SAĞLIK MÜDÜRLÜĞÜ ÇALIŞANLARININ İŞ DOYUMU VE TÜKENMİŞLİK DURUMUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ Evaluation for Job Satisfaction and Burnout Status of Health Directorate Employees

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 4, 67 - 75, 15.12.2020

Mustafa Çakır Ahmet Akalan Nuray Yılmaz

Öz

ÖZET
Amaç: Bu çalışmada sağlık müdürlüğü çalışanlarının iş doyumu ve tükenmişlik durumlarının değerlendirilmesi
amaçlanmaktadır.
Gereç ve Yöntemler: Araştırma tanımlayıcı tipte bir çalışma olup, 219 kişiyle yürütülmüştür. Araştırmada anket
formu kullanılmıştır. İstatistiksel analizde, tanımlayıcı bulgular kısmında kategorik değişkenler sayı, yüzde
ve sürekli değişkenler ise ortalama ± standart sapma ve ortanca (en büyük, en küçük değer) ile sunulmuştur.
Tüm analizlerde istatistiksel olarak anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alınmıştır.
Bulgular: Çalışmada katılımcıların %63,5’i kadın; %24,7’si 36-40 yaş grubunda, %22,8’i 41-45 yaş grubunda;
%76,3’ü evli; %61,6’sı üniversite mezunu; %36,2’sinin çalışma süresi 21 yıl ve üzeri; %21’inin kronik hastalığı
olduğu; %30,6’sı sigara içtiğini belirtmiştir. Çalışanların %30,4’ü işyerine toplu taşıma ile gittiğini; %28,1’i
tatile gitmediğini ve %32,1’i sosyal etkinliklere katılmadığını ifade etmiştir. Araştırmada katılımcıların tükenmişlik
alt boyutundan aldıkları puanlar: duygusal tükenme puanı ortalaması 11,7±7,7, duyarsızlaşma puanı
ortalaması 3,2±3,7, kişisel başarı puanı ortalaması 20,2±6,2; iş doyumu alt boyutundan aldıkları puanlar:
içsel doyum puan ortalaması 3,6±0,6, dışsal doyum puan ortalaması 3,3±0,8, genel doyum puan ortalaması
3,5±0,6 olarak saptanmıştır. Duygusal tükenme ile içsel doyum, dışsal doyum ve genel doyum arasında negatif
yönde güçlü bir ilişki (r:-0,555;-0,526;-0,571) olduğu; duyarsızlaşma ile içsel doyum, dışsal doyum ve
genel doyum arasında negatif yönde orta düzeyde bir ilişki (r:-0,488;-0,440;-0,489) olduğu; kişisel başarı ile
içsel doyum ve genel doyum arasında pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki (r:0,374;0,322), dışsal duyum ile
ise pozitif yönde düşük düzeyde ilişki (r:0,222) olduğu tespit edilmiştir.
Sonuç: İş doyumunun tükenmişlik durumu üzerine önemli etkileri olduğu görülmektedir. İş doyumunu artırmaya
yönelik çalışmaların yapılması önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler: İş Doyumu; Tükenmişlik; Sağlık
ABSTRACT
Objective: The aim of this study is to evaluate job satisfaction and burnout status of health directorate
employees.
Material and Methods: This research is of descriptive type and conducted with 219 persons. The questionnaire
form was used in the research. In the statistical analysis, categorical variables are displayed as number,
percentage, and continuous variables are displayed as average± standard deviation and median (maximum
value, minimum value) within the part of descriptive findings. Statistical level of significance was determined
as p <0.05 in all analyses.
Results: The participants' scores on the burnout subscale were determined as follows: average emotional
exhaustion score was 11.7 ± 7.7, average depersonalization score was 3.2 ± 3.7, average personal achievement
score was 20.2 ± 6.2; the scores that they took from the subscale of job satisfaction were determined
as follows : average score of internal job satisfaction was 3.6 ± 0.6, the average score of external satisfaction
was 3.3 ± 0.8 and average score of general satisfaction score was 3.5 ± 0.6. It is found that there was a strong
negative relationship between emotional exhaustion and internal satisfaction, external satisfaction and general
satisfaction (r: -0.555; -0.526; -0.571); a moderate negative relationship between depersonalization
and internal satisfaction, external satisfaction and general satisfaction (r: -0.488; -0.440; -0.489); a moderate
positive relationship between personal achievement and internal satisfaction and general satisfaction (r:
0.374; 0.322), and a positive low level relationship between it and external satisfaction (r: 0.222).
Conclusion: It is seen that job satisfaction has significant effects on burnout status. It is recommended to
carry out studies intended for increasing job satisfaction.
Keywords: Job Satisfaction; Burnout; Health

Anahtar Kelimeler

SAĞLIK MÜDÜRLÜĞÜ ÇALIŞANLARININ, İŞ DOYUMU VE TÜKENMİŞLİK, DURUMUNUN DEĞERLENDİRİLMESİ

Kaynakça

• 1. Rodriguez-Marín J. Psicologia social de La Salud. Madrid: Sínteses, 1995.
• 2. Munayco-Guillén F, Cámara-Reyes A, Torres-Romucho C. Burnout syndrome in the medical internship: an urgent problem. El Bascon. 2014;23:181–3.
• 3. Kang EK, Lihm HS, Kong EH. Association of intern and resident burnout with self-reported medical errors. Korean J Fam Med. 2013;34(1):36-42.
• 4. Mirzabeigi GH, Salemi S, Sanjari M, Shirazi F, Heidari SH, Maleki S. Job Satisfaction among Iranian Nurses. Journal of Hayat. 2009; 15(1): 49-59.
• 5. Monjamed Z, Ghorbani T, Mostofian F, Oveissipour R, Mahmoudi M. A nationwide study of level of job satisfaction of nursing personnel in Iran. Journal of Hayat. 2004; 10(23):39-48.
• 6. Lu H, Barriball KL, Zhang X, While AE. Job satisfaction among hospital nurses revisited: a systematic review. Int J Nurs Stud. 2012;49(8):1017–38.
• 7. Hayes B, Bonner A, Pryor J. Factors contributing to nurse job satisfaction in the acute hospital setting: a review of recent literature. J Nurs Manag. 2010; 18(7):804–14.
• 8. Atefi N, Abdullah K, Wong L, Mazlom R. Factors influencing registered nurses perception of their overall job satisfaction: a qualitative study. Int Nurs Rev. 2014;61(3):352–60.
• 9. Khamisa N, Oldenburg B, Peltzer K, Ilic D. Work related stress, burnout, job satisfaction and general health of nurses. Int J Environ Res Public Health. 2015;12(1):652–66.
• 10. Weiss DJ, Dawis RV, England, GW. Manual for the Minnesota Satisfaction Questionnaire. Minnesota Studies in Vocational Rehabilitation. 22. Washington: APA PsycNet, 1967. p. 120.