Öğretmenlerin Mesleki Gelişiminde Lisansüstü Eğitim: Eğitim Programları ve Öğretim Doktora Programı

Yıl 2018, , 1 - 36, 22.04.2018

Betül Baldan Meral Güven

https://doi.org/10.14812/cuefd.400002

Cited By: 1

Öz

Bu
araştırmanın amacı Eğitim Programları ve Öğretim (EPÖ) alanındaki doktora
eğitiminin öğretmenlerin mesleki gelişimine katkısını ortaya çıkarmaktır. Bu
amaç kapsamında, temel nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın
katılımcıları Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim
Programları ve Öğretim doktora programında aktif olarak öğrenim görmekte olan
11 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri 17-30 dakika arasında süren
yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluyla toplanmış, elde edilen veriler ise
içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırmanın sonucunda öğretmenlerin EPÖ
doktora programına başlama nedenleri arasında en önemli nedenin mesleki
gelişimlerini sağlama olduğu ortaya çıkmıştır. EPÖ doktora programının
öğretmenlerin mesleki gelişimlerine katkıları ise “eğitim programlarına ve
öğretime ilişkin katkıları”, “ölçme-değerlendirme sürecine ilişkin katkıları”,
“öğrenme sürecinin yürütülmesine ilişkin katkıları” ve “bireysel katkıları”
başlıkları altında toplanmıştır. Öğretmenlerin EPÖ doktora programına yönelik
önerileri açısından ise uygulamaya daha fazla odaklanılması,
ölçme-değerlendirme becerilerinin geliştirilmesi ve araştırma süreçlerinin daha
fazla işe koşulması gibi birçok öneri ortaya çıkmıştır. Bu bulgulara dayalı
olarak, EPÖ doktora programının öğretmenlerin mesleki gelişimine hizmet etmede
oldukça önemli bir rolü olduğu sonucuna ulaşılmıştır.    

Anahtar Kelimeler

Lisansüstü eğitim, doktora programı, mesleki gelişim, eğitim programları, öğretim

Graduate Education in Teachers’ Professional Development: Curriculum and Instruction Doctoral Program

Öz

The
aim of this study is to reveal the contributions of the doctoral education in
Curriculum and Instruction (CI) field to teachers’ professional development. In
the scope of this aim, basic qualitative research design was employed. The
participants of the study included 11 teachers who actively attend Anadolu
University Institute of Educational Sciences Curriculum and Instruction
doctoral program. The data of the study were collected through semi-structured
interviews which lasted 17-30 minutes and analyzed with content analysis
method. As a result of the study, the most important reason why the teachers
chose CI doctoral program was found out to be the need of professional
development. The contributions of the CI doctoral program to the professional
development of teachers were gathered around the themes “contributions
regarding curriculum and instruction”, “contributions regarding testing and
evaluation processes”, “contributions regarding carrying out the learning
process” and “contributions as an individual”. As to the suggestions of
teachers regarding CI doctoral program, various recommendations were identified
such as focusing more on practical studies, improving testing-evaluation skills
and utilizing research processes more. Based on these findings, it is concluded
that CI doctoral program has a very crucial role in serving for teachers’
professional development.

Anahtar Kelimeler

graduate education, doctoral program, professional development, curriculum, instruction

