Investigation Of Factors That Facilitate The Participation Of Youth And Sports Provincial Directorate Employees İn Recreational Activities And Workplace Recreation Awareness

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 2, 53 - 75, 10.07.2023

Burak Ahmet Akbulut , Aytekin Hamdi Başkan

Öz

Purpose: The aim of this study is to examine the factors that facilitate the participation of the employees of the Provincial Directorate of Youth and Sports in recreational activities according to some variables and to determine the relationship between them.
Method: The research group of the study, which used the screening method, consisted of 170 personnel, 79 of whom were female and 91 of whom were male, working in Trabzon, Rize and Giresun youth and Sports provincial directorates. The research uses ‘free time facilitators scale (FTFS)’ adapted to Turkish by Gürbüz, Öncü and Emir (2015) and ‘workplace Recreation awareness perception scale (WRAPS)’ developed by Özkan and Biçer (2018) as data collection tools. Descriptive statistics (frequency, arithmetic mean, standard deviation); t-test, unidirectional variance analysis (Anova), and correlation were used.
Findings: When the findings of the study were examined, it was observed that the personnel involved in the study had a moderate level of workplace recreation awareness perceptions and a moderate level of free time facilitator perceptions.
Conclusion: At the end of the study, gender change was determined to be effective on workplace recreation awareness perception. Changes in marital status, learning status and participation status in domestic activities are not effective on workplace recreation awareness perception and free time facilitator perception. The free time assessment format is generally effective on workplace recreation awareness perception and free time facilitator perception. Frequent participants in recreational activities have high perceptions of facilitating free time. Participants' perceptions of free time facilitators increasing their awareness of workplace recreation are also on the rise.

Anahtar Kelimeler

Recreation, Youth and Sports, Facilitators, Awareness

Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü Çalışanlarının Rekreatif Etkinliklere Katılımını Kolaylaştıran Faktörlerin ve İş Yeri Rekreasyon Farkındalıklarının İncelenmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı; Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü çalışanlarının iş yeri rekreasyon farkındalıklarını ve rekreasyonel etkinliklere katılımını kolaylaştıran faktörleri bazı değişkenlere göre incelemek ve aralarındaki ilişkiyi belirlemektir. Yöntem: Tarama yöntemi kullanılan çalışmanın araştırma grubunu, Trabzon, Rize ve Giresun Gençlik ve Spor İl Müdürlüklerinde çalışan 79’u kadın, 91’i erkek olmak üzere toplamda 170 personel oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Gürbüz, Öncü ve Emir (2015) tarafından Türkçe’ye uyarlanan ‘Serbest Zaman Kolaylaştırıcıları Ölçeği (SZKÖ)’ ve Özkan ve Biçer (2018) tarafından geliştirilen ‘İş Yeri Rekreasyonu Farkındalık Algısı Ölçeği (İREFA)’ kullanılmıştır. Verilerin analizinde istatistiki yöntem olarak; betimsel istatistikler (frekans, aritmetik ortalama, standart sapma); t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), ve korelasyon kullanılmıştır.
Bulgular: Çalışmadan elde edilen bulgular incelendiğinde, araştırmaya katılan personelin iş yeri rekreasyon farkındalık algıları orta seviyenin üzerinde, serbest zaman kolaylaştırıcı algıları orta seviyede olduğu görülmüştür.
Sonuç: Çalışma sonucunda cinsiyet değişkeninin iş yeri rekreasyon farkındalık algısı üzerinde etkili olduğu belirlenmiştir. Medeni durum, öğrenim durumu ve ev içerisinde yapılan aktivitelere katılma durumu değişkenleri iş yeri rekreasyon farkındalık algısı ve serbest zaman kolaylaştırıcı algısı üzerinde etkili değildir. Serbest zamanı değerlendirme biçimi genel olarak iş yeri rekreasyon farkındalık algısı ve serbest zaman kolaylaştırıcı algısı üzerinde etkilidir. Rekreatif etkinliklere sık sık katıldığını belirten katılımcıların serbest zaman kolaylaştırıcı algıları yüksektir. Katılımcıların iş yeri rekreasyon farkındalıkları artarken serbest zaman kolaylaştırıcı algıları da artmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, Gençlik ve Spor, Kolaylaştırıcı, Farkındalık

