Bu çalışmanın amacı spor lisesi öğrencileri ile genel lise öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarını karşılaştırmaktır. Araştırma grubunu Malatya, Eskişehir, Trabzon ve Erzurum illerinde rastgele yöntemle seçilmiş 321’i spor lisesi öğrencisi ve 346’sı genel lise öğrencisi olmak üzere toplam 658 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Saban 2002 tarafından geliştirilen “Eğitimciler için Çoklu Zekâ alanları Envanteri” kullanılmıştır. Veri analizlerinde ikili karşılaştırmalar için independent-samples T Testi ve çoklu karşılaştırmalar için one-way Anova Testi ve LSD Testi kullanılmış ve anlamlılık düzeyi α=0,05 olarak seçilmiştir. Ayrıca sosyo-demografik özellikleri belirlemek için frekans ve yüzde analizi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin cinsiyetlerine göre sözel, görsel, müziksel, sosyal ve içsel zekâ alanları arasında kızlar lehine anlamlı düzeyde farklılık p< 0,05 olduğu; öğrencilerin sınıflarına göre sözel, mantıksal, sosyal ve içsel zekâ alanları arasında anlamlı düzeyde farklılık p< 0,05 olduğu; genel lise öğrencilerin sözel, mantıksal, görsel ve içsel zekâlarının spor lisesi öğrencilerinkinden daha iyi olduğu; spor lisesi öğrencilerin sadece bedensel zekâlarının genel lise öğrencilerinkinden daha iyi olduğu p< 0,05 bulunmuştur. Ayrıca hem genel lise öğrencilerinin hem de spor lisesi öğrencilerinin müziksel, sosyal ve doğasal zekâlarının gelişmişlik düzeylerinin aynı olduğu tespit edilmiştir.
Akboy, R. (2005). Eğitim Psikolojisi ve Çoklu Zekâ. İzmir: Dinozor Kitabevi.
Altınok, E. (2008). Beden Eğitimi öğrencilerinin Bazı Değişkenlere Göre Çoklu Zekâ Alanlarının İncelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Armstrong T. (1994) Multiple Intelligences in the Classroom. Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development Alexandria.
Azar, A. (2006). Lisede Seçilen Alan ve ÖSS Alan Puanları İle Çoklu Zekâ Profilleri Arasındaki İlişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 46. ss.:157-174.
Bayrak, Ç., Çeliksoy, M.A. ve Çeliksoy, S. (2005). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarındaki öğrencilerin Çoklu Zekâ Kuramına İlişkin Zekâ Profilleri ve Uygulanan Yetenek Giriş Sınavları İle İlişkisi, 10-11 Haziran, Bursa: 4. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu.
Bümen, N. T. (2004). Okulda Çoklu Zekâ Kuramı. (2.Baskı) Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Cengiz, Ş.Ş. ve Pulur, A. (2008). 12 Haftalık Futbol Eğitiminin 8-10 Yaş Grubu Çocukların Bedensel-Kinestetik ve Müzik Zekâ Gelişimi Üzerine Etkisi, Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,2 (3).
Cengiz, Ş.Ş. (2008). 8-10 Yaş Çocukların Çoklu Zekâ Türlerindeki Dağılımını ve Futbol Eğitiminin Çoklu Zekâ Düzeylerine Etkisi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Çamurcu, S.N. (2007). İlköğretim İkinci Kademe öğrencilerin Çoklu Zekâ Alanlarına Yönelik Dağılım Düzeylerinin Tespit Edilmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çelen, A. (2006). İlköğretim Beden Eğitimi Dersinde Çoklu Zekâ Kuramı Doğrultusunda Yapılan Etkinliklerin Öğrencilerin Bilişsel, Duyuşsal ve Devinişsel Erişi Düzeylerine Etkisi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Demirel, Ö., Başbay, A., Erdem, E. (2006). Eğitimde Çoklu Zekâ Kuram ve Uygulama. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Erkuş, A. (1998). Goleman’ın Duygusal Zekâ Görüşünün Psikometrik Açıdan Eleştirisi ve Dinamik Etkileşimsel Model Önerisi, Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 1 (1), s.: 31-40.
