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 1986.
İbn Mâlik, Cemâlüddîn Muhammed b. Abdillâh et-Tâî el-Endelüsî. Şerhu’l-Kâfiyeti’ş-Şâfiye. thk. Abdulmunim Ahmed Herîdî. 5 Cilt. Mekke: Câmiatu Ümmi’l-Kurâ, 1982.
İbn Mâlik, Cemâlüddîn Muhammed b. Abdillâh et-Tâî el-Endelüsî. Şerhu’t-Teshîl. thk. Muhammed Abdulkâdir Ata, Târık Fethî es-Seyyid. 4 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2009.
İbn Sîde, Ebu’l-Hasen Alî b. İsmâîl. el-Muhassas. thk. Halîl İbrâhîm Ceffâl. 5 Cilt. Beyrut: Dâru’l-İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 1996.
İbn Usfûr el-İşbîlî, Ebu’l-Hasen Alî b. Mu’min. Darâiru’ş-şiʿr. thk. Seyyid İbrâhîm Muhammed. Beyrut: Dâru’l-Endelüs, 1980.
İbn Usfûr el-İşbîlî, Ebu’l-Hasen Alî b. Mu’min. Şerhu Cümeli’z-Zeccâcî. 3 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1997.
İbn Yaʿîş, Ebu’l-Bekâ Muvaffakuddîn Yaîş b. Alî. Şerhu’l-Mufassal. thk. İmîl Bedî Yâkub. 6 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2001.
İbnu’l-Kıftî, Alî b. Yûsuf. İnbâhu’r-ruvât ʿalâ enbâhi’n-nuhât. thk. Muhammed Ebu’l-Fazl İbrâhîm. 4 Cilt. Kâhire: Dâru’l-Fikri’l-Arabî, 1982.
İbnü’n-Nâzım, Bedruddîn Muhammed b. Muhammed. Şerhu İbni’n-Nâzım alâ Elfiyye İbn Mâlik. thk. Muhammed Bâsil Uyûn. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2000.
İbnü’n-Nehhâs, Muhammed b. İbrâhîm. et-Taʿlîka ʿale’l-Mukarrib. thk. Cemîl Abdullâh ʿUveyda. Amman: Vizâretü’s-Sekâfe, 2004.
Sâlih, Muhammed Sâlim. Usûlu’n-nahv dirâse fî fikri’l-Enbârî. Kahire: Dâru’s-Selâm, 2009.
Saʿlebî, Ahmed b. Muhammed. el-Keşf ve’l-beyân ʿan tefsîri’l-Kurʾân. thk. Ebû Muhammed b. Âşûr. 10 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî, 2002.
Semîn el-Halebî, Ahmed. b. Yûsuf. ed-Durru’l-mesûn fî ʿulûmi’l-kitâbi’l-meknûn. thk. Ahmed Muhammed el-Harrât. Dımaşk: Dâru’l-Kalem, 1986.
Sîbeveyhi, Ebû Bişr Amr b. Osman b. Kanber. el-Kitâb. thk. Abdusselâm Muhammed Hârûn. 4 Cilt. Kahire: Mektebetü’l-Hancî, 1988.
Sîrâfî, Ebû Sâîd el-Hasen b. Abdillâh. Şerhu Kitâbi Sîbeveyhi. thk. Ahmed Hasen Mehralî, Alî Seyyid Alî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2012.
Sübeyhîn, Muhammed b. Abdirrahmân. Mesâilü’l-hilâfi’n-nahviyye fî davʾi’l-iʿtirâd ʿala’d-delîli’n-naklî. Riyad: Câmiatu el-İmâm Muhammed b. Suûd el-İslâmiyye, 2005.
Süyûtî, Abdurrahmân b. Ebî Bekr. el-İktirâh fî usûli’n-nahv ve cedelihi. thk. Mahmûd b. Yûsuf Feccâl. Kahire: Mektebetü’s-Sekâfeti’d-Dîniyye, 2013.
Kişmir, Abdulkadir. “Nahiv Çalışmalarında Şâiri Meçhûl Beytin Kabul Ve Reddine Yönelik Görüşlerin Değerlendirilmesi”. Bozok Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 23/23 (Haziran 2023), 159-190. https://doi.org/10.51553/bozifder.1272522.
Bozok Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (BOZİFDER) Creative Commons Atıf-Gayriticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC ND) ile lisanslanmıştır.