The Effects of Table Tennis Training on Children's Self-Efficacy and Problem Solving Skill Perceptions

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 4, 427 - 433, 31.12.2020

Nilgün Vurgun , Hikmet Vurgun , Canan Aldırmaz , Nevzat Mutlutürk

https://doi.org/10.34087/cbusbed.691922

Öz

Objective: The aim of this study is to reveal the effect of eight-week table tennis training on children's perceptions of self-efficacy and problem solving skills in 10-14 age group children.
Materials and Methods: A total of 40 students (16 girls, 24 boys), 20 study group - 20 in the control group, aged between 10 and 14 years (x̄ = 12,45, S = 1,11) participated in the study. The pre-test and post-test data of the study and control groups were obtained by using the The Self-Effıcacy Scale for Children and the Problem Solving Inventory for Children at the Level of Primary Education. The study group participated in eight-week table tennis training as of the week following the pre-test measurement. Wilcoxon test was used to analyze the data.
Results: Comparision of the pre-test and post-test data of The Self-Effıcacy Scale for Children of the groups, in the study group there was no significant difference in the sub-dimensions of the scale, but in the control group a significant difference was found in the Social Self-Efficacy sub-dimension (p <.05). There was no statistically significant change was found in both groups in the pre-test-post-test comparison of the data of the Problem Solving Inventory for Children at the Level of Primary Education.
Conclusion: Although the perceptions of self-efficacy and problem solving skills of children increased with eight-week table tennis training, it was observed there was no significant change in those variables. In addition, it was concluded that the social self-efficacy perceptions of school-age children who were not included in the study were negatively affected.

Anahtar Kelimeler

Table tennis, Self-efficacy, Problem solving

Proje Numarası

2019-037

Masa Tenisi Antrenmanlarının Çocukların Öz-Yeterlik Algıları ve Problem Çözme Becerilerine Etkileri

Öz

Sporun, özellikle gelişim çağındaki çocukların fiziksel ve psikolojik iyi oluşlarına katkısı olukça fazladır. Kırsal ve küçük yerleşim yerlerinde yaşayan çocukların büyükşehirlerde yaşayanlara kıyasla sportif aktivitelere katılma fırsatları daha kısıtlıdır. Masa tenisi, her yaştan insanın katılmasına olanak tanıyan, hareketli ve eğlenceli, raket ve top gibi temel malzemenin rahatlıkla sağlanabildiği bir spordur. Bu özellikleri sayesinde özellikle okullarda hem öğrenciler hem de öğretmenler için uygulanması birçok avantaj sağlamaktadır. Bu araştırmanın amacı 10-14 yaş grubu çocuklarda sekiz haftalık masa tenisi antrenmanlarının, çocukların öz-yeterlik ve problem çözme becerilerine yönelik algıları üzerindeki etkisini ortaya koymaktır.
Araştırmaya, yaşları 10 ile 14 arasında değişen (x̄= 12,45, S=1,11) 20 çalışma – 20 kontrol grubunda olmak üzere toplamda 40 öğrenci (16 kız, 24 erkek) katılmıştır. Çalışma ve kontrol gruplarının ön-test ve son-test verileri Çocuk Öz-Yeterlik Ölçeği ve İlköğretim Düzeyindeki Çocuklar İçin Problem Çözme Envanteri kullanılarak elde edilmiştir. Çalışma grubu ön-test ölçümünü takip eden hafta itibariyle sekiz haftalık masa tenisi antrenmanlarına katılmıştır. Verilerin analizinde Mann-Whitney U testi kullanılmıştır.
Çalışma ve kontrol gruplarının Çocuk Öz-Yeterlik Ölçeği ön-test verileri karşılaştırıldığında gruplar arasında fark olmamasına karşın, son-test verilerinde akademik ve duygusal öz-yeterlik altboyutlarında çalışma grubunun anlamlı olarak yüksek puan aldığı görülmüştür (p<.01). Gruplar arasında İlköğretim Düzeyindeki Çocuklar İçin Problem Çözme Envanterine yönelik karşılaştırmada ise öz-denetim altboyutunda ön-test sonuçlarında anlamlı farklılık olduğu, son-test sonuçlarında da gruplar arasındaki yüksek anlamlı farklılığın olduğu ortaya konmuştur (p<.01).
Sonuçlar, sekiz haftalık masa tenisi antrenmanlarının çocukların öz-yeterlik algılarını olumlu yönde etkilediğini ortaya koyarken, problem çözme becerilerinde beklenen şekilde bir etki yaratmadığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Spor, Masa tenisi, Özyeterlik, Problem çözme, Çocuk

