Bir kriz ve buhran dönemi olan II. Meşrutiyet devrinde, pek çok mütefekkir buhrandan çıkışın en kestirme yolunun eğitimden geçtiğini düşünmüşlerdir. Ziya Gökalp ve Satı Bey de böyle düşünen ve etkili görevlerde bulunan önemli mütefekkirlerdir. Bu iki mütefekkir, dönemin eğitim problemlerinin anlaşılması ve bugüne ışık tutması açısından araştırmanın özneleri olarak seçilmiş; çalışmanın amacı ise “Ziya Gökalp ile Satı Bey’in Eğitim Anlayışlarının Karşılaştırılması” olarak belirlenmiştir. Bu amaç doğrultusunda iki eğitimci-mütefekkirin “Eğitim görüşleri nedir? Bu görüşlerin fikrî arka planı nedir? İnsan ve toplum idealleri nasıldır?” soruları irdelenmiş ve çalışma nitel bir araştırma olarak planlanmıştır. Nitel araştırma desenlerinden “durum araştırması” uygulanmış, konuya ait bütün veriler yazılı kaynaklarda bulunduğu için bu dokümanlar üzerinde içerik analizi yapılmıştır. Bulgulara göre Gökalp “millî eğitim” kavramı ile eğitime “kültür”ü aktarma görevini verirken, Satı Bey “pedagojik eğitim” ile eğitime bireyin yeteneklerini en üst düzeye çıkarma vazifesi yüklemektedir. Din ve ahlâk eğitiminin merkezine Gökalp kalbi ve duyguları; Satı Bey ise akıl ile eşitlediği vicdanı yerleştirmektedir. Genel olarak bakıldığında, Gökalp’in idealist, Satı Bey’in ise realist bir eğitim anlayışını benimsediği söylenebilir.
During the Second Constitutional Era, which was a period of crisis and depression, many thinkers thought that getting out of the crisis was possible with education. Ziya Gökalp and Satı Bey are also important thinkers who thought like this and held influential positions. Therefore, the purpose of this qualitative research was determined as “Comparison of the Education Perceptions of Ziya Gökalp and Satı Bey”; the questions “What are their educational views? What is the intellectual background of these views? What are the ideals of humanity and society?” were sought. A "situation research", one of the qualitative research designs, was applied, and since all the data related to the subject were found in written sources, content analysis was conducted on these documents. According to the findings, Gökalp assigns the duty of transferring “culture” to education with the concept of “national education”, while Satı Bey assigns the duty of maximizing the individual’s abilities with “pedagogical education”. Gökalp places the heart and emotions at the center of religious and moral education; Satı Bey places the conscience, which he equates with reason.
Education Culture School Ottoman II. Constitutional Monarchy
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dini Araştırmalar (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 24 Mayıs 2025 |
| Kabul Tarihi | 18 Eylül 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 25 Sayı: 2 |