Bu araştırmada, hadisçilerce rivayetin kabulü
için zorunlu görülen, senedde ittisâl şartı irdelenmiştir. İttisâlin
gerçekleşmesi için gereken hususlar ve semâ şartı ele alınmıştır. Bir hadisin
muan’an olarak rivayet edildiğinde kabul edilip edilemeyeceği şayet kabul
edilecekse de semâ şartı olup olmadığı tetkik edilmiştir. Bu hususta ilk dönem
hadisçilerden bize ulaşan nakiller değerlendirilerek o dönemdeki uygulamalar
dikkate alınmıştır. Daha sonra müen’en hadisin kullanımı incelenerek muan’an
hadisle aralarındaki farka değinilmiş ve bu yöntemle nakledilen hadisin kabul
olabilmesi için aranan şartlara dikkat çekilmiştir. Hadislerin rivayetinde bu
iki yöntemle rivayet edilmesindeki amaçların neler olduğu ve bunların,
hadislerin sihhati açısındaki etkisi araştırılmıştır. Bu hususta mütekaddimûn
hadisçilerin yaklaşımları esas alınarak değerlendirmelerde bulunulmuştur.
For acceptance of a hadith narration, mutaqaddemun (early) hadith scholars require the ittisal al-sanad (continuity of the narrator chain) which is subject to sama' (hearing) condition. In this paper, we address the necessary conditions in order to count a narrator chain as continuous. First, we investigate whether a hadith is acceptable when it is narrated as mu'an-an and examine whether it holds the sama' condition if it is accepted. In this regard, narrations of mutaqaddemun hadith scholars and their applications are taken into consideration. Second, we focus on the distinctive features between mu'en-en and mu'an-an hadiths, then investigated the acceptance conditions of mu'en-en hadiths. Finally, we studied the purpose of narrating hadiths by these methods and their impacts on the sihha (genuineness). Furthermore, these methods are evaluated based on mutaqaddemun hadith scholars' approaches.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 10 |
Dergiabant Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.