Kaynakça

• Akiba, M. ve Liang, G. (2016). Effects of teacher professional learning activities on student achievement growth. The Journal of Educational Research, 109(1), 99-110.
• Akyüz, Y. (2003). Eğitim Tarihimizde Günümüze Kadar Öğretmen Yetiştirilmesi ve Sağlanması İlkeleri, Uygulamaları. Eğitimde Yansımalar VII: Çağdaş Eğitim Sistemlerinde Öğretmen Yetiştirme Ulusal Sempozyumu, Ankara: Tekışık Yayıncılık.
• Alkan, C. (1998). Meslek ve öğretmenlik mesleği. Öğretmenlik Mesleğine Giriş (Ed: V. Sönmez). Ankara: Anı Yayınları.
• Altun, T. ve Vural, S. (2012). Bilim ve sanat merkezinde görev yapan öğretmen ve yöneticilerin mesleki gelişim ve okul gelişimine yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 152-177.
• Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. (?). Eğitim Programları ve Öğretim Programı. 23 Ağustos 2016 tarihinde http://www.ebe.anadolu.edu.tr/index.php?pid=27 adresinden ulaşılmıştır.
• Babacan, Ş. ve Özey, R. (2017). Coğrafya öğretmenlerinin coğrafya öğretim programındaki öğrenme alanlarına göre hizmet içi eğitim ihtiyaçları. Marmara Coğrafya Dergisi, 36, 1-15.
• Babanoğlu, M. P. ve Yardımcı, A. (2017). Turkish state and private school EFL teachers’ perceptions on professional development. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46(2), 789-803.
• Bağ, C. ve Çeviker-Ay, Ş. (2017). Okulöncesi öğretmenlerinin öğretmen yeterlikleri ve hizmetiçi eğitim ihtiyaçları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 289-312.
• Bakioğlu, A. ve İnandı Y. (2001). Öğretmenin kariyer gelişiminde müdürün görevleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 28, 513-529.
• Bolam, R. Ve McMahon, A. (2004). Literature, definitions and models: towards a conceptual map. International Handbook on the Continuing Professional Development of Teachers (ed. C. Day, J. Sachs). Maidenhead: Open University Press.
• Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement: A review of state policy evidence. Educational Policy Analysis Archives, 8(1), 1-44.
• Darling-Hammond, L., Hyler, M. E., Gardner, M. ve Espinoza, D. (2017). Effective teacher professional development. Learning Policy Institute. 28 Şubat 2018 tarihinde https://learningpolicyinstitute.org/sites/default/files/productfiles/Effective_Teacher_Professional_Development_REPORT.pdf adresinden erişilmiştir.
• Drage, K. (2010). Professional development: Implications for Illinois career technical educataion teachers. Journal of Careerand Technical Education. 25 (2), 27-37.
• Duman, T. (2005). Türkiye’de Öğretmen Yetiştirmenin Tarihçesi. M. Özbay (Ed.), Eğitim Fakültelerinde Yeniden Yapılandırmanın Sonuçları ve Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Elçiçek, Z. ve Yaşar, M. (2016). Türkiye’de ve dünyada öğretmenlerin mesleki gelişimi. Elektronik Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(9), 12-19.
• Gözütok, F. D. (1994). Ankara Üniversite Eğitim Bilimleri Fakültesi Programlarının Değerlendirilmesi Projesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 27(2).
• Gündüz, Y. (2013). Öğretmenlerin kariyer geliştirmelerinde müdürlerin liderlik rolünün incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 469-491.
• Hayes, D. (1997). INSET, innovation and change: an introduction. In-Service Teacher Development: International Perspectives (Ed. D. Hayes). Hertfordshire: Prentice Hall.
• Hilton, A., Hilton, G., Dole, S. ve Goos, M. (2015). School leaders as participants in teachers’ professional development: The impact on teachers’ and school leaders’ professional growth. Australian Journal of Teacher Edcuation, 40(12), 104-125.
• İlğan, A. (2013). Öğretmenler için etkili mesleki gelişim faaliyetleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 41-56.
• Karaman, S. ve Bakırcı, F. (2010). Türkiye’de lisansüstü eğitim: Sorunlar ve çözüm önerileri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, 94-114.
• Kutaka, T. S., Smith, W. M., Albano, A. D., Pope-Edwards, C., Ren, L., Beattie, H. L., Lewis, W. J., Heaton, R. M. ve Stroup, W. W. (2017). Connecting teacher professional development and student achievement: A 4-year study of an elementary Mathematics specialist program. Journal of Teacher Education, 68(2), 140-154.
• Meydan, A. ve Uzunöz, A. (2017). Coğrafya öğretmenlerinin hizmet içi eğitim faaliyetleri ile ilgili düşünceleri. International Journal of Eurasia Social Sciences, 8(30), 2239-2259.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (1995). Milli Eğitim Bakanlığı Hizmetiçi Eğitim Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/51.html adresinden 9 Ağustos 2016 tarihinde erişilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2009). Öğretmen yeterlikleri ve okul temelli mesleki gelişim modeli: Genelge 2009/41. 28 Şubat 2018 tarihinde http://mevzuat.meb.gov.tr/html/1546_41.html adresinden erişilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2017). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. 28 Şubat 2017 tarihinde http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_YYRETMENLYK_MESLEYY_GENEL_YETERLYKLERY.pdf adresinden erişilmiştir.
• Merriam, S. B. (1998). Qualitative Research and Case Study Applications in Education. San Francisco: Josey-Bass Publishers.
• Miles, M. B., Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Odabaşı, H. F. (2008). Öğretmenlikte mesleki gelişimin kuramsal ve kavramsal yapısı. Öğretmenlikte Mesleki Gelişim (Ed. I. Kabakçı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Özer, B. (2008). Öğretmenlerin mesleki gelişimi. Öğretmenlik Meslek Bilgisi Alanındaki Gelişmeler (Ed. A. Hakan). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Parkay, F. W. ve Hardcastle, B. (1990). Becoming a Teacher: Accepting the Challenge of a Profession. Massachusetts: Ally and Bacon.
• Rotermund, S., DeRoche, J. ve Ottem, R. (2017). Teacher professional development by selected teacher and school characteristics: 2011-12. U.S. Department of Education. 28 Şubat 2018 tarihinde https://nces.ed.gov/pubs2017/2017200.pdf adresinden erişilmiştir.
• Sakız, G. (2016). Etkili öğretmenlik ve öğretmen niteliğinin geliştirilmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 9(2), 214-244.
• Saydı, T. (2013). Fransa’da öğretmen yetiştirme alanında yükseköğretim reformu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı, 327-343.
• Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen yeterlikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45.
• Sparks, D. ve Loucks-Horsley, S. (1989). Five models of staff development for teachers. Journal of Staff Development, 10(4), 40-57.
• Stallworth, J. B. (1998). Practicing what we teach. Educational Leadership, 55(5), 77-79.
• Turhan, M. ve Yaraş, Z. (2013). Lisansüstü programların öğretmen, yönetici ve denetmenlerin mesleki gelişimine katkısı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43), 200-218.