Kamu Hizmeti Sunum Sürecinde Paradigmanın Değişimi: Yeni Kamu Hizmeti

Yıl 2022, , 221 - 250, 26.12.2022

Mehmet Akif Özer , Serpil Yıldırım

https://doi.org/10.18074/ckuiibfd.1199737

Cited By: 2

Öz

Günümüzde toplumsal yapıyla birlikte kamu hizmetlerinin sunumu da değişmeye başlamıştır. Özellikle 20 ve 21. yüzyılda yaşanan ekonomik ve siyasi gelişmeler devlet örgütünün de değişmesine neden olmuştur. Bu süreçte kamu hizmetleri uzunca bir süre devlet tarafından geleneksel yönetim yaklaşımıyla sunulmuş ancak bürokrasinin tekçi, ağır ve hantal yapısı kamu hizmetlerinin etkin bir şekilde sunulmasını güçleştirmiştir. Bu durum yönetimde bir değişim yaratmış ve kamu hizmetleri Yeni Kamu Yönetimi anlayışı çerçevesinde sunulmaya başlanmıştır. Ancak özellikle etkinlik, verimlilik ve ekonomi çerçevesinde yoğunlaşan kamu hizmetlerinin birer piyasa kurumu olan özel sektör tarafından vatandaş yerine müşteriye sunulması bu alandaki tartışmaların çoğalmasına neden olmuştur. Kamu hizmetlerinin sunumunda yeni bir yaklaşım olarak gelişen Yeni Kamu Hizmeti yaklaşımıysa toplumdan ziyade birey özelinde işleyen Yeni Kamu Yönetimi anlayışına bir alternatif olarak gelişmiştir. Kamu yararı, toplumsal çıkar, demokrasi, vatandaşlık ve sivil toplum gibi çoğulcu yapıların geliştirilmesini amaçlayan bu yaklaşım kamu hizmetlerinin sunumunda toplum olarak birlikte sorumluluk alınması gerektiği anlayışına dayanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kamu Hizmeti, Yeni Kamu Hizmeti, Kamu Yönetimi, Paradigma Değişimi

