Çizgi Filmlerdeki Saldırgan içerikli Görüntülerin Çocukların Serbest Oyunları Sırasındaki Saldırganlık Düzeylerine Etkisi

Yıl 2011, Cilt: 20 Sayı: 2, 279 - 298, 01.06.2011

Öğr. Gör. Dr. Mustafa Yaşar İpek Paksoy

Öz

: This study was designed to investigate the effects of cartoons on 5 year old childrens’ aggresiveness level during their free play This study was conducted in a kindergarten in Adana during two semesters in 2006 2007 A classroom of 5 year old children were chosen Three girls and 3 boys were chosen for the focus group Children were shown one cartoon with aggresive images and one educational cartoon and then they were observed during their free play During observation children were followed as they initiate develop and terminate their plays to reveal how and for what puroses they used elements of the cartoons Data were analyzed by using content analysis method Data analysis shows that children used elements of the cartoon with aggresive images during the initiation stage of their play but they did not carried these elements to development and termination stage Children showed aggresive behaviors while they were in role but as the role playing ended their aggresive behaviors also diminished On the other hand after watching the educational cartoon children did not used elements of the cartoon during any of the stages of their play However after the educational cartoon children were observed to choose to play with more calm nature Key Words: early childhood; aggresiveness; cartoons; play

Anahtar Kelimeler

-

Çizgi Filmlerdeki Saldırgan içerikli Görüntülerin Çocukların Serbest Oyunları Sırasındaki Saldırganlık Düzeylerine Etkisi

Öz

Bu çalışmada okul öncesi beş yaş grubu çocukların izledikleri çizgi filmlerdeki saldırgan içerikli görüntülerin çocukların serbest oyunları sırasındaki saldırganlık düzeylerine etkisi araştırılmıştır Araştırma 2006 2007 eğitim öğretim yılında Adana ilinin Seyhan ilçesine bağlı bir okulun beş yaş eğitim verilen bir sınıfında yapılmıştır Araştırmada katılımcılar olasılığa dayalı olmayan örnekleme yöntemlerinden biri olan “Amaçlı örnekleme yöntemiyle” belirlenmiştir Sınıftaki bütün çocuklar 12 aynı anda çalışmaya alınmış 3 kız 3 erkek öğrenci seçilerek araştırmanın odak grubunu oluşturmuştur Çalışmada çocuklara biri saldırgan içerikli biri eğitici içerikli olmak üzere iki adet çizgi film izletilerek çocuklar oyun alanına alınmış ve serbest oyunları gözlenmiştir Bu aşamada çocukların oyunları takip edilerek oyuna başlangıç uygulama ve bitiş evreleri incelenmiş çizgi film öğelerinin oyunda kullanılmasının ne amaçla ve nasıl olduğu araştırılmıştır Veriler içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir Verilerin analizi sonucunda saldırgan içerikli çizgi film öğelerini çocukların oyunlarının başlangıç aşamasında daha çok kullandıkları uygulama ve bitiş evrelerine pek taşımadıkları saptanmıştır Gözlenen olumsuz davranışların rolleri canlandırırken ortaya çıktığı rol bitiminde olumsuz davranışların da ortadan kalktığı görülmüştür Saldırgan içerikli çizgi film izlendikten sonra sergilenen olumsuz davranışların süreklilik göstermedikleri gözlenmiştir Eğitici içerikli çizgi filmin izletiminden sonra çocukların çizgi filme ait unsurları oyunlarının herhangi bir evresine yansıtmadıkları karakterleri kullanmadıkları ama daha sakin nitelikteki oyunlara yöneldikleri saptanmıştır Anahtar Kelimeler: Okulöncesi; saldırganlık; çizgi film; oyun

Anahtar Kelimeler

Okulöncesi, saldırganlık, çizgi film, oyun

Kaynakça

• Ayrancı, Ü., Köşgeroğlu, N., ve Günay, Y. (2004)Televizyonda çocukların en çok seyrettikleri saatlerde gösterilen filmlerdeki şiddet düzeyi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 5:133-140
• Aktaş-Arnas, Y.,(2005). 3-18 Yaş Grubu Çock ve Gençlerin İnteraktif İletişim Araçlarını Kullanma Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. The Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, October-2005. ISSN: 1303-6521.
• Browne, K. D. ve Hamilton-Giachritsis, C. (2005). The influence of violent media on children and adolescents: A public-health approach. The Lancet, 365, 702-710.
• Cesur, S. ve Paker, O. (2007), Televizyon ve çocuk: çocukların tv programlarına ilişkin tercihleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19):106-125
• Doğanay, Ş. (1997) 10-16 Yaş Arasındaki Çocukların Cinsiyeti İle Anne-Baba Öğrenim Düzeyinin Televizyon Programı Seçme ve İzleme Süresine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana
• Erol, D. (2005), “Televizyon ve Çocuk” , www.sokakcocuklari.net, 27.03.2006
• Friedrich, L.K. ve Stein, A.H. (1973). Agressive and Prosocial Television Programs and The Natural Behavior of Preschool Children. Society for Research in Child Development Monograph, 38(4).
• Johnson, J. E.; Christie, J. F.; Yawkey, T. D. (1999) Play and Early Childhood Development. Second Edition. Addison Wesley Longman: New York.
• Kaskun, A. ve Öztunç, SS: (2005), Çocuk, Televizyon ve Şiddet. İletişim Araştırmaları Dergisi, Ankara Üniversitesi, İletişim Fakültesi, Ankara
• Mihandoust, N. (1989). Televizyonda Yer Alan Şiddet Programlarının Çocuk ve Gençlere Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Milavsky, J.R., Stipp, H.N., Kessler, R.C. ve Rubens, W.S. (1982). Television and Agression: A Panel Study, New York, Acedemic Press.
• Molitor, F. ve Hirch, K.W. (1994). Children’s Toleration of Real Life Agression After Exposure To Media Violence, A Replication of The Drabman and Thomas Studies, Child Study Journal, 24(3), 191-207.
• Nicolopoulou, A. (1993). Play, cognitive development, and the social world: Piaget, Vygotsky, and beyond. Human Development, 36(1), 1-23.
• Özcan, V. (2005). Medyatik Kirlenme, Medyatik Şiddet, Televizyon ve Mağdurları Üzerine Bir Deneme, Milli Gazete, www.milligazete.com.tr , 26.03.2006
• Singer, J.L. ve Singer, D.E. (1981). Television, Imagination and Aggression: A Study of Pre-Schoolers, Hillsdale, NJ: Erlbaum.
• Tangney, J.P. (1998). Aspects of The Family and Children’s Television Viewing Content Preferences, Child Development, 69(4), 1070-1079
• Tokdemir, M., Deveci, S. E., Açık, Y., Yağmur, M., Gülbayrak, C. ve Türkoğlu, A.R. (2009)İlköğretim Öğrencilerinin Fiziksel Şiddete Başvurma ve Fiziksel Şiddete Yaklaşımlarında Telelvizyon Programlarının Etkisi. Türkiye Klinikleri Adli Tıp Dergisi, Cilt: 6 Sayı: 2
• Yörükoğlu, A. (1989). Çocuk Ruh Sağlığı, Özgür Yayınları: İstanbul
• Yörükoğlu, A. (1989). Değişen Toplumda Aile ve Çocuk, Özgür Yayın Dağıtım, 3. Basım, İstanbul