Bu makalede, Hz. İbrahim (a.s.)in gökcisimleriyle monoloğuna dair kıssası, işârî/tasavvufî açıdan ele alınıp değerlendirilmiş, konuyla ilgili zâhirî yorumlara ise kısaca değinilmiştir. Söz konusu kıssada Hz. İbrahim, sırasıyla yıldız, ay ve güneşi gördüğünde Rabbim budur demiş, ancak bunlar batıp gözden kaybolunca, fani ve geçici şeylerin rab olamayacağını anlamış ve Hakka yönelmiştir. Rabbim budur sözünden yola çıkan bazı müfessirler, Hz. İbrahimin kısa bir süre de olsa gökcisimlerini rab edindiğini öne sürerken, bazıları Hz. İbrahimin bu sözü kavmiyle tartıştığı sırada gökcisimlerine tapınmanın manasızlığını ortaya koymak amacıyla farazî olarak söylediğini ve bunun bir tartışma yöntemi olduğunu dile getirmişlerdir. Sûfîler ise, Hz. İbrahimin gökcisimleriyle monoloğunu işârî/tasavvufî açıdan ele alıp yorumlamış ve tasavvuf kavramlarıyla açıklamaya çalışmışlardır. Sûfîler tarafından söz konusu kıssa, Hz. İbrahimin seyr-i sülûk esnasında yaşadığı manevî bir tecrübe olarak değerlendirilmiş, kıssada geçen gökcisimlerine mecaz anlamlar yüklenmiş, yıldız, ay ve güneş, kul ile Allah arasında bulunan ve sûfînin manevî yolculukta ilerleyebilmesi için aşması gereken nuranî perdeler olarak yorumlanmıştır.
In this article, the parable about Prophet Abrahams (pbuh) monologue with the celestial bodies is evaluated in terms of işari / mystical interpretation and the exoteric comments on this subject are briefly discussed. In the parable, Abraham said "This is my Lord" when he saw respectively the star, the moon and the sun, but when they became out of sight, he figured out that ephemeral and transient things can not be the Lord and in the end, he faced to his Real Lord. Some interpreters, while evaluating the word "This is my Lord", argued that Prophet Abraham had adopted celestial bodies as a Lord even for a short time, while others claim that Prophet Abraham said these words as a hypothetical to demonstrate the futility of worshiping the heavenly bodies when arguing with people and have expressed that this is a discussion method. Sufis evaluated Prophet Abrahams (pbuh) monologue with the celestial bodies in terms of işari / mystical perspective and tried to explain the event with mystical concepts. The parable is tackled by Sufis as a spiritual experience which Prophet Abraham (pbuh) lived during his rise to Lord. They loaded metaphoric meaning to the celestial bodies in the story and stars, the moon and the sun have been interpreted as luminous curtains located between The Lord and Sufi to overcome in order to advance in the spiritual journey.
Prophet Abraham Isârî interpretation Mystical interpretation Seyr-i suluk
Diğer ID | JA36FT95HE |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 13 Temmuz 2016 |
Gönderilme Tarihi | 13 Temmuz 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 7 Sayı: 7 - Cilt: 7 Sayı: 7 |