Kaynakça

• Akçakaya, M. (2018). Yeni kamu hizmeti. M. A. Özer ve U. Ayhan (Ed.), Kamu yönetimi tartışmaları içinde (155-202). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Akçakaya, M. ve Aksakaloğlu, Y. (2017). Kamu hizmeti kapsamında yeni kamu yönetiminin vatandaşlık anlayışı. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 42-71.
• Aksakaloğlu, Y. (2017). Kamu hizmeti kapsamında vatandaşlık anlayışının değişimi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Altın, A. (2013). Kamu hizmeti anlayışında değişim. Muş Alparslan Üniversitesi̇ Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 101-118.
• Ayhan, E. ve Önder, M. (2017). Yeni kamu hizmeti yaklaşımı: Yönetişime açılan bir kapı. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 3(2), 19-48.
• Ayhan, U. ve İrdem, İ. (2018). Değişen yönetim paradigması. M. A. Özer ve U. Ayhan (Ed.), Kamu yönetimi tartışmaları içinde (3-19). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Bayrakcı, E. ve Kahraman, S. (2017). Yeni kamu hizmeti anlayışı ve belediye hizmetlerinde özelleştirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (37), 299-315.
• Bingham, L. B., Nabatchi, T. ve O’Leary, R. (2005). The new governance: Practices and processes for stakeholder and citizen participation in the work of government. Public Administration Review, 65(5), 547–558. Erişim Tarihi: 10.09.2022, http://www.jstor.org/stable/3542521
• Bozeman, B. (2000). Technology transfer and public policy: A review of research and theory. Research Policy, 29(4-5), 627-655. Erişim Tarihi: 10.09.2022, https://doi.org/10.1016/S0048-7333(99)00093-1
• Brown, L. D. ve Moore, M. H. (2001). Accountability, strategy, and international nongovernmental organizations. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 30(3), 569–587. Erişim Tarihi: 10.09.2022, https://doi.org/10.1177/0899764001303012
• Bryson, J. M., Crosby, B. C. ve Bloomberg, L. (2014). Public value governance: Moving beyond traditional public administration the new public management. Public Administration Review, 74(4), 445-456. Erişim Tarihi: 10.09.2022, https://www.jstor.org/stable/24029426
• Castells, M. (2008). The new public sphere: global civil society, communication networks and global governance. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616, 78–93. Erişim Tarihi: 25.10.2022, http://www.jstor.org/stable/25097995.
• Çukurçayır, M. A. ve Eşki, H. (2001). Kamu hizmeti sunumunda yeni yöntemler. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 1(1-2), 88-109.
• Dawes, S. S. (2009). Governance in the digital age: A research and action framework for an uncertain future. Government Information Quarterly, 26(2), 257-264. Erişim Tarihi: 10.09.2022, https://doi.org/10.1016/j.giq.2008.12.003
• Denek, S. (2019). Yeni kamu hizmeti düşüncesi: Değişen kamu hizmeti anlayışı. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(1), 418-439.
• Denhardt, R. B. ve Denhardt J. V. (2000). The new public service: Serving rather than steering. Public Administration Review, 60(6), 549-559. Erişim Tarihi: 10.09.2022, https://www.jstor.org/stable/977437
• Denhardt, R. B. ve Denhartdt J. V. (2003). The new public service: An approach to reform. International Review of Public Administration, 8(1), 3-10. Erişim Tarihi: 10.09.2022, DOI: 10.1080/12294659.2003.10805013
• Denhardt, J. V. ve Denhardt, R. B. (2015). The new public service revisited. Public Administration Review, 75(5), 664–672. Erişim Tarihi: 25.10.2022, http://www.jstor.org/stable/24757439
• Dickinson, H. (2016). From New Public Management to New Public Governance: The implications for a ‘new public service.’ J. R. Butcher ve D. J. Gılchrıst (Eds.), The Three Sector Solution: Delivering public policy in collaboration with not-for-profits and business içinde (s. 41–60). ANU Press. Erişim Tarihi: 10.09.2022, http://www.jstor.org/stable/j.ctt1rqc9kc.12
• Dunleavy, P. ve Hood, C. (1994). From old public administration to new public management, Public Money & Management, 14(3), 9- 16. Erişim Tarihi: 10.09.2022, DOI: 10.1080/09540969409387823
• Dülger-Sucu, E. İ. (2018). Türkiye’de idare ve yurttaş ilişkileri: Bir öneri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Edwards, M., Halligan, J., Horrigan, B. ve Nicoll, G. (2012). Participatory Governance. Public Sector Governance in Australia içinde (s. 151–172). ANU Press. Erişim Tarihi: 25.10.2022, http://www.jstor.org/stable/j.ctt24h92b.12
• Eser, H. B., Memişoğlu, D. ve Özdamar, G. (2011). Sosyal siyasetin üretilmesi sürecinde refah devletinden neo-liberal devlete geçiş: Devletin kamu hizmeti sunma işlevinin değişimi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 201-217.
• Eşki, H. (2009). Kamu yönetiminde değişim ve yeni yönetim modelleri. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 9(17), 491-500.
• Ferguson, B. (2019). Public policy towards the public service. Competing for Influence: The Role of the Public Service in Better Government in Australia içinde (s. 377–394). ANU Press. Erişim Tarihi: 25.10.2022, http://www.jstor.org/stable/j.ctvp2n3pr.15
• Frederickson, H. G. (1996). Comparing the reinventing government movement with the new public administration. Public Administration Review, 56(3), 263–270. Erişim Tarihi: 10.09.2022, https://doi.org/10.2307/976450