Erman, A. (2003). İlköğretim IV. sınıf öğrencilerinin çoklu zekâ türlerindeki dağılım ve Düzey ölçümlerinin müziksel zekâ Düzeyleriyle karşılaştırmalı incelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Gardner, H. (1993). Multiple Intelligences: The Theory in Practice. New York: Basic Books.
Gardner, H. (1999). Intelligence Reframed: Multiple Intelligences for the 21st Century. New York: Basic Books.
Gottfredson, L.S. (1997). Mainstream Sience on İntelligence: An Editorial With 52 signatories, History, and Bibliography, İntelligence Journal 24 (1) p.: 13-23.
Göde, O., Mavioğlu, Ç. ve Erturan, G. (2007). Futbol Oynayan Çocukların Asist Pas Tercihleri İle Çoklu Zekâ Alanları Arasındaki İlişki, 09-11 Kasım, Antalya: IV. Uluslararası Akdeniz Spor Bilimleri Kongresi.
Hoşgörür, V. ve Katrancı, M. (2007) Sınıf ve Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Öğrencilerinin Baskın Zekâ Alanları (Kırıkkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Örneği), Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, ss.: 33-42.
İlhan, A., Mirzeoğlu, D.E., Aktaş, İ. ve V., Demir (2005). Çoklu Zekâ Uygulamaları Doğrultusunda İşlenen Jimnastik ve Voleybol Ünitelerinin Öğrencilerin Bilişsel ve Devinişsel Yönden Gelişimlerine Olan Etkisi, SPORMETRE Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, III (1), ss.:5-10.
Kuru, E. (2001). Kinestetik Zekâ ve Beden Eğitimi, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 21 ( 2), ss.:217- 229.
Kuzgun, Y. (2004). Meslek Rehberliği ve Danışmanlığına Giriş. (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
MEB, (2003b). Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim ve Öğretim Çalışmalarının Plânlı Yürütülmesine İlişkin Yönerge, Tebliğler Dergisi, 66 (2551), ss.403-482.
MEB, (2006). Spor Liseleri Haftalık Ders Çizelgesi. Tebliğler Dergisi, 69 (2588), ss.:1073-1074.
Müftüler, M. (2008). Muğla Üniversitesi’nde Okuyan Öğrencilerin Çoklu Zekâ Alanlarına Göre Rekreasyon Tercihlerinin Belirlenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla: Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Müftüler, M. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Çoklu zekâ Alanlarına Göre Serbest Zaman Tercihlerinin Belirlenmesi, Türkiye Kick Boks Federasyonu Spor Bilimleri Dergisi, 1 (2), ss.:1-9
Saban, A. (2002). Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim. (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Selçuk, Z., Kayılı, H. ve Okut, L. (2003). Çoklu Zekâ Uygulamaları. (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Onay, C. (2006). Çoklu Zekâ Kuramına Göre Oyunla Eğitim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özgüven, İ.E. (1994). Psikolojik Testler. Ankara: Yeni Doğuş Matbaası.
Öztürkmen, B. (2006). Ortaöğretim Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Kuramına Göre Zekâ Alanlarıyla Öğrenme Stratejileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Gaziantep Örneği), (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Tekin, M. (2007). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında Öğrenim Gören Öğretmen Adaylarının Çeşitli Değişkenlere Göre Çoklu Zekâ alanlarının İncelenmesi, 02-03 Kasım. Adana: 5. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu.
Tekin, M. (2008). Orta Öğretimde Öğrenim Gören Öğrencilerden Spor Yapan ve Yapmayanlar Arasındaki Yaratıcılık ve Çoklu Zekâ Alanlarının Araştırılması, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Tekin, M. ve Taşğın, Ö. (2008). Orta Öğretimde Öğrenim Gören Spor Yapan ve Yapmayan Öğrencilerin Yaratıcılık ve Çoklu Zekâ Alanları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2 (3).
