Bu çalışmada, farklı kültürlerden ebeveynlerin “aile” ve “çocuk” metaforlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma grubu Türkiye’den (n=40) ve Endonezya’dan (n=45) gönüllü ebeveynlerden oluşmuştur. Nitel araştırma desenindeki çalışmada katılımcılardan “Aile…gibidir. Çünkü…” ve “Çocuk…gibidir. Çünkü…” cümlelerini tamamlamaları istenmiştir. Verilerin analizinde kodlama, kategori oluşturma aşamaları izlenerek metafor kategorileri ve sayıları belirlenmiştir. Sonuç olarak “aile” metaforlarının Türk ebeveynlerde “birlik/beraberlik/bütünlük, korunma/güven, yaşam kaynağı, psikolojik iyi olma, gelişim” ve Endonezyalı ebeveynlerde “korunma/güven, psikolojik iyi olma, birlik/beraberlik/bütünlük, en değerli şey, öğrenme ortamı, emek/çaba” şeklinde sıralandığı belirlenmiştir. “Çocuk” metaforlarının Türk ebeveynlerde “psikolojik iyi oluş, bakım ve koruma, eğitim, masumiyet/saflık, yatırım, anne-babanın parçası/yansıması, sorumluluk” ve Endonezyalı ebeveynlerde “değerli varlık, eğitim, anne-babanın parçası/yansıması, bakım ve koruma, sorumluluk, yatırım, psikolojik iyi olma, öğretici” şeklinde sıralandığı belirlenmiştir. Her iki kültürde ortak olan “aile” metaforunun “ev/yuva, ağaç, bahçe” ve “çocuk” metaforunun “boş kâğıt” olduğu görülmüştür. Aile metaforları Türk kültüründe ağırlıklı olarak "ağaç", Endonezya kültüründe ise "ev/yuva" şeklinde ve çocuğa ilişkin metaforların Türk kültüründe çoğunlukla “mutluluk/sevinç” gibi duygusal, Endonezya kültüründe ise “mücevher, altın, inci, elmas” gibi değerli nesneler olduğu görülmüştür. Çocuk ve aileye ilişkin metaforların kültüre özgü değer, inanç ve aile yapısından etkilendiği ortaya konmuştur.
In this study, it is aimed to examine the "family" and "child" metaphors of parents from different cultures. Volunteer parents from Türkiye (n=40) and Indonesia (n=45) were included in the study group. The desing of study was the qualitative. They were asked to complete the sentences from the participants “Family is like…. Because…” and “The child is like…. Because…”. In the analysis of the data, methaphor categories and numbers were determined by following the stages of coding and categorization. As a result, it was determined that the metaphors of "family" were listed as "unity/togetherness/ıntegrity, protection/trust, source of life, psychological well-being, development" in Turkish parents and “protection/trust, psychological well-being, unity/togetherness/integrity, most valuable thing, learning environment, labor/effort” in Indonesian parents. It was determined that the metaphors of “child” were listed as “psychological well-being, care and protection, education, innocence/purity, investment, parental part/reflection, responsibility” in Turkish parents and “valuable asset, education, parental part/reflection, care and protection, responsibility, investment, psychological well-being, instructive” in Indonesian parents. It has been seen that the "family" metaphor common in both cultures is "house/nest, tree, garden", and the "child" metaphor is "blank paper". The metaphors of family are predominantly "tree" in Turkish culture and "home/nest" in Indonesian culture, and it has been seen that the metaphors about the child are mostly emotional objects such as “happiness/joy/joy” in Turkish culture, and valuable objects such as “jewels, gold, pearls, diamonds” in Indonesian culture. It has been revealed that methaphors about children and the families were influenced by culture-specific values, beliefs and family structure.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Doğu Dinleri ve Gelenekleri Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 23 Haziran 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 30 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 30 Nisan 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 22 Sayı: 47 |