HEGEL’DE SİVİL TOPLUM VE DEVLET ÜZERİNE TEORİK BİR İNCELEME

Yıl 2020, , 33 - 53, 30.12.2020

Baki Erken

https://doi.org/10.35379/cusosbil.663458

Öz

Siyaset ve toplumu modern kavramlar olarak ele alan ve onları ayıran ilk düşünürlerden birisi Hegel’dir. Hegel’in sivil toplum ve devlet anlayışı klasik felsefeye ve idealizme dayanır. Onun İdea sistemi içerisinde yer alan siyaset bir etik yaşam amacıdır. Sivil toplum ve devlet de nesnel ruhun bir kategorisi olan etik yaşamın uğraklarıdır ve diyalektik olarak gerçekleşirler. Özgün bir düşünce olarak, Hegel sivil toplum ve devleti karşıt konumlandırmış ve etik yaşamın gerçekleşmesi için sivil toplumdan devlete geçişi öngörmüştür. Gereksinimlerin karşılandığı zorunlu bir tikellikler alanı olan sivil toplum yoksulluğu ve yozlaşmayı üretir. Etik yaşamın gerçekleştiği uğrak olan devlet ise evrenselliğin en üst formudur. Somut olarak Hegel, güçler ayrılığını esas alan anayasal monarşik devleti incelemiştir.

Anahtar Kelimeler

Hegel, Sivil Toplum, Devlet, Siyasal Düşünce

Kaynakça

• Anderson, P. (2007). Gramsci Hegemonya Doğu Batı Sorunu ve Strateji (Çev. T. Günersel). İstanbul: Salyangoz Yayınları.
• Bobbio, N. ve Texier, J. (1982). Gramsci ve Sivil Toplum (Çev. A. İpek ve K. Somer). Ankara: Savaş Yayınları.
• Carnoy, M. (2013). Devlet ve Siyaset Teorisi (Çev. S. Coşar vd.). Ankara: Dipnot Yayınları.
• Çaha, Ö. (2012). Aşkın Devletten Sivil Topluma. Ankara: Orion Kitabevi.
• Hobbes, T. (2014). Leviathan (Çev. S. Lim). Ankara: Yapı Kredi Yayınları.
• Hegel, G. W. F. (2006). Elements of the Philosophy of Right (Trans. H. B. Nisbet). Cambridge: Cambridge University Press.
• Hegel, G. W. F. (1991). Hukuk Felsefesinin Prensipleri (Çev. C. Karakaya). İstanbul: Sosyal Yayınları.
• Hegel, G. W. F. (2011). Tarihte Akıl (Çev. Ö. Sözer). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Hegel, G. W. F. (2011). Tinin Görüngübilimi (Çev. A. Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınevi.
• Hyppolite, J. (2010). Marx ve Hegel Üzerine Çalışmalar (Çev. D. B. Kılınç). Ankara: Doğu Batı Yayınları. Ilting, K. H. (1984). “Hegel’in Devlet Kavramı ve Marx’ın Erken Dönemdeki Eleştirisi”. Alman İdealizmi 2
• Hegel (Çev. I. Bayar Bravo). Ed. G. Ateşoğlu (2013). Ankara: Doğu Batı Yayınları, 56-81.
• Keane, J. (2004). Sivil Toplum ve Devlet (Çev. L. Köker vd.). Ankara: Yedikıta Yayınları.
• Locke, J. (2012), Yönetim Üzerine İkinci İnceleme (Çev. F. Bakırcı). Ankara: Ebabil Yayınları.
• Machiavelli, N. (2014). Hükümdar (Çev. N. Adabağ). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Marx, K. (2009). Hegel’in Hukuk Felsefesinin Eleştirisi (Çev. K. Somer). Ankara: Sol Yayınları.
• Marx, K. (2011). Ekonomi Politiğin Eleştirisine Katkı (Çev. S. Belli). Ankara: Sol Yayınları.
• Marx, K. ve Engels, F. (2013). Alman İdeolojisi (Çev. S. Belli). Ankara: Sol Yayınları.
• Parekh, B. (1982). Marx’s Theory of Ideology. Baltimore: John Hopkins University Press.
• Poggi, G. (2011). Devlet Doğası Gelişimi ve Geleceği (Çev. A. Babacan). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Popper, K. (1994). Açık Toplum ve Düşmanları (Çev. M. Tunçay ve H. Rızatepe). İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Rousseau, J. J. (2013). Toplum Sözleşmesi (Çev. V. Günyol). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Savran, G. A. (2013). Sivil Toplum ve Ötesi: Rousseau Hegel Marx. Ankara: Dipnot Yayınları.
• Singer, P. (2003). Hegel (Çev. B. Ö. Düzgören). İstanbul: Altın Kitaplar.
• Stace, W. T. (1976). Hegel Üstüne (Çev. M. Belge). İstanbul: Birikim Yayınları.
• Wood, A. W. (1999). “Hegel ve Marksizm”. Alman İdealizmi 2 Hegel (Çev. B. Erdağı ve M. E. Dinçer). Ed. G. Ateşoğlu (2013). Ankara: Doğu Batı Yayınları, 145-193.
• Yetiş, M. (2008). “Marx ve Sivil Toplum”. Praksis, 10, 35-72.