Bu çalışma, kıraat farklılıklarının anlam ve yorum çeşitliliği üzerindeki etkisini, tasavvuf düşüncesinin en seçkin temsilcilerinden biri olan Muhyiddîn İbnü’l-Arabî’nin el-Fütûḥâtü’l-Mekkiyye adlı eseri çerçevesinde incelemektedir. Kur’an lafızlarının edâ keyfiyetleri ile anlam farklılıklarını konu edinen kıraat ilmi, İslâmî ilimler arasında hem ses hem de mânâ boyutlarıyla zenginlik kazandıran temel bir ilim dalı olarak konumlanmıştır. Bu bağlamda araştırmada, İbnü’lArabî’nin kıraat ilmiyle olan ilişkisi, düşünce dünyasına etkileri ana hatlarıyla ortaya koyulmakta; el-Fütûḥâtü’l-Mekkiyye adlı eserinde kıraat ve tecvid konularına yaklaşımı ve kıraat farklılıklarının tasavvufî yorumlarına katkısı sistematik biçimde tahlil edilmektedir. Böylece İbnü’l-Arabî’nin kıraat ve tecvid ilmine ait verileri işârî yorumlarında nasıl değerlendirdiği örneklerle incelenmiştir. İbnü’l-Arabî, kıraat farklılıklarını kimi zaman zahirî bilgi aktarma amacıyla kullanırken, kimi zaman da onlardan bâtınî ve işârî anlamlar inşa etmek için başvurduğu önemli bir kaynak olarak yararlanmıştır. Bu araştırmada, içerik tahlili yöntemi kullanılarak el-Fütûḥâtü’l-Mekkiyye’de kıraatlere yapılan doğrudan ve dolaylı atıflar tespit edilmiş; söz konusu atıflar, klasik kıraat literatürüyle karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Sonuç olarak çalışma, kıraat ilminin tasavvufî yorum geleneğine sağladığı katkıyı İbnü’l-Arabî örneği üzerinden somut bir şekilde göstermekte ve kıraattasavvuf ilişkisinin yeni boyutlarını açığa çıkarmaktadır.
Kıraat Tecvid İşârî Yorum İbnü’l-Arabî el-Fütûḥâtü’l-Mekkiyye
This study examines the impact of Qur’anic recitation (qirāʾāt) variations on semantic and interpretive diversity within the framework of al-Futūḥāt al-Makkīyya by Muḥyī al-Dīn Ibn al-ʿArabī, one of the foremost representatives of Sufi thought. The science of qirāʾāt, which addresses differences in pronunciation and meaning, has become a fundamental discipline in Islamic scholarship, enriching both phonetic and semantic dimensions. This study outlines Ibn al-ʿArabī’s engagement with qirāʾāt and systematically analyzes his treatment of recitation and tajwīd in al-Futūḥāt, emphasising how he integrates variant readings into his esoteric interpretations. Sometimes using qirāʾāt to transmit exoteric knowledge, Ibn al-ʿArabī also employs them as a source for constructing inner and symbolic meanings. Through content analysis, the study identifies explicit and implicit references to qirāʾāt in al-Futūḥāt and compares them with the classical recitational literature. Ultimately, this research highlights the contribution of qirāʾāt to the Sufi exegetical tradition and reveals new dimensions of the relationship between recitation and mystical interpretation.
Qirāʾāt Tajwīd Esoteric Interpretation Ibn al-ʿArabī al-Futūḥāt al-Makkīyya
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dini Araştırmalar (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Ağustos 2025 |
Gönderilme Tarihi | 29 Nisan 2025 |
Kabul Tarihi | 10 Haziran 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 36 Sayı: 2 |