Classroom Management Approaches of Religious Education Teachers: An Ethnomethodological Study

Yıl 2019, , 293 - 321, 30.09.2019

Ali Baltacı

https://doi.org/10.33415/daad.567729

Cited By: 2

Öz

Classroom management, which is the area where teachers face the most problems in their professional life, is also an essential problematic area for religious education. The aim of this study is to determine the in-class experience of religious education teachers who are working in primary, secondary and high schools with classroom management approaches and practices in a qualitative way and to determine the issues that teachers need in terms of classroom management. This study was designed according to the ethnometodological approach, which is one of the qualitative research methods. The study group consisted of 43 religious teachers working in Ankara, Antalya, Istanbul, and Muş provinces. Critical situation sampling and maximum diversity sampling were used in the selection of the participants in the study group. At the end of the research, five main themes related to classroom management were determined: physical environment, first days in class, class rules, unwanted student behaviors and parent relations. In addition, the majority of the religious education teachers prefer traditional classroom management approaches; It was determined that they tried to manage the class mostly in the reactive and preventive model and used reactive and preventive coping strategies. Unwanted behaviors, indifference to the religious courses, behaviors that impair course flow and serious behavior problems are in frequently faced problems in classroom management. Even though religion lessons are generally of interest to the students, in some cases teachers have problems in increasing the interest of students.

Anahtar Kelimeler

Religious education, classroom, classroom management, teacher

DİN DERSİ ÖĞRETMENLERİNİN SINIF YÖNETİMİ YAKLAŞIMLARI: ETNOMETODOLOJİK BİR ARAŞTIRMA

Öz

Öğretmenlerin meslek hayatlarında en fazla sorun yaşadıkları alan olan sınıf yönetimi, din öğretimi için de önemli bir sorun alanıdır. Bu çalışmanın amacı ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapan din dersi öğretmenlerinin, sınıf yönetimi yaklaşım ve uygulamaları ile sınıf içi yaşantılarını nitel bir yöntemle derinlemesine belirlemek ve sınıf yönetimi hususunda öğretmenlerin ihtiyaç duydukları konuları tespit etmektir. Bu araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden etnometodolojik yaklaşıma göre tasarlanmıştır. Çalışma grubu Ankara, Antalya, İstanbul ve Muş illerinde görev yapmakta olan 43 din dersi öğretmeninden oluşmaktadır. Çalışma grubunda yer alan katılımcıların seçiminde amaçlı örnekleme yöntemlerinden kritik durum örneklemesi ile maksimum çeşitlilik örneklemesi birlikte kullanılmıştır. Araştırma sonucunda sınıf yönetimine ilişkin beş ana tema belirlenmiştir: fiziksel ortam, sınıftaki ilk günler, sınıf kuralları, istenmeyen öğrenci davranışları ve veli ilişkileri. Ayrıca din dersi öğretmenlerinin çoğunluğunun, geleneksel sınıf yönetimi yaklaşımlarını tercih ettikleri, sınıfı çoğunlukla tepkisel ve önleyici modelde yönetmeye çalıştıkları ve yine tepkisel ve önleyici başa çıkma stratejileri kullandıkları belirlenmiştir. İstenmeyen davranışlar, derse karşı ilgisizlik, dersin akışını bozan davranışlar ve ciddi davranış sorunları sıklıkla karşılaşılan sınıf yönetimi sorunları arasındadır. Din dersleri genel olarak öğrencilerin ilgisini çekse de bazı durumlarda öğretmenler, derse olan öğrenci ilgisini arttırma noktasında sorun yaşamaktadır.

