This study analyzes the emergence dynamics, techno-mechanical infrastructure, and the cultural and aesthetic effects of in-game photography on practices of visual representation within the context of transformation of digital media. Based on the evolution of screenshot culture, it examines the artistic, documentary, and experiential dimensions of in-game photography. Traditional photography’s aesthetic and technical principles have been transferred into digital environments through photo modes in video games, forming a new type of visual narrative. The study aims to demonstrate how screenshot-taking has evolved through digitalization and how in-game photography contributes to contemporary understandings of photographic representation in digital ecosystems. A qualitative research method was employed, combining conceptual analysis and theoretical interpretation techniques. Relevant literature from media studies, photographic theory, and game studies is reviewed. The study traces the historical development of screenshots and their transformation into in-game photography, framed through Flusser’s concept of the “apparatus,” Bolter and Grusin’s theory of “remediation,” and Casetti’s notion of “relocation.” It also identifies and examines key types of in-game photography. In conclusion, this study demonstrates that, within the context of photographic representation, in-game photography transforms the screenshot from a passive recording tool into an artistic and cultural practice of production. It further emphasizes that the growing influence of in-game photography on digital art and visual culture will increasingly secure its place in both academic and artistic platforms.
Video games Screenshot In-game photography Photo modes Visual representation
Bu çalışma kapsamında, dijital medyanın dönüşüm süreci bağlamında oyun içi fotoğrafın ortaya çıkış dinamikleri, tekno-mekanik altyapısı ve görsel temsil pratikleri üzerindeki kültürel ve estetik etkileri disiplinlerarası bir perspektifle analiz edilmektedir. Ekran görüntüsü kültürünün dönüşümünden hareketle, oyun içi fotoğrafın sanatsal, belgesel ve deneyimsel boyutları ele alınmıştır. Geleneksel fotoğrafın estetik ve teknik prensipleri, video oyunlarındaki fotoğraf modları aracılığıyla dijital ortama taşınmış ve yeni bir görsel anlatım biçimi oluşturulmuştur. Çalışmanın amacı, ekran görüntüsü pratiğinin dijitalleşme sürecinde nasıl evrildiğini ve oyun içi fotoğrafın çağdaş dijital ortamlarda fotoğrafik temsil anlayışına nasıl katkı sağladığını ortaya koymaktır. Yöntem olarak nitel araştırma tasarımı benimsenmiş; kavramsal çözümleme ve kuramsal yorumlama teknikleri doğrultusunda medya çalışmaları, fotoğraf teorisi ve oyun çalışmaları alanlarındaki literatürler incelenmiştir. Çalışmada, ekran görüntüsünün tarihsel gelişimi ve oyun içi fotoğrafa dönüşüm süreci ele alınmış; Flusser’in “aygıt” kavramı, Bolter ve Grusin’in “yeniden biçimlendirme” teorisi ve Casetti’nin “yeniden konumlandırma” yaklaşımı çerçevesinde analizler gerçekleştirilmiştir. Ayrıca oyun içi fotoğrafın temel türleri ayrıntılı biçimde değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, bu çalışma, fotoğrafik temsil bağlamında oyun içi fotoğrafın ekran görüntüsünü pasif bir kayıt aracından sanatsal ve kültürel bir üretim pratiğine dönüştürdüğünü ortaya koymakta; dijital sanat ve görsel kültür üzerindeki etkisinin giderek artarak akademik ve sanatsal platformlarda önemli bir yer edineceğini vurgulamaktadır.
Video oyunları Ekran görüntüsü Oyun içi fotoğraf Fotoğraf modları Görsel temsil
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Güzel Sanatlar |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 24 Ekim 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 3 Mayıs 2025 |
| Kabul Tarihi | 17 Eylül 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 34 Sayı: 2 |