The Effects of Mass Media on the Behavioral Intentions of Young Voters

Yıl 2020, Cilt: 18 Sayı: 2, 21 - 35, 24.06.2020

Mustafa Alp , M.emin Akkılıç

https://doi.org/10.18026/cbayarsos.473507

Cited By: 2

Öz

Technology development has influenced and altered the sources of communication of individuals. Mass media, which is one of the main news sources, is also used in political marketing. Young voters who use mass media intensively are an important target group for political parties. The study aims examine the effects of mass media on the behavioral intentions of young voters. For this purpose, 470 students who were studying in Balıkesir University were collected by questionnaire. Of the 470 questionnaires, 66 questionnaires were escaped incorrectly or incomplete. 404 questionnaires were included in the study. As a result of the study, it was found that mass media affected the behavioral intentions of young voters. According to this, the use of mass media in the political arena and the political tendencies of the young voters are given.

Anahtar Kelimeler

Mass Media, Behavioral Intentions, Political Marketing, Regression

Kitle İletişim Araçlarının Genç Seçmenlerin Davranışsal Niyetleri Üzerindeki Etkisi

Öz

Teknoloji gelişimi bireylerin haber alma kaynaklarını etkilemiş ve değişikliğe uğratmıştır. Başlıca haber alma kaynaklarından olan kitle iletişim araçları siyaset pazarlaması alanında da kullanılmaktadır. Kitle iletişim araçlarını yoğun bir şekilde kullanan genç seçmenler siyasi partiler için önemli bir hedef kitlesidir. Çalışmanın amacı kitle iletişim araçlarının genç seçmenlerin davranışsal niyetleri üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Bu amaçla Balıkesir Üniversitesi’nde öğrenim gören 470 öğrenciden anket yoluyla veri toplanmıştır. 470 anket içerisinden yanlış veya eksik doldurulan 66 anket çıkarılmıştır. Çalışmaya 404 anket dahil edilmiştir. Öncelikle faktörler geçerlilik ve güvenirlik testine tabi tutulmuş ve yeterli sonuçlar alınmıştır. Ardından regresyon analizi yapılmıştır. Çalışma sonucunda kitle iletişim araçlarının genç seçmenlerin davranışsal niyetleri üzerinde etkisi olduğu saptanmıştır. Buna göre kitle iletişim araçlarının politik arenada kullanımı, genç seçmenlerin politik eğilimleri hakkında bilgiler verilmiştir. Ayrıca siyasi kişi/kurumlar ve ardıl çalışmalar yapacak olan akademisyenlere bazı önerilerde bulunulmuştur. Çalışma siyaset, pazarlama ve iletişim bilimlerini içeren çok alanlı (multidisipliner) bir çalışmadır.

