New Media as a Political Communication Tool and Its Role in Political Participation

Yıl 2025, Sayı: 29, 12 - 24, 13.03.2025

Oğuz Han Öztay

https://doi.org/10.32952/communicata.1618350

Öz

Through social media platforms, which are one of the elements that form the basis of new media, it is possible to interact about politics more easily and quickly regardless of time and place. In recent years, the number of studies on new media and political communication has been increasing. Examining the relationship between new media and political communication is important in terms of examining the participation of individuals in political processes, the role of new media in political processes and the effects of election campaigns, especially in election processes. The aim of this study is to reveal the effects of individuals' political participation in decision-making mechanisms through new media. The model of this research is the relational survey model and the survey method, one of the quantitative data collection methods, was used for the study. The sample of the study consists of 429 individuals over the age of 18 living in Istanbul. In the study, the demographic information form created by the researchers and the “Political Participation and New Media Scale” developed by Gürbüz (2022) were used. Within the scope of this study, the data were analyzed with descriptive and inferential statistical analyses, Exploratory Factor Analysis (EFA) and Confirmatory Factor Analysis (CFA). According to the results of the factor analysis, the data supported a three-factor structure: Political interest, Political action and political opinion. When the levels of political participation in new media are analyzed in terms of gender, the averages of female participants are higher than those of male participants. In terms of political interest, political action and political opinion, the averages of participants who are not interested in politics and those who are less interested in politics are significantly higher than those who are interested and very interested in politics. In terms of political action, it was found that people with secular political attitudes had the highest political action compared to all other political attitudes and in terms of political opinion, people with liberal political attitudes had the lowest political opinion compared to other political attitudes.

Anahtar Kelimeler

Communication, Political communication, Political participation, New media, Social Media, Quantitative research

Siyasal İletişim Aracı olarak Yeni Medya ve Siyasal Katılımdaki Rolü

Öz

Yeni medyanın temelini oluşturan öğelerden biri olan sosyal medya platformları sayesinde zaman ve mekân farkı gözetilmeksizin daha kolay ve hızlı bir şekilde siyaset hakkında da etkileşim kurulabilmektedir. Son yıllarda yeni medya ve siyasal iletişimi konu edinen çalışmaların sayısı artmaktadır. Yeni medya ve siyasal iletişim arasındaki ilişkinin incelenmesi, bireylerin siyasi süreçlere katılımı, yeni medyanın siyasi süreçlerdeki rolü ve özellikle seçim süreçlerinde seçim kampanyalarının etkilerinin incelenmesi açısından önemlidir. Bu çalışmanın amacı, bireylerin yeni medya üzerinden karar alma mekanizmalarında siyasal katılımlarındaki etkilerini ortaya çıkarmaktır. Bu araştırmanın modeli ilişkisel tarama modeli olup, çalışma için nicel veri toplama yöntemlerinden anket yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemini İstanbul’da yaşayan18 yaş üstü 429 birey oluşturmaktadır. Çalışmada, araştırmacılar tarafından oluşturulan demografik bilgi formu ve Gürbüz (2022) tarafından geliştirilen “Siyasal Katılım ve Yeni Medya Ölçeği” kullanılmıştır. Bu çalışma kapsamında veriler, betimleyici ve çıkarımsal istatistik analizleri, Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) ve Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) ile analiz edilmiştir. Faktör analizi sonuçlarına göre veriler üç faktörlü yapıyı desteklemiştir: Siyasal ilgi, Siyasal eylem ve siyasal kanaat. Yeni medyada siyasal katılım düzeyleri cinsiyet bakımından incelendiğinde kadın katılımcıların ortalamaları, erkek katılımcılara kıyasla fazladır. Siyasal ilgi, Siyasal eylem ve Siyasal kanaat bakımından, siyasete karşı ilgili olmayan ve az ilgili olan katılımcıların ortalamaları, siyasete karşı ilgili ve çok ilgili olan katılımcılara göre anlamlı olarak daha fazladır. Siyasal eylem açısından karşılaştırıldığında seküler politik tutuma sahip kişilerin diğer tüm politik tutumlara kıyasla en yüksek siyasal eyleme sahip olduğu ve siyasal kanaat açısından karşılaştırıldığında liberal politik tutuma sahip kişilerin diğer politik tutumlara kıyasla en düşük

Anahtar Kelimeler

İletişim, Siyasal iletişim, Siyasal katılım, Yeni medya, Sosyal medya, Nicel çalışma

