Ereğli-Ulukışla Arası Demiryolu Hattındaki Derin Kazı Şevlerinin Duraylılık İncelemesi

Yıl 2021, Cilt: 36 Sayı: 2, 535 - 546, 16.08.2021

Selahattin Yaprak Sedat Türkmen

https://doi.org/10.21605/cukurovaumfd.982932

Öz

Çalışma, Devlet Demiryolları tarafından yapımı sürdürülen Ereğli-Ulukışla demiryolu güzergâhında Çakmak - Ulukışla İstasyonları arasında yer alan 9 km’lik güzergahtaki derin kazı çalışmalarını ve bu kazılardan dolayı oluşabilecek duraylılık sorunlarının araştırılmasını amaçlamaktadır. İnceleme alanında yer alan litolojik birimler, literatürde İnsuyu ve Cihanbeyli formasyonu olarak adlandırılan Pliyosen yaşlı karasal çökellerden meydana gelmektedir, Bu litolojik birimler başta silttaşı-marn-kiltaşı ardalanmasından oluşmakta, yüzeyde ise ayrışmadan dolayı kalın kil ve silt bir örtü yer almaktadır. Proje kriterlerine göre kazı şevlerinin durağan durumda güvenlik sayısı >1,50 ve depremli durumda ise güvenlik sayısı >1,10 koşullarını sağlaması öngörülmüştür. Çalışma alanındaki en derin kazının olduğu 3 farklı bölgede 2/3 (yatay/düşey) eğimli şevlerin yapılan duraylılık analizlerinde hem durağan durumda hem de deprem durumunda proje koşullarını sağlamadığı saptanmıştır. Aynı şevlerin, şev açıları 1/1 (yatay/düşey) ve 3/2 (yatay/düşey) olarak değiştirildiğinde yapılan analizlerinde duraylılık koşulunu sağladığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ereğli, Ulukışla, Demiryolu, Derin kazı, Şev duraylılığı

Investigation of Stability of Deep Excavation Slopes in Ereğli-Ulukışla Railway Line

Öz

This study aims to investigate stability problems that may occur due to deep excavations on the 9 km route between Çakmak-Ulukışla Stations on the railway route between Ereğli-Ulukışla, which is under construction by the State Railways. The lithological units, where the study area is located, consist of Pliocene aged terrestrial sediments, which are called Insuyu and Cihanbeyli formations in the literature. These lithological units consist mainly of siltstone-marl-clay stone alternation, and on the surface there is a thick clay and silt cover due to weathering. According to the project criteria, it is envisaged that the cut slopes will meet the conditions of safety factor >1.50 in the static condition and of safety factor >1.10 in the earthquake condition. In the stability analyses conducted in 3 different regions which were the deepest excavations in the study area, in cut slopes with a slope of 2(horizontal): 3(vertical) the safety factor required was not met in both static and earthquake conditions. When the slope angles of the same cut slopes are improved to 1/1 (horizontal/vertical) and 3/2 (horizontal/vertical), the stability analysis shows that the cut slopes are stable.

Anahtar Kelimeler

Ereğli, Ulukışla, Railway, Deep Excavation, Slope stability

Kaynakça

• 1. Demirtaşlı, E., Bilgin, A. Z., Erenler, F., Işılar, S., Sanlı, D., Selim, N. ve Turhan, N. 1973. Bolkardağlarının Jeolojisi, Cumhuriyetin 50. Yılı Yerbilimleri Kongresi, Tebliğler, MTA Yayını, Ankara, 608.
• 2. TCDD, 2015. Demiryolu Güzergah Jeolojik- Jeoteknik-geoteknik Etütlerinin Yapılmasına Ait Mühendislik Hizmetleri Teknik Şartnamesi, Ankara, 25.
• 3. TCDD, 2017. Karaman-Ulukışla İstasyonları Arası Hızlı Tren Projesi, Yarma Şevleri Geoteknik Değerlendirme Raporu, Ankara, 90-94.
• 4. Ketin, İ., Akarsu, R., 1965. Ulukışla Tersiyer Havzasının Jeolojik Etüdü Hakkında Rapor, TPAO, No: 339
• 5. Ayhan, A., Sevin, M., Altun, İ.E., 1986. Karapınar-Ereğli (Konya)-Ulukışla (Niğde) Civarının Jeolojisi, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Derleme No: 8090 (yayımlanmamış).
• 6. Oktay F., 1982. Ulukışla ve Çevresinin Stratigrafisi ve Jeolojik Evrimi, Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, Ankara, 25, 15-23.
• 7. Dellaloğlu, A.A., Aksu, R., 1986. Ereğli (Konya)-Ulukışla-Çiftehan-Çamardı (Niğde) Dolayının Jeolojisi ve Petrol Olanakları, TPAO. Rapor No: 2205. Ankara.
• 8. Sonel, N., Sarı, A., 2004., Ereğli-Ulukışla (Konya-Niğde) Havzasının Hidrokarbon Potansiyelinin İncelenmesi, Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 19(4), 393-403.
• 9. Özdemir, A., 2006. Ereğli-Ulukışla Havzası Güney Formasyonunun Jeolojisi ve Petrol Hazne Kaya Özelliklerinin İncelenmesi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 94.
• 10. Kadınkız, G., Pekgöz, M., Karakaş, M., Murat, A., 2017. Tersiyer (Üst Miyosen-Pliyosen) Katrandedetepe Formasyonunda Sodyum Sülfat (Globerit-Blödit)-Halit Birlikteliği, Ereğli-Bor Havzasi, Türkiye. MTA Dergisi, Ankara, 154, 137-158.
• 11. MTA, 2002. 1/500 000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası (Adana Bölümü), MTA Genel Müdürlüğü, Ankara.
• 12. Fellenius, W., 1927. Erdstatische Berechnungen mit Reibung und Kohasion (Adhasion) und unter Annahmekreiszylindrischer Gleitflachen, Ernst & Sohn, Berlin.
• 13. Bishop, W., 1955. The Use of the Slip Circle in the Stability Analysis of Slopes, Géotechnique, 5(1), 7-17.
• 14. Spencer, E., 1967. A Method of Analysis of the Stability of Embankments Assuming Parallel Inter-Slice Forces Géotechnique, 17(1), 11-26.
• 15. Nash, D.F.T., 1987. A Comparative Review of Limit Equilibrium Methods of Stability Analysis, In Anderson, M.G.
• 16. Morgenstern, N.R., 1992. The Evaluation of Slope Stability-a 25 Year Perspective, In Stability and Performance of Slopes and Embankments, Geotechnical Special Publication 31, ASCE, New York, 1, 1-26.
• 17. Duncan, J.M., 1996. State of the Art: Limit Equilibrium and Finite Element Analysis of Slopes, ASCE J. of Geotech. Eng., 122(7), 577-591.
• 18. AFAD, 2018. Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı Deprem Dairesi Başkanlığı, Türkiye Deprem Tehlike Haritası.
• 19. ASTM (American society for testing and materials), 1994. Annual Book of ASTM Standarts-Section 4, Construction, V. 0408 Soil and Rock; Building Stones. ASTM Publication.