Kaynakça

• Akbulut, V., Küçük Kılıç, S. ve Öncü, E. (2017). Serbest zaman etkinliklerine katılımı engelleyen ve kolaylaştıran faktörler: Okul öncesi öğretmeni Adayları örneği. 10. Spor bilimleri öğrenci kongresi. Kırıkkale, TÜRKİYE.
• Akbulut, V., Küçük Kılıç, S., Öncü, E. ve Gürbüz, B. (2016). Serbest zaman etkinliklerine katılımı neler kolaylaştırır? Sınıf öğretmeni adayları örneği 14. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi. Antalya, TÜRKİYE.
• Akbulut, V., Küçük Kılıç, S., Öncü, E. ve Gürbüz, B. (2018). Kadınların rekreasyona katılımını anlamak: Engeller ve kolaylaştırıcılar. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi. Bodrum, TÜRKİYE.
• American Council Aga Khan Development Network, (2013). Quality of Life Assessment Programme. Retrieved from http://www.akdn.org/quality_of_life/AKDN_QoL_brochure.pdf (Erişim Tarihi 15.10.2019).
• Bahadır M. (2016). Antikçağ’dan günümüze boş zaman üzerine bir değerlendirme. Etü Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 103-116.
• Balaban Sali, J. (2012). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
• Balcı, A. (2013). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemi. Teknik ve İlkeler. Pegem Akademi, Ankara.
• Bilgili, Ö. (2019). Akademik personellerin serbest zaman faaliyetlerindeki kolaylaştırıcıları ile motivasyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü ve Beden Eğitim ve Sor Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Bartın.
• Bruyn, E. H. and Cillessen, A. H. N. (2008). Leisure activity preferences and perceived popularity in early adolescence. Journal of Leisure Research, 40(3), 442-457.
• Creswell, J. W. (2013). Araştırma Deseni Nitel, Nicel ve Karma Yöntem Araştırmaları. Eğiten Kitap, Ankara.
• Emir, E., Küçük Kılıç, S., Gürbüz, B. ve Öncü, E. (2016). Türk kadınlarının serbest zaman aktivitelerine katılımı: Engeller ve kolaylaştırıcılar. 14. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi. Antalya, Türkiye.
• Golaszewski, T. and Yen, L. T. C. (1992). Demographic characteristics of users of worksite health promotion written materials. American journal of health promotion, 6(5), 359-363.
• Grossman, A. H., O’Connel, T. S. and D’Augel, A. R. (2005). Leisure and recreational “girl‐boy”activities studying the unique challenges provided by transgendered young people. Leisure/Loisir, 5-26.
• Gürbüz, B., Öncü, E. ve Emir, E. (2015). Serbest zaman kolaylaştırıcıları ölçeğinin türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. 3. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi Kongre Bildiri Kitabı. Eskişehir, TÜRKİYE.
• Işık, O., Güngörmüş, H. A., Cengiz, R. ve Dal, E. (2018). Fitness merkezlerinden hizmet alan bireylerin serbest zaman kolaylaştırıcılarının serbest zamanda algılanan özgürlük düzeyleri üzerindeki etkisi. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi, Bodrum, TÜRKİYE.
• Kang H. Y., Kim H. H., Choi H. W., Lee W. I. and Lee C. W. (2017). Relationship between leisure facilitators and serious leisure among female Korean college soccer participants. Asian Social Science, 13(4), 117-124.
• Karaküçük, S. (2014) Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme. Gazi Kitabevi, Ankara.
• Koçak, F. (2017a). The relationship between leisure constraints, constraint negotiation strategies and facilitators with recreational sport activity participation of college students. College Student Journal, 51(4), 491-497.
• Koçak, F. (2017b). Leisure constraints and facilitators: Perspectives from Turkey. European Journal of Physical Education and Sport Science.
• Kumambong, N. R., Pangemanan, S. S. and AlfaTumbuan, W. J. (2016). The ınfluence of employee engagement, workplace recreation and workplace diversity on employee productivity at pt. wenang permai sentosa manado. Jurnal EMBA: Jurnal Riset Ekonomi, Manajemen, Bisnis dan Akuntansi, 4(3).
