A Conceptual Review on Organizational Silence

Yıl 2020, Cilt: 18 Sayı: 2, 93 - 114, 24.06.2020

Gamze Macit , Ramazan Erdem

https://doi.org/10.18026/cbayarsos.539307

Cited By: 4

Öz

Organizational silence can be defined as the fact that employees act with obedience, fear and cooperation motives in the face of a subject or problem and do not deliberately share their knowledge, feelings and thoughts. The concept of organizational silence, which is considered as a response indicator within the organization and contains many emotions and emerges for organizational and individual reasons, has started to gain importance in recent years. Organizational silence causes many negative impacts on both employees and organizations unless measures are taken. It is very important for managers to eliminate the causes of organizational silence, form an organizational structure in which employees can express their knowledge, feelings and thoughts without fear and make efforts to prevent organizational silence from becoming a widespread culture within the organization. In this study, a comprehensive definition of the concept of organizational silence which is found in the majority of organizations, but whose importance is ignored, is explained and the historical development, causes, types and effects of organizational silence are discussed in detail. This study provides theoretical information about organizational silence, may contribute to future studies.

Anahtar Kelimeler

Organizational Silence, Acquiescent Silence, Defensive Silence, Prosocial Silence

Örgütsel Sessizliğe Dair Kavramsal Bir İnceleme

Öz

Örgütsel sessizlik, bir konu veya sorun karşısında, çalışanların itaat, korku ve iş birliği güdüleri ile hareket ederek, bilgi, duygu ve düşüncelerini kasıtlı olarak paylaşmamaları olarak tanımlanabilir. Örgüt içinde bir tepki göstergesi olarak kabul edilen, içinde birçok duyguyu barındıran, örgütsel ve bireysel nedenlerle ortaya çıkan örgütsel sessizlik kavramı son yıllarda önem kazanmaya başlamıştır. Örgütsel sessizlik, önlem alınmadığı takdirde hem çalışanlar hem de örgütler üzerinde birçok olumsuz etkiye neden olur. Yöneticilerin, örgütsel sessizlik nedenlerini ortadan kaldırarak, çalışanların her durumda bilgi, duygu ve düşüncelerini korkmadan ifade edebilecekleri bir örgüt yapısı oluşturmaları ve örgütsel sessizliğin örgüt içinde yaygın bir kültür haline gelmesini önlemek için çaba sarf etmeleri oldukça önemlidir. Bu çalışmada, örgütlerin büyük bir çoğunluğunda rastlanan ancak önemi gözardı edilen örgütsel sessizlik kavramının kapsamlı bir tanımı yapılarak, örgütsel sessizliğin tarihsel gelişimi, nedenleri, türleri ve etkilerinden detaylı olarak bahsedilmiştir. Örgütsel sessizlik hakkında teorik bilgilerin verildiği bu çalışma gelecekteki çalışmalara da katkı sağlayabilecektir.

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Sessizlik, Kabullenici Sessizlik, Savunma Amaçlı Sessizlik, Koruma Amaçlı Sessizlik

