Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Öğrencilerin Okul Öncesi Eğitim Alma Durumlarına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 3, 106 - 122, 31.12.2021

Öz

Bu araştırma öğrencilerin okul öncesi eğitim alma durumlarına ilişkin öğretmen görüşlerini tespit etmeyi
amaçlamaktadır. Araştırmada olgu bilim deseni yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2020-2021
eğitim-öğretim yılında Diyarbakır ili merkez dört ilçesine bağlı resmî ilköğretim okullarında görev yapmakta olan
20 öğretmenden oluşmaktadır. Öğretmenler tesadüfi yöntemle seçilmiş olup gönüllülük esasına göre görüşme
formu uygulanmıştır.
Yapılan çalışma sonucunda öğretmenler, okulöncesi eğitimin özellikle öğrencilerin kendini ifade etme yeteneğini
geliştirdiği, akranları ile daha kolay iletişime geçtiği, sosyalleştiği, böylece gerek sosyal olarak gerekse akademik
anlamda doyum sağladığı ifade edilmiştir. Aynı zamanda öğretmenler, okul öncesi eğitimi almış çocukların adapte
konusunda okul öncesi eğitimi almamış çocuklara nazaran çok ciddi farklar olduğunu, bilişsel, dil gelişimi, öz
bakım becerileri, motor becerilerin gelişimine olumlu etkiler sağladığı görülmüştür

Kaynakça

  • Ardila, A. ve Rosselli, M. (2005). Development of language, memoryan dvisuospati alabilities in 5- to 12-year-old children using a neuro psyc hological battery. Developmental Neurop sychology, 10,97–120.
  • Ayhan, A. ve Aral, N. (2007). Bracken temel kavram ölçeği-gözden geçirilmiş formunun altı yaş çocukları için uyarlama çalışması. Hacettepe Üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 32, 42-51.
  • Başal, H. (2008). Okul öncesi eğitimin ilke ve yöntemleri, İstanbul: Morpa Yayınları.
  • Bronson, N. T. (1985). Early childhood and curriculum. New York.
  • Çelenk, S. (2003). Okul başarısının önkoşulu: Okul-aile dayanışması. http//www.ilköğretimOnline.org.tr, 28(1)-34.
  • Çetinkaya, C. (2006). Türkiye’de okul öncesi eğitiminin tarihsel gelişimi ve bugünkü durumu.
  • Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Dinçer, Ç. (1995). Anaokuluna devam eden 5 yaş grubu çocuklarına kişiler arası problem çözme becerilerinin kazandırılmasında eğitimin etkisinin incelenmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hacettepe Üniversitesi.
  • Duran, A. (2014). Okul öncesi çağı çocuklarında liderlik eğitimi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
  • Güler, M. ve Çapri, B. (2019). Öğretmenlerin okul öncesi rehberlik programına ilişkin görüşleri. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 9(2), 523-546.
  • İpek, E. (2014). Beş yaş çocuklarına verilen değerler eğitimi programının sosyal duygusal uyum düzeylerine etkisinin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
  • Kardeş, S. (2014). Okul öncesi eğitim kurumu yönetici ve öğretmenlerinin rehber öğretmenlerin rollerine ilişkin algılarının incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Niron, G (2010). Avrupa Birliği ülkeleriyle uyumlu bir okul öncesi eğitim model önerisinin benimsenme durumu ve uygulanabilirliği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Oğuz, V. (2012). Proje yaklaşımının anasınıfına devam eden çocukların problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Oğuzkan, Ş. ve Oral, G. (1997). Okul öncesi eğitim. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Öztürk, H. (1995). Okul öncesi eğitim kurumlarına giden ve gitmeyen ilkokul birinci sınıf öğrencilerinin alıcı ve ifade edici dil düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Sönmez, S. ve Seyhan, G. B. (2016). MEB 2013 Okul Öncesi Eğitim Programının sağlık kavramı açısından incelenmesi. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 146-174..
  • Unutkan, Ö. P. (2003). İlköğretime hazır oluş ölçeğinin geliştirilmesi ve standardizasyonu. (Yayımlanmamış doktora tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yavuzer, H. (2011). Doğum öncesinden ergenlik sonuna çocuk psikolojisi, İstanbul: Remzi Kitapçılık.
  • Yıldırım, A. (2018). 6 Yaş okul öncesi çocuklarına yönelik cesaret temelli değerler eğitimi uygulamalarının etkililiği, Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yuvacı, Z. ve Dağlıoğlu, H. E. (2018). Okul öncesi eğitim alan çocukların ve bulundukları sınıf ortamının yaratıcılık düzeyleri arasındaki ilişkisinin incelenmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 2(2), 234-256.
Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 3, 106 - 122, 31.12.2021

