Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

DIGITAL TRANSFORMATION AND HUMAN RESOURCES MANAGEMENT: BIBLIOMETRIC ANALYSIS OF INTERNATIONAL LITERATURE

Yıl 2024, Cilt: 22 Sayı: Özel Sayı: Endüstri 4.0 ve Dijitalleşmenin Sosyal Bilimlerde Yansımaları, 1450 - 1471, 30.09.2024

Zehranur Sanioğlu Tanış

https://doi.org/10.35408/comuybd.1514730

Öz

In consequence of the accelerated pace of digitalisation across the globe and across all sectors, the transformation has become a matter of great consequence for the business community. A multitude of subjects, including business processes, business models, organisational strategies and culture, and human resources management (HRM), have been incorporated into the digital transformation process. In consequence of the digital transformation, which is affecting and will continue to affect organisations, digital human resources management has become one of the research topics attracting considerable attention in recent years. In the contemporary business environment, the ability to attract and retain highly qualified personnel is a critical concern for organisations. The digitalisation process has rendered digital human resources management an increasingly pivotal concern for globally competitive businesses. The integration of human resources (HR) processes with digital technologies is anticipated to render HRM a more efficient function, capable of making data-based, objective decisions. This study aims to analyse the international literature on digital transformation and human resource management using a bibliometric analysis method, and to provide a future perspective in this field. In this context, a performance analysis was conducted on 752 studies retrieved from the Scopus database between 2012 and 2023. The findings revealed that China is the most productive country, and the United Kingdom has the highest citation productivity in studies on human resource management and digital transformation. With regard to international collaboration rates, it was found that 30.98% of the publications were collaborative in nature. The countries that demonstrated the greatest propensity for collaboration were Australia, Malaysia and the United Kingdom. It is anticipated that the networks identified through thematic and co-occurrence analyses will offer a valuable perspective for future research.

Anahtar Kelimeler

Digital transformation digitalization human resource management bibliometric analysis performance analysis.

