The Selection and Training of School Administrators in Japan, South Korea, Singapore and Turkey

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 1, 65 - 79, 27.04.2020

Mehmet Baki Öztürk Murat Akkuş

Öz

There have been continuous discussions about the selection and training of school administrators in Turkey for many years. To develop an effective model in this field, it will be useful to know the practices of the countries which obtain successful results in international student assessments. Within this scope, the practices of Japan, South Korea and Singapore have been examined and compared to the practices of Turkey through analytical method based on literature. In Japan, South Korea and Singapore, pre-service training includes some courses related to school administration and there are attempts to include such courses in-service training as well. While professional experience comes into prominence in Japan and South Korea, Singapore attaches importance to the structuring of teachers’ career development and mentorship practice. In Turkey, while developing a model for the selection and training of school administrators, the practices of Japan, South Korea and Singapore in this field can be beneficial.

Anahtar Kelimeler

Japan, South Korea, Singapore, school administrators

Japonya, Güney Kore, Singapur ve Türkiye’de Okul Yöneticilerinin Seçilmesi ve Yetiştirilmesi

Öz

Türkiye’de okul
yöneticilerinin seçilmesi ve yetiştirilmesi konusundaki tartışmalar uzun
yıllardır sürmektedir. Bu alanda etkili bir model geliştirebilmek için
uluslararası öğrenci değerlendirmelerinde başarılı ülkelerin uygulamalarının
tanınması yararlı olacaktır. Bu bakımdan öne çıkan Japonya, Güney Kore ve
Singapur’un uygulamaları incelendiğinde, hizmet öncesinde okul yöneticiliğine
hazırlık eğitimlerinin var olduğu, hizmet içerisinde de geliştirmeye yönelik
çalışmaların varlığı göze çarpmaktadır. Japonya ve Güney Kore’de mesleki
deneyim ön plana çıkmakta, Singapur’da ise öğretmenlerin kariyer gelişimlerinin
detaylı olarak yapılandırıldığı ve mentorlük uygulamasının var olduğu anlaşılmaktadır.
Türkiye koşullarına uygun bütüncül ve sürdürülebilir bir okul yöneticisi seçme
ve yetiştirme modelinin geliştirilmesi, eğitim sisteminden beklentilerin
karşılanması için zaruri bir ihtiyaç olarak görünmektedir. Söz konusu modelin
geliştirilmesinde çağdaş uygulamalar ışığında eğitim yönetimi alanının
araştırmacı ve uygulamacılarının işbirliği yapmaları en çıkar yol
görünmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Japonya, Güney Kore, Singapur, okul yöneticileri

