This study examines the relationship between Ḳabūl al-akhbār by al-Ḳa‘bī (d. 319/931), who was distinguished as a theologian, and al-Muḥaddith al-fāṣil by al-Rāmhurmuzī (d. 360/971), who considered himself an Ahl al-hadīth, based on intertextuality theory. According to the research, al-Ḳa‘bī’s primary aim in Ḳabūl al-akhbār is to show the Mu‘tazilite youth the contradictions, mistakes, and ignorance of Ahl al-Ḥadīth and the need to prioritize the negative thought against hadiths. His second aim was to equip them with the knowledge of the hadīths and hadīth narrators they were weak against so they would not be defeated and embarrassed in the face of their opponents. In contrast, al-Rāmhurmuzī’s primary aim in al-Muḥaddith al-fāṣil is to reject, respond to, and develop counter-criticisms against al-Ḳa‘bī’s allegations and criticisms against Ahl al-hadīth. His second aim is to equip the hadīth narrators with the wisdom of hadīths so they would not be defeated and embarrassed in the face of Ahl al-Ra’y. Accordingly, the two works are the product of the epistemological and methodological conflict between two schools of thought that conflicted with each other in the late third and mid-fourth centuries, on the one hand, and the effort to educate their members in their weaknesses, on the other. With these results, the study brings a different perspective to the researches on the reason for the composition of al-Muḥaddith al-fāṣil and its interlocutors within the framework of intertextuality theory.
Hadīth Methodology al-Rāmhurmūzī al-Muḥaddith al-Fāṣil al-Ḳa‘bī Ḳabūl al-Akhbār İntertextuality
Bu çalışma kelâmcı kimliğiyle temayüz etmiş Ka‘bî’nin (öl. 319/931) Ḳabûlü’l-aḫbâr’ı ile kendisini Ehl-i hadîsten kabul eden Râmhürmüzî’nin (öl. 360/971) el-Muḥaddis̱ü’l-fâṣıl’ı arasındaki ilişkiyi metinlerarasılık kuramı temelinde incelemektedir. Araştırmaya göre Ka‘bî’nin Ḳabûlü’l-aḫbâr’daki öncelikli amacı Mu‘tezilî gençlere Ehl-i hadîs’in çelişkilerini, hatalarını, cehaletlerini ve hadisler karşısında sû-i zannı öncelemeleri gerektiğini göstermektir. İkinci amacı ise zayıf oldukları hadisler ve râvîler konusunda onlara donanım kazandırarak hasımları karşısında mağlup ve mahcup olmamalarını sağlamaktır. Buna karşın Râmhürmüzî’nin el-Muḥaddis̱ü’l-fâṣıl’daki öncelikli amacı Ka‘bî’nin Ehl-i hadîs aleyhinde dile getirdiği iddiaları ve eleştirileri reddetmek, bunlara cevap vermek ve karşı eleştiriler geliştirmektir. İkinci amacı ise hadislerin dirâyeti konusunda râvîlere donanım kazandırarak onların Ehl-i re’y karşısında mağlup ve mahcup olmamalarını sağlamaktır. Buna göre iki eser, hicrî üçüncü asrın sonları ile dördüncü asrın ortalarında birbirleriyle çatışma halindeki iki düşünce ekolünün bir taraftan epistemolojik ve metodolojik çatışmasının, diğer taraftan kendi mensuplarını zayıf oldukları alanda eğitme çabasının ürünüdür. Çalışma bu sonuçlarıyla el-Muhaddisü’l-fâsıl’ın telif sebebi ve muhatapları hakkındaki araştırmalara metinlerarasılık kuramı çerçevesinde farklı bir bakış açısı kazandırmaktadır.
Hadis Usulü Râmhürmüzî el-Muhaddisü’l-Fâsıl Ka‘bî Ḳabûlü’l-Aḫbâr Metinlerarasılık
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hadis |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2025 |
Gönderilme Tarihi | 1 Kasım 2024 |
Kabul Tarihi | 13 Mart 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 25 Sayı: 1 |