Kaynakça

  • Al, U., Sezen, U., ve Soydal, İ. (2012). Hacettepe Üniversitesi bilimsel yayınlarının sosyal ağ analizi yöntemiyle değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 29(1), 53-71.
  • Al, U., ve Soydal, İ. (2012). Dergi kendine atıfının etkisi: Energy Education Science and Technology örneği. Türk Kütüphaneciliği, 26(4), 699-714.
  • Alkahlout, O. (2023). Dijital insan kaynakları yönetimi çalışmalarının bibliyometrik analizi (2013-2022). Pamukkale Üniversitesi İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(3), 783-794.
  • Aria, M., Alterisio, A., Scandurra, A., Pinelli, C., ve D’Aniello, B. (2021). The scholar’s best friend: Research trends in dog cognitive and behavioral studies. Animal Cognition, 24(3), 541-553.
  • Aria, M., Misuraca, M., ve Spano, M. (2020). Mapping the evolution of social research and data science on 30 years of Social Indicators Research. Social Indicators Research, 149(3), 803-831.
  • Atenstaedt, R. (2012). Word cloud analysis of the BJGP. British Journal of General Practice, 62(596), 148-148.
  • Bayarçelik, E. B. (2020), Dijital dönüşümün insan kaynakları yönetimi üzerine etkileri. D. Akçay ve E. Efe (Ed.), Dijital Dönüşüm ve Süreçler & Digital Transformation and Processes içinde, (59-76). İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi Yayınları.
  • Berdykulova, G., Daineko, Y., Kamysbayev, M., Omarova, A., Auken, V., ve Abdinova, M. (2024). Digitalization of human resource department: the experience of Kazakhstani enterprise. Procedia Computer Science, 231, 359-364.
  • Chandrasekaran, R. (2021). The future of work: How HR drives digital transformation in the new normal. Strategic HR Review, 20(3), 84-87.
  • Cobo, M. J., Martínez, M. A., Gutiérrez-Salcedo, M., Fujita, H., ve Herrera-Viedma, E. (2015). 25 years at knowledge-based systems: A bibliometric analysis. Knowledge-Based Systems, 80, 3-13.
  • Dabić, M., Maley, J. F., Švarc, J., ve Poček, J. (2023). Future of digital work: Challenges for sustainable human resources management. Journal of Innovation ve Knowledge, 8(2), 100353.
  • DePaolo, C. A., ve Wilkinson, K. (2014). Get your head into the clouds: Using word clouds for analyzing qualitative assessment data. TechTrends. 58(3), 38-44.
  • Deng, C., Li, H., Wang, Y., ve Zhu, R. (2024). The double-edged sword in the digitalization of human resource management: Person-environment fit perspective. Journal of Business Research, 180, 114738.
  • Dessler, G. (2016). Human Resource Management, Donthu: Pearson Education India.
  • Erdağ, B. Ş. (2016). Bordrolama ve Özlük İşleri’nin Dijitalleştirilmesi. Y. Azoz (Ed.), Dijital İK içinde, (s.54-59), Kariyer.net, e-book.
  • Falagas, M. E., Pitsouni, E. I., Malietzis, G. A. ve Pappas, G. (2008). Comparison of PubMed, Scopus, web of science, and Google scholar: strengths and weaknesses. The FASEB journal, 22(2), 338-342.
  • Fedorets, A., Lottmann, F. ve Stops, M. (2019). Job matching in connected regional and occupational labour markets, Regional Studies, 53: 8, 1085–1098.
  • Fındıklı, M. A., ve Rofcanin, Y. (2016). The concept of e-HRM, its evolution and effects on organizational outcomes. C. Machado ve J.P. Davim (Ed.), Technological challenges and management: matching human and business needs içinde, (s. 35-51), Boca Raton: CRC Press.
  • Gökhan, D. S., ve Özmen, Ö. N. T. (2022). Dijitalleşen insan kaynakları yönetimi: bibliyometrik bir analiz. 9.Örgütsel Davranış Kongresi Bildirileri Kitabı.
  • Guliyeva, A., Rzayeva, U., ve Abdulova, A. (2020). Impact of information technologies on HR effectiveness: A case of Azerbaijan. International Journal of Advanced Computer Science and Applications, 11(2), 81-89.
  • Holm, A.B. (2014). Institutional context and e-recruitment practices of Danish organizations. Employee Relations, 36(4), 432-455.
  • Jones, W.J. (1998). Virtual HR: Human Resources Management in the Information Age. Hamilton Court, Menlo Park, CA: Crisp Publications.
  • Karaboğa, T., ve Karaboğa, H. A. (2022). İnsan Kaynakları Yönetiminde Dijitalleşme: Bibliyometrik Bir İnceleme. Turkish Studies-Economics, Finance, Politics, 17(2), 343-364.
  • Karaboğa, T., Karaboğa, H. A., Basar, D., ve Zehir: (2022). Digital transformation journey of HR: The effect of big data and artificial ıntelligence in HR strategies and roles. M. Pejic-Bach ve Ç. Doğru (Ed.), Advances in Logistics, Operations, and Management Science, içinde (s. 94-115). IGI Global.
  • Karakavuz, H. (2023). Bibliometric Analysis of Studies on Emissions from Air Transportation Sector: The Case of Journal of Air Transport Management. Uluslararası Akademik Birikim Dergisi, 6 (Özel Sayı), 362-393.
  • Khan, B. H. (2005). Managing e-Learning: Design, Delivery, Implementation and Evaluation. London, U.K.: Information Science Publishing.
  • Lee, W., ve Yoon, Y. J. (2022). Structural change in the job matching process in the United States, 1923–1932. European Review of Economic History, 26(1), 107-123.
  • McBurney, M. K., ve Novak, P. L. (2002). What is bibliometrics and why should you care?. In Proceedings. IEEE international professional communication conference (s. 108-114). IEEE.
  • Meijerink, J., Boons, M., Keegan, A., ve Marler, J. (2021). Algorithmic human resource management: Synthesizing developments and cross-disciplinary insights on digital HRM. International Journal of Human Resource Management, 32(12), 2545–2562.
  • Noyons, E. (1999). Bibliometric mapping as a science policy and research management tool. Journal of the American Society for Information Science, 49, 68-81.
  • Panayotopoulou, L., Vakola, M. ve Galanaki, E. (2007). E-HR adoption and the role of HRM: Evidence from greece. Personnel Review. 36(2), 277- 294.
  • Priya, R., ve Sinha, V. (2021). A review of digital technologies in HRM. Psychology and Education, 58(4), 4373-4382. Sharma, S., Malik, K., Kaur, M., ve Saini, N. (2021). Mapping research in the field of private equity: a bibliometric analysis. Management Review Quarterly, 73(1), 1-29.
  • Strohmeier: (2020). Digital human resource management: A conceptual clarification. German Journal of Human Resource Management: Zeitschrift für Personalforschung, 34 (3), 345–365.
  • Trompisch, P. (2017). The implications of Industry 4.0 on the future of work. Elektrotechnik Und Informationstechnik, 134(7), 370-373.
  • Trujillo-Gallego, M., Sarache, W., ve de Sousa Jabbour, A. B. L. (2022). Digital technologies and green human resource management: Capabilities for GSCM adoption and enhanced performance. International Journal of Production Economics, 249, 108531.
  • Van Den Berghe, H., Houben, J. A., De Bruin, R. E., Moed, H. F., Kint, A., Luwel, M. ve Spruyt, E.H.J. (1998). Bibliometric Indicators of University Research Performance in Flanders, Journal of the American Society for Information Science, 49(1): 59.
  • Vial, G. (2019). Understanding digital transformation: A review and a research agenda. The Journal of Strategic Information Systems, 28(2), 118–144.
  • Vrontis, D., Christofi, M., Pereira, V., Tarba:, Makrides, A., ve Trichina, E. (2022). Artificial intelligence, robotics, advanced technologies and human resource management: A systematic review. The International Journal of Human Resource Management, 33(6), 1237-1266.
  • Wang, X., Xu, Z., ve Škare, M. (2020). A bibliometric analysis of Economic Research-Ekonomska Istra zivanja (2007–2019). Economic research-Ekonomska istraživanja, 33(1), 865-886.
  • Weller,I. . Hymer, C.B. Nyberg, A.J. ve Ebert, J. (2019). How matching creates value: cogs and wheels for human capital resources research. 3e Academy of Management Annals,13(1), 188–214.
  • Wu, P.-J., Straub, D. W., ve Liang, T.-P. (2015). How information technology governance mechanisms and strategic alignment influence organizational performance: insights from a matched survey of business and it managers. MIS Quarterly, 39(2), 497-518.
  • Zupic, I., and Čater, T. (2015). Bibliyometrik methods in management and organization. Organizational Research Methods, 18(3), 429-472.