Kaynakça

• Akın, U. (2012). Okul yöneticilerinin seçimi ve yerleştirilmesi: Türkiye ve seçilmiş ülkelerden farklı uygulamalar, karşılaştırmalar. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 1-30.
• Aksoy, H.H. (2002). ABD' de okul yöneticilerinin istihdamında aranan nitelikler, koşullar ve ücretleri. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu içinde (s.255-273). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Aksu, D. (2013). Japonya eğitim sistemi. S. Ada ve Z.N. Baysal (Editörler). Eğitim yapıları ve yönetimleri açısından çeşitli ülkelere bir bakış içinde (s.349-375). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Aydın, İ.P. (2002). Amerika Birleşik Devletlerinde eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi ve yönetici geliştirme akademisi örneği. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu içinde (s.275-292). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Bakioğlu, A. ve Baltacı, R. (2013). Güney Kore Eğitim Sistemi (Ed. A. Bakioğlu). Karşılaştırmalı eğitim yönetimi: Pisa’da başarılı ülkelerin eğitim sistemleri içinde (s.43-87). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Balcı, A. (1988). Etkili okul. Eğitim ve Bilim, 12(70), 21-30.
• Balcı; A. (2013) (Ed.). Karşılaştırmalı eğitim sistemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Balcı, A., Baltacı, A., Fidan, T., Cereci, C. ve Acar, U. (2013). Örgütsel sosyalleşmenin, örgütsel özdeşleşme ve örgütsel vatandaşlıkla ilişkisi: ilköğretim okulu yöneticileri üzerinde bir araştırma. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(2), 47-64.
• Balcı, A. (2014). Etkili okul: okul geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Balcı, A. (2015). Okul Yöneticisinin Öğrenci Başarısındaki Rolü. Prof. Dr. İbrahim Ethem Başaran’a Armağan içinde (s.90-105). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Balcı, A . (2018). “Düşünen okullar öğrenen ulus: Singapur'da yaratıcılık ve eleştirel düşünme" Girişimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(2), 187-208. DOI: 10.30964/auebfd.386673.
• Balyer, A. ve Gündüz, Y. (2011). Değişik ülkelerde okul müdürlerinin yetiştirilmesi: Türk Eğitim Sistemi için bir model önerisi. Kuramsal Eğitimbilim, 4(2), 182-197.
• Bartell, C. A. ve Willis, D. B. (1987). American and Japanese principals: a comparative analysis of excellence in ınstructional leadership. Annual Meeting of the American Educational Research Association. Washington DC.
• Bayrakcı, M. (2009). In-service teacher training in Japan and Turkey: a comparative analysis of ınstitutions and practices. Australian Journal of Teacher Education, 34(1), 9-22.
• Beycioğlu, K., Örücü, D., Kondakçı, Y. ve Oğuz, E. (2016). Okul Müdürlerinin yetiştirilmesi: kültürlerarası bir inceleme. Türkiye’de Eğitim Yöneticiliği ve Maarif Müfettişliği (ed. A. Aypay) içinde (s.173-196). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Boon, Z. (2018). Singapore school principals leadership stories. New Jersey, World Scientific.
• Cemaloğlu, N. (2005). Türkiye’de okul yöneticisi yetiştirme ve istihdamı: varolan durum, gelecekteki olası gelişmeler ve sorunlar. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 249-274.
• Çalık, C. (2006). Örgütsel sosyalleşme sürecinde eğitimin değişen rolü ve önemi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 1-10.
• Çınkır, Ş. (2002). İngiltere 'de okul müdürlerinin yetiştirilmesi: okul müdürleri için ulusal mesleki standartlar programı. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu içinde (s.293-204). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Ekinci, A. (2010). Japon Eğitim Sisteminden Türk Eğitim Sistemine iyi örnekler. Millî Eğitim, 188, 32-49.
• ELAW (2018). http://elaw.klri.re.kr/eng_mobile/viewer.do?hseq=24786&type=part&key= adresinden 09.01.2018 tarihinde yararlanılmıştır.Erdoğan, İ. (2003). Karşılaştırmalı eğitim: çağdaş eğitim sistemleri. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/sn.html adresinden 25.04.2016-08.05.2016 tarihlerinde yararlanılmıştır.
• https://www.moe.gov.sg/ adresinden 23.04.2016-08.05.2016 tarihlerinde yararlanılmıştır.
• http://ncee.org/what-we-do/center-on-international-education-benchmarking/top-performing-countries/japan-overview/japan-teacher-and-principal-quality/ adresinden 09.01.2018 tarihinde yararlanılmıştır.