Anahtar Kelimeler

din eğitimi, sınıf, sınıf yönetimi, öğretmen

Kaynakça

• Akyürek, Süleyman. “İmam-Hatip Lisesi Meslek Dersi İle Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Eğitim-Öğretim Yeterliklerine İlişkin Algıları”. Değerler Eğitimi Dergisi 10/23 (2012): 7-47.
• Altaş, Nurullah. İlköğretimde Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi. Ankara: Nobel Akademik Yayın, 2001.
• Altıntaş, Muhammed Esat. “İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretmenlerinin Değer Öğretiminde Benimsedikleri Sınıf Yönetimi Yaklaşımı-Nitel Bir Araştırma”. Bi-limname 34/2 (2017): 465-498.
• Aydın, Ayhan. Sınıf yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık, 2017.
• Aydın, Mehmet Zeki. “Aktif Öğretim Yöntemlerinden Buldurma (Sokrates) Yöntemi”. Cumhuri-yet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 5/1 (2001): 55-80.
• Bağcı, Hatice Fakioğlu. İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Yeterlikleri (Beykoz Örneği). Yüksek Lisans, Marmara Üniversitesi, 2012.
• Baltacı, Ali. “Nitel Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri ve Örnek Hacmi Sorunsalı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 7/1 (2018): 231–274.
• Bengtsson, Mariette. “How to Plan and Perform A Qualitative Study Using Content Analysis”. NursingPlus Open 2 (2016): 8-14.
• Bilgin, Beyza. “Din Dersi Öğretmenliği ve Güçlükleri”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 26/1 (1983): 259-263.
• Burden, Paul. Classroom Management: Creating A Successful K-12 Learning Community. New York: John Wiley & Sons, 2016.
• Burden, Paul R. Powerful Classroom Management Strategies: Motivating Students To Learn. Boston: Corwin Press, 2000.
• Can, Niyazi - Ermeydan, Mustafa. “Disiplin Sorunları ve Sınıf Yönetimine İlişkin Öğretmen ve Yönetici Görüşleri”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Eğitim Dergisi 1/1 (2017): 38-58.
• Cangelosi, James S. Classroom Management Strategies: Gaining and Maintaining Students’ Cooperation. New York: John Wiley & Sons, 2013.
• Cebeci, Suat. Din Eğitimi Bilimi Ve Türkiye’de Din Eğitimi. Akcag, 1996.
• Daniels, Denise - Franz, Randal S. - Wong, Kenman. “A Classroom With A Worldview: Making Spiritual Assumptions Explicit in Management Education”. Journal of Management Education 24/5 (2000): 540-561.
• Doğan, Recai - Altaş, Nurullah. “İköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenleri Yeterlik Ölçeği Üzerine Bir Ön Araştırma”. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 43/1 (2002): 109-122.
• Doyle, Walter. “Ecological Approaches to Classroom Management”. Handbook of Classroom Management. Ed. Carolyn M. Evertson - Carol S. Weinstein. 107-136. New York: Ro-utledge, 2013.
• Erden, Münire. Sınıf Yönetimi. İstanbul: Epsilon Yayıncılık, 2005.
• Ev, Hacer Âşık. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) Öğretmeninin Nitelik ve Mesleki Yeterli-likleri”. İlköğretim Online 10/2 (2011): 523-538.
• Evertson, Carolyn M. - Weinstein, Carol S. Handbook of Classroom Management: Research, Practice, and Contemporary İssues. New York: Routledge, 2013.
• Heritage, John. Garfinkel and Ethnomethodology. New York: John Wiley & Sons, 2013.
• Hyde, Brendan. “Confusion in the Field! Providing Clarity on Constructivism and Constructio-nism in Religious Education”. Religious Education 110/3 (2015): 289-302.
• Karip, Emin. Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık, 2017.
• Kars, Yunus Emre. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Kendi Algılarına Dayalı Sınıf Yönetimi Yeterlikleri (Konak İlçesi Örneği). Yüksek Lisans, Dokuz Eylül Üniversitesi, 2007.
• Kaya, Umut. “Din Derslerine Giren Öğretmenlerin Yeterliklerine Dair Bir İnceleme”. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 55/55 (2018): 79-111.
• Kaymakcan, Recep - Meydan, Hasan. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programları ve Öğretmenle-rine Göre Değerler Eğitimi”. Değerler Eğitimi Dergisi 9/21 (2011): 29-55.
• Kılıç, Abdurrahman - Şahin, Şeyma. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğrenme Öğretme Süreçlerinin Öğrenci Merkezli Anlayışa Göre Düzenlenmesi”. Eğitim ve Bilim 42/189 (2017): 268-285.
• Knight, Jim. “A Coaching Model for Classroom Management.” Educational Leadership 76/1 (2018): 50-51.
• Küçükahmet, Leyla. Sinif Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık, 2011.
• Lee, James Michael. The Flow of Religious İnstruction: A Social-Science Approach. New York: Pflaum/Standard, 1973.
• Levin, James - Nolan, James F. Principles of Classroom Management: A Professional Decision-Making Model. Boston: Allyn and Bacon, 2014.
• Paliç, Günay - Keleş, Esra. “Sınıf Yönetimine İlişkin Öğretmen Görüşleri”. Kuram ve Uygulama-da Egitim Yönetimi Dergisi 17/2 (2011): 199-220.
• Pass, Susan. Parallel Paths to Constructivism: Jean Piaget and Lev Vygotsky. London: IAP, 2004.
• Shimahara, Nobuo K. Politics of Classroom Life: Classroom Management in İnternational Perspective. New York: Routledge, 2014.
• Sieberer-Nagler, Katharina. “Effective Classroom-Management & Positive Teaching.” English Language Teaching 9/1 (2016): 163-172.
• Şimşek, Eyüp. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmen Adaylarının Sınıf Yönetimi Stratejilerine Yönelik Görüşleri”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 16/3 (2012): 211-230.
• Ten Have, Paul. Understanding Qualitative Research and Ethnomethodology. New York: Sage, 2004.
• Tosun, Cemal. Din Eğitimi Bilimine Giriş. Ankara: Pegem A Yayıncılık, 2017.
• Uçar, Recep. İlköğretim Okulları II. Kademedeki Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Yeterlikleri (Kayseri İl Merkezi Örneği). Erciyes Üniversitesi, 2004.
• Whittle, Sean. Researching Catholic Education: Contemporary Perspectives. New York: Sprin-ger, 2018.
• Wright, Andrew. Spirituality and Education. Routledge, 2003.
• Zee, Marjolein - Koomen, Helma MY. “Teacher Self-Efficacy and its Effects on Classroom Processes, Student Academic Adjustment, and Teacher Well-Being: A Synthesis of 40 Years of Research”. Review of Educational Research 86/4 (2016): 981-1015.
• Zengin, Mahmut. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Eğitim Öğretim Yeterlik Algıla-rı”. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 15/27 (2013): 1-28.