The period extending from the end of the Bronze to the Iron Age is one of the most discussed in the East Mediterranean, marked by the collapse of regional powers, a shift from urban and centralized organization to a more rural one, migrations, and an overall heterogeneity in material culture. However, in the last three decades many new excavations in the region and the re-evaluation of past excavations has confirmed that the narrative of this period is more nuanced. This article investigates the local pottery tradition of Tarsus-Gözlükule in the Cilician Plain during the Late Bronze Age IIb Period. This settlement is at an important cross-roads linking the Syro-Anatolian world with Central Anatolia and to maritime trade routes opening into the Mediterranean. Both continuities and divergences from the earlier Late Bronze Age pottery traditions of this settlement are studied, with the aim of understanding the reconfigurations of various networks during this period, tumultuous for the entire eastern Mediterranean region. The results indicate that this is a period of both instability and continuity eventually taking the different regions in their distinctive trajectories, each determined by a wide variety of variables, the combination of these variables being specific to each region.
Tarsus-Gözlükule • Cilicia • Eastern Mediterranean • Late Bronze Age IIb • Ceramic
Doğu Akdeniz havzasında Geç Tunç’tan Erken Demir Çağı’na geçiş, bölgesel güçlerin yıkılması, şehirleşmiş ve merkeziyetçi devletlerin çökmesiyle daha kırsal bir yapıya dönüşülmesi, büyük göçlere tanık olunması ve maddi kültürdeki genel çoktürellik sebebiyle bu dönemi ilginç ve tartışmalara açık kılar. Fakat son yıllarda bölgede yeni başlatılan kazılar ve eski kazı malzemelerinin yeniden incelenmeye alınması ile bu dönemin anlatısının daha detaylı olduğunu görmekteyiz. Bu makale Çukurova’da bulunan Tarsus-Gözlükule höyüğünün Geç Tunç IIb Dönemi’ne ait yerel seramik geleneklerini irdeler. Bu yerleşim İç Anadolu’yu Suriye’ye ve denize ulaşımı sayesinde de Akdeniz’e bağlayan stratejik bir konuma sahiptir. Bu bağlamda, yerleşimin seramik üretimindeki değişimleri ve devamlılıkları incelenerek Doğu Akdeniz havzasının geçirdiği bu karmaşık evrede bölgelerin değişen ilişkiler ve bağlantılarını daha iyi anlamak amaçlanmaktadır. Sonuç olarak ise bu dönemde yeni bazı oluşumların yanı sıra Geç Tunç IIa’da görülen bazı geleneklerin devamı sayesinde değişik bölgelerin kendine özgü yeni yörüngeler çizmeye başladığını söyleyebiliriz.
Tarsus-Gözlükule • Çukurova • Doğu Akdeniz • Geç Tunç IIb • Seramik
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 4 |
İlgili yılın sayısında en fazla 25 makale yayımlanır ve makale kabul tarihleri 15 Ekim ile 1 Mayıs arasındadır. 2024 yılı Ekim ayı itibariyle Cedrus sadece yabancı dilde makale kabul edecektir.