The Perception of Religious Education in Changing Society: The Case of Samsun

Yıl 2013, Cilt: 13 Sayı: 2, 63 - 86, 01.04.2013

İbrahim Turan

Öz

Since the establishment of the Republic, the issue of religious education and teaching has always been discussed in light of political point of views, therefore it has not been able to evaluate soundly. The amendment regarding the statues of religious education in the Constitutions of 1924, 1961, and 1982 has also proved this thinking. After beginning the negotiations between EU and Turkey in 2005, some developments in the area of human rights and basic freedoms have also effected on educational policy of Turkey. In this process, with the new educational law amended in 2012, giving place religious courses among other selective courses is an important development. However, discussions about religious education and teaching have not ended yet. It has continued to be discussed whether it would be place for mandatory religious education or not in the process of creating a new Constitution. In order to evaluate discussions about religious education objectively, it is important to put the perception of the society about this issue. The aim of this study is to examine the perception of society about religious education for evaluating objectively the discussions in relation to the course of religious education.

Anahtar Kelimeler

Religious education, compulsory religious courses, selective religious courses, the perception of re

Değişen Toplumda Din Eğitimi Algısı: Samsun Örneği

Öz

Din eğitimi ve öğretimi konusu, Cumhuriyetin kuruluşundan bu yana neredeyse her dönemde siyasal-politik tartışmaların gölgesinde ele alındığı için bir türlü sağlıklı bir şekilde değerlendirilememiştir. 1924, 1961 ve 1982 Anayasalarında din derslerinin statüsünün sürekli değişik olması bu kafa karışıklığının önemli bir göstergesi olarak ifade edilebilir. 2005 yılında Türkiye’nin AB ile müzakerelere başlamasının ardından insan hakları ve temel özgürlükler alnındaki gelişmeler, eğitim-öğretim hayatında da yansımasını bulmuştur. Bu süreçte 2012 yılında çıkarılan yeni eğitim yasası ile birlikte, seçmeli dersler arasında din derslerine de yer verilmesi önemli bir gelişmedir. Ancak bunun yanında din eğitimi ve öğretimi konusundaki tartışmalar henüz sona ermiş değildir. Özellikle yeni anayasa yapım sürecinde zorunlu din derslerine yer verilip verilmemesi konusu üzerinden din dersleri tartışılmaya devam etmektedir. Dolayısıyla toplumun din eğitimi konusundaki algısının tespit edilmesi, yapılan tartışmaların objektif bir biçimde değerlendirilmesi bakımından önem arz etmektedir. İşte bu çalışmada, din eğitimi ve öğretimi konusundaki tartışmaların objektif bir zeminde ele alınması noktasında toplumun din eğitimi ve öğretimi konusundaki algısı ortaya konulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Din eğitimi, zorunlu din dersleri, seçmeli din dersleri, din eğitimi algısı.

Kaynakça

• AKALIN, Nebahat Kübra. “Seçmeli Din Dersleri Toplumu Ayrıştırır”, Birgün Gazetesi, 15 Nisan 2012.
• AYHAN, Halis. Türkiye’de Din Eğitimi, İFAV Yay., İstanbul 1999
• BULAÇ, Ali. “Sistem İçinde Din Eğitiminin Yeri”, Zaman Gazetesi, 09 Temmuz 2012. GENÇ, Kazım. “Zorunlu Din Derslerinin Kalkması İçin Verilen Hukuksal Mücadele”, Pir Sultan Abdal Kültür ve Sanat Dergisi, Sayı: 60, Haziran 2005, ss.4-42. Hasan ve Eylem Zengin/Türkiye, http://www.inhakbb.adalet.gov.tr/aihm/karar/ hasanveeylemzengin.doc (002011).
• HÖKELEKLİ, Hayati. Din Psikolojisi, TDV Yay., Ankara 2001, ss. 256-257.
• İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi (4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı ve Klavuzu, Ankara: MEB Devlet Kitapları Müdürlüğü, 20 İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara: MEB Devlet Kitapları Müdürlüğü, 2007.
• KAYMAKCAN, Recep. “Türkiye’de Din Eğitimi Politikaları Üzerine Düşünceler”, EKEV Akademi Dergisi, Sayı: 27, (Bahar 2006), ss. 21-36.
• KOÇ, Ahmet. “Türkiye’de Din Eğitimi ve Öğretimi Üzerine Genel Bir Değerlendirme”, Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, Sayı: 7, Yıl: 2000, ss. 277-334.
• KONDA, Anayasa’ya Dair Tanım ve Beklentiler Araştırması, KONDA Araştırma ve Danışmanlık, Eylül 2012.
• MIEDEMA, Siebren. “The Need of Interreligious Education”, Din Öğretiminde Yeni Yöntem Arayışları Uluslararası Sempozyum, 28-30 Mart 2001, MEB Yay., Ankara, ss. 231-243.
• OKUTAN, Ömer. “Din Eğitimi”, Cumhuriyet Döneminde Eğitim, İstanbul: MEB Devlet Kitapları, 1983, ss. 409-425
• Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar) Öğretim Programı Klavuzu, Ankara: MEB Devlet Kitapları Müdürlüğü, 20 Ortaöğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı, Ankara: MEB Devlet Kitapları Müdürlüğü, 2008, s. 18.
• ÖCAL, Mustafa. “Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Din Eğitimi ve Öğretimi”, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 7, Cilt: 7, Yıl: 1998, ss. 2412
• SHEPHERD, John. “Phenomenological Perspectivalism: Critical Qoestioning Religious Education”, Din Öğretiminde Yeni Yöntem Arayışları Uluslararası Sempozyum, 28-30 Mart 2001, MEB Yay., Ankara, ss.312-325
• TAŞÇI, İlhan. “Toplumu Ayrıştırır”, Cumhuriyet Gazetesi, 22 Nisan 2013.
• TAŞTEKİN, Osman - İNAN, Mesut. Alevi Gözüyle Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi: Erzincan Örneği, Rağbet Yay., İstanbul 2013.
• TBMM Genel Kurul Tutanağı, 24/2, 85. Birleşim, 29.03.2012;“Haftada 4 Ders Kuran Türkçe Meali ve Siyer”, http://www.cnnturk.com/2012/turkiye/03/31/ haftada.4.ders.kuran.turkcemeali. ve.siyer/655411.0/ (02013).
• TOSUN, Cemal. Din Eğitimi Bilimine Giriş, Pegem Akademi Yay., 4. Baskı, Ankara 20 TURAN, İbrahim. “Avrupa Birliği ve Din Eğitimi”, Din Eğitiminde Çağdaş Konular, (Ed.) Mustafa Köylü, DEM Yay., İstanbul 2012, ss.171-198.
• TÜİK, “Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi 2012”, http://www.tuik.gov.tr/PreHaber Bultenleri.do? id=13425 (02013). 