The family therapy movement
is a psychotherapy approach, which shows the patient during an individual
therapy the importance of the family structure within their healing process. Individuals
who complete the therapy, join back to their families, in which again they
start to show some pre-therapy symptoms that causes an increased attention on
family therapies day by day. As contrasted with individual therapies, family
therapies don’t aim to cure the individual, but the whole family system. It is
thought that solving the problems of families or couples enables solving an
individual’s problems and it also prevents the same problems to occur again.
Family therapies base on the
fundamentals of the general system theory approach. The process of communities
becoming a society takes place with the development of a certain system and
hierarchy. Relating to the general system approach, family is defined as a
highly systematic construction, which contains at least two individuals sharing
a mutual history. The emotional bonds and a common purpose make the individuals
grow to a family. This article will be based on the general system theory and
aims to compare the concepts of the structured family therapy through the role
of the therapist.
Akdemir A. (2013). Sistemler kuramı ve sistemik aile terapisi. TurkiyeKlinikleri J Psychiatry-SpecialTopics, 6(1), 21-31.
Akün, E. (2013). Yapısal aile sistemleri kuramı bağlamında ergenlik döneminde aile yapısı ve ergenlik dönemi sorunları. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, 53(1), 85-116.
Berksun, O. ve Sayar, G. (2013). Aile ve eş terapileri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Dokur, M., Profeta, Y. (2006). Aile ve çift terapisi.İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Fışıloğlu, H. (1992). Yapısal aile terapisi modeli ve bir vaka. Psikoloji Dergisi, 7(27), 10-14.
Gladding, S. (2017). Aile terapisi. Ankara: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği Yayınları.
Haley, J. ve Hoffman, L. (1967). Techniques of family therapy. New York, U.S.A: Basic Books.
Innes, M. (2002). Satir’s therapeutically oriented educational process: A critical appreciation. Contemporary Family Therapy, 24(1), 35- 56.
Kılıç, E. Z. (2009). Aile terapileri, psikoterapi yöntemleri: kavramlar ve uygulama yönergeleri. Ankara: HYB Yayıncılık.
Minuchin S. (1974).Families and family therapy.Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
Nadir, U. (2013). Aile danışmanlığı eğitimlerinde popüler filmlerin kullanımı ve yapısal aile terapisi kuramı ile dalgaların prensi filminin analizi. Journal Of Society & Social Work, 24(1).
Nichols, M. P. (2013). Aile terapisi, kavramlar ve yöntemler (1.Baskı). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Üstündağ, A. (2015). Yapısal aile terapistliği ve bir olgu örneği. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14(33), 113-126.
Önel, S. (2013). Sistemik aile terapilerinde temel kavramlar. Turkiye Klinikleri, J Psychiatry-Special Topic, 38, 32-7.
Derleme: Genel Sistem Teorisinden Etkilenen Aile Terapisi Modellerinin Karşılaştırılması
Aile terapisi
hareketi, bireysel terapi görenlerin iyileşmelerinde aile yapısının öneminin fark
edilmesiyle oluşturulmuş psikoterapi yaklaşımlarını içerir. Bireyler terapi
bittikten sonra aileye katılan bireylerin bir süre sonra terapi öncesi semptomları
göstermeleri aile terapileri üzerine gün geçtikçe daha fazla önem verilmesine
neden olmuştur. Aile terapileri bireysel terapilerden farklı olarak bireyin
değil, aile sisteminin sağaltımını amaçlar. Ailenin ya da çiftlerin
sorunlarının çözülmesi daha sonra bireyin problemlerinin çözümünü
kolaylaştıracağı ve yeniden aynı problemin ortaya çıkmasını önleyeceği
düşünülür.
Aile terapileri genel
sistemler kuramının ortaya koyduğu temel ilkelere dayanmaktadır. İnsan topluluklarının
toplum haline gelmesi, üyeleri arasındaki ilişkilerde bir düzen ve hiyerarşinin
oluşması ile gerçekleşmektedir. Genel sistemler kuramı bağlamında aile; çekirdeğinde
bir geçmişi paylaşan, aralarında duygusal
bağlar ve ortak amaçlar olan en az iki veya daha fazla bireyi içeren, aile
üyelerinin ve ailenin bütününün ihtiyaçlarını karşılamak üzere hareket eden
bireylerden oluşmuş oldukça sistemli bir yapı olarak tanımlanır. Bu makalede
genel sistemler kuramını temel alarak yapılandırılmış aile terapisi ekollerinin
temel kavramları ve terapistin rolü üzerinden karşılaştırılması hedeflenmiştir.
