KURUMSAL SOSYAL SORUMLULUK İLETİŞİMİ VE TÜRKİYE’DEKİ YERİ ÜZERİNE KAVRAMSAL BİR ÇALIŞMA

Yıl 2020, , 29 - 48, 26.10.2020

Murat Gülmez Hilal İnan

https://doi.org/10.35379/cusosbil.770864

Cited By: 2

Öz

İş dünyasında kurumsal sosyal sorumluluk kavramının önemi günden güne artmaktadır. Bu gelişmeye paralel olarak firmalar sosyal sorumluluklarının daha fazla farkına varır iken, tüketiciler de daha eğitimli ve bilgili hâle gelmektedir. Bu süreçte, şirketlerin kurumsal sosyal sorumluluk çalışmaları konusunda paydaşları ile iletişim kurmaları büyük önem arz etmektedir. Nitel bir çalışma olarak tasarlanan bu çalışmada, kurumsal sosyal sorumluluk kavramı, gelişim süreci ve iletişimi ile ilgili önceki çalışmaların yanı sıra Kurumsal Sosyal Sorumluluk uygulamalarının rekabete etkisi konuları ilgili literatür kapsamında incelenmiştir. KSS ve KSS iletişimi konularında yapılacak çalışmalar için yol gösterici nitelikte olacağı düşünülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Sorumluluk, Kurumsal Sosyal Sorumluluk, Kurumsal Sosyal Sorumluluk İletişimi

