ORGANİZASYON GELİŞİMİ VE MESLEKİ YETKİNLİKTE YAŞAMBOYU EĞİTİMİN ETKİSİ

Yıl 2011, Sayı: 7, 78 - 90, 14.07.2016

Alaaddin Kahraman

Öz

Bilgili olmak, hızla değişen teknolojinin içinde olmak hem kurumların hem de bireylerin başarısı için son derece önemli bir unsurdur. Bilgiyi devamlı yenilemek ise hızlanarak değişen dünyaya ayak uydurabilmek için kritik öneme sahiptir. Bugün iş ve meslek yaşamında verimli, başarılı ve kalıcı olmak adına sürdürülen eğitim ve öğrenim faaliyetleri bu gelişmelerin sonuçlarından biridir.
Eğitim; en basit anlamıyla davranışları değiştirme sanatıdır. Yani bireyde istendik davranışların yerleşmesi, olumsuz davranışların ise sonlandırılması amacıyla sürdürülen sistematik bir programdır. Modern pedagoji ve eğitim biliminin tanımıyla; eğitim; kişiyi aklı, duyguları ve davranışlarıyla bir bütün olarak ele alan bir oluşturma ve yönlendirme sürecidir. Öğretim, öğrenmenin gerçekleşmesi ve bireyde istenen
davranışların gelişmesi için uygulanan süreçlerin tümüdür. Bireyin hayat boyu süren eğitiminin, okulda, planlı ve programlı olarak yürütülen kısmı bireyin öğretimini oluşturur. Öğrenme, doğuştan gelen davranışların, eğilimlerin çevredeki etkileşimler yoluyla davranışların oluşturulması ya da değiştirilmesi sürecidir. Mantıksal pozitivizm olarak bilinen felsefi akımın ve Viyana Çevresi olarak adlandırılan filozoflar grubunun içinde yer alan önemli isimlerden biri olan İngiliz matematikçi ve filozofu Alfred North Whitehead, 1931 yılında bu durumun farkına vararak “Artık insanların gençliklerinde öğrendikleri şeylerin onların yaşamları boyunca kullanmaları savı geçersiz hâle gelmiştir” demiştir. Avusturyalı yazar, konuşmacı, danışman, öğretim üyesi ve yönetim bilimci Peter Ferdinand Drucker da “her organizasyonun rekabet ortamında en önemli kaynağının nitelikli ve bilgili insan” olduğunu söylemektedir. Dolayısıyla bir organizasyonda yer alan çalışanların kendilerini güncel tutabilmeleri için sürekli eğitim/ hayat boyu öğrenim programlarıyla desteklenmesi gerekir. Hayat boyu eğitimin temel hedefi; problem çözme beceri ve davranışları ile bilimsel düşünme alışkanlığı kazanmış, eleştirel, üretici, bilimsel, iliş- kisel, analitik düşünme ve akıl yürütme becerilerini kazanmış, bilgili, insan haklarına saygılı, toplumsal sorunlara duyarlı çağ insanının ihtiyacı olan eğitimi karşılamaktır. Bu hedefi gerçekleştirmek için bilimsel, teknik, ekonomik ve sosyal değişmenin hızı karşısında insan kişiliğinin tam olarak gelişmesi için eğitimin dünya ölçüsünde ve hayat boyu devam eden bir süreç olması gerektiği anlayışından hareket eder, bireyleri toplum hayatında meydana gelen ekonomik, kültürel, siyasi değişimlerle baş edecek düzeye getirmeyi de amaçlar. Kurumların hayat boyu eğitim anlayışının belirtilen bu hedef ve temel yaklaşımlarını gözönünde bulundurarak çalışanlarını sürekli eğitim etkinliklerine katılmaları için teşvik etmesi, çalışanların terfisinde yaş ve kıdemden çok bilgi ve becerilerini artıracak eğitim programlarına katılımın ve bu bilginin uygulamaya geçirilmesinin dikkate alınması, mesleki yetkinlik ve gelişim açsından daha yararlı olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Sürekli eğitim, sürekli öğrenim, profesyonel gelişim, sürekli profesyonel eğitim, sürekli profesyonel gelişim, personel gelişimi .

