A SILENT DISPLAY OF CULTURE IN TEACHING TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE: BODY LANGUAGE

Yıl 2022, , 943 - 968, 30.12.2022

Mesut Gün , Aslıhan Yurtçu

https://doi.org/10.32321/cutad.1162400

Cited By: 2

Öz

The use of body language in foreign language teaching has a social, cultural and communicative function. For whatever purpose (public domain, professional field, private field, educational field) a person is learning a language, he needs the indicators of body language in order to explain and be understood. An effective communication takes place when the limits of the body are well known. Body language comes into play in meaningful and/or meaningless silences between people and reflects people's inner world. Contact in communication media takes place not only in the physical sense, but also in the intellectual sense. Language enables people from different societies and cultures to meet. The use of body language can become an indicator of culture as well as being universal. The increase in cultural differences in gestures or mimics causes the diversity of meaning and intention. This situation leads to misunderstandings by creating different messages for both the instructor and the learners. Body language, which is used in every part of life, tells the reality and ironies of society (series, movies, theatre, etc.). Language learners' mastery of body language cues in the world of the target language and making comparisons with the world in which they exist increase the interest in culture and ensure effective communication. Considering that even the country we live in has a hot and cold climate, its contribution to communication environments cannot be ignored, considering that it is reflected in the body language of the person. The aim of this study is to question the functionality of body language in teaching Turkish as a foreign language, to examine intercultural body language differences and to include activities on body language use related to language skills. In the research, "document analysis", one of the widely preferred qualitative research methods, was used. In the light of the findings, it has been seen that body language is effective in recognizing the culture, increasing motivation and interaction, teaching vocabulary, and developing language skills, but using body language alone is not enough. This is due to the idea that living language develops with verbal and nonverbal stimuli. In the study, suggestions were presented that the opinions of those who learn Turkish as a foreign language can be taken about the body language mistakes they experience in communication environments, and that idioms that contain various emotional states can be taught by making use of body language. It is hoped that the research will be beneficial for the teachers working in the field of teaching Turkish as a foreign language and for future studies.

Anahtar Kelimeler

Teaching Turkish as a Foreign Language, Body Language, Culture

TÜRKÇENİN YABANCI DİL OLARAK ÖĞRETİMİNDE KÜLTÜRÜN SESSİZ BİR GÖSTERGESİ: BEDEN DİLİ

Öz

Yabancı dil öğretiminde beden dilinin kullanımı toplumsal, kültürel ve iletişimsel işleve sahiptir. Kişi hangi amaçla (kamu alanı, mesleki alan, özel alan, eğitim alanı) dil öğreniyorsa öğrensin anlatmak ve anlaşılmak için beden dilinin göstergelerine ihtiyaç duyar. Bedenin sınırları iyi bilindiği zaman etkili bir iletişim gerçekleşmiş olur. Kişiler arasındaki anlamlı ve/ya anlamsız susuşlarda beden dili devreye girer ve insanların iç dünyasını yansıtır. İletişim ortamlarındaki temas sadece fiziksel anlamda değil, düşünsel anlamda da gerçekleşir. Dil, farklı toplum ve kültürlerden gelen insanların buluşmalarını sağlar. Beden dili kullanımları, evrensel nitelik taşıdığı gibi kültürün göstergesi hâline de gelebilmektedir. Jest ya da mimiklerdeki kültürel farklılaşmaların artması anlam ve niyetin çeşitlenmesine neden olur. Bu durum hem öğretici hem de öğreniciler için farklı mesajlar doğurarak yanlış anlamalara yol açar. Yaşamın her yerinde kullanılan beden dili, toplumun gerçekliğini ve ironilerini (dizi, film, tiyatro vb.) anlatır. Dil öğrenicilerinin hedef dilin dünyasında beden dili ipuçlarına hâkim olması ve içinde var olduğu dünyayla ilgili karşılaştırmalar yapması kültüre ilişkin ilgiyi arttırdığı gibi iletişimin etkin kılınmasını sağlar. İçinde yaşadığımız ülkenin sıcak ve soğuk iklime sahip olması bile insanın beden diline yansıdığı göz önünde bulundurulduğunda iletişim ortamlarına sunacağı katkı göz ardı edilemez. Bu çalışmanın amacı, yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde beden dilinin işlevselliğini sorgulamak, kültürlerarası beden dili farklılıklarını incelemek ve dil becerilerine ilişkin beden dili kullanımlarına dair etkinliklere yer vermektir. Araştırmada yaygın olarak tercih edilen nitel araştırma yöntemlerinden ‘’doküman incelemesi’’ kullanılmıştır. Elde edilen bulgular ışığında beden dilinin kültürü tanımada, motivasyonu ve etkileşimi arttırmada, sözcük öğretiminde, dil becerilerin gelişiminde etkili olduğu tespit edilirken sadece beden dilini kullanmanın tek başına yeterli olmadığı görülmüştür. Bu durum, yaşayan dilin sözlü ve sözsüz uyaranlarla geliştiği düşüncesinden kaynaklanmaktadır. Çalışmada Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin iletişim ortamlarında yaşadığı beden dili yanılgıları hakkında görüşleri alınabileceği, çeşitli duygu durumlarını barındıran deyimlerin beden dilinden yararlanılarak öğretilebileceği önerileri sunulmuştur. Araştırmanın Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi alanında çalışan öğreticilere, bundan sonra yapılacak çalışmalara faydalı olabileceği umulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi, Beden Dili, Kültür