Kaynakça

• Abbott, W., & Monsen, R. (1979). On the Measurement of Corporate Social Responsibility: Self-Reported Disclosures as a Method of Measuring Corporate Social Involvement. The Academy of Management Journal Cilt 22, Sayı 3 501-515. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/255740.
• Alakavuklar, O. N., Kılıçaslan, S., & Öztürk, E. B. (2009). Türkiye'de hayırseverlikten kurumsal sosyal sorumluluğa geçis: bir kurumsal değişim öyküsü. Journal of Management Research/Yonetim Arastırmalari Dergisi, 9 (2).
• Alexander, G. J. Ve Buchholz, R. A. (1978). Corporate Social Responsibility and Stock Market Performance: The Academy of Management Journal, cilt . 21, sayı . 3 (Eylül), 479-486.
• Astarlioğlu, M. (2017). Kurumsal sosyal sorumluluk iletişim stratejilerinin tüketici satın alma davranışları üzerine etkisi: Türkiye ve Hollanda arasında bir karşılaştırma. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, cilt 18 , 221-236.
• Aupperle, K. E. Carroll, A. B. Ve Hatfield, J., D. (1985). An Empirical Examination Of The Relationship Between Corporate Social Responsibility And Profilibity, Academy of Management Journal, Cilt. 28. Sayı. 2, 446- 463.
• Ay, Ü., (2003). İşletmelerde Etik ve Sosyal Sorumluluk, Nobel Kitabevi, Adana Aydın, B, Erdoğan, B. (2016). Restoranların Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS) Faaliyetlerinin Müşteri Bağlılığına Etkisi. Turizm Akademik Dergisi, cilt 3, sayı 1, 11-27.
• Becan, C. (2011). Kurumsal sosyal sorumluluk kavramının paydaş teorisi ve iletişim yaklaşımı açısından değerlendirilmesi: bankaların basın bültenlerine yönelik bir içerik analizi. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, Cilt 7 sayı 1, 16-35.
• Beckmann, S. C., Morsing, M. and Reisch, L. (2006), “Strategic CSR communication: an emerging field”, in Morsing, M. and Beckmann, S.C. (Eds), Strategic CSR Communication, DJOF Publications, Copenhagen, pp. 11-36.
• Bowd, R., Bowd, L., Harris, P., (2006). Communicating Corporate Social Responsibility: An Exploratory Case Study of A Major UK Retail Centre”, Journal of Public Affairs, cilt 6, sayı 2 147–155.
• Bowman, E. H., Haire,M. (1975). A Strategic Posture toward Corporate Social Responsibility, California Management Review, Cilt, 18 Sayı 2 ,49-58.
• Carroll, A. B., (1979). A Three-Dimensional Conceptual Model of Corporate Social Performance,' Academy of Management Review, cilt 4 sayı 4, 4 497-505.
• Chaudhri, V., Wang, J. (2007). Communicationd Corporate Social Responsibility on the Internet, A case study of the top 100 Information Technology Companies in India, Management Communication Quarlterly, 21, 232.
• Chung, K. H., Yu, J. E., Choi, M. G., & Shin, J. I. (2015). The effects of CSR on customer satisfaction and loyalty in China: the moderating role of corporate image. Journal of Economics, Business and Management, cilt 3 Sayı 5, 542-547.
• Cochran, P.L. ve Wood R. A. (1984)., Corporate Social Responsibility and Financial Performance, The Academy of Management Journal, Cilt. 27, Sayı 1, (Mar), 42- 56.
• Crawford (1995). Building the Workingman’s Paradise: The design of American Company Towns, London: Verso, 70-77.
• Davis,K., (1983). An expanded view of the social responsibility of Business, in Beachamp, T.L. ve Bowie, N.E (eds), Ethical Theory and Business , 2nd Ed., Prentice Hall,Englewood Cliffs, NJ.
• Eilbert H., Parket,R.I. (1973). The practice of business: The current status of corporate social responsibility Business Horizons, Cilt 16, sayı 4, 5-14. El-Bassiouny, N., Darrag, M., & Zahran, N. (2018). Corporate social responsibility (CSR) communication patterns in an emerging market: An exploratory study. Journal of Organizational Change Management, cilt 31, sayı 4, 795-809.
• Falck, Oliver & Heblich, Stephan, (2007). "Corporate social responsibility: Doing well by doing good," Business Horizons, Elsevier, vol. 50 (3), 247-254.
• Flanagan, D. J.,. O’Shaughnessy K. C. (2005). The Effect of Layoffs on Firm Reputation, Journal of Management, 31 (3), 445-463.
• Freeman, R. E. & B. Parmar, (2010). Stakeholder Theory, içinde W. Visser, D. Matten, M. Pohl &M. N. Tolhurst (Der.), The A-Z of Corporate Social Responsibility (372-376), Wiley, Chichester.
• Friedmam, T. (2007). The World Is Flat : A Brief History of the Twenty-First Century, Farrar, Straus and Giroux; 1st edition.
• Gugler, P. and Shi, J. Y. J. (2008) Corporate Social Responsibility for Developing Country Multinational Corporations: Lost War in Pertaining Global Competitiveness? Journal of Business Ethics, 87, pp. 3-24.
• Güleryüz, İ. & Sürgevil Dalkılıç, O. (2019). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projelerinin Kurumsal İtibar Üzerine Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştirma”, International Social Sciences Studies Journal, 5(33): 2089-2098.
• Gülmez, M. (2012). Türk, Amerikan, İngiliz Ve Fransız Şirketlerinin Web Siteleri Aracılığı İle Gerçekleştirdikleri Kurumsal Sosyal Sorumluluk İletişimi Üzerine Bir Araştırma. (Doktora Tezi), Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
• Gümüş, M., Öksüz, B., (2009). İtibar Sürecinde Kilit Rol: Kurumsal Sosyal Sorumluluk İletişimi, Journal of Yaşar University, 4 (14), 2129-2150.
• Güngör, F. S. (2018). Kurumsal sosyal sorumluluk ve üniversiteler: On Türk üniversitesinin web sayfalarının incelenmesi. Turkish Studies, Cilt 13, Sayı 23, 147-167.
• Güven, S. (2016). Kurumsal İletişim Bağlamında Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Etik İlişkisi. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (26), 133-154.
• Hilson, G., (2012). Corporate Social Responsibility in the extractive industries Experiences from developing countries. Resour. Policy 37, 131–137. https://doi.org/10.1016/j. resourpol.2012.01.002.
• Holmes, S.L, (1976). Executive perceptions of corporate social responsibility Business Horizons, 19 (3), 34-40.
• Hooghiemstra, R. (2000). ‘‘Corporate communication and impression management – new perspectives why companies engage in corporate social reporting’’, Journal of Business Ethics, cilt 27, 55-68.
• Hoştut, S.(2018). Kurumsal sosyal sorumluluk iletişimi ve halkla ilişkiler. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, cilt 6, Sayı 1, 101-128.