• Gagnon, Y. C., Posada, E., Bourgault, M. ve Naud, A. (2010). Multichannel delivery of public services: A new and complex management challenge. International Journal of Public Administration, 33(5), 213-222. Erişim Tarihi: 25.10.2022, DOI: 10.1080/01900690903405535
• Genç, F. N. (2010). Yeni kamu hizmeti yaklaşımı. Türk İdare Dergisi, (466), 145-160.
• Göküş, M. (2010). Küreselleşme sürecinin kamu hizmetine yansıması. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 10(20), 193-218.
• Gülan, A. (1988). Kamu hizmeti kavramı. İdare Hukuku ve İlimleri Dergisi, 9(1-3), 147-159.
• Han, R. ve Jia, L. (2018). Governing by the Internet: local governance in the digital age, Journal of Chinese Governance, 3(1), 67-85. Erişim Tarihi: 10.09.2022, DOI: 10.1080/23812346.2018.1429175
• Janowski, T., Estevez, E., ve Baguma, R. (2018). Platform governance for sustainable development: Reshaping citizen-administration relationships in the digital age. Government Information Quarterly, 35(4), S1-S16. Erişim Tarihi: 25.10.2022, https://doi.org/10.1016/j.giq.2018.09.002
• Jørgensen, T. B., ve Bozeman, B. (2007). Public values: an inventory. Administration &Society, 39(3), 354–381. Erişim Tarihi: 10.09.2022, https://doi.org/10.1177/0095399707300703
• Karaçor, S. ve Oltulu, A. (2011). Demokrasi ve yönetişim boyutu ile yeni kamu yönetimi anlayışı. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(22), 403-418.
• Köseoğlu, Ö. ve Tuncer, A. (2014). Kamu yönetiminde yeni bir yaklaşım olarak kamu değeri: Kavramsal ve kuramsal açıdan bir tartışma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 12(24), 145-170.
• Kurun, İ. (2017). Yeni kamu işletmeciliği yaklaşımının kamu hizmetlerine etkisi: Belediyeler örneği. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(16), 85-106.
• Meynhardt, T. (2009). Public value inside: What is public value creation? International Journal of Public Administration, 32(3-4), 192-219, Erişim Tarihi: 22.10.2022, DOI: 10.1080/01900690902732632
• McGregor, E. B. (1983). The public-service problem. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 466, 61–76. Erişim Tarihi: 22.10.2022, http://www.jstor.org/stable/1044738
• O'Flynn, J. (2007). From new public management to public value: Paradigmatic change and managerial implications. Australian Journal of Public Administration, 66, 353-366. Erişim Tarihi: 10.09.2022, https://doi.org/10.1111/j.1467-8500.2007.00545
• Osborne, D. (1993). Reinventing government. Public Productivity & Management Review, 16(4), 349–356. Erişim Tarihi: 10.09.2022, https://doi.org/10.2307/3381012
• Osborne, S. P., Radnor, Z., ve Nasi, G. (2013). A new theory for public service management? Toward a (public) service-dominant approach. The American Review of Public Administration, 43(2), 135–158. Erişim Tarihi: 22.09.2022, https://doi.org/10.1177/0275074012466935
• Özdoğan, M. (2018). Neo-Weberyen devlet ve bürokrasi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(14), 597-608.
• Özer, M. A. (2019). Kamu hizmeti anlayışında değişim ve yeni sağ politikalar. Hak-İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 8(20), 10-42.
• Özer, M. A. (2017). Yönetişimden dijital yönetişime: Paradigma değişiminin teknolojik boyutu. Hak- İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 6(16), 457 – 479.
• Özer, M. A. ve İrdem, İ. (2020). Çıkmazları karşısında bürokrasi ve ötesi. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Perry, J. L. (2007). Democracy and the new public service. The American Review of Public Administration, 37(1), 3–16. Erişim Tarihi: 10.09.2022, https://doi.org/10.1177/0275074006296091.
• Perry, J. L., ve Buckwalter, N. D. (2010). The public service of the future. Public Administration Review, 70, 238–245. Erişim Tarihi: 10.09.2022, http://www.jstor.org/stable/40984135
• Sezer, Ö. (2008). Kamu hizmetlerinde müşteri (vatandaş) odaklılık: Türkiye’de kamu hizmeti anlayışı açısından bir değerlendirme. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 147–171.
• Şener, R. B. (2019). Kamu hizmeti anlayışındaki değişim ve akıllı kentler (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• Ulusoy, A. (1998). Kamu hizmeti anlayışında yeni yönelimler: Avrupa yapılanmasının kamu hizmeti teorisine etkileri. Amme İdaresi Dergisi, 31(2), 21-40.
• Ünlü, U. (2011). Kamu hizmetlerinin işletilmesi. Denetişim (8), 68-73.
• Uysal, Y. (2020). Klasik kamu yönetiminden yeni kamu işletmeciliği ve post-YKİ’ye kamu hizmetlerinin değişimi ve dönüşümü üzerine bir değerlendirme. İnternational Journal, of Management And Administration, 4(7), 112-155.
• Webb, J. (1999). Work and the new public service class? Sociology, 33(4), 747–766. Erişim Tarihi: 22.09.2022, https://doi.org/10.1177/S0038038599000474
• Wallis, J. ve Gregory, R. (2009). Leadership, accountability and public value: Resolving a problem in “new governance”? Intl Journal of Public Administration, 32(3-4), 250- 273. https://doi.org/10.1080/01900690902732608
• Wanna, J. (2015). Delıverıng under pressure: Publıc servıce, productıvıty and performance. J. Wanna, H.-A. Lee ve S. Yates (Eds.), Managing Under Austerity, Delivering Under Pressure: Performance and Productivity in Public Service içinde (s. 3–12). ANU Press. Erişim Tarihi:22.09.2022, http://www.jstor.org/stable/j.ctt19893n9.6
• Yılmaz, A. (2007). AB’ye uyum sürecinde Türk kamu yönetiminin dönüşümü üzerine notlar. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (17), 1-6.