Akdemir A. (2013). Sistemler kuramı ve sistemik aile terapisi. TurkiyeKlinikleri J Psychiatry-SpecialTopics, 6(1), 21-31.
Akün, E. (2013). Yapısal aile sistemleri kuramı bağlamında ergenlik döneminde aile yapısı ve ergenlik dönemi sorunları. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, 53(1), 85-116.
Berksun, O. ve Sayar, G. (2013). Aile ve eş terapileri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Dokur, M., Profeta, Y. (2006). Aile ve çift terapisi.İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Fışıloğlu, H. (1992). Yapısal aile terapisi modeli ve bir vaka. Psikoloji Dergisi, 7(27), 10-14.
Gladding, S. (2017). Aile terapisi. Ankara: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği Yayınları.
Haley, J. ve Hoffman, L. (1967). Techniques of family therapy. New York, U.S.A: Basic Books.
Innes, M. (2002). Satir’s therapeutically oriented educational process: A critical appreciation. Contemporary Family Therapy, 24(1), 35- 56.
Kılıç, E. Z. (2009). Aile terapileri, psikoterapi yöntemleri: kavramlar ve uygulama yönergeleri. Ankara: HYB Yayıncılık.
Minuchin S. (1974).Families and family therapy.Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
Nadir, U. (2013). Aile danışmanlığı eğitimlerinde popüler filmlerin kullanımı ve yapısal aile terapisi kuramı ile dalgaların prensi filminin analizi. Journal Of Society & Social Work, 24(1).
Nichols, M. P. (2013). Aile terapisi, kavramlar ve yöntemler (1.Baskı). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Üstündağ, A. (2015). Yapısal aile terapistliği ve bir olgu örneği. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 14(33), 113-126.
Önel, S. (2013). Sistemik aile terapilerinde temel kavramlar. Turkiye Klinikleri, J Psychiatry-Special Topic, 38, 32-7.
Özburun, N. (2018). Derleme: Genel Sistem Teorisinden Etkilenen Aile Terapisi Modellerinin Karşılaştırılması. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, 1(2), 172-188.
AMA
Özburun N. Derleme: Genel Sistem Teorisinden Etkilenen Aile Terapisi Modellerinin Karşılaştırılması. TBPD. Ağustos 2018;1(2):172-188.
Chicago
Özburun, Nazlı. “Derleme: Genel Sistem Teorisinden Etkilenen Aile Terapisi Modellerinin Karşılaştırılması”. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi 1, sy. 2 (Ağustos 2018): 172-88.
EndNote
Özburun N (01 Ağustos 2018) Derleme: Genel Sistem Teorisinden Etkilenen Aile Terapisi Modellerinin Karşılaştırılması. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi 1 2 172–188.
IEEE
N. Özburun, “Derleme: Genel Sistem Teorisinden Etkilenen Aile Terapisi Modellerinin Karşılaştırılması”, TBPD, c. 1, sy. 2, ss. 172–188, 2018.
ISNAD
Özburun, Nazlı. “Derleme: Genel Sistem Teorisinden Etkilenen Aile Terapisi Modellerinin Karşılaştırılması”. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi 1/2 (Ağustos 2018), 172-188.
JAMA
Özburun N. Derleme: Genel Sistem Teorisinden Etkilenen Aile Terapisi Modellerinin Karşılaştırılması. TBPD. 2018;1:172–188.
MLA
Özburun, Nazlı. “Derleme: Genel Sistem Teorisinden Etkilenen Aile Terapisi Modellerinin Karşılaştırılması”. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, c. 1, sy. 2, 2018, ss. 172-88.
Vancouver
Özburun N. Derleme: Genel Sistem Teorisinden Etkilenen Aile Terapisi Modellerinin Karşılaştırılması. TBPD. 2018;1(2):172-88.