• http://www.ncee.org/programs-affiliates/center-on-international-education-benchmarking/top-performing-countries/ adresinden 09.01.2018 tarihinde yararlanılmıştır.
• http://ncee.org/what-we-do/center-on-international-education-benchmarking/top-performing-countries/singapore-overview-2/singapore-teacher-and-principal-quality/https://www.oecd.org/japan/TALIS-2013-country-note-Japan.pdf adresinden 09.01.2018 tarihinde yararlanılmıştır.
• http://www.oecd.org/korea/TALIS-Country-profile-Korea.pdf adresinden 09.01.2018 tarihinde yararlanılmıştır.
• http://data.uis.unesco.org/Index.aspx?queryid=180 adresinden 06.05.2016 tarihinde yararlanılmıştır.
• http://www.oecd.org/edu/school/TALIS-2013-country-note-Singapore.pdf adresinden 09.01.2018 tarihinde yararlanılmıştır.
• Karataş, İ.H. (2016). Mevcut okul müdürlerinin hizmet-içinde / işbaşında yetiştirilmesi. Türkiye’de Eğitim Yöneticiliği ve Maarif Müfettişliği (ed. A.Aypay) içinde (s.197-215). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Karip, E. ve Köksal, K. (1996). Etkili eğitim sistemlerinin geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (2), 245-257.
• Karip, E. ve Köksal, K. (1999). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi. Eğitim Yönetimi, (18), 193-207.
• Kim, E., Kim, K., Kim, D., ve Kim, E. (2006). OECD Improving school leadership country background report for Korea. Korean Educational Development Institute. 09.01.2018 tarihinde https://www.oecd.org/edu/school/39279389.pdf adresinden erişilmiştir.
• Kirk, D.J. ve Jones, T.L. (2004). Effective schools: assesment report. San Antonio: Pearson.
• Klein, H.J. ve Weaver, N.A. (2000). The effectiveness of an organizational level orientation training program in the socialization of new hires. Personnel Psychology, 53(1), 47-66.
• Konan, N, Çetin, R ve Bozanoğlu, B. (2018). PISA’da başarılı olan bazı ülkelerde okul müdürlerinin seçilme, yetiştirilme ve görevlendirilmesi. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 5(2) , 141-157. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/cybd/issue/40030/430061
• Korkmaz, M. (2005). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi: sorunlar – çözümler ve öneriler. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 237-252.
• Koyama, N. (2008). Educational Administration in Japan and the Role of Local Governments. Tokyo: Council of Local Authorities for International Relations (CLAIR), Institute for Comparative Studies in Local Governance (COSLOG), National Graduate Institute for Policy Studies (GRIPS), http://www3.grips.ac.jp/~coslog/activity/01/04/file/Bunyabetsu-9_en.pdf, adresinden 12.02.2016 tarihinde alınmıştır.
• Levent, F. ve Yazıcı, E. (2014). Singapur eğitim sisteminin başarısına etki eden faktörlerin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Dergisi, 39, 121-143. ISSN: 1300-8889 DOI: 10.15285/EBD.2014397401
• Lezotte, L. (1991). Correlates of effective schools: The First and Second Generation. Okemos, MI: Effective Schools Products, Ltd.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2003). TIMSS üçüncü uluslararası matematik ve fen bilgisi çalışması ulusal rapor. Ankara: T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2005). PISA 2003 Projesi ulusal nihaî rapor. OECD ve Ankara: T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2013). PISA 2012 Ulusal ön raporu. Ankara: H.H. Yıldırım, S. Yıldırım, M.İ. Yetişir, E. Ceylan.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2015). PISA 2012 Araştırması ulusal nihai rapor. Ankara: MEB Ölçme, Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü, D. Anıl, Y.Ö. Özkan ve E. Demir.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2016a). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı Pisa 2015 ulusal raporu. Ankara: MEB, Ölçme Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2016b). TIMSS 2015 ulusal matematik ve fen bilimleri ön raporu 4. ve 8. sınıflar. Ankara: MEB, Ölçme Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2017). 2018 yılı hizmetiçi eğitim planı. Ankara: MEB İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü, http://personel.meb.gov.tr/www/icerik_goruntule.php?KNO=108 adresinden 28.03.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2018). Millî eğitim istatistikleri örgün eğitim: 2017-2018. Ankara, MEB, Strateji Geliştirme Başkanlığı.
