Lise Öğrencilerinin Kişisel Hijyen ve Temizlik Alışkanlıklarının Fen Okur-Yazarlığına Göre Değerlendirilmesi

Yıl 2015, , 790 - 802, 18.08.2015

Cemil Kırım Necati Hırça

https://doi.org/10.14686/buefad.v4i2.5000138700

Cited By: 6

Öz

Bu araştırmanın amacı, lise öğrencilerinin ilköğretim sürecinde edindikleri kişisel
hijyen ve temizlik alışkanlıklarının cinsiyet, okul türü ve yerleşim yeri değişkenlerine göre
farklılık gösterip göstermediğini belirlemek ve bulguları fen programlarının fen okur-yazarlığı
kazanımı yönü ile tartışmaktır. Araştırmanın örneklemini, Bartın il merkezinde bulunan Sağlık
Meslek Lisesi ve Anadolu Lisesinde öğrenim gören, 113’ü kız, 46’sı erkek olmak üzere toplam
159 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri dört demografik bilgi, bir açık uçlu ve 24
likert tipi olmak üzere toplam 29 soru ile elde edilmiştir. Nicel verilerin çözümlenmesi için
istatistiksel tekniklerden ortalama, standart sapma, tek yönlü varyans analizi uygulanırken,
nitel verilerin analizi için içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın bulguları öğrencilerin
kişisel hijyen ve temizlik alışkanlıklarının yeterli olmadığını, bunun yanında okul, cinsiyet ve
yerleşim yerinin öğrencilerin hijyen ve temizlik alışkanlıklarına etki etmediğini ve bu konudaki
fen okur-yazarlığı kazanımlarını yeterince devam ettiremediklerini ortaya çıkarmıştır.

Anahtar Kelimeler

Temizlik, Hijyen, Alışkanlık, Fen programı, Fen okur-yazarlığı

Kaynakça

• APGM, (2002). Adolesan Sağlığı ve Gelişimi Programı Rehber Kitabı. Ankara. T.C Sağlık Bakanlığı, Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü
• Arat, A., Şimşek, I., Erdamar, G. (2014). Yatılı Ilkögretim Bölge Okulu II.Kademe Ögrencilerinin Kisisel Hijyen Uygulamaları. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Egitim Fakültesi Dergisi, 33(58-72).
• Bjørgen, K. (2009). “Women’s Education Levels and its Impact on Their Attitudes Towards Children Health Development”. Early Child Development and Care, 1-15.
• Coşgun, M. ve Kara, F. (2015). Öğrencilere Verilen Sağlık Eğitiminin Bilgi ve Davranışlarına Etkisinin Değerlendirilmesi, STED, 24(2), 55-63
• Coşgun, M., & Kara, F. (2013). Öğrencilere Verilen Sağlık Eğitiminin Bilgi ve Davranışlarına Etkisinin Değerlendirilmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi (Journal of Health Sciences) 22(1), 52-63
• Demir, S., ve Demir, A. (2012). Türkiye'de Yeni Lise Öğretim Programları: Sorunlar Beklentiler ve Öneriler. İlköğretim Online, 11(1) , 35-50
• Durusu K. (1996).İlkokul Öğrencilerine verilen sağlık eğitiminin; öğrencilerin sağlıkla ilgili bilgi tutum ve davranışlarına etkisi. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. Kayseri:
• Erkal, S. ve Şahin, H. (2011). An application on determining hygiene behaviors of university students. International Journal of Business and Social Science. 2 (8): 170-176.
• Güneş, M. H., ve Aksan, Z. (2015). Türkiye ve Güney Kore Biyoloji Öğretim Programlarının Karşılaştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(33), 20-41.
• İKGV.(2003). İnsan Kaynağını Geliştirme Vakfı’ndan Cinsel sağlık eğitimi: Öğretmen ve öğretmen adayları için. Istanbul: Ceren yayın dağıtım.
• Jourdan, D., Pommier, J. ve Quidu, F. (2010). “Practices and Representations of Health Education among Primary School Teachers”. Scandinavian Journal of Public Health, 38, 86-94.
• Kahveci, G., ve Demirtaş, Z. (2012). İlköğretim Okulu 6., 7. ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Temizlik ve Hijyen Algıları. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi,2(2), 51-61.
• Karaoğlu, L., ve Pehlivan, E. (1997). Malatya il merkezinde farklı programlardaki lise son sınıf öğrencilerinin sağlıkla ilgili bilgi, tutum ve uygulamalarının incelenmesi. Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi, 4(4). 391-398
• Kaya, M., Büyükşerbetçi, M., Meriç, M.B., Çelebi, A.E., Boybeyi, Ö., Işık, A., Bozkurt, H.İ., Vaizoğlu, A.S. ve Güler, Ç. (2006). Ankara’da bir lisenin 9. ve 10. sınıf öğrencilerinin kişisel hijyen konusunda davranışlarının belirlenmesi. STED, 5 (10): 179-183.
• Kitiş, Y. ve Bilgili, N. (2011). İlköğretim öğrencilerinde el hijyeni ve el hijyen eğitiminin etkinliğinin değerlendirilmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 4 (1): 93-102.
• MEB. (2005). İlköğretim 4.-5.sınıflar fen teknoloji dersi öğretim programı, Ankara.
• MEB. (2006). İlköğretim 6.-8. sınıflar fen teknoloji dersi öğretim programı, Ankara
• MEB. (2009). İlköğretim 1, 2 ve 3. sınıflar hayat bilgisi dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara:Yazar
• MEB. (2013). İlköğretim kurumları (ilkokullar ve ortaokullar) fen bilimleri dersi (3,4,5,6,7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara:Yazar.
• MEB. (2013). Ortaöğretim biyoloji dersi (9,10, 11 ve 12. sınıflar) öğretim programı. Ankara:Yazar.
• Smith, B. J., Potts-Datema, W. ve Nolte, A. E. (2005). “Challanges in Teacher Preparation for School Health Education and Promotion”. Promotion and Education, 12, 162-164.
• Şimşek, Ç., Piyal, B., Tüzün, H., Çakmak, D., Turan, H. ve Seyrek, V. (2010). Ankara il merkezindeki bazı lise öğrencilerinde kişisel hijyen davranışları. TAF Preventive Medicine Bulletin, 9 (5): 433-440.
• Tokuç, B. ve Berberoğlu, U. (2007). “Edirne Merkez İlçe İlköğretim Okullarında Çalışan Öğretmenlerde Sağlığı Geliştirici Davranışlar”. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 6(6), 421-426.
• Yüksel, S. (2003). Türkiye'de Program Geliştirme Çalışmaları ve Sorunları, Millî Eğitim Dergisi, Sayı 159.