Our study discusses the regulations regarding the liabilities of skippers, innkeepers and stable
keepers in Roman Law. It is clear from the resources that 'actio de damno aut furto adversus
nautas, caupones, stabularios‟ and „receptum, nautae, cauponis, stabularii‟ responsibilities used
to be regulated in addition to custodia liability arising from the hire of work between the parties,
particularly because personnels of skippers, innkeepers and stable keepers were unreliable. These
practices, which were implemented with Praetor Edictum and relied on practices of similar quasi
torts, widely applied to areas which were not protected by the hire of work in Rome.
Çalışmamızda Roma Hukuku'nda gemi, han ve ahır işleten kimselerin sorumluluklarına ilişkin düzenlemeler ele alınmıştır. Roma?da özellikle gemi, han ve ahır işleten kimselerin yanlarında çalıştırdıkları kişilerin güvenilir olmamasından dolayı, taraflar arasındaki istisna sözleşmesinden kaynaklanan custodia sorumluluğuna ek olarak "actio de damno aut furto adversus nautas, caupones, stabularios ve receptum, nautae, cauponis, stabularii" sorumluluklarının düzenlendiği kaynaklardan anlaşılmaktadır. Praetor Edictum'larıyla sağlanan ve haksız fiil benzerlerine dayanan söz konusu bu uygulamaların, Roma'da istisna sözleşmesinin koruyamadığı alana ilişkin olarak geniş uygulama imkanı buldukları görülmektedir.
Diğer ID | JA75TA87NZ |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 3 Sayı: 1 - Sayı: 1 Cilt: 3 Ay:04 Yıl:2013 |