İktisadi açıdan yoğun bir seferberliği gerektiren 2. Dünya Savaşı, kapsamlı bir yönetim anlayışını içeren kurumsal bir mekanizmayla sürdürülmüştür. Bu kurumsal oluşum savaşa katılmayan ülkelerden biri olan Türkiye’de de uygulanmıştır. Çalışmanın amacı, savaş ekonomisi uygulamalarını savaş sürecinde oluşturulan kurumsal mekanizma üzerinden değerlendirmektir. Meclis ve Harp Dairesi gibi resmi kurumlar tarafından hazırlanan savaş ekonomisine yönelik raporlar oluşturulmaya çalışılan mekanizmanın yapı taşlarını teşkil etmektedir. Bu bağlamda ilgili raporların incelenmesi, savaş ekonomisi uygulamalarının belirleyici niteliklerinin açığa çıkarılması hususunda literatüre katkı sunmayı amaçlamaktadır. Bu çalışmanın temel hipotezi, 2. Dünya Savaşı’nda Türkiye’de uygulanan savaş ekonomisinin, yalnızca kısa vadeli mali eylem planları yerine, uzun vadeli bir iktisadi perspektif içerisinde tarihsel ve bütüncül bir anlayışla biçimlendirilmiş olmasıdır. Bu perspektif ağırlıklı olarak Almanya ve İsviçre modellerinin etkilerini yansıtmaktadır. Oluşturulan kurumsal yapı iaşenin sağlanması ve fiyat denetimi gibi savaşın yol açtığı güncel sorunlar yanında, sanayileşmenin devamı ve uluslararası ekonomik ilişkilerin sürdürülebilir olması gibi uzun vadeli hedeflerin gerçekleştirilmesini de amaçlamıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ekonomi Teorisi (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 7 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 29 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 14 Sayı: 4 |