INVESTIGATION OF HOCKEY ATHLETES' SPORTSMANING LEVELS

Yıl 2023, Cilt: 17 Sayı: 1, 26 - 35, 23.03.2023

Mehmet Ozan Şahin , Ali Yıldırım

Öz

This research was carried out to examine the sportsmanship levels of the hockey players who participated in the men's indoor 1st league competitions organized by the Turkish Hockey Federation. The research was applied to a total of 92 male athletes selected by convenience sampling method. In the research, a multidimensional sportsmanship orientation scale for athletes and a demographic information form developed to determine the demographic characteristics of hockey players were used. Frequency analysis was used to determine the percentage distribution of demographic information. T-test and Anova test were applied for independent groups. In terms of sportsmanship level scores, no significant difference was found in terms of age variable, sports year variable and sports status of the athletes (p>0.05). In terms of educational status variable, it was determined that there was a significant difference in favor of primary school students in terms of respect for rules and management in the sub-dimension of the sportsmanship level scale (p<0.05). In conclusion; While a significant difference was found in favor of primary school students in terms of educational status variable of sportsmanship levels of indoor hockey 1st League athletes, it was found that there was no significant difference in terms of age, year of sports and status of doing sports.

HOKEY SPORCULARININ SPORTMENLİK DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırma, Türkiye Hokey Federasyonu tarafından yapılan salon erkekler 1.lig müsabakalarına katılan hokeycilerin sportmenlik düzeylerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma, kolayda örnekleme yöntemiyle seçilen toplam 92 erkek sporcuya uygulanmıştır. Araştırmada, sporculara çok boyutlu sportmenlik yönelim ölçeği ile hokey sporcularının demografik özelliklerini belirlemek amacıyla geliştirilen demografik bilgi formu kullanılmıştır. Demografik bilgilerin yüzdelik dağılımının belirlenmesinde frekans analizinden faydalanılmıştır. Bağımsız gruplar için T-testi ve Anova testi uygulanmıştır. Sportmenlik düzeyi puanları açısından sporcuların yaş değişkeni, spor yılı değişkeni ve spor yapma durumu değişkenleri açısından anlamlı bir farka rastlanılmamıştır (p>0,05). Eğitim durumu değişkeni açısından sportmenlik düzeyi ölçeği alt boyutunda kurallar ve yönetime saygı boyutunda ilköğretim öğrencileri lehine anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Sonuç olarak; salon hokeyi 1. Lig sporcularının sportmenlik düzeylerinin eğitim durumu değişkeni açısından ilköğretim öğrencileri lehine anlamlı fark tespit edilirken, yaş, spor yılı ve spor yapma durumu değişkenleri yönünden anlamlı fark olmadığı bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Hokey, Spor, Sportmenlik

Kaynakça

• Tel M. (2014). Türk toplum yaşantısında fair play. International Journal of Science Culture and Sport. 2(1), 694-704.
• Yıldıran İ. (2005). Fair play eğitiminde beden eğitiminin rolü. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 10(1), 3-16.
• Pilz GA., Wewer W. (1987). Erfolg oder fair play? Sport als spiegel der gesellschaft. München: Copress Verlag.
• Gümüş H., Saraçlı S., Ömür FK., Doğanay G., Kurtipek S. (2016). Ortaöğretim öğrencilerinde fairplay kavramı. International Journal of Science Culture and Sport. 4(2), 430-438.
• Kavussanu M. (2008). Moral behaviour in sport: A critical review of the literature. International Review of Sport and Exercise Psychology. 1(2), 124-138.
• Kayışoğlu BN., Altınkök M., Temel C., Yüksel Y. (2015). Ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi dersi sportmenlik davranışlarının incelenmesi: Karabük ili örneği. International Journal of Science Culture and Sport. 1(3), 1045-1056.
• Koç Y. (2013). Beden eğitimi dersi sportmenlik davranışı ölçeği (BEDSDÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 15(1), 96-114.
• Gürpınar B. (2009). Basketbol ve futbol hakemlerinin karşılaştıkları sportmenlik dışı davranışlar ve bu davranışların çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Robinson T. (2009). Sportmanship in youth athletics. Library of congress catologing in publication data. United State, 13-19.
• Gencheva N., Angelcheva M., Marinov T., Ignatov I. (2017). Assessment of sportsmanship in case of institutionalized adolescents, deprived of parental cares. Journal of Health, Medicine and Nursing. 42, 103-109.
• Doğar Y., Yağmur M. (2019). Beden eğitimi ve spor dersinin ortaokul öğrencileri üzerinde sportmenlik davranışı etkisinin incelenmesi (Kahramanmaraş İli Örneği). Journal of History School. 43, 1651-1665.
• Pehlivan Z. (2004). Fair play kavramının geliştirilmesinde okul sporunun yeri ve önemi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 2(2), 49-53.
• Sönmez V., Alacapınar FG. (2019). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Vallerand RJ., Brière NM., Blanchard C., Provencher P. (1997). Development and validation of the multidimensional sportspersonship orientations scale. Journal of Sport & Exercise Psychology. 19(2), 197-206.
• Sezen-Balçıkanlı G. (2010). Çok boyutlu sportmenlik yönelimi ölçeği’nin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 15(1), 1-10.
• Yazar AM., Süleymanoğulları M., Bayraktar G. (2022). Karate kumite sporcularının sportmenlik yönelimleri. International Sport Science Student Studies Journal. 4(2), 51-59.
• Turan E. (2021). Kick boks sporcularının sporcu kimlikleri ile sportmenlik yönelimlerinin incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi. 4(3), 412-423.
• Özsarı A., Demirel H., Altın M., Yalçın YG., Demir H. (2018). Kadın basketbolcuların sportmenlik yönelimleri. Türk Spor Bilimleri Dergisi. 1(2), 66-71.
• Elik T. (2017). Güneydoğu Anadolu Bölgesi futbol takımlarında amatör olarak futbol oynayan sporcuların sportmenlik yönelimleri ve empatik eğilim düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Özsarı A. (2018). İşitme engelli voleybolcuların sportmenlik yönelimleri. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 20(3), 113-122.
• Metin SN., Akkoyunlu Y. (2022). Fakülteler arası turnuvaya katılan öğrencilerin sportmenlik yönelimleri. ERPA kongresi.
• Efek E., Yiğiter K. (2021). Spor katılımının atılganlık ve sportmenlik düzeyleri ile ilişkisi. OPUS International Journal of Society Researches. 18(43), 6732-6763.
• Yalçın YG., Tek T., Çetin MÇ. (2020). Amatör olarak spor yapan üniversite öğrencilerinin sportmenlik yönelimlerinin incelenmesi. Türk Spor Bilimleri Dergisi. 3(1), 29-34.
• Gürpınar B., Kurşun S. (2013). Basketbolcuların ve futbolcuların sportmenlik yönelimleri. Mediterranean Journal of Humanities. 3(1), 171-176.
• Güllü S. (2018). Sporcuların antrenör-sporcu ilişkisi ile sportmenlik yönelimleri üzerine bir araştırma. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 16(4), 190-204.
• Ulukan H., Ulukan M., Esenkaya A. (2021). Atletlerde sportmen davranış ve spora yönelik tutumun incelenmesi. Bilge Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 5(2), 169-180.
• Ulukan M. (2021). Farklı dövüş sporu yapan öğrencilerin sportmenlik yönelim düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Spor Eğitim Dergisi. 5(1), 52-62.