İŞYERİ DEVRİNDE İŞVERENLERİN HUKUKİ SORUMLULUĞU

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 9, 0 - 0, 01.01.2016

Davuthan Günaydın Mustafa Kor

Öz

İş yeri devri ekonomik koşulların bir sonucu olarak kaçınılmaz bir durumdur. İş hukuku açısından en çok tartışılan durumlardan biri iş yeri devri ile ortaya çıkmaktadır. İş yeri devri ile birlikte yalnız faaliyet konusu ile işletmenin maddi ve maddi olmayan varlıkları devredilmez aynı zamanda iş yerinde çalışmakta olan işçiler de bu devire konu olmaktadır. Çalışanların iş güvencesinin sağlanmasının amaçlandığı durumlarda iş yeri devri beraberinde pek çok sorunu getirmektedir. Devir ile işveren açısından çalışanların sözleşme ile belirlenen haklarının korunması yönünde sorumluluklar devam ederken, işçiler açısından da devir, iş sözleşmelerini feshetmek için haklı bir neden oluşturmaz. 4857 sayılı İş Kanun 6. Maddesinde düzenlenen bu durum iş yeri devri ile birlikte iş sözleşmelerinin bütün hak ve borçlarla beraber devredildiği ifade edilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Turizm, Tur Programları, Balkan Turları, Bosna Hersek.

LEGAL RESPONSIBILITIES OF EMPLOYERS IN WORKPLACE TRANSFERS

Öz

Workplace transfer is an inevitable result of economic conditions. Most debatable issues concerning work place transfer is workplace transfer according to labor law. By workplace transfer, not only the subject of activity and tangible and intangible assets are transferred but also the workers of the workplace are subject to transfer. In the situations where job security is tried to be secured for the workers various problems may occur in workplace transfers. While the rights provided by the contract for workers have to be pursued by the employer in transfers, workers either cannot terminate their labor contracts. According to 6th article of the 4857 numbered Turkish Labor Code, all rights and duties of the labor contract are transferred with workplace transfers

Anahtar Kelimeler

Workplace Transfer, Subcontractor, Labor Code

Kaynakça

• KAYNAKÇA
• Akyiğit, E. (2008). İçtihatlı ve Açıklamalı 4857 Sayılı İş Kanunu Şerhi, Birinci Cilt, 3. Baskı, Ankara.
• Çankaya, O.,Güven, Ç. Ş. (2011). İş Hukukunda Üçlü İlişkiler, Asıl İşveren Alt İşveren İlişkisi, Geçici (Ödünç) İş İlişkisi, İşyeri Devri, İş Sözleşmesinin Devri, Ankara.
• Çelik, N, (2014). İş Hukuku Dersleri, Yenilenmiş 26. Bası, İstanbul.
• Kılıçoğlu, M.,Şenocak, K. (2008). İş Kanunu Şerhi, Cilt 1, 2. Baskı, İstanbul.
• Mollamahmutoğlu, H.,Astarlı, M. (2011). İş Hukuku (Genel Kavramlar-Bireysel İş İlişkileri), Gözden Geçirilmiş, Genişletilmiş ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu İzlenmiş, 4. Bası, Ankara.
• Ocak, U. (2013). 4857 Sayılı İş Kanunu'na Göre 9. Hukuk Dairesinin Emsal İçtihatlarıyla İşçilik Alacakları, Ankara.
• Özdemir, B. E. (2015). İşyeri Devrinin İş Sözleşmelerine Etkisi ve İşverenlerin Hukuki Sorumluluğu, http://www.demirolhukuk.com/files/%C4%B0%C5%9Fyerinin%20Devri%20Halinde%20%C4%B0%C5%9Fverenlerin%20 Hukuki%20Sorumlulu%C4%9Fu.pdf. (25.12.2015).
• Özkaraca, E. (2008) İşyeri Devrinin İş Sözleşmelerine Etkisi ve İşverenlerin Hukuki Sorumluluğu, https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi /tez SorguSonucYeni.jsp.(25.12.2015)
• Süzek, S. (2008). İş Hukuku, Yenilenmiş 4. Bası, İstanbul.
• Süzek, S. (2013). İşyeri Devri ve Hukuki Sonuçları, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 15, Özel Sayı.
• Süzek, S. (2014). İş Hukuku, Genel Esaslar-Bireysel İş Hukuku, Yenilenmiş 10. Bası, İstanbul.
• Şakar, M. (2009). Gerekçeli ve İçtihatlı İş Kanunu Yorumu, Yenilenmiş 4. Baskı, Ankara.