Amaç: Bu çalışma, bir ilköğretim okulundaki öğrencilerin yalnızlık düzeylerini ve yalnızlık
düzeylerini etkileyen faktörleri araştırmak amacıyla yapılmıştır.
Materyal metod: Tanımlayıcı tipte olan araştırmanın evrenini Erzurum’da bir ilköğretim
okulunda öğrenim gören 155 öğrenci oluşturmuştur. Çalışma, verilerin toplandığı
gün okulda bulunan 129 öğrenci ile tamamlanmıştır. Araştırmaya katılım oranı %
84.22’dir. Veriler, öğrencilerin tanımlayıcı özelliklerini içeren bir anket formu ve UCLA
ölçeği ile toplanmıştır.
Bulgular: Öğrencilerin, % 58.9 erkek, % 62’si kendilerinin başarılı olduğu, % 98.4’ ünün
en az bir arkadaşının olduğu, % 79.8 'i kendilerini yalnız hissetmediklerini ifade ettikleri
belirlenmiştir. Öğrencilerin yalnızlık puan ortalamaları 39.98±9.98 olarak bulunmuştur.
Düşük yalnızlık düzeyi olan öğrencilerin (% 85.3), ortalamaları 36.10±7.59, yüksek
yalnızlık düzeyine sahip olan öğrencilerin (% 14.7), puan ortalamaları 55.68±3.83 olarak
belirlenmiştir.
Sonuçlar: Öğrencilerin; ekonomik düzeylerinin, arkadaşının olması, yalnız hissetme,
okulda yardım alma gibi durumların yalnızlık puan ortalamasını etkilendiği bulundu.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Orjinal Çalışma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 2 Sayı: 1 |