• Ministry of Education Singapore (MOE) (2015). Education statistics digest 2015. https://www.moe.gov.sg/docs/default-source/document/publications/education-statistics-digest/esd-2015.pdf adresinden 09.05.2016 tarihinde alınmıştır.
• Martin, M.O., Mullis, I.V.S., Beaton, A.E., Gonzalez E.J., Smith T.A., Kelly, D. L. (1997). Science achievement in the primary school years: IEA’s third international mathematics and science study (TIMSS). Chestnut Hill, MA, USA: TIMSS International Study Center Boston College.
• Martin, M. O., Mullis, I. V. S., Foy, P., ve Hooper, M. (2016). TIMSS 2015 international results in science. Retrieved from Boston College, TIMSS & PIRLS International Study Center.
• Mullis, I.V.S., Martin, M.O.,Beaton, A.E., Gonzalez E.J., Kelly, D. L., Smith T.A. (1997). mathematics achievement in the primary school years: IEA’s third international mathematics and science study (TIMSS). Chestnut Hill, MA, USA: TIMSS International Study Center Boston College.
• Mullis, I. V. S., Martin, M. O., Foy, P., ve Hooper, M. (2016). TIMSS 2015 International results in mathematics. Retrieved from Boston College, TIMSS & PIRLS International Study Center.
• NITS (2018). Administration and management programs. http://www.nits.go.jp/en/programs/001.html adresinden 09.01.2018 tarihinde yararlanılmıştır.
• OECD (2003). Literacy skills for the world of tomorrow-further results from PISA 2000.
• OECD (2010). PISA 2009 results: what students know and can do-student performance in reading, mathematics and science (Volume I), OECD.
• OECD (2012). Lessons from PISA for Japan, strong performers and successful reformers in education. OECD Publishing.
• OECD (2015). Education policy outlook Japan. http://www.oecd.org/education/Japan-country-profile.pdf adrsinden 01.03.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Özdemir, S. ve Sezgin, F. (2002). Etkili okullar ve öğretim liderliği. http://journals.manas.edu.kg adresinden 29.03.2017 tarihinde erişilmiştir.
• Pelit, A. (2013). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesine ve atanmasına ilişkin benimsenen modellerin karşılaştırılması (Türkiye, Fransa, Danimarka ve İngiltere Örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara, Hacettepe Üniversitesi.
• Resmi Gazete (2018). Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Kurumlarına Yönetici Görevlendirme Yönetmeliği. http://www.mevzuat.gov.tr/ adresinden 15.03.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Rowan, B. (1985). The assessment of school effectiveness. Reaching for excellence: an effective schools sourcebook içinde (R. Kyle Ed.). Washington, DC: National Institute of Education.
• Schleicher, A. (2012). (Ed). preparing teachers and developing school leaders for the 21st century: lessons from around the world. OECD Publishing.
• Süngü, H. (2012). Türkiye, Almanya, Fransa ve İngiltere’de okul müdürlerinin atanması ve yetiştirilmesi. Sakarya University Journal of Education, 3(2), 33-50.
• Şimşek, H. (2004). Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi: karşılaştırmalı örnekler ve Türkiye için öneriler. Çağdaş Eğitim Dergisi, 307, Tekışık Yayıncılık.
• Şişman, M. ve Turan, S. (2002). Dünyada eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesine ilişkin başlıca yönelimler ve Türkiye için çıkarılabilecek bazı sonuçlar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi.
• Taipale, A. (2012). International survey on educational leadership. A survey on school leadership. Helsinki: Finnish Board of National Education. www.oph.fi/english/sources_of_information/publications adresinden 09.01.2018 tarihinde erişilmiştir.
• Türedi, I. (2005). Japonya Eğitim Sistemi. Ülkeler ve eğitim sistemleri: karşılaştırma yazıları içinde (s.175-190). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Türkoğlu, A. (1998). Karşılaştırmalı eğitim: dünya ülkelerinden örneklerle. Adana: Baki Kitabevi.
• Türkoğlu, A. (2012). Karşılaştırmalı eğitim nedir? S. Aynal (Editör). Karşılaştırmalı eğitim yansımaları içinde (s.2-22). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Yüksel, İ. ve Sağlam, M. (2012). Karşılaştırmalı eğitimde araştırma yaklaşımları, yöntemleri ve türleri. S. Aynal (Editör). Karşılaştırmalı eğitim yansımaları içinde (s.24-44). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.