Kaynakça

• Aktan, E. (2017). Sosyal medya ve siyasal katılım. Eğitim Kitabevi.
• Arıcı, A. (2015). Yeni medya çağinda siyasal iletişim: Siyasi partilerin ve siyasi parti liderlerinin sosyal medya performanslari üzerine araştirma. Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, 8(15), 49-68.
• Bağ, S. M. (2020). Slaktivizm: Yeni medya ve siyasal eylemin dönüşümü. Hülür, H. ve Yaşın, C. (Edt.), Yeni medya, toplum ve siyasal iletişim (ss. 350-369). Ütopya Yayınları.
• Balcı, Ş., Kaya, E. & Sarıtaş, H. (2021). Dijitalleşmenin gölgesinde siyaset, seçmen ve siyasal katılım üzerine tartışmalar. Karakoç, E. & Taydaş, O. (Edt.). Siyasal iletişim, teorik tartışmalar: Kavramlar, kuramlar ve stratejiler. Nobel Yayınları, s. 197-240.
• Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G., & Aydemir, A. T. (2014). Siyasal iletişim sürecinde sosyal medya ve Türkiye’de 2011 genel seçimlerinde Twitter kullanımı. Bilig, (68), 59-96.
• Boyd, D. M. & Nicole B. E. (2008). Social Network Sites: Definition, history, and scholarship. Journal of Computer-Mediated Communication, 13, 210-230.
• Çağlar, N., & Köklü, P. H. (2017). Yeni medyanın siyasal iletişim aracı olarak kullanımı: Siyasal partilerin resmî web sitelerine yönelik bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1), 148-173.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2021). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Pegem Akademi.
• Coleman, S. (1999). The new media and democratic politics. New media & society, 1(1), 67-74.
• Costello, A. B. & Osborne, J. W. (2005) Best practices in exploratory factor analysis: Four recommendations for getting the most from your analysis. Practical Assessment, Research & Evaluation, 10, 1-9.
• Damlapınar, Z. (2016). Siyasal iletişimde iklim değişikliği: 2015’in ‘İkili Seçim’leri penceresinden Türkiye’de siyasal iletişim atmosferi. Balcı, Ş. (Edt.), 7 Haziran’dan 1 Kasım’a Türkiye’de Siyasal İletişim Uygulamaları. Literatürk Academia, s.21-44.
• Demir, B. M. & Özdemir, E. (2024). Siyasal katılma, oy verme davranışı ve liderlik: Oy verme ve liderlik çalışmaları üzerine bir değerlendirme. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2), 493-506.
• Eren, V. & Aydın, A. (2014). Sosyal medyanın kamuoyu oluşturmadaki rolü ve muhtemel riskler. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16(1), 197-205.
• Field, A. P. (2013). Discovering statistics using IBM SPSS statistics. Sage.
• Güçdemir, Y. & Göksu, O. (2015). Sosyal medyanın siyasal iletişim aracı olarak kullanımı: Brack Obama’nın 2012 başkanlık seçim kampanyası ile Recep Tayyip Erdoğan’ın 2014 Cumhurbaşkanlığı seçim kampanyasının incelenmesi. Aydoğan, F. (Edt.), İletişim çalışmaları. Derin Yayınları. s. 45-61.
• Gürbüz, G. (2022). Yeni medya ve siyasal iletişim bağlamında Türkiye'de siyasal katılımın demokratikleşme sürecine etkisi. [Yayımlanmamış doktora tezi]. Kocaeli Üniversitesi.
• Gürbüz, G., & Sayımer, İ. (2023). Türkiye’de seçmenlerin yeni medya ortamlarında siyasal katılım pratikleri. Uluslararası İnsan Çalışmaları Dergisi, 6(12), 374-397.
• Kaiser, H. F. (1970). A second-generation little jiffy. Psychometrika, 35, 401–415.
• Kalaycıoğlu, E. (2014). Siyasal katılmanın anatomisi. Bilim Akademisi, https://bilimakademisi.org/wp-content/uploads/2013/08/Siyasal-Katilmanin-Anatomisi.pdf.
• Keskin, F. (2014). Politik iletişim sözlüğü. İmge kitabevi.
• Meyer, G. (1991). Introduction: Two European nations in search of participatory democracy. Meyer G.& Ryszka F.) (Ed.), Political participation and democracy in Poland and west Gearmany. Osrodek Badan Spolecznych. s. 7-36.
• Morozov, E. (19 Mayıs, 2009). The brave new world of slacktivism. Foreign Policy. https://foreignpolicy.com/2009/05/19/the-brave-new-world-of-slacktivism/.
• Öcal, D. & Fidan, A. B. (2020). Dijitalleşen siyasal reklamcılık. Öcal, D. ve Polat, H. (Edt.) Dijital Reklamcılık. Nobel Yayınları. s. 343-370.
• Onursoy, S. (2018). Üniversite gençliğinin dijital okuryazarlık düzeyleri: Anadolu üniversitesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(2), 989-1013.
• Özkan, A. (2007). Siyasal iletişim stratejileri. Tasam Yayınları.
• Öztay, O. H. (2022a). Political advertisements in the context of political communication and the media: The example of the 2011 Turkish general elections. Journal of History School, 58, 1971-1993. http://dx.doi.org/10.29228/Joh.62220
• Öztay, O. H. (2022b). Siyasal iletişim: 31 Mart 2019 yerel seçimleri özelinde bir değerlendirme. İletişim Çalışmaları Dergisi, 8 (1), 99-130.
• Sezgin, A. A. (2014). Siyasal iletişimde hitabetin değişen boyutu: Sosyal medya siyaseti. Kavoğlu, S. (Edt.), Teoriden Uygulamaya Siyasal İletişim. Nobel Yayınları. s. 209-222.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Pearson/Allyn & Bacon.
• Turan, İ. (1986). Siyasal demokrasi, siyasal katılma, baskı grupları ve sendikalar. Türkiye Denizciler Sendikası Eğitim Dizisi:7. Emin Ofset.
• Ulusal, D., & Özdemir, H. B. (2024). Siyasal iletişim aracı olarak sosyal medya: “Haydi Türkiye” seçim videosu üzerine bir inceleme. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(2), 35-48. https://doi.org/10.46442/intjcss.1580555
• Varlık, F. (2022). Sosyal medyanın siyasal katılım davranışına etkisi: X, Y ve Z kuşakları üzerine bir inceleme. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Anadolu Üniversitesi.
• Verba, S., & Nie, N. H. (1987). Participation in America: Political democracy and social equality. The University of Chicago Press. Yüksek Seçim Kurulu. (t.y.). Açık veri portalı. https://acikveri.ysk.gov.tr/anasayfa
• Yurdakul, H. (2016). Medya ve siyaset perspektifinden kamuoyu. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 1(2), 81-90. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/285593