Kaynakça

• Alpar, M. (2013). Yabancı Dil Öğretiminde Kültürel Unsurların Önemi. Journal of Language and Linguistic Studies, 9(1), 95-106.
• Altıntaş, E. ve Çamur, D. (2005). Beden dili: sözsüz iletişim. Ankara: Mentis Yayınları.
• Argyle, M. (2005). Körpersprache ve kommunikation: das handbuch zur nonverbalen kommunikation (9. Auflage). Paderborn: Junfermann Verlag.
• Babacan, Ç. (2014). Öğretmenler için beden dili. Ankara: Elma Yayınevi.
• Baltaş, Z. ve Baltaş, A. (2017). Bedenin dili: iletişim becerilerinizin anahtarı, sessiz diliniz. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Benzer, A. (2015). Türkçe öğretiminde beden dili kullanımının öğrenme ve tutum üzerindeki rolü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 33-47.
• Borg, J. (2012). Gizli dil: siz konuşurken bedeniniz ne söylüyor? (Çev. Solina Silahlı). İstanbul: Pearson.
• Brown, H. D. (2007). Principles of Language Learning and Teaching (5th Edition). New York: Pearson Longman.
• Cangil, B. E. (2004). Beden dili ve kültürlerarası iletişim. HAYEF Journal Of Education, 1(2), 69-78.
• Cüceloğlu, D. (2004). Yeniden insan insana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Cüceloğlu, D. (2019). İletişim donanımları. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çalışır, G. (2019). ‘Kültürlerarası İletişim ve Beden Dili (ss. 232)’, Kültürlerarası iletişim: iletişim odaklı güncel yaklaşımlar (Editörler: S. Bitirim Okmeydan ve M. Saran), Konya: Eğitim Yayınevi.
• Demir, M. (2012). Gündelik yaşamda selamlaşma ve yemek görgü kurallarının toplumlardaki farklılaşması. Folklor/Edebiyat, 18(70), 165-186.
• Deregözü, A. ve Kuyumcu, N. (2015). Yabancı dil öğretiminde beden dili kullanımının önemi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (54), 97-104.
• Dinçer, M. K. (2015). İletişimin kalbi: sözsüz iletişim becerileri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Dutta, A. (2011). Çağdaş yaşamın sessiz dili: beden dili (Çev. Ali Beyaz). İstanbul: Arunas Yayıncılık.
• Ekman, P., Friesen, W. V., ve Tomkins, S. S. (1971). Facial affect scoring technique: a first validity study.
• Eryalçın, T. (2006). Yabancı Dil Olarak Almanca Öğretiminde Beden Dilinin Önemi ve İşlevi-Uygulamalı Bir Çalışma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Göçmenler, H. (2011). Beden dilinin yabancılara Türkçe öğretiminde etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• https://sozluk.gov.tr, Erişim Tarihi: 22.11.2022
• https://www.haber46.com.tr/hangi-ulkede-basi-yukari-asagi-sallamak-hayir-saga-sola-sallamak-evet-anlamina-gelir, Erişim Tarihi: 22.11.2022
• https://www.milliyet.com.tr/molatik/galeri/kulturlere-gore-10-farkli-selamlasma-bicimi-73883/2, Erişim Tarihi: 22.11.2022
• https://www.sabah.com.tr/spor/futbol/2021/09/25/neset-ertas-nereli-kac-yilinda-ve-kac-yasinda-vefat-etti-neset-ertas-turkuleri-bozlaklari-ve-hayati
• https://www.telc.net/fileadmin/user_upload/Publikationen/Diller_iain_Avrupa_Ortak_oneriler_AEeraevesi.pdf, Erişim Tarihi: 22.11.2022 İzgören, A. Ş. (2017). Dikkat vücudunuz konuşuyor: Türkiye’de beden dili, iş yaşamı ve renkler. Ankara: Elma Yayınevi.
• McCloud, S. (2021). Görünmez sanat: çizgi romanı anlamak (Çev. M. Cem Ülgen). İstanbul: Sırtlan Kitap.
• Özkan, Z. (2016). Kazandıran beden dili. İstanbul: Hayat Yayınları.
• Payer, M. (2006). Internationale kommunikationskulturen, 4. Nonverbale kommunikation, 2. Gesten, körperbewegungen, körperhaltungen und körperkontakt als signale, fassung vom 2006-06-12. URL: http://www.payer.de/kommkulturen/kultur042.htm, Erişim Tarihi: 22.11.2022
• Schober, O. (2007). Beden dili-davranış anahtarı (Çev. Süeda Özbent). İstanbul: Arion Yayınları.
• Tai, Y. (2014). The application of body language in English teaching. Journal of Language Teaching and Research, 5(5), 1205.
• Tapan, N. (1990). Yabancı dil olarak Almanca öğretiminde kültür bağlamının değerlendirilmesi. Alman Dili ve Edebiyatı Dergisi, (7), 55-68.
• Uygur, N. (2018). Kültür kuramı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2002). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Zorel, F. İ. (2014). Kültürlerarası eğitim: insan kaynaklarının kültürlerarası iletişim alanında geliştirilmesi. Konya: Eğitim Yayınevi.