ÖZEL EĞİTİM BÖLÜMÜ ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖZEL GEREKSİNİMLİ BİREYLERLE ETKİLEŞİM PROJESİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2020, , 136 - 148, 20.04.2020

Macid Ayhan Melekoğlu , Özge Sultan Balıkçı

https://doi.org/10.35379/cusosbil.581968

Cited By: 2

Öz

Kaliteli
ve yetkin öğretmen yetiştirmede teorik bilginin yanı sıra uygulama yönünden
donanımlı öğretmenler yetiştirmek oldukça önemlidir. Bu kapsamda öğretmenlerin etkili
öğretim yapabilmelerinin temelleri çalışma yaşamına başlamadan önce
atılmaktadır. Öğretmen yetiştirme sistemlerinin en önemli sorunlardan biri
öğretmen adaylarının teorik olarak daha yoğun yetiştirilip alınan bu teorik
altyapının pratiğe yeteri kadar yansımamasıdır. Özel eğitim öğretmeni olacak
öğretmen adaylarının ileride çalışma yapacakları eğitim uygulama ortamlarında
yer almaları öğretmenlik mesleğindeki başarılarını artırmaktadır. Uygulama
ortamlarında daha fazla yer alan özel eğitim öğretmen adaylarının deneyimleri
meslek yaşamlarına olumlu bir şekilde yansımaktadır. Bu araştırmanın temel
amacı, Türkiye’de özel eğitim bölümü lisans programının ilk yılında uygulanan “Özel
Gereksinimli Bireylerle Etkileşim Projesi”nin tanıtılması ve projeye katılan
öğretmen adaylarının görüşleri doğrultusunda projenin etkililiğinin
değerlendirilmesidir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden içerik
analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda etkileşim projesinin öğretmen
adayları tarafından olumlu olarak değerlendirildiği ortaya konulmuştur.
Uygulamaya yönelik projelerin özel eğitim öğretmen adaylarına gerçek ortamlarda
uygulamayı gözlemleme ve pratik yapma fırsatı sunma konusunda yararlı olduğu
görülmüştür. Öğretmen adayları bu etkileşim projesi sonunda mesleki tercihleri
konusunda kararlı olduklarını belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

özel eğitim, öğretmen yetiştirme, etkileşim projesi, içerik analizi

Kaynakça

• Berg, B. L. (2001). Qualitative research methods for the social sciences. Massachusetts, MA: Pearson.
• Black, L., Neel, J., & Benson, G. (2008). National Commission on Teaching and America’s Future (NCTAF)/Georgia State University (GSU) Induction Project: Final Report. 01 Temmuz 2010 tarihinde https://files.eric.ed.gov/fulltext/ ED504316.pdf adresinden alınmıştır.
• Brownell, M. T., Ross, D. D., Colón, E. P., & McCallum, C. L. (2005). Critical features of special education teacher preparation: A comparison with general teacher education. The Journal of Special Education, 38(4), 242-252.
• Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro-öğretimin Türkiye’deki üç üniversitede durumu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 62-68.
• Dedeoğlu, S., Durali, S., & Tanrıverdi, A. (2004). Özel eğitim bölümü zihin engelliler öğretmenliği anabilim dalı 3., 4. sınıf öğrencileri ve mezunlarının kendi bölüm programları, öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri ile ilgili düşünce ve önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(1), 47-55.
• Deng, Z., & Gopinathan, S. (2003). Continuity and change in conceptual orientations for teacher preparation in singapore: challenging teacher preparation as training. Asia-Pacific Journal of Teacher Education, 31(1), 51-65.
• Demir, O. Ö. (2009). Nitel araştırma yöntemleri. K. Böke (Ed.), Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri içinde (s. 285- 318). İstanbul: Alfa Yayınları.
• Demirci, S. ve Köseli, M. (2009). İkincil veri ve içerik analizi. K. Böke (Ed.), Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri içinde (s. 319-364). İstanbul: Alfa Yayınları.
• Ergenekon, Y., Ozen, A., & Batu, E. S. (2008). An evaluation of the views of mental retardation practicum students on teaching practicum. Educational Sciences: Theory and Practice, 8(3), 881-891.
• Ergul, C., Baydik, B., & Demir, S. (2013). Opinions of in-service and pre-service special education teachers on the competencies of the undergraduate special education programs. Educational Sciences: Theory and Practice, 13(1), 518-522.
• Leyser, Y., Zeiger, T., & Romi, S. (2011). Changes in self-efficacy of prospective special and general education teachers: Implication for inclusive education. International Journal of Disability, Development and Education, 58(3), 241-255.
• MEB. (2007). Milli Eğitim istatistikleri örgün eğitim 2006-2007. 23.02.2012 tarihinde http://sgb.meb.gov.tr/istatistik/meb_istatistikleri_orgun_egitim_2006_2007.pdf adresinden alınmıştır.
• MEB. (2013). Zihinsel engellilerin eğitimi kursu ilanı. 10.10.2013 tarihinde http://ookgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2013_10/09035620_zihinselengellilerineitimikursu.pdf adresinden alınmıştır.
• MEB. (2018a). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. 07/07/2018 tarih ve 30471 sayılı Resmî Gazete.
• MEB. (2018b). Milli Eğitim istatistikleri örgün eğitim 2017/’18. 08.11.2018 tarihinde https://sgb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_09/06123056_meb_istatistikleri_orgun_egitim_2017_2018.pdf adresinden alınmıştır.
• ÖSYM. (2018a). 2018-Yükseköğretim Programları ve Kontenjanları Kılavuzu – Tablo 4. 11.02.2019 tarihinde http://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2018/YKS/ TABLO4_06082018.xls adresinden alınmıştır.
• ÖSYM. (2018b). YKS Yükseköğretim Programlarına Ek Yerleştirme Kılavuzu – Tablo 4. 11.02.2019 tarihinde http://dokuman.osym.gov.tr/pdfdokuman/2018/ YKS/EK/Tablo-4_13092018.xls adresinden alınmıştır.
• Sinclair, C., Dowson, M., & McInerney, D. M. (2006). Motivations to teach: Psychometric perspectives across the first semester of teacher education. Teachers College Record, 108(6), 1132.
• YÖK. (2016). Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Eğitim-Öğretim Dairesi Başkanlığı’nın “Program isim değişikliği” konulu 08/01/2016 tarih ve 75850160-104.01.02.01/843 sayılı yazısı.