Evaluation of Microteaching Applications in Teacher Training Processes from the Perspective of Faculty of Education Academics

Yıl 2025, Cilt: 12 Sayı: Özel Sayı, 73 - 85, 30.11.2025

Elife Nur Saydam , Nahide İrem Azizoğlu

Öz

This study aims to examine the opinions of education faculty academics regarding microteaching practices in the teacher training process. Designed as a case study using qualitative research methods, the study was conducted with 28 academics working in different departments at a state university, who were of different ages, genders, titles, and years of seniority, and who had coordinated microteaching applications at least once in the scope of their undergraduate courses. The data collection tool used in the study was the “Academic Interview Form,” which included demographic information and structured interview questions prepared by the researchers and finalized with the input of two experts. The data collection process was conducted electronically. The data obtained from the participating academics were subjected to content analysis. As a result of the research, faculty members of the education faculty stated that microteaching applications have a positive contribution to the teacher training process. In addition, faculty members pointed out that microteaching applications are negatively affected by factors such as limited time, superficiality of the application, and lack of preparation of teacher candidates. The academics emphasized that teacher candidates experience difficulties in areas such as time management, content knowledge, excitement control, and technology use. In the evaluation process of microteaching, they emphasized the necessity of using rubrics and suggested that multiple methods could be used in conjunction with peer evaluation, self-evaluation, and feedback-reflection, offering various recommendations regarding the efficiency of the process.

Anahtar Kelimeler

Innovative approaches in education , preservice teacher education , micro-teaching.

Öğretmen Yetiştirme Sürecindeki Mikro Öğretim Uygulamalarının Eğitim Fakültesi Akademisyenleri Gözünden Değerlendirilmesi

Öz

Bu araştırmada eğitim fakültesi akademisyenlerinin öğretmen yetiştirme sürecindeki mikro öğretim uygulamalarına yönelik görüşlerinin incelenmesi amaçlamaktadır. Nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması ile desenlenen araştırma, bir devlet üniversitesinin farklı ana bilim dallarında görev yapmakta olan; farklı yaş, cinsiyet, unvan, kıdem yılına sahip ve en az lisans düzeyinde ders/leri kapsamında en az bir kere mikro öğretim uygulamalarını koordine etmiş 28 akademisyen ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan ve 2 uzman görüşü ile son hali verilen demografik bilgilere yönelik ve yapılandırılmış görüşme sorularının yer aldığı “Akademisyen Görüşme Formu” kullanılmıştır. Veri toplama süreci elektronik ortamda gerçekleştirilmiştir. Katılımcı akademisyenlerden elde edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda eğitim fakültesi akademisyenleri, mikro öğretim uygulamalarının öğretmen yetiştirme sürecine olumlu katkılarının olduğunu ifade etmişlerdir. Bunun yanı sıra akademisyenler, mikro öğretim uygulamalarının kısıtlı zaman, uygulamanın yüzeyselliği, öğretmen adayının eksik hazırlığı gibi faktörlerden olumsuz etkilendiğini belirtmişlerdir. Akademisyenler, öğretmen adaylarının zaman yönetimi, içerik bilgisi, heyecan kontrolü, teknoloji kullanımı gibi hususlarda zorluklar yaşadıklarını vurgulamışlardır. Mikro öğretimin değerlendirme sürecinde ise rubrik kullanımının gerekliliğini belirterek akran değerlendirmesi, öz değerlendirme, geribildirim-yansıtma ile birlikte çoklu yöntemlerin kullanılabileceğini ifade ederek sürecin verimliliğine ilişkin çeşitli önerilerde bulunmuşlardır.

Anahtar Kelimeler

Eğitimde yeni yaklaşımlar , öğretmen yetiştirme , mikro öğretim.