Anahtar Kelimeler

Kitle İletişim Araçları, Davranışsal Niyetler, Politik Pazarlama, Regresyon

Kaynakça

• Ahmad, S. (2015). Role of Socioeconomic Status and Political Participation in Construction of Apathy Among Youth. Journal of Human Behavior in the Social Environment, 25:8, 801-809.
• Akıncı, S. (2014). Siyasal Katılımın Toplumsal Dinamikleri ve Kitle İletişim Araçları. Karadeniz Teknik Üniveristesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, sayı:8 s:305-322.
• Akkılıç, M. E., İlban, M., & Özbek, V. (2011). Siyasi Partilerin Uyguladığı Pazarlama Anlayışının ve Hedef Pazar Stratejisinin Seçim Başarısı Üzerine Etkisi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 26, s: 215-240.
• Akkılıç, M. E., Koç, F., İlban, M., Dinç, Y., & Çetintaş, H. (2014). Hizmetin Önemi İle Davranışsal Niyetler Arasındaki İlişkide Otel Niteliklerinin Aracı Etkisinin Tespiti. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, s:1-22.
• Alnıaçık, Ü. (2009). The Growth Of Democracy And Political Marketing Applicatıons in Turkey. Akademik Bakış, Sayı: 18 s. 1-14.
• Balcı, Ş., & Bor, T. (2015). Siyasal Bilgilenmede Televizyonun Önem Düzeyi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir İnceleme. Global Media Journal TR Edition, 5 (10), s:47-70.
• Baltacı, C., & Eke, E. (2012). Siyasal Propaganda Araçlarının Seçmen Davranışı Üzerindeki Etkisine Yönelik Seçmen Algısı: Isparta Örnek Olayı. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, C:4, S:1, s.115-126.
• Bongrad, M. (1992). Politikada Pazarlama. (F. Ersoy, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
• Chen, C.-F. (2008). Investigating structural relationships between servicequality, perceived value, satisfaction, and behavioral intentions for air passengers: Evidence from Taiwan. Transportation Research, s:709-717.
• Circle, T. C. (2013). The Youth Vote in 2012. http://civicyouth.org adresinden alındı
• Çalışır, G. (2014). Siyaset ve İletişim Bağlamında Kitle İletişim Araçları Üzerine Bir Değerlendirme. Değişim Yayınları.
• Çavuşoğlu, H., & Pekkaya, M. (2015). Siyasal Propaganda Araçlarının Seçmen Tercihine Etkisi: Zonguldak Örneği. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 10(3) s: 91- 115.
• Dermody, J., & Hanmer-Lloyd, S. (2004). Segmenting Youth Voting Behaviour Through Trusting–Distrusting Relationships: A Conceptual Approach. International Journal Of Nonprofit And Voluntary Sector Marketing, Volume 9 Number 3 pp. 202-217.
• Dilber, F. (2012). Siyasal Katılımda Kitle İletişim Araçlarının Seçmenler Üzerine Etkisi; Karaman İli Seçmenleri Üzerine Bir Alan Araştırması. e-Journal of New World Sciences Academy, volume: 7, number: 3 pp.155-191.
• Doğan, A., & Göker, G. (2010). Yerel Seçimlerde Seçmen Tercihi (29 Mart Yerel Seçimleri Elazığ Seçmeni Örneği). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), s:159‐187.
• Dökmen, Ü. (2002). İletişim Çatışmaları ve Empati. Ankara: Sistem Yayınları.
• Durmaz, Y., & Direkçi, E. (2015). A Theoretical Approach to Political Marketing. Global Journal of Management and Business Research , Volume 15 Issue 10.
• Erdinç, İ. E. (2010). Siyasal İletişim Boyutuyla Siyasal Reklam: Üniversite Öğrencilerinin Oy Verme Davranışına Yönelik Bir Araştırma. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. .
• Erkan, R., & Bağlı, M. (2005). Diyarbakır’da Seçmen Davranışı ve Seçmen Davranışının Oluşmasında Yerel Medyanın Rolü. Selçuk İletişim Dergisi, Cilt 3, Sayı 4 s: 181-196.
• FEPS, (. F. (2015). www.millennialdialogue.com. adresinden alındı
• Gülsünler, M. E., & Ertürk, H. (2012). Demokrat Parti’nin 1946 - 1950 Yılları Arasındaki Halkla İlişkiler Stratejileri,. Selçuk İletişim, 7 (3) s: 90-99.
• Güngörmez, B. (2002). Kitle İletişim Araçları, Siyaset ve Propaganda. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi, Yıl: 3, Sayı: 3 s: 1-12.
• Güz, N. (1995). Siyasal Tercihleri Belirlemede Kitle İletişim Araçlarının Rolü. Amme İdaresi Dergisi, Cilt:28 Sayı:1 s:113-128.
• Han, H., & Ryu, K. (2006). Moderating Role Of Personal Characteristics in Forming Restaurant Customers’ Behavioral Intentions: An Upscale Restaurant Setting. Journal of Hospitality and Leisure Marketing, 15(4): s. 25–54.
• Henneberg, S. C. (2004). The views of an advocatus dei: Politicalmarketing and its critics. Journal of Public Affairs, Vol. 4 No. 3, , pp. 225–243.