Destekleyen Kurum

Manisa Celal Bayar Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Proje Numarası

2019-037

Teşekkür

Manisa Celal Bayar Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimine, araştırmaya sağlamış oldukları maddi destekten dolayı teşekkür ederiz. Araştırmanın uygulama yeri için gerekli izinleri vermiş olan Kütahya Simav İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne, Simav Güney Ortaokuluna teşekkür ederiz. Bu çalışma 17. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresinde özet bildiri olarak sunulmuştur.

Kaynakça

• Küçük, V, Koç, Harun, Psiko-Sosyal Gelişim Süreci İçersinde İnsan Ve Spor İlişkisi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2004, 9.
• Çakıcı, D, Spor lisesi ve genel lise 9. ve 10. sınıf öğrencilerinin sosyal yetkinlik beklentisi ve özsaygı düzeylerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Mersin Üniversitesi, Mersin, 2010.
• Gün, E, Spor yapanlarda ve spor yapmayan ergenlerde benlik saygısı. Yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, Adana, 2006.
• Bandura, A, Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change, Psychological review, 1977, 84, 191-215.
• Telef, B, Öz-yeterlikleri farklı ergenlerin psikolojik semptomlarının incelenmesi. Doktora Tezi, DEÜ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, 2011.
• Dinçer A, Anaokuluna Devam Eden 5 Yas Grubu Çocuklarına Kişiler Arası Problem Çözme Becerilerinin Kazandırılmasında Eğitimin Etkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 1995.
• Morgan, T.C, Psikolojiye Giriş (Çev: Rikzan Eski, Sibel Karakaş); Eğitim Kitabevi Yayınları: Ankara: Türkiye, 2009.
• Lawson, H.A, Problem-setting for physical education and sport. Quest, 1984, 36(1): 48-60.
• Vatansever, S, Özen, G, Effect of tennis education on problem solving skills in university students Tenis eğitiminin üniversite öğrencilerinin problem çözme becerisi üzerine etkisi. Journal of Human Sciences, 2017, 14(1), 1-9.
• Muris, P, A brief questionnaire for measuring self-efficacy in youths. Journal of Psychopathology and behavioral Assessment, 2001, 23(3), 145-149.
• Serin, O, Serin, N.B, Saygılı, G, İlköğretim düzeyindeki çocuklar için problem çözme envanteri'nin (ÇPÇE) geliştirilmesi. İlköğretim Online, 2010, 9(2), 446-458.
• Pant, G, Self effıcacy and level of aspıratıon of state level table tennıs players. Int. J. Adv. Res., 2016 4(8), 722-727.
• Eyüboğlu, E, Spor yapan ve yapmayan 12-14 yaş arası ergenlerin öz yeterlik düzeylerinin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi, Haliç Üniversitesi, İstanbul, 2012.
• Moritz, S.E, Feltz, D.L, Fahrbach, K.R, Mack, D.E, The relation of self-efficacy measures to sport performance: A meta-analytic review. Research quarterly for exercise and sport, 2000, 71(3), 280-294.
• Mirzeoğlu, D, Özcan, G, Kıyak, Ö, Aydemir, F, Ortaöğretimde lisanslı olarak spor yapan ve spor yapmayan öğrencilerin problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2010, 15(2), 3-19.