Temiz, N. (2007). Çoklu Zekâ Kuramı Okulda ve Sınıfta. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
COMPARISON OF MULTIPLE INTELLIGENCE AREAS OF STUDENTS AT SPORTS HIGH SCHOOLS AND PUBLIC HIGH SCHOOLS
The purpose of this research is to compare multiple intelligence areas of students at sports high schools and at public high schools. Research group was composed of totally 658 students who were chosen randomly 321 students at sports high schools and 346 students at public high schools in Malatya, Eskişehir, Trabzon and Erzurum Cities. As data collection tool in this research,” The Multiple Intelligence Areas Scale For Educationist” improved by Saban 2003 was used. As data collection tool in this research,” The Multiple Intelligence Areas Scale for Educationist” improved by Saban 2003 was used. Independent–samples T Test for comparing pair and One-way Anova Test and LSD Test for comparing multiple were used in analyzing the data and significant level was chosen as α=0,05. As a result of the research, it was found that according to their sexuality, there was the meaningful different p
Akboy, R. (2005). Eğitim Psikolojisi ve Çoklu Zekâ. İzmir: Dinozor Kitabevi.
Altınok, E. (2008). Beden Eğitimi öğrencilerinin Bazı Değişkenlere Göre Çoklu Zekâ Alanlarının İncelenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Armstrong T. (1994) Multiple Intelligences in the Classroom. Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development Alexandria.
Azar, A. (2006). Lisede Seçilen Alan ve ÖSS Alan Puanları İle Çoklu Zekâ Profilleri Arasındaki İlişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 46. ss.:157-174.
Bayrak, Ç., Çeliksoy, M.A. ve Çeliksoy, S. (2005). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarındaki öğrencilerin Çoklu Zekâ Kuramına İlişkin Zekâ Profilleri ve Uygulanan Yetenek Giriş Sınavları İle İlişkisi, 10-11 Haziran, Bursa: 4. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu.
Bümen, N. T. (2004). Okulda Çoklu Zekâ Kuramı. (2.Baskı) Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Cengiz, Ş.Ş. ve Pulur, A. (2008). 12 Haftalık Futbol Eğitiminin 8-10 Yaş Grubu Çocukların Bedensel-Kinestetik ve Müzik Zekâ Gelişimi Üzerine Etkisi, Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,2 (3).
Cengiz, Ş.Ş. (2008). 8-10 Yaş Çocukların Çoklu Zekâ Türlerindeki Dağılımını ve Futbol Eğitiminin Çoklu Zekâ Düzeylerine Etkisi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Çamurcu, S.N. (2007). İlköğretim İkinci Kademe öğrencilerin Çoklu Zekâ Alanlarına Yönelik Dağılım Düzeylerinin Tespit Edilmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çelen, A. (2006). İlköğretim Beden Eğitimi Dersinde Çoklu Zekâ Kuramı Doğrultusunda Yapılan Etkinliklerin Öğrencilerin Bilişsel, Duyuşsal ve Devinişsel Erişi Düzeylerine Etkisi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Demirel, Ö., Başbay, A., Erdem, E. (2006). Eğitimde Çoklu Zekâ Kuram ve Uygulama. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Erkuş, A. (1998). Goleman’ın Duygusal Zekâ Görüşünün Psikometrik Açıdan Eleştirisi ve Dinamik Etkileşimsel Model Önerisi, Türk Psikoloji Yazıları Dergisi, 1 (1), s.: 31-40.
Erman, A. (2003). İlköğretim IV. sınıf öğrencilerinin çoklu zekâ türlerindeki dağılım ve Düzey ölçümlerinin müziksel zekâ Düzeyleriyle karşılaştırmalı incelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Gardner, H. (1993). Multiple Intelligences: The Theory in Practice. New York: Basic Books.