Kaynakça

• Akkuş, H., & Üner, S. (2017). The effect of microteaching on pre-service chemistry teachers’ teaching experiences. Çukurova University Faculty of Education Journal, 46(1), 202-230.
• Allen, D. W., & Ryan, K. (1969). Microteaching. Reading, MA: Addison-Wesley Publishing Company.
• Amobi, F. A. (2005). Pre-service teachers’ reflectivity on the sequence and consequences of teaching actions in a microteaching experience. Teacher Education Quarterly, 32(1), 115–128.
• Aydın, I. S. (2013). Mikro öğretim tekniğinin Türkçe öğretmeni adaylarının öğretimi planlama, uygulama ve değerlendirme. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 43, 67-81.
• Azrai, E. P., Rini, D. S., & Suryanda, A. (2020). Micro-teaching in the digital industrial era 4.0: Necessary or not. Universal Journal of Educational Research, 8(4A), 23-30. http://dx.doi.org/10.13189/ujer.2020.081804
• Balcı, T., & Yanık, M. (2022). Mikro öğretim aracılığıyla beden eğitimi öğretmen adaylarını öğretim stilleri yelpazesinde güçlendirmek. Mediterranean Journal of Sport Science, 5(Özel Sayı 2), 1053-1065. https://doi.org/10.38021asbid.1202265
• Benton-Kupper, J. B. (2001). The microteaching experience: Student perspectives. Education, 121(4), 830-835.
• Bilen, K. (2014). Mikro öğretim tekniği ile öğretmen adaylarının öğretim davranışlarına ilişkin algılarının belirlenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 181-203. http://dx.doi.org/10.17556/jef.36672
• Brent, R., Wheatley, E. A., & Thomson, W. S. (1996). Videotaped microteaching: Bridging the gap from the university to the classroom. The Teacher Educator, 31, 238-247.
• Creswell, J. W., ve Poth, C. N. (2018). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (4th ed.). SAGE Publications.
• Çoban, A. (2015). Öğretmen eğitiminde mikro-öğretim ve farklı yaklaşımlar. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(53), 219-231.
• Demirel, Ö. (2017). Öğretim ilke ve yöntemleri: Öğretme sanatı (23. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. https://doi.org/10.14527/9789756802069
• Elo, S., ve Kyngäs, H. (2008). The qualitative content analysis process. Journal of Advanced Nursing, 62(1), 107–115. https://doi.org/10.1111/j.1365-2648.2007.04569.x
• Güler, E. (2020). Görsel sanatlar eğitimi özel öğretim yöntemleri dersinde mikro öğretim uygulaması: Fenomenografik araştırma. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(30), 482-507.
• Gürbüztürk O., & Koç, A. (2016). "Özel öğretim yöntemleri" dersinin yürütülmesine ilişkin öğretim elemanı ve öğretmen adaylarının görüşleri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 6(12), 57 - 80.
• Güven, S., Kahveci, Ö., Öztürk, Y., & Akın, Ö. (2016). Türkiye’de mikro öğretim uygulamalarıyla ilgili yapılan çalışmaların içerik analizi. The Journal of International Lingual Social and Educational Sciences, 2(1), 19-34.
• Higgins, A., & Nicholl, H. (2003). The experiences of lecturers and students in the use of microteaching as a teaching strategy. Nurse Education in Practice,3, 220- 227.
• Hikmat, M. H., Hidayat, N., & Prasetyarini, A. (2025). Pre-service english teachers' metacognitive awareness and microteaching problems: An İnsight from microteaching practice in Indonesia. International Journal of Learning in Higher Education, 32(1), 163. http://dx.doi.org/10.18848/2327-7955/CGP/v32i01/163-180
• Horn, I. S., & Campbell, S. S. (2015). Developing pedagogical judgment in novice teachers: mediated field experience as a pedagogy for teacher education. Pedagogies: An International Journal, 10(2), 149-176.
• Karadağ, Ö., & Akbulut, H. (2024). Beden eğitimi ve spor öğretmen adaylarının gözünden mikro öğretim. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 9(2), 293-304. http://dx.doi.org/10.31680/gaunjss.1588095
• Karataş, F. Ö., & Cengiz, C. (2016). Özel öğretim yöntemleri II dersinde gerçekleştirilen mikro-öğretim uygulamalarının kimya öğretmen adayları tarafından değerlendirilmesi. Kastamonu Education Journal, 24(2), 565-584.
• Kardaş, M. N., & Şahin, E. (2024). Mikro öğretim yönteminin öğrencilerin Türkçe konuşma beceri ve kaygılarına etkisi. The Journal of Academic Social Science, 30(30), 263-275. http://dx.doi.org/10.16992/ASOS.1314
• Karışan, D. (2017). The impact of student centered microteaching practices on preservice science teachers'self-efficacy beliefs. Turkish Journal of Education, 6(4), 186-199. https://doi.org/10.19128/turje.341776
• Kocaman Karoğlu, A., Bal, K., & Çimşir, E. (2020). Toplum 5.0 sürecinde Türkiye’de eğitimde dijital dönüşüm. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3(3), 147-158.
• Kpanja, E. (2001). A study of the effects of video tape recording in microteaching training. British Journal of Educational Technology, 32(4), 483-486.
• Küçükoğlu, A., Köse, E., Taşgın, A., Yılmaz, B. Y., & Karademir, Ş. (2012). Mikro öğretim uygulamasının öğretim becerilerine etkisine ilişkin öğretmen adayı görüşleri. Eğitim bilimleri araştırmaları dergisi, 2(2), 19-32.
• Ma, K., & Cavanagh, M. S. (2018). Classroom ready? Pre-service teachers’ self-efficacy for their first professional experience placement. Australian Journal of Teacher Education, 43(7), 134-151. https://doi.org/10.14221/ajte.2018v43n7.8
• Marulcu, İ., & Dedetürk, A. (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının mikro-öğretim yöntemini uygulamaları: Bir eylem araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 353-372.
• Miles, M. B., ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd ed.). SAGE Publications.
• Ocak, G. (2018). Öğretim ilke ve yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Patton, M. Q. (2002). Qualitative Research and Evaluation Methods (3rd ed.). Sage Publications.
• Peker, M. (2009). Genişletilmiş mikro öğretim yaşantıları hakkında matematik öğretmeni adaylarının görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 353-376.
• Polat, M. (2023). Fen bilgisi öğretmen adaylarının mikro öğretim performans puanlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Eğitimde Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 6(1), 60-83.
• Sevim, S. (2013). Mikro-öğretim uygulamasının öğretmen adayları gözüyle değerlendirilmesi. Dicle üniversitesi Ziya Gökalp eğitim fakültesi dergisi, 21, 303-313.
• Stake, R. E. (1995). The Art of Case Study Research. Sage Publications.
• Torun, E. (2021). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının yapılandırmacılık 5E modeli ders planlarında yöntem tercihleri ve mikro öğretim uygulamasına ilişkin öz değerlendirmeleri. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 43, 25-54. http://dx.doi.org/10.33418/ataunikkefd.856840 , Uzunboylu, H., & Hürsen, Ç. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Yeşilyurt, E. (2021). Mikro öğretim yöntemi ve örnek ölçmedeğerlendirme formunun geliştirilmesi. İnsan ve
• Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 10(4), 3156-3172. http://www.itobiad.com/tr/pub/issue/66167/901409
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, H. (2022). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının mikro öğretim uygulamasına ilişkin değerlendirmeleri. Turkish Journal of Mathematics Education, 3(3), 1-25.
• Yin, R. K. (2018). Case Study Research and Applications: Design and Methods (6th ed.). Sage Publications.