Öz

Kaynakça

  • Ardila, A. ve Rosselli, M. (2005). Development of language, memoryan dvisuospati alabilities in 5- to 12-year-old children using a neuro psyc hological battery. Developmental Neurop sychology, 10,97–120.
  • Ayhan, A. ve Aral, N. (2007). Bracken temel kavram ölçeği-gözden geçirilmiş formunun altı yaş çocukları için uyarlama çalışması. Hacettepe Üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 32, 42-51.
  • Başal, H. (2008). Okul öncesi eğitimin ilke ve yöntemleri, İstanbul: Morpa Yayınları.
  • Bronson, N. T. (1985). Early childhood and curriculum. New York.
  • Çelenk, S. (2003). Okul başarısının önkoşulu: Okul-aile dayanışması. http//www.ilköğretimOnline.org.tr, 28(1)-34.
  • Çetinkaya, C. (2006). Türkiye’de okul öncesi eğitiminin tarihsel gelişimi ve bugünkü durumu.
  • Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Dinçer, Ç. (1995). Anaokuluna devam eden 5 yaş grubu çocuklarına kişiler arası problem çözme becerilerinin kazandırılmasında eğitimin etkisinin incelenmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hacettepe Üniversitesi.
  • Duran, A. (2014). Okul öncesi çağı çocuklarında liderlik eğitimi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
  • Güler, M. ve Çapri, B. (2019). Öğretmenlerin okul öncesi rehberlik programına ilişkin görüşleri. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 9(2), 523-546.
  • İpek, E. (2014). Beş yaş çocuklarına verilen değerler eğitimi programının sosyal duygusal uyum düzeylerine etkisinin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
  • Kardeş, S. (2014). Okul öncesi eğitim kurumu yönetici ve öğretmenlerinin rehber öğretmenlerin rollerine ilişkin algılarının incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Niron, G (2010). Avrupa Birliği ülkeleriyle uyumlu bir okul öncesi eğitim model önerisinin benimsenme durumu ve uygulanabilirliği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Oğuz, V. (2012). Proje yaklaşımının anasınıfına devam eden çocukların problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Oğuzkan, Ş. ve Oral, G. (1997). Okul öncesi eğitim. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Öztürk, H. (1995). Okul öncesi eğitim kurumlarına giden ve gitmeyen ilkokul birinci sınıf öğrencilerinin alıcı ve ifade edici dil düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Sönmez, S. ve Seyhan, G. B. (2016). MEB 2013 Okul Öncesi Eğitim Programının sağlık kavramı açısından incelenmesi. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 146-174..
  • Unutkan, Ö. P. (2003). İlköğretime hazır oluş ölçeğinin geliştirilmesi ve standardizasyonu. (Yayımlanmamış doktora tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yavuzer, H. (2011). Doğum öncesinden ergenlik sonuna çocuk psikolojisi, İstanbul: Remzi Kitapçılık.
  • Yıldırım, A. (2018). 6 Yaş okul öncesi çocuklarına yönelik cesaret temelli değerler eğitimi uygulamalarının etkililiği, Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yuvacı, Z. ve Dağlıoğlu, H. E. (2018). Okul öncesi eğitim alan çocukların ve bulundukları sınıf ortamının yaratıcılık düzeyleri arasındaki ilişkisinin incelenmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 2(2), 234-256.
Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 3, 106 - 122, 31.12.2021

Öz

Kaynakça

  • Ardila, A. ve Rosselli, M. (2005). Development of language, memoryan dvisuospati alabilities in 5- to 12-year-old children using a neuro psyc hological battery. Developmental Neurop sychology, 10,97–120.
  • Ayhan, A. ve Aral, N. (2007). Bracken temel kavram ölçeği-gözden geçirilmiş formunun altı yaş çocukları için uyarlama çalışması. Hacettepe Üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 32, 42-51.
  • Başal, H. (2008). Okul öncesi eğitimin ilke ve yöntemleri, İstanbul: Morpa Yayınları.
  • Bronson, N. T. (1985). Early childhood and curriculum. New York.
  • Çelenk, S. (2003). Okul başarısının önkoşulu: Okul-aile dayanışması. http//www.ilköğretimOnline.org.tr, 28(1)-34.
  • Çetinkaya, C. (2006). Türkiye’de okul öncesi eğitiminin tarihsel gelişimi ve bugünkü durumu.
  • Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Dinçer, Ç. (1995). Anaokuluna devam eden 5 yaş grubu çocuklarına kişiler arası problem çözme becerilerinin kazandırılmasında eğitimin etkisinin incelenmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hacettepe Üniversitesi.
  • Duran, A. (2014). Okul öncesi çağı çocuklarında liderlik eğitimi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
  • Güler, M. ve Çapri, B. (2019). Öğretmenlerin okul öncesi rehberlik programına ilişkin görüşleri. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 9(2), 523-546.
  • İpek, E. (2014). Beş yaş çocuklarına verilen değerler eğitimi programının sosyal duygusal uyum düzeylerine etkisinin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
  • Kardeş, S. (2014). Okul öncesi eğitim kurumu yönetici ve öğretmenlerinin rehber öğretmenlerin rollerine ilişkin algılarının incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Niron, G (2010). Avrupa Birliği ülkeleriyle uyumlu bir okul öncesi eğitim model önerisinin benimsenme durumu ve uygulanabilirliği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Oğuz, V. (2012). Proje yaklaşımının anasınıfına devam eden çocukların problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Oğuzkan, Ş. ve Oral, G. (1997). Okul öncesi eğitim. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Öztürk, H. (1995). Okul öncesi eğitim kurumlarına giden ve gitmeyen ilkokul birinci sınıf öğrencilerinin alıcı ve ifade edici dil düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Sönmez, S. ve Seyhan, G. B. (2016). MEB 2013 Okul Öncesi Eğitim Programının sağlık kavramı açısından incelenmesi. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 146-174..
  • Unutkan, Ö. P. (2003). İlköğretime hazır oluş ölçeğinin geliştirilmesi ve standardizasyonu. (Yayımlanmamış doktora tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yavuzer, H. (2011). Doğum öncesinden ergenlik sonuna çocuk psikolojisi, İstanbul: Remzi Kitapçılık.
  • Yıldırım, A. (2018). 6 Yaş okul öncesi çocuklarına yönelik cesaret temelli değerler eğitimi uygulamalarının etkililiği, Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yuvacı, Z. ve Dağlıoğlu, H. E. (2018). Okul öncesi eğitim alan çocukların ve bulundukları sınıf ortamının yaratıcılık düzeyleri arasındaki ilişkisinin incelenmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 2(2), 234-256.
Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 3, 106 - 122, 31.12.2021