• İslamoğlu, A. H. (2002). Siyaset Pazarlaması Toplam Kalite Yaklaşımı. İstanbul: Beta Yayınları.
• İslamoğlu, A. H., & Alnıaçık , Ü. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (SPSS Uygulamlalı). İstanbul: Beta Yayınları.
• Karacasulu Göksel, N. (2005). Politik Yaşamda Pazarlama Faaliyetleri. Amme İdaresi Dergisi, Cilt:38 Sayı:3 s:41-50.
• Kotler, P. (1975). Overview of Political Candidate Marketing. Advances in Consumer Research, Vol. 2, pp.761–769.
• Kotler, P., & Levy, S. (1969). Broadening the Concept of Marketing. Journal of Marketing, vol:33 no:1 s: 10-15.
• Kotzaivazoglou, I. (2011). Political marketing in the Greek context: does market orientation exist? Int Rev Public Nonprofit Mark, 8: 41–56.
• Lees-Marshment, J. (2001). The Marriage of Politics and Marketing. Political Studies, VOL 49, S. 692–713.
• Lin, J.-S. C., & Hsieh, P.-L. (2007). The influence of technology readiness on satisfaction and behavioral intentions toward self-service technologies. Computers in Human Behavior, 23; 1597–1615.
• Maggini, N. (2009). Voting Behaviour of The Young Generations. . 5th ECPR General Conference.
• Mauser, G. A. (1983). Political Marketing: An Approach to Campaign Strategy. New York: Praeger.
• Milan, A. (2005). Willing to participate: Political engagement of young adults. Canadian Social Trends, s.2-7.
• Nakip, M. (2006). Pazarlamada Araştırma Teknikleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• O'cass, A. (2001). Political Marketing: An İnvestigation of The Politicial Marketing Concept and Political Market Orientation in Australian Politics. European Journal of Marketing, 35, 9/10 s.1003-1025.
• Ormrod, R. P. (2011). Product-, Sales- and Market-Oriented Parties: Literature Review and Implications for Academics, Practitioners and Educators. Denmark: School of Economics and Management Aarhus University.
• Osuagwu, L. (2008). Political marketing: conceptualisation, dimensions and research agenda. Marketing Intelligence & Planning, Vol. 26 Issue: 7, pp.793-810.
• Perloff, R. M., & Kinsey, D. (1992). Political Advertising as Seen by Consultants and Journalısts. Journal At Advertısıng Research, 32 (3) s: 53-60.
• Polat, C. (2015). Siyasal Pazarlama ve İletişim. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Polat, C., & Külter, B. (2008). Genç seçmenler gözüyle siyasal ürün (siyasi lider) özellikleri: Ankara’daki üniversite öğrencileri üzerine bir çalışma. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, Cilt:5 Sayı:1 s. 1-31.
• Scammell, M. (1999). Political Marketing: Lessons for Political Science. Political Studies, XLWII p.718-739.
• Tan, A. (2002). Politik Pazarlama. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
• Temel, F. (2013). Siyasal Tercihlerin Oluşum Sürecinde Kitle İletişim Araçlarının Rolü. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı:29 s:239-250.
• Temel, F., Önürmen, O., & Köprü, M. (2014). Seçim Kampanyalarında Dijital Araçlar ve İnternetin Yeri: Üniversite Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma. Global Media Journal, TR Edition, 5 (9) s: 322-337.
• TUİK. (2017). Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24648 adresinden alındı
• United Nations. (2018). Definition of Youth. United Nation: http://www.un.org/esa/socdev/documents/youth/fact-sheets/youth-definition.pdf adresinden alındı
• Varki, S., & Colgate, M. (2001). The role of price perceptions in an integrated model of behavioral intentions. Journal of Service Research, vol:3, 3; s:232-240.
• Wiese, C. E. (2011). An Exploration of The Voting Behaviour of South African University Youth: A Study of A Select Group of University Students. South Africa: MA Theses University of Pretoria.
• Wring, D. (1999). “The marketing colonization of political campaigning”, The Handbook of Political Marketing,. (B. Newman, Dü.) Sage: Thousand Oaks, CA.
• Wring, D. (2002). Conceptualising Political Marketing: A Framework for Election-Campaign Analysis. Londra: Greenwood Publishing Group.
• Yalçınkaya, N. (2018). Türkiye’deki Siyasi Partilerin Dijital Pazarlama Kanallarını Kullanımı. Yönetim ve Ekonomi , Cilt:25 Sayı:1 s. 199-216.
• Yılmaz, M. (2013). Medya Ve Siyaset İlişkilerinin Kamuoyu Üzerindeki Etkileri KKTC Örneği. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi., Cilt.2, Sayı: 2 s:230-252.