Bu çalışma, Câhiliye dönemi, Kur'ân’ın nüzûl süreci ve ardından teşekkül eden Mütekaddimûn dönemi İslâm toplumlarında “ilim” kavramının tarihsel seyrini ele alacaktır. Çalışma, Kur'ân’ın ilim anlayışının yalnızca dünya hayatına dair malûmatla sınırlı kalmadığını; insanın Allah’ı tanımasına, yaratılışın hikmetini kavramasına, varoluşun anlamını idrak etmesine ve manevî tekâmülüne rehberlik eden bir nitelik kazandığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Ayrıca, Câhiliye dönemindeki ilim anlayışıyla İslâm'daki ilim anlayışı karşılaştırıldığında, İslâm’ın ilme verdiği ulvî değerin toplumsal yapıyı nasıl köklü bir şekilde dönüştürdüğü ve medeniyetin gelişimine nasıl yön verdiği açıkça görülecektir. Bu çalışmada ilk olarak ilim kavramının etimolojik tahlili yapılacak ve Câhiliye döneminde ilim kavramının hangi anlamlarda kullanıldığı, o döneme ait şiirler üzerinden tespit edilmeye çalışılacaktır. Daha sonra, Kur'ân’ın nüzûl sürecinde vahyin sunduğu ilim anlayışından bahsedilecek; bu anlayış âyetlerle örneklendirilecektir. Aynı süreçte, Hz. Peygamber’in ilim anlayışının nasıl şekillendiği, hadislerle ortaya konmaya çalışılacaktır. Ayrıca, İslâm medeniyetinin yükselme döneminde vahiy temelli ilim anlayışının, Gazzâlî, Farâbî ve İbn Sînâ gibi düşünürler tarafından nasıl zenginleştirildiği ele alınacaktır. Son olarak, Câhiliye dönemi ile İslâm’daki ilim anlayışları, ilmin kaynağı, kapsamı ve amacı açısından karşılaştırılacak; bu farklılıkların topluma yansıması değerlendirilecek ve Câhiliye toplumunda şâirlerin, İslâm toplumunda ise âlimlerin üstlendikleri roller mukayese edilecektir. Bu konular, bir makalenin sınırları dâhilinde ele alınacağından, her bir başlık kapsamlı bir inceleme yerine genel bir yaklaşımla değerlendirilecektir.
This study examines the historical trajectory of the concept of "knowledge" (ʿilm) in the Jāhiliyyah period, the era of Qur'anic revelation, and the subsequent formative period in early Islamic societies. It aims to show that the Qur'anic concept of knowledge extends beyond worldly information, serving as a guide for recognizing God, understanding creation's wisdom, grasping the meaning of existence, and advancing spiritually. Additionally, comparing the concept of knowledge in Jāhiliyyah with that in Islam will reveal how Islam's elevated view of knowledge deeply transformed social structures and shaped the development of civilization. The study begins with an etymological analysis of "knowledge" and explores its meanings in the Jāhiliyyah period through period poetry. It will then address the Qur'anic concept of knowledge during the process of revelation, illustrated by verses, and how the Prophet Muhammad's (peace be upon him) understanding of knowledge evolved, as reflected in hadiths. Moreover, it examines how revelation-based knowledge was enriched by thinkers like al-Ghazālī, al-Fārābī, and Ibn Sīnā during the peak of Islamic civilization. Lastly, Jāhiliyyah and Islamic perspectives on knowledge will be compared in terms of its source, scope, and purpose; this comparison will assess the societal impact of these differences and contrast the roles of poets in Jāhiliyyah with scholars in Islam. Given the scope of this article, each topic will be addressed broadly rather than in exhaustive detail.
Tafsir Knowledge Jahiliyyah Pre-Islamic Knowledge Oral Tradition
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Tefsir |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 11 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 4 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 24 |