DİJİTAL DÖNÜŞÜM VE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ: ULUSLARARASI YAZININ BİBLİYOMETRİK ANALİZİ

Yıl 2024, Cilt: 22 Sayı: Özel Sayı: Endüstri 4.0 ve Dijitalleşmenin Sosyal Bilimlerde Yansımaları, 1450 - 1471, 30.09.2024

Zehranur Sanioğlu Tanış

https://doi.org/10.35408/comuybd.1514730

Öz

Dijitalleşmenin tüm dünyada ve her alanda hızla gelişmesiyle birlikte yaşanan dönüşüm iş dünyası için de oldukça önemli bir konu haline gelmiştir. İş süreçleri, iş modelleri, örgütsel stratejiler ve kültür, insan kaynakları yönetimi (İKY) gibi birçok konu dijital dönüşüm sürecine girmiştir. Örgütleri hızla etkileyen ve etkilemeye de devam edecek olan bu dijital dönüşümle birlikte dijital insan kaynakları yönetimi son yıllarda çok fazla dikkat çeken araştırma konularından biri haline gelmiştir. Günümüz işletmeleri için en nitelikli çalışanların örgüte çekilmesi ve elde tutulması konusu oldukça önemli bir konudur. Dijitalleşme süreciyle birlikte dijital insan kaynakları yönetimi küresel manada rekabet eden işletmeler için daha da önemli hale gelmiştir. İnsan Kaynakları (İK) süreçlerinin dijital teknolojilerle entegre edilmesiyle birlikte İKY’nin veriye dayalı, objektif kararlar alabilen ve daha verimli bir fonksiyona dönüşeceği beklenmektedir. Bu çalışmanın amacı, dijital dönüşüm ve insan kaynakları yönetimi ile ilgili uluslararası literatürün bibliyometrik analiz yöntemini kullanılarak analiz edilmesi ve bu alanda geleceğe dair bir bakış açısı sunulmasıdır. Bu kapsamda, 2012-2023 yılları arasında Scopus veri tabanında bulunan 752 çalışmaya performans analizleri uygulanmıştır. Bulgular, insan kaynakları yönetimi ve dijital dönüşüm üzerine yapılan çalışmalarda Çin’in en üretken ülke olduğunu ve İngiltere’nin en yüksek atıf verimliliğine sahip olduğunu göstermiştir. Uluslararası iş birliği oranlarına bakıldığında yayınların %30,98’i iş birliği yaptığı ve en fazla iş birliği yapan ülkelerin Avustralya, Malezya ve İngiltere olduğu bulgulanmıştır. Tematik analiz ve eş-oluşum analizi ile ortaya çıkan ağların gelecekteki çalışmalar için bir bakış açısı kazandırması beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Dijital dönüşüm dijitalleşme insan kaynakları yönetimi Bibliyometrik analiz Performans analizi.