Kaynakça

• BOWEN, Frances, BLACKMON, Kate (2003), Spirals of Silence: The Dynamic Effects of Diversity on Organizational Voice, Journal of Management Studies (40:6): 1393-1417.
• BRISFIELD, Chad T. (2009), Employee Silence: Investigation of Dimensionality, Development of Measures, And Examinatıon of Related Factors Dissertation, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ohio State University, Ohio.
• BRINSFIELD, Chad T., EDWARDS, Marissa S., GREENBERG, Jerald (2009), “Voice and Silence in Organizations Historical Reviev and Current Conceptualizations” , içinde J. Greenberg ve M.S. Edwards (Ed.), Voice and Silence in Organizations,(ss. 3-33), UK: Emerald Group Publishing Limited.
• ÇAKICI, Ayşehan (2007), Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1): 145-162.
• ÇAKICI, Ayşehan (2010), Örgütlerde İşgören Sessizliği: Neden Sessiz Kalmayı Tercih Ediyoruz?, 1. Baskı, Ankara: Detay Yayıncılık.
• DEMİR, Mahmut, DEMİR, Şirvan Şen (2012), Yükseköğretim Kurumlarında Örgütsel Sessizlik: Turizm Lisans Eğitimi Kurumları Örneği, Milli Eğitim (193): 184-199.
• DURAK, İbrahim (2012), Korku kültürü ve Örgütsel Sessizlik. Bursa: Ekin Yayınevi.
• EROĞLU, Ahmet Hüsrev, ADIGÜZEL, Orhan, ÖZTÜRK, Umut Can (2011), Sessizlik Girdabı ve Bağlılık İkilemi: İşgören Sessizliği ile Örgütsel Bağlılık İlişkisi ve Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2): 97-124.
• GÜL, Hasan, ÖZCAN, Nazlı (2011), Mobbing ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkiler: Karaman İl Özel İdaresinde Görgül Bir Çalışma. KSÜ İİBF Dergisi, 1(2): 107-135.
• KAHVECİ Gökhan, DEMİRTAŞ, Zülfü (2013), Okul Yöneticisi ve Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Algıları, Eğitim ve Bilim, 38(167): 50-64.
• MILLIKEN, Frances J., MORRISON, Elizabeth Wolfe (2003), Shades of Silence: Emerging Themes and Future Directions for Research on Silence in Organizations, Journal of Management Studies (40)6: 1563 – 1568.
• MORRISON, Elizabeth Wolfe, MILLIKEN, Frances J. (2000), Organizational Silence: A Barrier To Change And Development İn A Pluralistic Academy Of Management, The Academy Of Management Review, (25)4: 706-725.
• ÖZGEN, Işıl, SÜRGEVİL, Olca (2009), “Örgütsel Sessizlik Olgusu ve Turizm İşletmeleri Açısından Değerlendirilmesi”, içinde : Z. Sabuncuoğlu (Ed.), Turizm İşletmelerinde Örgütsel Davranış, (ss. 303-328), Bursa: MKM Yayıncılık.
• ÖZTÜRK, Umut Can, CEVHER, Ezgi (2016), Sessizlikteki Mobbing: Mobbing ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 18 (30): 71 – 80.
• PINDER, Craig C., HARLOS, Karen P. (2001), Employee Silence: Quiescence and Acquiescence As Responses to Perceived Injustice, Research in Personnel and Human Resources Management, (20): 331-369.
• ROSEN, Sidney, TESSER, Abraham (1970), On Reluctance to Communicate Undesirable Information: The MUM effect, Sociometry, 33(3): 253-263.
• SÜMER, Hayriye Canan (2007), “Çok Kaynaklı Geri Bildirim ve Kültür: Kritik Bir Bakış”, içinde R. Erdem ve C.Ş. Çukur (Ed.), Kültürel Bağlamda Yönetsel-Örgütsel Davranış, (ss. 347-385), 1. Baskı, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• TANGIRALA, Subrahmaniam, RAMANUJAM, Rangaraj (2008), Employee Silence in Critical Work Issues: The Cross Level Effects of Procedural Justice Climate, Personnel Psychology, (61): 37-68.
• TAŞKIRAN, Erkan (2011), Liderlik ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki Etkileşim: Örgütsel Adaletin Rolü, 1. Baskı, İstanbul: Beta Basım.
• TAYFUN, Ahmet, IŞIN, Alper, KÜÇÜKERGİN, Kemal Gürkan (2016), Örgütsel Sessizliğin İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Belirleyici Rolü, Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, (1): 35-49.
• UYSAL IRAK, Doruk (2010) “Örgütlerde cinsiyet ayrımcılığı ve örgütsel sonuçlar uzerindeki etkileri”, içinde R.Erdem (Ed.), Yönetim ve Örgüt Açısından Kayırmacılık, (ss.179-202), 1. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
• VAKOLA, Maria, BOURADAS, Dimitris (2005), Antecedents and Consequences of Organisational Silence: An Empirical Investigation, Employee Relations, (27)5: 441-458.
• VAN DYNE. Linn, ANG, Soon, BOTERO, Isabel C. (2003), Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs, Journal of Management Studies, (40)6: 1359-1392.
• WASTI, S. Arzu (2000), “Örgütsel Bağlılığı Belirleyen Evrensel ve Külütrel Etmenler: Türk Kültürüne Bir Bakış”, içinde Z. Aycan (Ed.), Türkiye’de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları, (ss. 201-224), 1. Baskı, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• ZERENLER, Muammer (2011), “Örgütsel Sessizlik”, içinde A. Bedük (Ed.), “Örgüt Psikolojisi Yeni Yaklaşımlar, Güncel Konular”, (ss.143-166), 1. Baskı, İstanbul: Atlas Akademi.