Kaynakça

• 1. Ken Haycock.(2001). “Sürekli mesleki eğitim: kanıta dayalı doğru uygulama”
• 2. Motoyo Ogisu-Kamiya. (1997). “HRD çok kültürlü bir işyerinde: Hayat boyu öğrenme için ihtiyaç” Yaşam boyu öğrenme: politikaları, uygulamaları ve programları.
• 3. Stella Keenan and Colin Johnston.(2000). Özlü kütüphane ve bilgi bilimi sözlüğü.
• 4. Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fak., Eğitim Bilimleri Bölümü, Araş- tırma Görevlileri Oktay AKBAŞ, Soner M.ÖZDEMİR, Avrupa Birli- ğinde Yaşam Boyu Öğrenme,
• 5. Prof. Dr. Betül Çotuksöken, Maltepe Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü, [e-mail].
• 6. İlkay HOLT ve Duygu KIZILASLAN, Kütüphanecilikte Sürekli Eğitim Uygulamaları
• 7. Aziz İLGAZİ, Avrupa Birliği Uyum Sürecinde Eğitimde Toplam Kalite Arayışları, Harran Üniversitesi [e-mail].
• 8. Drucker,P.T, “Gelecek İçin Yönetim 1990 lar ve sonrası” Çeviren: Fikret Üçcan, Türkiye İş Bankası Yay., 5.Baskı, s.99, 1998, Ankara.
• 9. Yrd.Doç.Dr.Ömer Faruk İşcan,Yrd.Doç.Dr.Atılhan Naktiyok., “Dijital Çağ Örgütleri” Beta Yayıncılık, 1.Baskı, s.87, İstanbul, 2005.
• 10. Naktiyok, Atılhan., “İç Girişimcilik”, Beta Yayıncılık, 1. Baskı, s.203, 2003, İstanbul.
• 11. Tamer Koçel, “İşletme Yöneticiliği” İşletme Yönetimine Bilimsel Bakış, Karar Verme ve Planlama, Organizasyon Teorileri
• 12. Üstün Özen “Çok Uluslu İşletmelerde Öğrenmenin Örgütsel Düzeyler İtibariyle İncelenmesi”, Atatürk Ün. İİBF Dergisi, cilt:16 13. Dr. Mustafa TEPECİ; Arş.Gör. Göknil Nur KOÇAK, “Ekiplerde Öğrenme”
• 14. H. ÖZGEN, K. ve B. KARADEMİR KILIÇ Can, “Öğrenmenin Kurumsallaşmasında Toplam Kalite Yönetimi Yaklaşımı”, Ortadoğu Amme İdaresi Dergisi , (2003).
• 15. Tamer Koçel, “İşletme Yöneticiliği”
• 16. Tamer Koçel, “İşletme Yöneticiliği”
• 17. Ömer Faruk İşcan, “Startejik Yönetim ve İşgören Eğitimi”, Atatürk Ünv. İİBF. Dergisi, cilt:1, sayı:1,
• 18. İlkay HOLT ve Duygu KIZILASLAN, Kütüphanecilikte Sürekli Eğitim Uygulamaları
• 19. 12.12.2010 tarihli Hürriyet gazetesi,
• 20. DPT, Hayatboyu Eğitim veya Örgün Olmayan Eğitim Özel İhtisas Komisyonu Raporu, http://ekutup.idpt.gov.tr
• 21. Metin ATAK, Dr. İlhan ATİK, Örgütlerde Sürekli Eğitimin Önemi ve Öğrenen Örgüt Oluşturma Sürecine Etkisi,
• 22. Doç.Dr. Ayşe Üstün, Bilgi Hizmetleri ve Hizmetin Kalitesi, 23. Araştırma Gör. Sabri BÜYÜKDÜVENCİ, Yaşamboyu Eğitim Felsefesi Üzerine,
• 24. 24)Doç. Dr. Gülsün Atanur BASKAN, Doç. Dr. Ayhan AYDIN, Eğitim Sisteminde İnsan Unsuru ve Toplam Kalite Yönetimi Anlayışı,
• 25. Nazan Özenç UÇAK, Kütüphanecilikte Sürekli Eğitim,
• 26. Doç. Dr. Salim ŞENGEL, Küçük ve Orta Ölçekli İşletmelerde Sürekli Eğitim Gereksinimi,
• 27. 27)Prof. Dr. Üstün ERGÜDER, Başarının Anahtarı: Sürekli Eğitim