• Høvring, C. M. (2017). Corporate social responsibility as shared value creation: toward a communicative approach. Corporate Communications: An International Journal, Cilt 22 Sayı 2, 239-256.
• Isenmann, R., (2006). CSR online: Internet Base Communication, Management Models for Corporate Social Responsibility, Berlin Springer, s. 246-253.
• Kelgökmen, D., (2010). İşletmelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik bir Literatür Taraması, Ege Akademik Bakış, cilt 10. sayı 1, 303-318.
• Koparan, E. (2014). Ulusal kültürün kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetleri üzerindeki etkisi: kültürler arası karşılaştırma (Doktora tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Lantos, G.P., (2001). The Boundaries of Strategic Corporate Responsibility, The Journal of Consumer Marketing, Cilt 18, sayı 7, 595-632.
• Liao, P. C., Xia, N. N., Wu, C. L., Zhang, X. L., & Yeh, J. L. (2017). Communicating the corporate social responsibility (CSR) of international contractors: Content analysis of CSR reporting. Journal of Cleaner Production, 156, 327-336.
• Matten, D., Moon,J., (2008). Implicit and Explicit CSR: A Conceptual Framework For A Comparative Understanding of Corporate Social Responsibility, Academy of Management review, Vol,8, No.2, 404-424.
• Mc Gee, J. (1998).Commentary on ‘corporate strategies and environmental regulations: an organizing framework’ by A. M. Rugman and A. Verbeke, Strategic management Journal, Cilt 19, sayı 4, 377-387.
• McGuire, J., Sundgren, A., & Schneeweis, T. (1988). Corporate Social Responsibility and Firm Financial Performance. The Academy of Management Journal, Cilt 31 Sayı 4, 854-872. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/256342.
• Mc Williams, A. ve Siegel D., (2000). Corporate Social Responsibility and Financial Performance: Correlatiion or Misspecification?, Strategic Management Journal, Cilt. 21, Sayı. 5(Mayıs), 603-609.
• Michelon, G., Pilonato, S., ve Ricceri, F. (2015). CSR Reporting Practices and the Quality of Disclosure: An Empirical Analysis. Critical Perspectives on Accounting, 33, 59- 78.
• Morsing, M., & Spence, L. J. (2019). Corporate social responsibility (CSR) communication and small and medium sized enterprises: The governmentality dilemma of explicit and implicit CSR communication. human relations, 0018726718804306.
• Morsing, M, Schultz, M, & Nielsen U.K. (2008). The ‘Catch 22’ of communicating CSR: Findings from a Danish study, Journal of Marketing Communications, 14:2, 97-111, DOI: 10.1080/13527260701856608
• Morsing M, Schultz M. (2006). Corporate Social Responsibility Communication: Stakeholder Information, Response and Involvement Strategies. Business Ethics: Eur. Rev. 15(4): 323–338.
• Nielsen, A. E. ve Thomsen, C. (2007). Reporting CSR – What and how to say it?. Corporate Communications: An International Journal, 12 (1), 25-40.
• Nielsen, E. A., & Thomsen, C. (2018). Reviewing corporate social responsibility communication: a legitimacy perspective. Corporate Communications: An International Journal, cilt 23, sayı 4, 492-511.
• O’Connor, A., Parcha, J. M., & Tulibaski, K. L. (2017). The institutionalization of corporate social responsibility communication: An intra-industry comparison of MNCs’ and SMEs’ CSR reports. Management Communication Quarterly, 31(4), 503-532.
• Özdemir,H. (2009). Kurumsal Sosyal Sorumluluğun Marka İmajına Etkisi, İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl, 8,Sayı 15. Bahar 2009, 57-72.
• Öztürk, C , Marşap, B. (2018). Telekomünikasyon Sektöründe Kurumsal Sosyal Sorumluluk Raporlaması: ABD, İngiltere ve Türkiye Vakası. Muhasebe ve Finansman Dergisi, cilt 78, 217-234. DOI: 10.25095/mufad.412697
• Özüpek, N. (2013). Kurumsal İmaj ve Sosyal Sorumluluk (2.b.). Konya: Eğitim Kitabevi.
• Peltekoğlu, F.B. (2001). Halkla İlişkiler Nedir?, Beta Yayınları, İstanbul.
• Peltekoğlu, F , Tozlu, E . (2018). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kampanyalarının Dijital Paydaşları; Sosyal Medya Fenomenleri. Erciyes İletişim Dergisi, cilt 5, sayı 4., 285-299. DOI: 10.17680/erciyesiletisim.421085
• Podnar, K., (2008). Communicating Corporate Social Responsibility, Journal of Marketing Communications, Vol. 14, No. 2, April 2008, 75–81.
• Polonsky, M.J., Jemons, C., (2006). Understanding Issue Complexity When Building a Socially Responsible Brand, European Business Review, Vol,18, no.5, 340-349.
• Rajendra, B.,, Jose, P. D. Mehra, M.,. (2003), Corporate Social Responsibility in the Information and Communication Technologies Sector: Discussion, IIMB Management Review, cilt 15 sayı 4, 61-77.
• Song, H. J., & Kang, K. H. (2019). Implementing corporate social responsibility strategies in the hospitality and tourism firms: A culture-based approach. Tourism Economics, Cilt 25 Sayı 4, 520-538.
• Strand, R., Freeman, R.E. & Hockerts, K. Corporate Social Responsibility and Sustainability in Scandinavia: An Overview. J Bus Ethics 127, 1–15 (2015). https://doi.org/10.1007/s10551-014-2224-
• Tang, L., Li, H., (2009). Corporate Social Responsibility Commnication of Chinese and Global Corporations in China, public relations review 35 (2009), 199-212.
• Thanetsunthorn, N. (2015). The impact of national culture on corporate social responsibility: evidence from cross-regional comparison. Asian Journal of Business Ethics, Cilt 4 Sayı 1 35-56.
• Thöny, A., (2009). Enhancing Corporate Reputation and Financial Performance Through Corporate Social Responsibility and Branding, 13th Conference on Corporate Reputation, Identity, and Competitiveness, Amsterdam, 28- 31 Mayıs, 2009.
• Türkel, S. (2013). Kurumsal sosyal sorumluluk iletişiminde kullanılan mecraların tüketici tutumuna etkisi: perakendecilik sektöründe bir araştırma(Doktora tezi), Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Wan, S., (2006) Defining Corporate Social Responsibility, Journal of Public Affairs, Cilt 6, 176-184.
• Welford, R. (2004). Corporate social responsibility in Europe and Asia: Critical elements and best practice. Journal of Corporate Citizenship, Cilt 13: 31-47.
• Wirth, H., Kulczycka, J., Hausner, J., Koński, M., 82016). Corporate Social Responsibility: communication about social and environmental disclosure by large and small copper mining companies. Resour. Policy sayı 49, 53–60. https://doi.org/10.1016/j.resourpol. 2016.04.007.