Öz

Kaynakça

  • Ardila, A. ve Rosselli, M. (2005). Development of language, memoryan dvisuospati alabilities in 5- to 12-year-old children using a neuro psyc hological battery. Developmental Neurop sychology, 10,97–120.
  • Ayhan, A. ve Aral, N. (2007). Bracken temel kavram ölçeği-gözden geçirilmiş formunun altı yaş çocukları için uyarlama çalışması. Hacettepe Üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 32, 42-51.
  • Başal, H. (2008). Okul öncesi eğitimin ilke ve yöntemleri, İstanbul: Morpa Yayınları.
  • Bronson, N. T. (1985). Early childhood and curriculum. New York.
  • Çelenk, S. (2003). Okul başarısının önkoşulu: Okul-aile dayanışması. http//www.ilköğretimOnline.org.tr, 28(1)-34.
  • Çetinkaya, C. (2006). Türkiye’de okul öncesi eğitiminin tarihsel gelişimi ve bugünkü durumu.
  • Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Dinçer, Ç. (1995). Anaokuluna devam eden 5 yaş grubu çocuklarına kişiler arası problem çözme becerilerinin kazandırılmasında eğitimin etkisinin incelenmesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hacettepe Üniversitesi.
  • Duran, A. (2014). Okul öncesi çağı çocuklarında liderlik eğitimi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
  • Güler, M. ve Çapri, B. (2019). Öğretmenlerin okul öncesi rehberlik programına ilişkin görüşleri. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 9(2), 523-546.
  • İpek, E. (2014). Beş yaş çocuklarına verilen değerler eğitimi programının sosyal duygusal uyum düzeylerine etkisinin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
  • Kardeş, S. (2014). Okul öncesi eğitim kurumu yönetici ve öğretmenlerinin rehber öğretmenlerin rollerine ilişkin algılarının incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Niron, G (2010). Avrupa Birliği ülkeleriyle uyumlu bir okul öncesi eğitim model önerisinin benimsenme durumu ve uygulanabilirliği. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Oğuz, V. (2012). Proje yaklaşımının anasınıfına devam eden çocukların problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Oğuzkan, Ş. ve Oral, G. (1997). Okul öncesi eğitim. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Öztürk, H. (1995). Okul öncesi eğitim kurumlarına giden ve gitmeyen ilkokul birinci sınıf öğrencilerinin alıcı ve ifade edici dil düzeyleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Sönmez, S. ve Seyhan, G. B. (2016). MEB 2013 Okul Öncesi Eğitim Programının sağlık kavramı açısından incelenmesi. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 146-174..
  • Unutkan, Ö. P. (2003). İlköğretime hazır oluş ölçeğinin geliştirilmesi ve standardizasyonu. (Yayımlanmamış doktora tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yavuzer, H. (2011). Doğum öncesinden ergenlik sonuna çocuk psikolojisi, İstanbul: Remzi Kitapçılık.
  • Yıldırım, A. (2018). 6 Yaş okul öncesi çocuklarına yönelik cesaret temelli değerler eğitimi uygulamalarının etkililiği, Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yuvacı, Z. ve Dağlıoğlu, H. E. (2018). Okul öncesi eğitim alan çocukların ve bulundukları sınıf ortamının yaratıcılık düzeyleri arasındaki ilişkisinin incelenmesi. Erken Çocukluk Çalışmaları Dergisi, 2(2), 234-256.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Resul Üstüntaş Bu kişi benim

Ali Kemal Kaya Bu kişi benim

Hilal Albayrak Bu kişi benim

Fevzi Acar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 10 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 2 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Üstüntaş, R., Kaya, A. K., Albayrak, H., Acar, F. (2021). Öğrencilerin Okul Öncesi Eğitim Alma Durumlarına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. Cihanşümul Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 106-122.

Cihanşümul Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC) ile lisanslanmıştır.