• Küçük, S. (2015). İşgörenlerin rekreasyonel etkinliklere katılım düzeyleri ile çalışma performansları arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü ve Rekreasyon Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• MacVicar, A. and Ogden, S. M. (2001). Flexible working in sport and recreation: current practices in Scottish public, not-for-profit and private leisure facilities. Managing Leisure, 6(3), 125-140.
• Mbaabu, C. M. (2013). Effect of workplace recreation on employee wellbeing and performance: a case of the commission for university education (CUE). Kenyatta University: Project Submitted to The School of Business In Partial Fulfillment of The Requirement For The Degree of Master of Business Administration.
• Mokaya, S. and Gitari, J. W. (2012). Effects of workplace recreation on employee performance: the case of kenya utalii college. International Journal of Humanities and Social Science, 2(3), 176-183.
• Omay, U. (2008). Boş zamanın manipülasyonu ve çalışma. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 10(3), 122-147.
• Özkan, R. T. ve Biçer, T. (2018). İş yeri rekreasyonu farkındalık algı ölçeğinin geliştirilmesi. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi, Bodrum, TÜRKİYE.
• Özkan, R. T., (2018). Yöneticilerin iş yeri rekreasyon farkındalık algılarının ve etkinliklere katılımlarının incelenmesi. Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü ve Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı Spor Yönetim Bilimleri, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Özkan, S. ve Harmandar-Demirel, D. (2018). Kamu personelinin serbest zaman etkinliklerine katılımına engel teşkil eden faktörler ile serbest zaman etkinliklerine katılımı kolaylaştıran faktörlerin incelenmesi. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi, Bodrum, TÜRKİYE.
• Parks, K. and Steelman, L. (2008). Organisational wellness programmes: A meta-analysis. Journal of Occupational Health Psychology, 13(1), 58-68.
• Raymore, L. A. (2002). Facilitators to leisure. Journal of Leisure Research, 34,1, 37-51.
• Rhodes, R. E. and Dean, R. N. (2009). Understanding physical ınactivity: Prediction of four sedentary leisure behaviors. Leisure Sciences, 31(2), 124-135.
• Sarol, H. (2017). Examination of the constraints and facilitators to physical activity participation of individuals Bireylerin fiziksel aktiviteye katılımını engelleyen ve kolaylaştıran faktörlerin belirlenmesi. Journal of Human Sciences, 14(4), 4354-4364.
• Sevin, H. D. ve Küçük, S. (2016). İşgörenlerin Rekreasyonel Etkinliklere Katılım Düzeyleri İle Çalışma Performansları Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma, Journal of Recreation and Tourism Research, 3(1), 24-31.
• Siyahtaş, A., Tükenmez, A. G. A., Hocaoğlu, A. G. M. ve Donuk, B. (2018). Üniversitede öğrenim gören bireylerin serbest zaman engelleri ile kolaylaştırıcıları arasındaki ilişki. 5(24), 1795-1805.
• Şimşek, A. (2012). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
• Tan, T. and Waheed, A. (2011). Herzberg’s motivation-hygiene theory and job satisfaction ın the malaysian retail sector: the mediating effect of love of money. Asian Academy of Management Journal, 16(1), 73-94.
• Tezcan M. (1994). Bos Zamanların Değerlendirilmesi Sosyolojisi. Atilla Kitapevi, Ankara.
• Torkildsen, G. (2005). Leisure and Recreation Management. Routledge.
• Türkmen, M., Kul, M., Genç, E. ve Sarıkabak, M. (2013). Konaklama işletmesi yöneticilerinin rekreasyon algı ve tutumlarının değerlendirilmesi: Batı Karadeniz Bölgesi örneği. Turkish Studies, 8(8), 2139-2152.
• Walker, G. J. (2008). The effects of ethnicity and gender on facilitating intrinsic motivation during leisure with a close friend. Journal of Leisure Research, 40(2), 290-311.
• Wattles, M. and Harris, C. (2003). The Relationship between Fitness Levels and Employee’s Perceived Productivity, Job Satisfaction, and Absenteeism. Journal of Exercise Physiology, 6(1), 24-32.