Kaynakça

  • Al, U., Sezen, U., ve Soydal, İ. (2012). Hacettepe Üniversitesi bilimsel yayınlarının sosyal ağ analizi yöntemiyle değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 29(1), 53-71.
  • Al, U., ve Soydal, İ. (2012). Dergi kendine atıfının etkisi: Energy Education Science and Technology örneği. Türk Kütüphaneciliği, 26(4), 699-714.
  • Alkahlout, O. (2023). Dijital insan kaynakları yönetimi çalışmalarının bibliyometrik analizi (2013-2022). Pamukkale Üniversitesi İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(3), 783-794.
  • Aria, M., Alterisio, A., Scandurra, A., Pinelli, C., ve D’Aniello, B. (2021). The scholar’s best friend: Research trends in dog cognitive and behavioral studies. Animal Cognition, 24(3), 541-553.
  • Aria, M., Misuraca, M., ve Spano, M. (2020). Mapping the evolution of social research and data science on 30 years of Social Indicators Research. Social Indicators Research, 149(3), 803-831.
  • Atenstaedt, R. (2012). Word cloud analysis of the BJGP. British Journal of General Practice, 62(596), 148-148.
  • Bayarçelik, E. B. (2020), Dijital dönüşümün insan kaynakları yönetimi üzerine etkileri. D. Akçay ve E. Efe (Ed.), Dijital Dönüşüm ve Süreçler & Digital Transformation and Processes içinde, (59-76). İstanbul: İstanbul Gelişim Üniversitesi Yayınları.
  • Berdykulova, G., Daineko, Y., Kamysbayev, M., Omarova, A., Auken, V., ve Abdinova, M. (2024). Digitalization of human resource department: the experience of Kazakhstani enterprise. Procedia Computer Science, 231, 359-364.
  • Chandrasekaran, R. (2021). The future of work: How HR drives digital transformation in the new normal. Strategic HR Review, 20(3), 84-87.
  • Cobo, M. J., Martínez, M. A., Gutiérrez-Salcedo, M., Fujita, H., ve Herrera-Viedma, E. (2015). 25 years at knowledge-based systems: A bibliometric analysis. Knowledge-Based Systems, 80, 3-13.
  • Dabić, M., Maley, J. F., Švarc, J., ve Poček, J. (2023). Future of digital work: Challenges for sustainable human resources management. Journal of Innovation ve Knowledge, 8(2), 100353.
  • DePaolo, C. A., ve Wilkinson, K. (2014). Get your head into the clouds: Using word clouds for analyzing qualitative assessment data. TechTrends. 58(3), 38-44.
  • Deng, C., Li, H., Wang, Y., ve Zhu, R. (2024). The double-edged sword in the digitalization of human resource management: Person-environment fit perspective. Journal of Business Research, 180, 114738.
  • Dessler, G. (2016). Human Resource Management, Donthu: Pearson Education India.
  • Erdağ, B. Ş. (2016). Bordrolama ve Özlük İşleri’nin Dijitalleştirilmesi. Y. Azoz (Ed.), Dijital İK içinde, (s.54-59), Kariyer.net, e-book.
  • Falagas, M. E., Pitsouni, E. I., Malietzis, G. A. ve Pappas, G. (2008). Comparison of PubMed, Scopus, web of science, and Google scholar: strengths and weaknesses. The FASEB journal, 22(2), 338-342.
  • Fedorets, A., Lottmann, F. ve Stops, M. (2019). Job matching in connected regional and occupational labour markets, Regional Studies, 53: 8, 1085–1098.
  • Fındıklı, M. A., ve Rofcanin, Y. (2016). The concept of e-HRM, its evolution and effects on organizational outcomes. C. Machado ve J.P. Davim (Ed.), Technological challenges and management: matching human and business needs içinde, (s. 35-51), Boca Raton: CRC Press.
  • Gökhan, D. S., ve Özmen, Ö. N. T. (2022). Dijitalleşen insan kaynakları yönetimi: bibliyometrik bir analiz. 9.Örgütsel Davranış Kongresi Bildirileri Kitabı.
  • Guliyeva, A., Rzayeva, U., ve Abdulova, A. (2020). Impact of information technologies on HR effectiveness: A case of Azerbaijan. International Journal of Advanced Computer Science and Applications, 11(2), 81-89.
  • Holm, A.B. (2014). Institutional context and e-recruitment practices of Danish organizations. Employee Relations, 36(4), 432-455.
  • Jones, W.J. (1998). Virtual HR: Human Resources Management in the Information Age. Hamilton Court, Menlo Park, CA: Crisp Publications.
  • Karaboğa, T., ve Karaboğa, H. A. (2022). İnsan Kaynakları Yönetiminde Dijitalleşme: Bibliyometrik Bir İnceleme. Turkish Studies-Economics, Finance, Politics, 17(2), 343-364.
