OSMANLI'DA KAMUSAL ALAN -OSMANLI KÜLLİYELERİ

Yıl 2011, Cilt: 5 Sayı: 1, 63 - 82, 06.04.2011

Aytül Papila Aytül Papila

Öz

Kamusal alanlar, mülkiyeti devlet ya da özel kişi ya da kuruluşlarda olan, halkın kullanımına açık, herkese ait,
bir araya gelme, tartışma ve kendini ifade etme mekânları olarak tanımlanabilir.
Bu makalede, İstanbul'daki Osmanlı külliyelerinin merkezlerini oluşturan camiler, Osmanlı kamusal alanları
olarak kabul edilecek, bu yapıların mimari özellikleri incelenerek, Osmanlı mimarlığı ve kamusal alan ilişkisi
irdelenecektir.

Anahtar Kelimeler

Kamusal alan, Osmanlı mimarisi, Osmanlı külliyeleri, Osmanlı Camileri

OSMANLI'DA KAMUSAL ALAN -OSMANLI KÜLLİYELERİ

Öz

Public places can be defined as "the places, open to the public use, where the public get together, discuss and
express themselves and belong to the private or public institutions or governments".
This article claims the mosques that form the centre of the Ottoman architectural complexes in Istanbul as public
places and contains a discussion of the Ottoman architecture and the public places.  

Anahtar Kelimeler

Public places, Ottoman architecture, Ottoman architectural complexes, Ottoman mosques

Kaynakça

• KAYNAKLAR
• ASLANAPA, Oktay(1997), Türk Sanatı, İstanbul Remzi Kitabevi
• BARKAN, Ömer Lütfü (1979), Süleymaniye Camii ve İmareti İnşaatı (1550-1557), İnşaata
• Ait Emir ve Fermanlar,II, Ankara, 1979
• BARKAN, Ömer Lütfü (1972), Süleymaniye Camii ve İmareti İnşaatı (1550-1557), I,
• Ankara,
• GÜRALLAR, Neşe (2009), Kamu- Kamusal Alan-Kamu Yapıları- Kamusal Mekân-
• Modernite Öncesi ve Sonrası İçin Bir Terminoloji Tartışması, Mimarlık, İstanbul Kasım-
• Aralık 2009
• http://www.mimarlarodasi.org.tr/mimarlikdergisi/index.cfm?sayfa=mimarlik&DergiSayi=364
• &RecID=2230
• KAZANCI, Metin,(2006) Osmanlı'da Halkla İlişkiler, Selçuk İletişim (4,3- s.5-20), Konya
• KUBAN, Doğan (1998), Kent ve Mimarlık Üzerine İstanbul Yazıları, İstanbul YEM Yayınları
• KUBAN, Doğan (1996), İstanbul, Bir Kent Tarihi (Bizantion, Konstantinopolis, İstanbul),
• İstanbul, YEM Yayınevi
• KUBAN, Doğan (1967), Mimar Sinan ve Türk Mimarisinin Klasik Çağı, Mimarlık, s.4914-32
• KURAN, Apdullah (1988), Mimar Sinan, İstanbul
• ÖZ, Tahsin(1997), İstanbul Camileri, Cilt I-II, Ankara, 1997
• ÖZBEK, Meral(2004), "Kamusal Alanın Sınırları", Kamusal Alan, İstanbul
• 4
• ÖZTÜRK, Serdar, (2005), Osmanlı İmparatorluğu'nda Kamusal Alanın Dinamikleri, İletişim
• :96-124) Ankara
• PAPİLA, Aytül(2006), Mimar Sinan'ın 1540-1570 Yılları Arasında İstanbul'da İnşa Ettiği
• Camilerdeki Süsleme Programı, Cilt I-II, Mimar Sinan Üniversitesi, Sosyal Bilimler
• Enstitüsü, Türk-İslam Sanatlar Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul,
• PAPİLA, Aytül (2000), 18. Yüzyıl Osmanlı Külliyelerindeki Üslup Değişiklikleri, Mimar
• Sinan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türk-İslam Sanatlar Anabilim Dalı,
• Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul,
• REYHANLI GENCECİ Tülay (1974), Osmanlılar
• da Külliye Mimarisinin Gelişimi, İstanbul
• Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Doktora Tezi (yayımlanmamış), İstanbul
• TAŞ, Murat (2003), Osmanlı'dan Günümüze Yapı Üretiminde Mimarlık Meslek Örgütlerinin
• Gelişimi, Uludağ Üniversitesi Mühendislik-MimarlıkFakültesi Dergisi, Cilt 8, Sayı: 1, 2003,
• Bursa, 2003
• YAŞAR, Ahmet (2009), Osmanlı Kahvehaneleri, Mekân, Sosyalleşme, İktidar, İstanbul
• http://www.arkitera.com/g60-kamusal-mimarlikta-muhafazakarlik.html
• http://istanbulmuftulugu.gov.tr/tarihi-camilerimiz/1046-beyazit-cami