Gardner, H. (1999). Intelligence Reframed: Multiple Intelligences for the 21st Century. New York: Basic Books.
Gottfredson, L.S. (1997). Mainstream Sience on İntelligence: An Editorial With 52 signatories, History, and Bibliography, İntelligence Journal 24 (1) p.: 13-23.
Göde, O., Mavioğlu, Ç. ve Erturan, G. (2007). Futbol Oynayan Çocukların Asist Pas Tercihleri İle Çoklu Zekâ Alanları Arasındaki İlişki, 09-11 Kasım, Antalya: IV. Uluslararası Akdeniz Spor Bilimleri Kongresi.
Hoşgörür, V. ve Katrancı, M. (2007) Sınıf ve Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Öğrencilerinin Baskın Zekâ Alanları (Kırıkkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Örneği), Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, ss.: 33-42.
İlhan, A., Mirzeoğlu, D.E., Aktaş, İ. ve V., Demir (2005). Çoklu Zekâ Uygulamaları Doğrultusunda İşlenen Jimnastik ve Voleybol Ünitelerinin Öğrencilerin Bilişsel ve Devinişsel Yönden Gelişimlerine Olan Etkisi, SPORMETRE Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, III (1), ss.:5-10.
Kuru, E. (2001). Kinestetik Zekâ ve Beden Eğitimi, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 21 ( 2), ss.:217- 229.
Kuzgun, Y. (2004). Meslek Rehberliği ve Danışmanlığına Giriş. (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
MEB, (2003b). Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim ve Öğretim Çalışmalarının Plânlı Yürütülmesine İlişkin Yönerge, Tebliğler Dergisi, 66 (2551), ss.403-482.
MEB, (2006). Spor Liseleri Haftalık Ders Çizelgesi. Tebliğler Dergisi, 69 (2588), ss.:1073-1074.
Müftüler, M. (2008). Muğla Üniversitesi’nde Okuyan Öğrencilerin Çoklu Zekâ Alanlarına Göre Rekreasyon Tercihlerinin Belirlenmesi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla: Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Müftüler, M. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Çoklu zekâ Alanlarına Göre Serbest Zaman Tercihlerinin Belirlenmesi, Türkiye Kick Boks Federasyonu Spor Bilimleri Dergisi, 1 (2), ss.:1-9
Saban, A. (2002). Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim. (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Selçuk, Z., Kayılı, H. ve Okut, L. (2003). Çoklu Zekâ Uygulamaları. (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Onay, C. (2006). Çoklu Zekâ Kuramına Göre Oyunla Eğitim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özgüven, İ.E. (1994). Psikolojik Testler. Ankara: Yeni Doğuş Matbaası.
Öztürkmen, B. (2006). Ortaöğretim Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Kuramına Göre Zekâ Alanlarıyla Öğrenme Stratejileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Gaziantep Örneği), (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Tekin, M. (2007). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında Öğrenim Gören Öğretmen Adaylarının Çeşitli Değişkenlere Göre Çoklu Zekâ alanlarının İncelenmesi, 02-03 Kasım. Adana: 5. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Sempozyumu.
Tekin, M. (2008). Orta Öğretimde Öğrenim Gören Öğrencilerden Spor Yapan ve Yapmayanlar Arasındaki Yaratıcılık ve Çoklu Zekâ Alanlarının Araştırılması, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Tekin, M. ve Taşğın, Ö. (2008). Orta Öğretimde Öğrenim Gören Spor Yapan ve Yapmayan Öğrencilerin Yaratıcılık ve Çoklu Zekâ Alanları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2 (3).
Temiz, N. (2007). Çoklu Zekâ Kuramı Okulda ve Sınıfta. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Güllü, M., & Tekin, M. (2009). SPOR LİSESİ ÖĞRENCİLERİ İLE GENEL LİSE ÖĞRENCİLERİNİN ÇOKLU ZEKÂ ALANLARININ KARŞILAŞTIRILMASI. Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(3), 247-258.