İlk dönem Arap dilcileri terimleri daha çok örnekler üzerinden açıklamaya çalışmışlardır. Sonraki yüzyıllarda mantık ilminin yaygınlaşması ile birlikte dilcilerin de tanımlara olan ilgileri artmıştır. Arap gramerinde cümle/kelâm teriminin tüm dilcilerce kabul edilen bir tanımı bulunmasa da ilk dönem klasik dilcilerin büyük çoğunluğu cümleyi/kelâmı “en az iki kelimeden oluşan ve tam yargı bildiren bağımsız kelime grubu” şeklinde tanımlamış ve bu iki kavramın aynı anlamda olduğunu ifade etmişlerdir. Cümle ile kelâmın eş anlamlı olmadığını söyleyen son dönem klasik dilcilerin çoğu, “tam yargı bildirme ve bağımsız olma” özelliğini taşıyan kelime gruplarına kelâm, aynı özellikte olmayan şart, kasem, sıla ile haber ve sıfat gibi irâbta mahalli olan kelime gruplarına da cümle demişlerdir. Modern dönemde ise yukarıdaki iki görüşü benimseyen dilciler olduğu gibi, “en az iki kelimeden oluşan ve tam yargı bildiren bağımsız kelime grubu” anlamında sadece cümle kavramını, aralarında isnad bağı bulunsun veya bulunmasın geriye kalan tüm kelime grupları için de kelâm kavramını kullanan dilciler de bulunmaktadır.
Arab linguists tried to explain terms via examples. With prevalence of logic science in subsequent centuries, the linguists’ interests in definitions increased. Although there is no definition of sentence/remark accepted by all Arab linguists, great majority of classical linguists of the first period defined sentence/remark as “an independent word group consisting of at least two words and stating a full judgement”, and they stated that both terms have the same meaning. Great majority of last epoch classical linguists, who said that sentence and remark are not synonym, defined the word groups conveying properties of “full judgement and being independent” as remark, and the local word groups in i’rab such as condition, oath, relative, adverbial and adjective clauses which are not in the same category as sentences. In modern era, however, there were linguists adopting both views above; and they only used sentence as “an independent word group consisting of at least two words and expressing full judgement”; and remark for the rest of the word groups whether attributing any bonds between them or not. Keywords
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2018 |
Gönderilme Tarihi | 5 Eylül 2018 |
Kabul Tarihi | 16 Kasım 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 12 |