  • Karaboğa, T., Karaboğa, H. A., Basar, D., ve Zehir: (2022). Digital transformation journey of HR: The effect of big data and artificial ıntelligence in HR strategies and roles. M. Pejic-Bach ve Ç. Doğru (Ed.), Advances in Logistics, Operations, and Management Science, içinde (s. 94-115). IGI Global.
  • Karakavuz, H. (2023). Bibliometric Analysis of Studies on Emissions from Air Transportation Sector: The Case of Journal of Air Transport Management. Uluslararası Akademik Birikim Dergisi, 6 (Özel Sayı), 362-393.
  • Khan, B. H. (2005). Managing e-Learning: Design, Delivery, Implementation and Evaluation. London, U.K.: Information Science Publishing.
  • Lee, W., ve Yoon, Y. J. (2022). Structural change in the job matching process in the United States, 1923–1932. European Review of Economic History, 26(1), 107-123.
  • McBurney, M. K., ve Novak, P. L. (2002). What is bibliometrics and why should you care?. In Proceedings. IEEE international professional communication conference (s. 108-114). IEEE.
  • Meijerink, J., Boons, M., Keegan, A., ve Marler, J. (2021). Algorithmic human resource management: Synthesizing developments and cross-disciplinary insights on digital HRM. International Journal of Human Resource Management, 32(12), 2545–2562.
  • Noyons, E. (1999). Bibliometric mapping as a science policy and research management tool. Journal of the American Society for Information Science, 49, 68-81.
  • Panayotopoulou, L., Vakola, M. ve Galanaki, E. (2007). E-HR adoption and the role of HRM: Evidence from greece. Personnel Review. 36(2), 277- 294.
  • Priya, R., ve Sinha, V. (2021). A review of digital technologies in HRM. Psychology and Education, 58(4), 4373-4382. Sharma, S., Malik, K., Kaur, M., ve Saini, N. (2021). Mapping research in the field of private equity: a bibliometric analysis. Management Review Quarterly, 73(1), 1-29.
  • Strohmeier: (2020). Digital human resource management: A conceptual clarification. German Journal of Human Resource Management: Zeitschrift für Personalforschung, 34 (3), 345–365.
  • Trompisch, P. (2017). The implications of Industry 4.0 on the future of work. Elektrotechnik Und Informationstechnik, 134(7), 370-373.
  • Trujillo-Gallego, M., Sarache, W., ve de Sousa Jabbour, A. B. L. (2022). Digital technologies and green human resource management: Capabilities for GSCM adoption and enhanced performance. International Journal of Production Economics, 249, 108531.
  • Van Den Berghe, H., Houben, J. A., De Bruin, R. E., Moed, H. F., Kint, A., Luwel, M. ve Spruyt, E.H.J. (1998). Bibliometric Indicators of University Research Performance in Flanders, Journal of the American Society for Information Science, 49(1): 59.
  • Vial, G. (2019). Understanding digital transformation: A review and a research agenda. The Journal of Strategic Information Systems, 28(2), 118–144.
  • Vrontis, D., Christofi, M., Pereira, V., Tarba:, Makrides, A., ve Trichina, E. (2022). Artificial intelligence, robotics, advanced technologies and human resource management: A systematic review. The International Journal of Human Resource Management, 33(6), 1237-1266.
  • Wang, X., Xu, Z., ve Škare, M. (2020). A bibliometric analysis of Economic Research-Ekonomska Istra zivanja (2007–2019). Economic research-Ekonomska istraživanja, 33(1), 865-886.
  • Weller,I. . Hymer, C.B. Nyberg, A.J. ve Ebert, J. (2019). How matching creates value: cogs and wheels for human capital resources research. 3e Academy of Management Annals,13(1), 188–214.
  • Wu, P.-J., Straub, D. W., ve Liang, T.-P. (2015). How information technology governance mechanisms and strategic alignment influence organizational performance: insights from a matched survey of business and it managers. MIS Quarterly, 39(2), 497-518.
  • Zupic, I., and Čater, T. (2015). Bibliyometrik methods in management and organization. Organizational Research Methods, 18(3), 429-472.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Strateji, Yönetim ve Örgütsel Davranış (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Zehranur Sanioğlu Tanış 0000-0003-1241-7463

Erken Görünüm Tarihi 30 Eylül 2024
Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2024
Gönderilme Tarihi 11 Temmuz 2024
Kabul Tarihi 11 Eylül 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 22 Sayı: Özel Sayı: Endüstri 4.0 ve Dijitalleşmenin Sosyal Bilimlerde Yansımaları

Kaynak Göster

APA Sanioğlu Tanış, Z. (2024). DİJİTAL DÖNÜŞÜM VE İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ: ULUSLARARASI YAZININ BİBLİYOMETRİK ANALİZİ. Yönetim Bilimleri Dergisi, 22(Özel Sayı: Endüstri 4.0 ve Dijitalleşmenin Sosyal Bilimlerde Yansımaları), 1450-1471. https://doi.org/10.35408/comuybd.1514730
 Kapak Resmi İndir

Sayın Araştırmacı;

Dergimize gelen yoğun talep nedeniyle Ekim 2024 sayısı için öngörülen kontenjan dolmuştur, gönderilen makaleler ilerleyen sayılarda değerlendirilebilecektir. Bu hususa dikkat ederek yeni makale gönderimi yapmanızı rica ederiz.

Yönetim Bilimler Dergisi Özel Sayı Çağrısı
Yönetim Bilimleri Dergisi 2024 yılının Eylül ayında “Endüstri 4.0 ve Dijitalleşmenin Sosyal Bilimlerde Yansımaları” başlıklı bir özel sayı yayınlayacaktır.
Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi tarafından 5-6 Temmuz 2024 tarihlerinde çevrimiçi olarak düzenlenecek olan 4. Uluslararası Sosyal Bilimler Konferansı’nda sunum gerçekleştiren yazarların dergi için ücret yatırmasına gerek olmayıp, dekont yerine Konferans Katılım Belgesini sisteme yüklemeleri yeterli olacaktır.
Gönderilen makalelerin derginin yazım kurallarına uygun olması ve DergiPark sistemi üzerinden sisteme yüklenmesi gerekmektedir. Özel sayı ana başlığı ile ilgisiz makaleler değerlendirmeye alınmayacaktır. Özel sayı için gönderilen makalelerin "Makalemi özel sayıya göndermek istiyorum" kutucuğu işaretlenerek sisteme yüklenmesi gerekmektedir. Özel sayı için gönderilmemiş makalelerin bu sayıya eklenmesi mümkün olmayacaktır.
Özel Sayı Çalışma Takvimi
Gönderim Başlangıcı: 15 Nisan 2024
Son Gönderim Tarihi: 15 Temmuz 2024
Özel Sayı Yayınlanma Tarihi: Eylül 2024

Dergimize göndereceğiniz çalışmalar linkte yer alan taslak dikkate alınarak hazırlanmalıdır. Çalışmanızı aktaracağınız taslak dergi yazım kurallarına göre düzenlenmiştir. Bu yüzden biçimlendirmeyi ve ana başlıkları değiştirmeden çalışmanızı bu taslağa aktarmanız gerekmektedir.
İngilizce Makale Şablonu için tıklayınız...

Saygılarımızla,